Oh Boy!

Oh Boy! Facebook Twitter
0

To άλμπουμ σας δεν έχει σχέση με τα live σας ή με το demo. Γιατί κάνατε ένα τόσο δύσκολο δίσκο;
Κατά πρώτον, αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε διαρκώς σε μια δημιουργική κατάσταση. Το να παίρναμε τρία κομμάτια του demo συν-πλην τρία και να τα ψιλογυαλίζαμε θα ήταν μια βαρετή διαδικασία.

Είχαν παλιώσει τα κομμάτια του demo, θεωρείς ότι είχαν κάνει τον κύκλο τους;
Κάποια από αυτά τα παίζουμε αλλαγμένα, κάποια άλλα βαριόμαστε να τα παίζουμε. Στο δίσκο βάλαμε τα τελευταία κομμάτια που είχαμε γράψει, τα πιο πρόσφατα, οπότε και τα πιο προχωρημένα με μια έννοια - όσον αφορά την πορεία. Ήταν λίγο σαν να διαλέγεις χρώματα για να βάψεις. Βλέπεις 30 γκρι και πας σ' αυτό που σου λέει μέσα σου ότι είναι το καλύτερο. Κάπως έτσι τα επιλέξαμε. Αυτό που είχαμε στο μυαλό μας ήταν να κάνουμε ποπ, αλλά με τη μορφή που είναι ποπ εικόνα η επίθεση στους δίδυμους πύργους, όχι με την έννοια που είναι ποπ η Τάμτα. Θέλαμε κάτι που να μη λειτουργεί τόσο εύκολα «βάλε το τρίτο ή το πέμπτο κομμάτι», βάλτο σε μπαρ, σε πάρτι ή στο ραδιόφωνο. Θέλαμε να επιστρέψει αυτό που γινόταν παλιότερα, όταν μικρός καθόμουν κι άκουγα ένα δίσκο, να τον βάζεις και να τον ακούς και να έχει μια λογική, να τον ακούς ολόκληρο. Να είναι τέτοιος, ώστε αν τον βάλει ένα παιδί να παίξει, να έρθει η μαμά του μέσα και να του πει "τι ακούς, παιδάκι μου!"».

Αυτή η προσδοκία που είχε δημιουργηθεί για την πρώτη κυκλοφορία σάς έκανε καλό ή κακό τελικά;
Όπως λέει κι ο Lou Reed, «επειδή αυτοί που ακούν αυτό που κάνεις θέλουν να μείνουν στάσιμοι, δεν σημαίνει ότι κι εσύ πρέπει να μείνεις πίσω».

Για πες μου μερικά πράγματα για το δίσκο, τι σημαίνει για σένα;
Ο δίσκος ξεκινάει με τη Mary ως Παναγία και ως μαύρη μαμή που γεννάει ένα μωρό. Το πρώτο κομμάτι είναι η διαδικασία της γέννας. Γεννάει ένα κορίτσι-Ιησού και πίσω από το κορίτσι ακούγεται ένας αντρικός δαίμονας - όλος ο ρυθμός στο δίσκο είναι ρυθμός μαστιγώματος. Με το που γεννιέται, υπάρχει ο θάνατος που μιλάει με ακατάληπτα λόγια, ανάποδα. Μετά ακούγονται τα πρώτα λόγια του κοριτσιού-Ιησού, «I am a cock, do you wanna suck me? Είμαι αυτός που θέλετε να ρουφήξετε από μένα, I am Jesus, I Am God, I am blood, do you wanna suck me?». Ακολουθεί το Mama που μιλάει για τον Ιησού, σχολιάζοντας ότι πρώτη φορά τον έβαλαν δίπλα σε έναν κλέφτη. Είναι σαν να δίνω εντολές -σαν φωνή Θεού- που στην ουσία είναι οδηγίες χρήσης. Το necrophilia που ακούγεται αναφέρεται σε όλη αυτήν τη ρετρό κατάσταση, που στην πραγματικότητα είναι ο φόβος για να πάει ο άλλος μπροστά, έχει μια εμμονή με το παλιό που συνεχώς ανακυκλώνεται. Το Black Terror αναφέρεται στη βία, στο φόνο, υπάρχει ένας άντρας που σκοτώνει. Μετά είναι η προσευχή, «κράτα με ασφαλή από τα πάντα γύρω μου» και το Jesus που αφορά τη θρησκεία. Όχι την αίσθηση του πιστεύω, αλλά με τη λογική που όλοι τη βλέπουν σαν το πηγάδι των ευχών, και όπου απλά θα πάνε να πάρουν κάτι, ποτέ να δώσουν. Ειρωνεύεται τα πάντα που αφορούν τη θρησκεία σαν lifestyle παπάδων, με συνοδεία gospel. Ακολουθεί η ρεαλιστική προσέγγιση του καθημερινού, στο fuck me, το κορίτσι-Ιησούς που θέλει απλά να πάει να γαμηθεί ένα βράδυ, «φοράω αυτά τα ρούχα, fuck me, I'm beautiful tonight» και τελειώνει με το κορίτσι να λέει τι βλέπει γύρω του, bloody hell! Μετά, γίνεται μια παύση και εμφανιζόμαστε η Μαίρη κι εγώ, όχι σαν ρόλοι, στο μοναδικό κομμάτι όπως τα παλιά μας, σαν τρόπος αντίληψης, το μοναδικό που τραγουδάμε μαζί: «δεν ξέρετε πού έχουμε βρεθεί μέσα μας»...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT