Χοντρά και λεπτά σώματα: Πόση υποκρισία αντέχεις;

BODY PARTS Facebook Twitter
Επιφανειακά δίνεται μια ψεύτικη εντύπωση ότι υπάρχει χώρος για όλων των ειδών τα σώματα, στην ουσία της, όμως, η πραγματικότητα είναι σκληρή.
0



ΕΙΜΑΙ ΤΡΙΤΟ ΕΤΟΣ στο πανεπιστήμιο. Παίρνω το 608. Κάθομαι πίσω-πίσω. Μια μεσόκοπη γυναίκα πάει να στριμωχτεί δίπλα μου. «Κάνε παραδίπλα» μου λέει. «Δεν έχει άλλο χώρο» της λέω. «Έχεις παραπάνω κιλά, δεν χωράς στη θέση» μου εξηγεί.

Ή συμβαίνει το άλλο: είσαι χοντρός/-ή/-ό και σε κακολογούν, όχι για το σώμα σου ακριβώς αλλά και γι’ αυτό ‒κυρίως γι’ αυτό‒, και μάλιστα χωρίς να το λένε. Ή σε κάνουν απλώς να νιώθεις απαίσια ή νιώθεις μόνος σου απαίσια, γιατί έχεις παραπάνω/παρακάτω κιλά απ’ τις αφίσες στο γυμναστήριο, τα περιοδικά μόδας ή αυτό που θεωρεί ιδανικό ο τύπος που σου κάνει μπούλινγκ.

Ή στη δουλειά δεν τα πας καλά, όχι για το σώμα σου ακριβώς αλλά επειδή δεν έχεις και πολλή αυτοπεποίθηση, που κάπως έχει να κάνει και με το σώμα σου, ενώ όλως τυχαίως προς τα έξω το γραφείο/η εταιρεία/το κατάστημα βγάζει τα άλλα σώματα και απ’ το δικό σου έχει την προσδοκία είτε να αδυνατίσει είτε να αυτοπεριοριστεί στα μετόπισθεν.

Αν πιστέψουμε ότι ο κόσμος μας χωράει όλα τα σώματα, εσύ φταις που νιώθεις απαίσια μες στο σώμα σου. Κι αν πιστέψουμε ότι υπάρχει ιδανικό σώμα, εσύ φταις που δεν το χτίζεις. Σε κάθε περίπτωση, σε κανέναν δεν πέφτει λόγος για το σώμα σου.

Όλες οι παραπάνω πνιγηρές προσδοκίες υπάρχουν, ενώ ταυτόχρονα η κοινωνία μας καταδικάζει την κριτική στα σώματα. Η υποκρισία έγκειται στο εξής: δεν μπορείς, υποτίθεται, να πεις κάτι κακό για το σώμα του άλλου και το σώμα, δήθεν, δεν παίζει ρόλο στα πράγματα.

Ταυτόχρονα, το σώμα παίζει τεράστιο ρόλο στα πράγματα και η αποθέωσή του ταιριάζει τέλεια με την αποθέωση του well being και την απαίτηση το σώμα να είναι διαρκώς ορατό, επιθυμητό και διαθέσιμο online. Άπειρες απεικονίσεις του τέλειου σώματος παράγονται και αναπαράγονται καθημερινά από απλούς ανθρώπους, όχι μοντέλα, εδώ και λίγα χρόνια. Το ωραίο σώμα είναι μπανάλ στην εποχή του Ίνσταγκραμ. Η σημασία του είναι τεράστια, απλώς δεν κάνει να το λέμε.

Δεν έχουν εκλείψει οι προσδοκίες για τα σώματα. Δεν αντιμετωπίζονται όλα τα σώματα με τον ίδιο τρόπο. Δεν απελευθερώθηκε κανείς απ’ τις προσδοκίες να μοιάζει με κάποιο απροσδιόριστο ιδανικό, τουλάχιστον όχι εύκολα. Κι αν βρούμε μια πιο συνθηματική γλώσσα ή πιο έξυπνους τρόπους να καταπιέζουμε τεχνηέντως τα σώματα των άλλων, δεν σημαίνει ότι ξεμπερδέψαμε.

Τώρα, επιφανειακά δίνεται μια ψεύτικη εντύπωση ότι υπάρχει χώρος για όλων των ειδών τα σώματα, στην ουσία της, όμως, η πραγματικότητα είναι σκληρή. Είναι σαν να σου λένε μη νιώθεις άσχημα για το σώμα σου, αλλά νιώσε και λίγο άσχημα που νιώθεις άσχημα, αφού πλέον ο κόσμος περιλαμβάνει (=δεν ξεφτιλίζει) σώματα σαν και το δικό σου. Προστίθεται έτσι μία ακόμα πίεση: η πίεση να αγαπήσεις τον εαυτό σου «όπως είναι», γιατί ζεις σε έναν κόσμο που τα χωράει όλα.

Το πρόβλημα έχει μετατεθεί. Σ’ εσένα. Αν πιστέψουμε ότι ο κόσμος μας χωράει όλα τα σώματα, εσύ φταις που νιώθεις απαίσια μες στο σώμα σου. Κι αν πιστέψουμε ότι υπάρχει ιδανικό σώμα, εσύ φταις που δεν το χτίζεις. Σε κάθε περίπτωση, σε κανέναν δεν πέφτει λόγος για το σώμα σου.

Το σώμα έχει καταφέρει, μέσα από μια αλλόκοτη διαδρομή, να γίνει λίγο ταμπού ως θέμα συζήτησης ή, τέλος πάντων, κάτι γύρω από το οποίο υπάρχουν απαγορευμένες λέξεις και ενοχλητικά πράγματα που μπορείς να πεις, ενώ παράλληλα στο Ίντερνετ είναι προσπελάσιμο κάθε δευτερόλεπτο ως κεντρικό θέαμα, στο οποίο όλοι κάπως αναμένεται να συμμετέχουμε. Στη μόδα εξακολουθεί να κυριαρχεί ένα συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς, απλώς επιτέλους αμφισβητείται, ενώ τα μεγέθη στα ρούχα πανεύκολα δημιουργούν το πλαίσιο ώστε να αισθανθείς χοντρή και άσχημη. Τα αγόρια δοκιμάζουν χημεία, φίλτρα και πνευματώδη bios για να κρύψουν την ανασφάλεια για το σώμα τους και οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι συνηθισμένες στα νέα κορίτσια.

Στις δουλειές, το πάχος συνδέεται ακόμα με την αναποτελεσματικότητα, ενώ εύκολα η απέχθεια για τους χοντρούς στριμώχνεται μέσα σε ένα υποκριτικό ενδιαφέρον για την υγεία τους. Αληθινό θα ήταν το ενδιαφέρον για την υγεία τους αν αναλογιζόμασταν πόσο ακριβό είναι να είναι κανείς υγιής και αδύνατος σήμερα. Πόσο εύκολο είναι να δουλεύεις 12ωρο τρώγοντας κριτσίνια, χωρίς να κοιμάσαι επαρκώς λόγω άγχους; Πόσο μάλλον αν τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πανάκριβα και η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας τέτοια, που άλλοι έχουν για αισθητικές επεμβάσεις κι άλλοι δεν έχουν ούτε για τσεκάπ;

Και πόσο εύκολο είναι να αθληθείς, αν ούτε για δουλειά δεν μπορείς να πας ποδηλατώντας; Έτσι, απ’ τη μια εισπνέουμε έναν αέρα «συμπερίληψης» στη μόδα και στα media, ενώ απ’ την άλλη υψώνονται τείχη.  

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Παύλος Χάππιλος απαντά στην Αφροδίτη Λατινοπούλου για τις τρίχες και τις ραγάδες: «Μόνος κριτής είναι η φύση»

Ελλάδα / Ο Παύλος Χάππιλος απαντά στην Α. Λατινοπούλου: «Το τι επιλέγει να κάνει μια γυναίκα με το σώμα της είναι δική της υπόθεση»

Οργή έχει προκαλέσει το βίντεο της Αφροδίτης Λατινοπούλου που χαρακτήρισε «αποκρουστικές» τις «γυναίκες με τρίχες, ραγάδες και κυτταρίτιδα»
THE LIFO TEAM
Η Άσλεϊ Γκράχαμ ενθουσιάζει τον βρετανικό Τύπο, επειδή δεν έκανε το παραμικρό ρετούς στην παρουσίαση της νέας συλλογής της με μαγιό

Πολιτισμός / Η Άσλεϊ Γκράχαμ ενθουσιάζει τον βρετανικό Τύπο, επειδή δεν έκανε το παραμικρό ρετούς στην παρουσίαση της νέας συλλογής της με μαγιό

Το BBC αναφέρεται σχεδόν υμνητικά στην απόφαση του plus size μοντέλου να δείξει το σώμα της ακριβώς όπως είναι, εμπνέοντας γυναίκες σε όλον τον κόσμο

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ