Mick ή Keith: Τι είδους άτομο είσαι;

Τι είδους άτομο είσαι; Mick ή Keith? Facebook Twitter
Οι Keith Richards και Mick Jagger στην ευρωπαϊκή περιοδεία Urban Jungle Tour, 1990. Φωτ.: Claude Gassian
0

ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΠΟΥ μας πέρασε ο Mick Jagger γιόρτασε τα 80ά γενέθλιά του στο Λονδίνο με ένα πάρτι σε νυχτερινό κέντρο του Τσέλσι. Ο αιώνιος μουσικός σύντροφός του, Keith Richards –ο οποίος κλείνει τα 80 στις 18 Δεκεμβρίου– δεν παρευρέθηκε, αλλά εξέφρασε τις ευχές του μέσω Instagram: «Να περάσεις ωραία και μετά πάρε με τηλέφωνο να μου πεις πώς είναι [να κλείνεις τα ογδόντα]».

Το πιο πιθανό είναι πως αυτό το τηλεφώνημα δεν έγινε ποτέ. Το να είσαι 80 ετών δεν μοιάζει με θέμα που ο Mick θα ήθελε να συζητήσει, και οι δυο τους βρίσκονται σε απόσταση εδώ και δεκαετίες, εκτός από αυστηρά επαγγελματικούς λόγους – όπως φερ’ ειπείν πριν από μερικές μέρες, όταν έδωσαν συνέντευξη Τύπου ανακοινώνοντας την επικείμενη κυκλοφορία του Hackney Diamonds, του πρώτου τους άλμπουμ με νέο υλικό εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.

Οι ρίζες του ανταγωνισμού τους λέγεται ότι βρίσκονται αρχικά στα γυρίσματα της ταινίας Performance το 1968, όπου οι ερωτικές σκηνές του Mick με τη σύντροφο του Keith, Anita Pallenberg, παραήταν αληθοφανείς και αργότερα στην –όχι και τόσο επιτυχημένη– καριέρα του Jagger ως σόλο καλλιτέχνη κατά τη δεκαετία του 1980.

Στην αυτοβιογραφία του, που είχε τίτλο Life, ο Keith δήλωνε ότι, παρόλο που δεν ήταν πλέον φίλοι λόγω «υπερβολικής φθοράς και πολλών δακρύων», οι δύο τους παρέμεναν ωστόσο «τα πιο κοντινά αδέρφια». Αλλά ο Mick δεν έμοιαζε να είναι τόσο σίγουρος ούτε γι' αυτό. «Έχω έναν πραγματικό αδελφό», είχε σχολιάσει, «και η σχέση μας δεν μοιάζει καθόλου μ’ αυτή που έχω με τον Keith».

Τι είδους άτομο είσαι; Mick ή Keith? Facebook Twitter
Jagger και Richards κατά τη διάρκεια συναυλίας στη Φιλαδέλφεια το 1975. Φωτ.: Annie Leibovitz

Οι ρίζες του ανταγωνισμού τους λέγεται ότι βρίσκονται αρχικά στα γυρίσματα της ταινίας Performance το 1968, όπου οι ερωτικές σκηνές του Mick με τη σύντροφο του Keith, Anita Pallenberg, παραήταν αληθοφανείς και αργότερα στην –όχι και τόσο επιτυχημένη– καριέρα του Jagger ως σόλο καλλιτέχνη κατά τη δεκαετία του 1980. Τότε ο Keith είχε δηλώσει σχετικά με το πρώτο σόλο άλμπουμ του Mick, που είχε τίτλο She's The Boss: «Είναι σαν το Mein Kampf [«Ο Αγών μου»] του Χίτλερ. Πολλοί είχαν από ένα αντίτυπο, αλλά κανείς δεν το άκουσε».

Ο Keith θεωρούσε ότι ο Mick αστόχως «πίστευε ότι οι Stones γίνονταν παλιομοδίτες» – και κάπου εκεί έγκειται το ρήγμα μεταξύ των δύο. Ενώ στη δεκαετία του 1960 ήταν και οι δύο στην αιχμή της ποπ νεοτερικότητας, μόνο ο Mick προσπάθησε να παραμείνει εκεί. Εκείνος ήταν που ενσάρκωσε τη νωχελική παρακμή της δεκαετίας του 1970 («αυτή την τζετ-σετ αηδία», όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Keith), ενώ αργότερα, στη δεκαετία του 1980, ντυνόταν σαν γυμναστής αεροβικής στη σκηνή, με τον νεκροζώντανο Κιθ να καπνίζει αρειμανίως πίσω του.

Ο Keith Richards δεν συμπαθεί τις σύγχρονες τάσεις, ούτε και την τεχνολογία. Το 2011, ο έτερος κιθαρίστας των Stones, ο Ron Wood, είχε αποκαλύψει ότι ο Keith εξακολουθούσε να επικοινωνεί μέσω fax. «Γι' αυτό δεν ακούω ποτέ πολλά νέα του», συνέχισε ο Ron, «από τη στιγμή που δεν έχω εδώ και δεκαετίες μηχανή του fax». Ο λογαριασμός του Keith στο Twitter (πλέον X) έχει την προμετωπίδα "Keith does not tweet, dig?" [Ο Keith δεν τουϊτάρει, εντάξει;»], οπότε προφανώς δεν θέλει να νομίζουμε ότι ασχολείται ο ίδιος με τα «προσωπικά» του social media.

Τι είδους άτομο είσαι; Mick ή Keith? Facebook Twitter
Ο Keith και ο Mick στο Candlestick Park, στο Σαν Φρανσίσκο, το 1981.

Ο Mick Jagger, αντίθετα, σε μια συνέντευξή του στην Washington Post κλήθηκε να απολογηθεί για την «εμμονή του με το Instagram». Η αλήθεια είναι ότι ποστάρει διαρκώς με έναν αβίαστα μοντέρνο τρόπο, απεικονίζοντας τον εαυτό του σε ιδανικές τοποθεσίες ανά τον πλανήτη, χρησιμοποιώντας θαυμαστικά και emoji και γενικά θυμίζει τις επιδεικτικές υπερβολές εκείνου του φίλου που όλοι έχουμε στο Facebook που θέλει να δείχνει συνέχεια ότι περνά καλύτερα από εσένα.

Αντίθετα από τον Keith και την αυτοβιογραφία του, ο Mick δεν κοιτάζει ποτέ πίσω. Είναι σαν να πιστεύει ότι ο χρόνος θα σταματούσε αν έκανε κάτι τέτοιο – και ο χρόνος ήταν πάντα με το μέρος του Mick όπως λέει και το τραγούδι των Stones [Time is On My  Side]. Μια συνέντευξη που είχε δώσει στο NME το 2021 δείχνει μια απροθυμία να θυμηθεί ακόμη και τη στιγμή που εγκατέλειψε την προσπάθεια να ανακαλέσει το παρελθόν για ένα βιβλίο απομνημονευμάτων: «Νομίζω ότι [ήταν] στη δεκαετία του '80 που το ξεκίνησα. Επέστρεψα όμως την προκαταβολή, καθώς δεν μου άρεσε η ιδέα να ξαναζήσω την ζωή μου – προτιμώ να ζω στο τώρα».

Με στοιχεία από The Financial Times

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ