ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

«ΑψURDISM»: Η ομάδα Oper(Ο) παρουσιάζει ένα ψηφιακό παιχνίδι για το θέατρο

«ΑψURDISM»: Η ομάδα Oper(Ο) παρουσιάζει ένα ψηφιακό παιχνίδι για το θέατρο Facebook Twitter
Σ’ αυτή την παράσταση κάναμε πρωταγωνίστρια τη Σπεράντζα Βρανά για να μας πει κι άλλα. Χωρίς να τη νοιάζει το κοινό. Άλλωστε, εδώ κι έναν χρόνο, κοινό δεν υπάρχει.
0

ΜΕ ΕΝΑ ΨΗΦΙΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, δηλαδή «ό,τι πιο κοντινό σε παράσταση», όπως αναφέρουν οι δημιουργοί της, η oμάδα Oper(Ο), μία αναγνωρισμένη κολεκτίβα ανήσυχων δημιουργών που δημιουργήθηκε από το 2008 στην Αθήνα από την Εριφίλη Γιαννακοπούλου και επανεξετάζει διαρκώς τα όρια του μουσικού θεάτρου, της όπερας αλλά και των site-specific performances, παρουσιάζει τη νέα της δημιουργία, το «ΑψURDISM».

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο ψηφιακό παιχνίδι, διάρκειας 15 λεπτών, με αρχή, μέση και τέλος, εμπλουτισμένο με αφήγηση και μουσική. 

Πάντα η δημιουργία σύγχρονων παραστάσεων και θεατρικών εμπειριών, που να απαντούν στον προβληματισμό́ τους, για τη θέση της όπερας και της τέχνης στη σύγχρονη κοινωνία, ήταν στο επίκεντρο της δουλειάς τους. Πρόκειται για μια από τις πρώτες ανεξάρτητες ομάδες στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με την όπερα και το λυρικό θέατρο, αναζητώντας μια νέα, σύγχρονη γλώσσα σε αυτό το είδος θεάτρου. Aντιμετωπίζουν την όπερα σαν μια multimedia πλατφόρμα στην οποία συνυπάρχουν όλες οι μορφές της τέχνης, επανεξετάζουν τις ισορροπίες μεταξύ τους και αναζητούν μια νέα, σύγχρονη γλώσσα σε αυτό το είδος σκηνικής τέχνης. 

Οι δημιουργοί πιστεύουν ότι το 2021 το ζητούμενο είναι ένα και αφορά την ελευθερία. Την ελευθερία και άρα την αλλαγή, τη ρωγμή, την τομή, το σπάσιμο της υπάρχουσας συνθήκης, την αλήθεια.

«Τη στιγμή που το κοινό μάς αποθεώνει, εμείς νομίζουμε ότι το κατακτήσαμε. Ότι είναι δικό μας. Αλλά το ίδιο κοινό, την άλλη μέρα, με τον ίδιο ενθουσιασμό, θα αποθεώσει κάποιον άλλον. Τελικά εκείνο μας κατακτά. Όχι εμείς εκείνο. Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει μεγαλύτερη… "πουτάνα" απ’ το κοινό! Η Σπεράντζα Βρανά τα είπε αυτά. Και μεις σ’ αυτή την παράσταση την κάναμε πρωταγωνίστρια για να μας πει κι άλλα. Χωρίς να τη νοιάζει το κοινό.

Άλλωστε, εδώ κι έναν χρόνο, κοινό δεν υπάρχει. Υπάρχουμε όμως εμείς και οι φίλοι μας, που λυσσάμε να ξαναπατήσουμε το σανίδι και να βρεθούμε σε πρόβες. Λαχταράμε να μιλήσουμε για τον έρωτα, την ελευθερία και την ποίηση με χιούμορ, ειλικρίνεια και θάρρος.

Θέλουμε λοιπόν αυτή την παράσταση να την μοιραστούμε με το κοινό δωρεάν, σαν υπόσχεση πως αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε από κοντά να τα ξαναπούμε από σκηνής. Εμάς μας ανακούφισε σ’ αυτήν τη δύσκολη χρονιά η ενασχόλησή μας με το "ΑψURDISM". "Aψού" για να πατάξουμε τον φόβο του ιού και "absurd" για να πατάξουμε τον φόβο γενικά. Ανανεώνουμε το ραντεβού μας στα θέατρα. Πάμε Σπεράντζα! Avandi maestro!» λένε οι δημιουργοί της παράστασης Εριφύλη Γιαννακοπούλου & Ειρήνη Γεωργαλάκη, που έχουν δει όλο αυτό το διάστημα μια ολόκληρη κοινωνία, θεσμικά και μη, να ακυρώνει την τέχνη απόλυτα και ολοκληρωτικά.

«Η τέχνη χέστηκε, ο κόσμος διψάει και εμείς αιωρούμαστε ανάμεσα σε όλα αυτά προσπαθώντας να εξηγήσουμε και να δικαιολογήσουμε, να καταλάβουμε και να βρούμε ένα μέρος να χωρέσουμε» λένε. 

Η ομάδα Oper(Ο) παρουσιάζει στο LIFO.gr το νέο της έργο ένα ψηφιακό παιχνίδι για το θέατρο Facebook Twitter

Οι δημιουργοί πιστεύουν ότι το 2021 το ζητούμενο είναι ένα και αφορά την ελευθερία. Την ελευθερία και άρα την αλλαγή, τη ρωγμή, την τομή, το σπάσιμο της υπάρχουσας συνθήκης, την αλήθεια. Το αίσθημα είναι έντονο βαρύ και σου σπάει το στομάχι. Οι λέξεις όπως ελευθερία, έμπνευση, τέχνη, ποίηση και έρωτας υποτιμώνται ως ρομαντικές και κρίνονται άξιες να ακουστούν μόνο από χείλη αφελών εφήβων σε μια παραλία το καλοκαίρι μαζί μ’ ένα φιλί. 

Στην ενήλικη ζωή και στον χειμώνα ανήκουν λέξεις σοβαρές, άλλες, κυριολεκτικές και τετράγωνες. Λέξεις με κοστούμι και με επιχειρήματα. Με ροή και σοβαρότητα. Λέξεις αντικειμενικές. 

«Εμείς αποφασίσαμε να μείνουμε για λίγο χωρίς κριτική και επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να επιστρέψουμε στην αφέλεια, στην παραλία και στο φιλί. Γίναμε φίλοι με τους σουρεαλιστές. 

Έναν αιώνα μετά, η επανάστασή τους είναι απαραίτητη. Ο σουρεαλισμός διακηρύσσει τον απόλυτο μη κομφορμισμό. Κρυφτήκαμε στα λόγια τους και στις λέξεις τους και αρχίσαμε να κάνουμε χορεύοντας ό,τι έχουν κάνει και ό,τι πρόκειται να κάνουν» λένε. 

«Φτιάξαμε μια έκρηξη. Μια έκρηξη προσωπική, συναισθηματική και απελπισμένη. Μια έκρηξη συλλογική, αστεία, καυστική και τρομακτική. Ανατινάξαμε όλα αυτά που θέλουμε από καιρό να εξαφανίσουμε. Γελάσαμε, παίξαμε και αμφισβητήσαμε, πράξεις επαναστατικές – ναι, μην κοροϊδεύεις.

Το "ΑψURDISM" είναι ό,τι πιο κοντά σε μια παράσταση. Κρατάει 12-15’ ανάλογα με τον θεατή, έχει αφήγηση κανόνες και μουσική. Αρχή δική μας, τέλος δικό μας και μια ψευδαίσθηση συμμετοχής στη μέση. Πιστεύουμε στο θέατρο. Το ζωντανό θέατρο. Αυτό με την κόκκινη, βελούδινη κουρτίνα. Η ψηφιακή παράσταση δεν είναι μια παράσταση. Μια βιντεοσκοπημένη παράσταση δεν είναι μια παράσταση. Το "AψURDISM" δεν είναι μια παράσταση. Είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυτό μπορούμε να σκεφτούμε».

Η ομάδα Oper(Ο) παρουσιάζει στο LIFO.gr το νέο της έργο ένα ψηφιακό παιχνίδι για το θέατρο Facebook Twitter

Τι βάζει κάποιος μέσα στο κουτί του ψηφιακού θησαυρού το εξηγούν με την αρχή των σουρεαλιστών η Εριφίλη Γιαννακοπούλου & η Ειρήνη Γεωργαλάκη. 

«Το να ζεις και να παύεις να ζεις είναι λύσεις φανταστικές / Βάζουμε μέσα στο κουτί τις φράσεις: η νύχτα των αστραπών, ψηφιακό παραδοτέο, βόμβα, μεγάλη επιχορήγηση, δυναμιτάκια, μικρή επιχορήγηση, όπερα, μπουμ, σουρεαλισμός, υπουργείο, video art, αυτοανάφλεξη και ανάβουμε το φυτίλι. / Η λέξη, κύριοι, η λέξη είναι μία δημόσια υπόθεση πρώτης προτεραιότητας. / 

Φέτος το καλοκαίρι τα τριαντάφυλλα είναι γαλάζια / Μία λέξη και όλα σώζονται, μία λέξη και όλα χάνονται / Αυτό εδώ είναι μια παράσταση / Αυτή εδώ είναι η πραγματικότητα / Ή δεν είναι / Σταματήστε την κίνηση / Θα το πω πάλι / Να το πω πάλι; / Αυτό εδώ είναι μια όπερα / Το να ζεις και να παύεις να ζεις είναι λύσεις φανταστικές / Και τώρα όπως μας ζητήθηκε: Το ΑψURDISM είναι μια ψηφιακή παράσταση - παιχνίδι. Ο παίκτης επιλέγει τι θα βάλει στο κουτί στο κέντρο της σκηνής. Όταν το κουτί γεμίσει, θα ανατιναχτεί. Με την αισθητική του stop motion και της  πρωτότυπης σύνθεσης σύγχρονης πειραματικής όπερας μετατρέπουμε το αίσθημα έκρηξης σε ένα καλλιτεχνικό παιχνίδι και ΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΑΧΑΧ / Φτάνει / Αηδίες / Παίξε / 

Καλλιτεχνική διευθυνση & επιμέλεια: Εριφίλη Γιαννακοπούλου 

Σκηνοθεσία: Ειρήνη Γεωργαλάκη 

Εικαστική επιμέλεια: Κατερίνα Χάρου 

Μουσική σύνθεση: Φάνης Ζαχόπουλος 

Μουσική παραγωγή: Ορέστης Πετράκης 

Αφήγηση: Ρωμανός Καλοκύρης

Προγραμματισμός: Γιώργος Σταμούλης

Μπορείτε να παίξετε το θεατρικό παιχνίδι ΑψURDISM εδώ

Θέατρο
0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το Λονδίνο ανοίγει τα θέατρα και η Ποντικοπαγίδα, σύμβολο του θεάτρου, ξαναζωντανεύει

Πολιτισμός / Το Λονδίνο ανοίγει τα θέατρα και η "Ποντικοπαγίδα", η μακροβιότερη παράσταση-σύμβολο, ξαναζωντανεύει

Η παράσταση έχει προγραμματιστεί να ξαναρχίσει, μετά από ένα 15μηνο κενό λόγω πανδημίας, στις 17 Μαΐου. Θα σημάνει την έναρξη της νέας κανονικότητας και της επανεκκίνησης της βιομηχανίας του θεάματος που υπέφερε εδώ και ενάμισι χρόνο.
THE LIFO TEAM
ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ ανοίγουν την πόρτα του θεάτρου ΑΝΕΣΙΣ το φθινόπωρο

Οδηγός Θεάτρου / Οι 12 Ένορκοι ανοίγουν την πόρτα του θεάτρου Άνεσις το φθινόπωρο

Με την έναρξη της 7ης χρονιάς της παράστασης, τρία νέα πρόσωπα εισέρχονται για πρώτη φορά στο δωμάτιο των ενόρκων, ο Διαμαντής Καραναστάσης, ο Μιχάλης Μαρκάτης και ο Βασίλης Φακανάς.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ