Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Όσο διάσημα λεπτοκαμωμένη ήταν η Τζόαν Ντίντιον τόσο διάσημα «χυμώδης» ήταν η Μπάμπιτζ, η οποία βρισκόταν στο κέντρο της άγριας σκηνής του Λος Άντζελες της δεκαετίας του '60, την οποία η Ντίντιον αποτύπωσε στο βιβλίο της The White Album το 1979.
0

H IB ΜΠΑΜΠΙΤΖ, η οποία πέθανε το 2021, ήταν το απόλυτο it girl του Χόλιγουντ στις δεκαετίες του '60 και του '70 και συγγραφέας πολλών πνευματωδών, ελευθεριακών χρονογραφημάτων της ζωής της στο Λος Άντζελες, μεταξύ των οποίων το «Eve's Hollywood» και το «Slow Days, Fast Company». Όσο διάσημα λεπτοκαμωμένη ήταν η Τζόαν Ντίντιον τόσο διάσημα «χυμώδης» ήταν η Μπάμπιτζ, η οποία βρισκόταν στο κέντρο της άγριας σκηνής του Λος Άντζελες της δεκαετίας του '60, την οποία η Ντίντιον αποτύπωσε στο βιβλίο της «The White Album» το 1979.

Η Μπάμπιτζ έβγαινε με πολλούς άνδρες οι οποίοι προώθησαν το έργο της Ντίντιον, ενώ η Ντίντιον βοήθησε την Μπάμπιτζ να δημοσιεύσει το πρώτο της άρθρο στο Rolling Stone και να επιμεληθεί το πρώτο της βιβλίο. Η Ντίντιον σκιαγράφησε το προφίλ του Jim Morrison, αποκαλώντας τον έναν από τους «ιεραπόστολους του αποκαλυπτικού σεξ». Η Μπάμπιτζ έκανε σεξ μαζί του.

Η σχέση των δύο γυναικών ήταν συγχρόνως εύθραυστη και τεταμένη, και όταν η Μπάμπιτζ πέθανε, άφησε πίσω της κουτιά γεμάτα με μη απεσταλμένες επιστολές, μεταξύ των οποίων και μία προς την Ντίντιον – μια επιστολή γεμάτη οργή αλλά και λατρεία, στην οποία της επιτίθεται για τον τρόπο με τον οποίο η Ντίντιον επιτελούσε τον ρόλο της ως καταξιωμένη γυναίκα δημοσιογράφος ενώ επίσης καυτηριάζει τη δυναμική του γάμου της με τον Τζον Γκρέγκορι Νταν, έναν λιγότερο επιτυχημένο συγγραφέα.

Στο βιβλίο περιγράφονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ντίντιον, που ήθελε πάντα να έχει τον έλεγχο και να «εστιάζει στο τρόπαιο», και την Μπάμπιτζ, η οποία ήταν «συναισθηματικά ακατάσταστη αλλά ηθικά θαρραλέα».

«Θα μπορούσες να γράφεις αυτά που γράφεις αν δεν ήσουν τόσο μικροκαμωμένη, Τζόαν;» την ρωτούσε σ’ εκείνη την επιστολή που γράφτηκε το 1972 και δεν στάλθηκε ποτέ. «Θα σου επιτρεπόταν να το κάνεις αν δεν ήσουν τόσο μη απειλητική σωματικά; Θα είχε καταρρεύσει προ πολλού η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον Τζον, αν δεν σε θεωρούσε πολλές φορές παιδί, οπότε δεν πειράζει που είσαι διάσημη. Αλλά κι εσύ η ίδια κανονικοποιείς τέτοιες συμπεριφορές, επειδή αναφέρεσαι πάντα στο μέγεθός σου».

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Φωτογραφίες της Ιβ Μπάμπιτζ από το βιβλίο: Χριστουγεννιάτικη κάρτα του 1968 με την Michelle Phillips, η Babitz στη Ρώμη, 1962; ο μεγιστάνας της δισκογραφίας Ahmet Ertegun φωτογραφημένος από την Babitz, 1969; με τον Paul Ruscha, 1975; η Babitz το 1978; με τον νονό της, τον διάσημο συνθέτη Ίγκορ Στραβίνσκι το 1943.

Η Ντίντιον, η οποία είχε πρόσφατα δημοσιεύσει μια καταγγελία του γυναικείου κινήματος, είχε πει στην Μπάμπιτζ ότι δεν της άρεσαν τα ημερολόγια της Βιρτζίνια Γουλφ. «Αυτό αφορά αποκλειστικά εσένα που προτιμάς να είσαι με τα αγόρια όταν καγχάζουν με τις ανόητες γυναίκες που δεν μπορούν να γράψουν "ακριβή πρόζα"», της έγραφε η Μπάμπιτζ.

Η Λίλι Άνολικ, η δημοσιογράφος και βιογράφος της Μπάμπιτζ, ήταν εκείνη που ανακάλυψε το μη σταλμένο γράμμα τοποθετώντας το στην καρδιά μιας νέας διπλής βιογραφίας που φέρει ως τίτλο τα επίθετα των δύο γυναικών, «Didion and Babitz». Το βιβλίο είναι ένας στοχασμός για το τι χρειάζεται μια γυναίκα για να γίνει διάσημη συγγραφέας - και μια εξέταση του πόσο άσχημη και βρώμικη μπορεί να μοιάζει στα παρασκήνια μια λογοτεχνική καριέρα όπως της Ντίντιον ή μια ζωή ως party girl όπως αυτή της Μπάμπιτζ.

Αποτελεί επίσης μια καταβύθιση της Ντίντιον, την οποία παρουσιάζει ως μια βάναυσα υπολογιστική καριερίστα, εξετάζοντας πόσο μεγάλο μέρος της φήμης της ως εξέχουσας χρονογράφου της αντικουλτούρας της δεκαετίας του '60 βασίστηκε στην κοινωνική θέση της ως μέλος της ανώτερης μεσαίας τάξης και στη σειρά των καλά δικτυωμένων ανδρών που την υπερασπίστηκαν και την προστάτευσαν.

Μεταξύ άλλων συνεντεύξεων που πήρε για το βιβλίο, η συγγραφέας της διπλής αυτής βιογραφίας μίλησε και με τον συντηρητικό δημοσιογράφο Νόελ Πάρμεντελ, τον χαρισματικό εραστή της Ντίντιον στη Νέα Υόρκη, ο οποίος βοήθησε να εκδοθεί το πρώτο μυθιστόρημα της Ντίντιον αλλά της είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα την παντρευόταν. Ο Πάρμεντελ περιγράφει ουσιαστικά τη σύναψη του περίφημου λογοτεχνικού γάμου ανάμεσα σε εκείνη και τον Νταν, ο οποίος ήταν, όπως είπε, «όχι λαμπρός, αλλά έξυπνος» και, σε αντίθεση με εκείνον, πρόθυμος να «βρίσκεται κάθε πρωί στο τραπέζι του πρωινού» και να «επιμελείται τα γραπτά της, γραμμή προς γραμμή».

Στο βιβλίο περιγράφονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ντίντιον, που ήθελε πάντα να έχει τον έλεγχο και να «εστιάζει στο τρόπαιο», και την Μπάμπιτζ, η οποία ήταν «συναισθηματικά ακατάσταστη αλλά ηθικά θαρραλέα». Παρότι είναι φανερή η προτίμησή της στην προσωπικότητα της Μπάμπιτζ, η Άνολικ είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή της: «Αυτό που μου αρέσει στην Τζόαν είναι το πόσο πολύ ήθελε να γίνει μια μεγάλη συγγραφέας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αν εκθέτω ή αποκαλύπτω κάτι, είναι για να καταλάβω το τίμημα που πλήρωσε για να είναι η Τζόαν Ντίντιον».

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ίβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Φωτογραφίες της Τζόαν Ντίντιον από το βιβλίο: Στο Berkeley, 1955; με τον σύζυγό της Τζον Γκρέγκορι Νταν και τον Grover Lewis του Rolling Stone, αρχές 1970s στο Sacramento River, 1953; καθ΄οδόν στη Vogue, 1956; ο ξυλουργός Χάρισον Φορντ στο σπίτι της Ντίντιον, 1969.

Η Μπάμπιτζ ήταν πολύ λιγότερο «στρατηγική» στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε. Όταν τα βιβλία της πρωτοκυκλοφόρησαν τη δεκαετία του '70, δεν έτυχαν μεγάλης προσοχής. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν η Ντίντιον είχε εδραιώσει τη φήμη της με το «White Album», η Μπάμπιτζ αντιμετώπιζε τον εθισμό της στην κοκαΐνη και τελικά αναγκάστηκε να μετακομίσει πίσω στη μητέρα της. Στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, πάλεψε με τη νόσο του Huntington και με ένα τρομερό ατύχημα που άφησε το μεγαλύτερο μέρος του σώματός της καλυμμένο με οδυνηρά εγκαύματα.

Η Άνολικ λειτουργεί ως υπέρμαχος μιας άλλοτε ξεχασμένης συγγραφέως, την οποία βοήθησε να αποκατασταθεί με ένα προφίλ της στο Vanity Fair το 2014, παρουσιάζοντας την Μπάμπιτζ ως ένα «ακαταμάχητο υβρίδιο boho διανοούμενου και LA party girl». Μετά από εκείνο το άρθρο, η λογοτεχνική καριέρα της Μπάμπιτζ απογειώθηκε, έστω και με σημαντική καθυστέρηση. Τα βιβλία της επανεκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο του New York Review of Books (NYRB Classics), με εισαγωγές από μια σειρά νεαρών δημοσιογράφων που διεκδικούσαν ως δική τους την Μπάμπιτζ, σφόδρα ερωτευμένοι με την ωμή, γεμάτη αυτοπεποίθηση, αποκαλυπτική πρόζα της.

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ίβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Από την παρουσίαση του βιβλίου στο θρυλικό ξενοδοχείο Chateau Marmont του Λος Άντζελες. Φωτ.: Virisa Yong/ BFA.com

Ορισμένες από τις λεπτομέρειες σχετικά με την «άγρια ζωή» των δύο συγγραφέων στο Λος Άντζελες είναι απολαυστικές: πριν καταφέρει να γίνει σταρ του σινεμά, ο Χάρισον Φορντ ήταν μικροέμπορος χασίς και στη συνέχεια ξυλουργός της Ντίντιον στο σπίτι της στο Μαλιμπού. Ο Φορντ δεν ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, πολύ επιμελής ως τεχνίτης, αλλά σύμφωνα με τον Μπάμπιτζ, που ήξερε, «το θέμα με τον Χάρισον ήταν ότι ο Χάρισον ήξερε να κάνει έρωτα».

Άλλες αφηγήσεις είναι πιο θλιβερές, όπως το συνεχές άγχος της Μπάμπιτζ για το βάρος της, συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησής της ότι ο Μικ Τζάγκερ δεν τη συμπαθούσε επειδή τη θεωρούσε χοντρή. Αντιθέτως, είναι περιβόητη η έντονη και σχολαστικά ελεγχόμενη σωματική λεπτότητα της Ντίντιον. Παρά το γεγονός ότι μαγείρευε περίτεχνα γεύματα για άλλους και διατυμπάνιζε τις μαγειρικές της ικανότητες, η Ντίντιον «δεν επέτρεπε στον εαυτό της να καταναλώσει καμία σάρκα», γράφει η Άνολικ στο βιβλίο.

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία για να μπορέσει να ζήσει επίσημα περισσότερο από την Ιβ Μπάμπιτζ», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.

Με στοιχεία από The Guardian

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ