Ενεργός κρατήρας

Ενεργός κρατήρας Facebook Twitter
0

Πώς και τόσες σκηνοθεσίες φέτος; Εγώ μόνο ως τραγουδίστρια σε ήξερα.

Κοίτα, ο περισσότερος κόσμος με έμαθε εξαιτίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Στο χώρο του θεάτρου πάνω κάτω ήταν γνωστός στους ανθρώπους που παρακολουθούν το τι κάνουμε οΚρατήρας και η ομάδα. Απλά μέχρι τώρα δουλεύαμε στον Κρατήρα. Δεν είχαμε ανοιχτεί εμπορικά. 

Ο Κρατήρας;

Ένα συνεργείο στον Κεραμεικό όπου κάναμε πρόβες. Ανά διαστήματα ανοίγαμε τις πρόβες και έμπαινε κόσμος χωρίς εισιτήριο και μας παρακολουθούσε την ώρα που κάναμε τη δουλειά μας. Πέρσι ανεβάσαμε την Αραβική νύχταπου επαναλήφθηκε φέτος. Δεν κάνω τόσες πολλές σκηνοθεσίες όσες φαίνεται. ΗΝύχτακαι ο Αίανταςπου θα γίνει στο Εθνικό είναι παραστάσεις που είχαν ξεκινήσει και δουλευτεί κάποια στιγμή στον Κρατήρα.

Είναι έντονη η τάση να αναδειχθούν περισσότερο οι νέες ομάδες; Έχουν κουράσει τα ίδια πρόσωπα;

Κοίταξε, έγιναν δύο πολύ σημαντικές κινήσεις στον πολιτισμό στην Ελλάδα. Άλλαξε το Φεστιβάλ Αθηνών. Ανοίχτηκε πολύ σε πειραματικά σχήματα και σε νέους ανθρώπους, αφού κατάλαβαν πια ότι ένα φεστιβάλ πρέπει να είναι ανοιχτό σε αυτούς. Μετά άλλαξε η διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου και ο χώρος άνοιξε πραγματικά. Αυτές οι δύο κεφαλές που άλλαξαν οδήγησαν και το τοπίο σε αλλαγή. 

Πιστεύεις στην ομάδα;

Μόνο στην ομάδα. Μόνος του κανένας δεν έφτασε κάπου. Όλοι μόνοι μας είμαστε, το θέμα είναι να επικοινωνήσουμε. Τον Κρατήρα τον κάναμε το 2000 άνθρωποι που ο καθένας είχε τη δική του πορεία. Φτιάξαμε έναν χώρο που εκεί πέρα ήμασταν όλοι ίδιοι. Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε έναν πολυχώρο για να βγάλουμε λεφτά, πετύχαμε αυτά που πετύχαμε. Συνεννοούμασταν γιατί ήταν η βάση κοινή.

Δεν θα 'θελες να συνεργαστείς και με μεγαλύτερα ονόματα;

Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που καταλαβαινόμαστε. Δεν πιστεύω στα μεγάλα σχέδια, όπως το να σκηνοθετήσω έναν μεγάλο θίασο στην Επίδαυρο. Αν δεν είναι καλοί άνθρωποι, δεν με ενδιαφέρει.  

Το κοινό ανταποκρίνεται; Έχει νέο κόσμο το θέατρο;

Βλέπω πολύ νέο κόσμο και βλέπω κόσμο κυρίως νέο στα μυαλά. Το κοινό δεν ήταν ποτέ διαφορετικό απ' ό,τι είναι τώρα. Το θέμα είναι να αγαπάς το θέατρο. Αν υπάρχουν καλές παραστάσεις, γεμίζουν τα θέατρα. Το ελληνικό κοινό είναι ακόμα στη φάση της εκπαίδευσης. Είμαι πολύ αισιόδοξη, όμως. Προχθές πήγε μια γνωστή μου στην παράσταση που κάνουμε στο Πορεία, που αφορά διάφορα θέματα που υπάρχουν στην κοινωνία. Από το trafficking μέχρι τη σχέση με τα ζώα. Αφού την είδε, μου είπε: «Κοίταξε να δεις, τα βλέπουμε στην τηλεόραση και δεν τα πιστεύουμε. Είδες τελικά που ισχύουν». Δηλαδή ότι το είδε στο θέατρο γι' αυτήν σήμαινε ότι είναι έγκυρο. Άρα το θέατρο αποκτά μια εγκυρότητα για τον κόσμο. Για να παίζεται εκεί, σημαίνει ότι είναι αλήθεια.

Βλέπειςόμως ότι μέσα στην εποχή της τηλεόρασης, εσύ τα πας καλά;

Είναι πού στοχεύεις. Εμείς θα παίξουμε και για δέκα ανθρώπους, θα παίξουμε και για εκατό. Το καλό με το κακό πάνε παράλληλα. Πάντα υπάρχει κοινό και για τα δύο. Δεν θα εξαφανιστούν ποτέ οι μικρές ομάδες, όπως έγινε με τα πολυκαταστήματα και τις βιοτεχνίες. Υπάρχει το κοινό που πάει και στα δύο. 

Τώρα που έχετε μπει στα «συμβατικά» θέατρα, προτιμάς ακόμα το εναλλακτικό;

Θα θέλαμε το εναλλακτικό να μπει και στα συμβατικά θέατρα. Το θέμα είναι να φτιαχτούν στους χώρους τους θεατρικούς μικροί «κρατήρες». Να νιώθει ο κόσμος ότι πηγαίνει σε ένα χώρο όπου υπάρχουν άνθρωποι αγαπημένοι που φροντίζουν γι' αυτούς. Να αισθάνεται την παρέα, τη συντροφιά. Στο Εθνικό ο Αίανταςθα παρουσιαστεί ως work in progress.

Σου αρέσουν τα τρικ αυτά;

Δεν είναι αυτό. Δεν πάω να κάνω ένα τέχνασμα για να κάνουμε τον κόσμο δικό μας από την αρχή. Έτσι λειτουργούσαμε πάντα. Αυτοί έρχονται σε έναν χώρο που είναι δικός μας. Για σήμερα είναι φιλοξενούμενοί μας. Δεν είμαι υπέρ του interactive με το κοινό. Του «άντε να πιάσουμε κουβέντα». Ξέρω ότι στην ομάδα μου δεν υπάρχει μαλάκας, αλλά δεν το ξέρω για το κοινό. Είμαι επιφυλακτική πάντα με το κοινό και γι' αυτό δεν παίζουμε και για το κοινό. 

Τιprojectείναι ακριβώς αυτό το Κουμπάρα;

Είναι τραγούδια που αρέσουν σε μένα και την παρέα μου να τα λέμε. Παρέα που είναι ο άντρας μου, ο κουμπάρος μου, ένας σχεδόν κουμπάρος μου και ο κολλητός μου. Κάναμε μια περιοδεία, είδαμε ότι αφορούσε πολύ κόσμο. Δεν είναι μόνο ο Τσιτσάνης και τα χορευτικά. Αρέσει στον κόσμο ο Κουρτ Βάιλ, ο Χατζιδάκις, ο Λάγιος και άλλοι.

Τώρα που οι δρόμοι με τον Παπακωνσταντίνου και τον πολύ κόσμο χώρισαν, αισθάνεσαι πιο απελευθερωμένη;

Δεν νιώθω ότι τώρα ήρθε η ώρα να ανοίξω και εγώ τα φτερά μου γιατί ό,τι έκανα πριν τον Θανάση, το κάνω και τώρα, μετά τον Θανάση. Ο Παπακωνσταντίνου με άκουσε και με είδε και μου είπε να συνεργαστούμε. Δεν πήγα εγώ να του δώσω ένα demo. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα τότε και, το κυριότερο, δεν ένιωθα να περιορίζομαι. Παράλληλα, όμως, δούλευα και με τα άλλα παιδιά και έτσι το εξισορροπούσα. Το ότι έφυγα από τον Θανάση έχει κάνει πολύ καλό σε αυτό που έκανα με τα παιδιά. Ο κόσμος που με εκτιμούσε πριν έρχεται έτσι και για μας. 

Σου αρέσει αυτό το μπέρδεμα των σχημάτων που γίνεται; Όπως πάμε πιθανότατα θα δούμε μαζί τον Αγγελάκα με την Πρωτοψάλτη.

Αυτό είναι πολύ ωραίο ανέκδοτο. Θα το πω στον Αγγελάκα. Κοίτα, και το κοινό και οι άνθρωποι περιμένουν να βρούνε την έκπληξη. Ας μην είμαστε αυστηροί. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές και λέω, τι διάολο, αν αλλάζεις κάθε φορά στο τέλος τι θα μείνει; Μπορεί κάτι να γίνει. Οι άνθρωποι που νιώθουν ότι είναι συγγενείς θέλουν να βρεθούνε. Ο Θανάσης αγαπούσε από παλιά τον Σαββόπουλο και το είχε καημό. Ότι υπάρχουν τα κόλπα των μάνατζερ, υπάρχουν. Με ποιον να βάλουμε αυτόν, ποιος παίζει καλή «μπάλα» φέτος;

Εσύ παίζεις σε αυτό το παιχνίδι;

Όχι δεν παίζω, καθόλου. 

Σου βγήκε σε καλό.

Σε πάρα πολύ καλό. Όσοι έχουνε μάνατζερ έχουν παράπονα. Εγώ δεν έχω παράπονα, άρα ούτε και μάνατζερ.

Περνάς καλά στην πόλη αυτή;

Μου αρέσει μόνο η Αθήνα από την Ελλάδα. Μου αρέσει που δεν βλέπω κανέναν γνωστό. Την έχω διαχωρίσει όμως από τους Αθηναίους. Είναι πολύ αγενείς, είναι μουρτζούφληδες, μπορεί κι εγώ μέσα σε αυτούς. Έχω αισθανθεί πολύ άσχημα με τους ανθρώπους, από το πώς με κοιτάνε μέχρι το τι ακούω να λένε. Μου τη σπάει να πάω να κάτσω σε μια ταβέρνα και να ακούω βλακείες στο διπλανό τραπέζι. Η πόλη, από την άλλη, μου αρέσει πάρα πολύ. Τρώω στην Αθηνά στη Δαμάρεως, στο Δίπορτο στη Βαρβάκειο, πίνω καφέ στη Στάνη στην Ομόνοια. Μου αρέσουν τα πακιστανικά, τα ινδικά, τα κινέζικα. 

Με την πολιτική ασχολείσαι;

Προσπαθώ να κάνω όσα πιο πολλά μπορώ μέσα από το θέατρο και το τραγούδι γι' αυτή την κατάσταση που ζούμε. Το θέατρο και οι συναυλίες δεν μπορούν παρά να είναι πολιτικές. Δεν πάει άλλο. Πρέπει να βρούμε πόσοι είμαστε που ακόμα πιστεύουμε σε κάτι. Μετριέσαι και λίγο με τον κόσμο. Πόσοι είμαστε; Δύο, τρεις ή μήπως χίλιοι δεκατρείς;

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: Ο θάνατος είναι μια αποθέωση 

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
THE LIFO TEAM
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ