Θερινή Κολεξιόν, ΙI

Θερινή Κολεξιόν, ΙI Facebook Twitter
0

 

ΡΑΣΤΩΝΗ: Όσο κι αν πασχίζουν οι σκοτεινές δυνάμεις να μας πείσουν περί του αντιθέτου, ας συνεχίσουμε να αποστρεφόμαστε έναν πολιτισμό, κυρίαρχο άρωμα του οποίου είναι ο ιδρώτας και πανίσχυρο τοτέμ και ξόανό του είναι η χυδαία εργασία.

Για όσους χρειάζονται περαιτέρω θεωρητική στήριξη προκειμένου να ραχατεύουν ασύστολα και να είναι τεμπέληδες σε όλα εκτός από το ποτό, το διάβασμα (άντε και το γράψιμο), τον έρωτα, και την ίδια την τεμπελιά, ιδού ένα τρίο πονημάτων (ναι, ξέρω, υπάρχει και του Raoul Vaneigem, αλλά το κρατάω για το επόμενο τεύχος). Paul Lafargue, Το δικαίωμα στην τεμπελιά (μτφρ. Ελισάβετ Λαλουδάκη, εκδ. Ροές), όπου ο γαμπρός του Μαρξ ενώνει τη φωνή του, καίτοι οικονομολόγος, με τους φιλοσόφους της ελληνικής αρχαιότητας που θεωρούσαν την τεμπελιά απεχθή κι εξευτελιστικό υποβιβασμό του ελεύθερου ανθρώπου, καθώς και με τους ποιητές, τους αμετανόητους γλεντζέδες που τραγουδούσαν ρεμβάζοντας, και ρέμβαζαν ερωτευόμενοι, και ερωτεύονταν τεμπελιάζοντας.

 

Ο THIERY PAQUOT υπογράφει την Τέχνη της Σιέστας (μτφρ. Μαρία Παγουλάτου, εκδ. Ποταμός) όπου, αντλώντας από τη μεγάλη ζωγραφική του Τζορτζόνε, του Καραβάτζιο, του Ρέμπραντ, του Ντελακρουά, του Κουρμπέ, και από τον στοχασμό του Γκαστόν Μπασλάρ, εναντιώνεται στη φθοροποιό τραχύτητα της ταχύτητας και προκρίνει την ηδύτητα της βραδύτητας. «Απέναντι στο όλο και πιο γρήγορα -από την αποστολή με κούριερ μέχρι την πίτσα εξπρές- είναι ευκταίο και δυνατό να καθυστερούμε, να απολαμβάνουμε τα αγαθά με ηρεμία, να γευόμαστε κάθε στιγμή ως έναν ύμνο στη διάρκεια, ως ένα προσκύνημα στη ζωή».

 

ΤΕΛΟΣ , Ο LARS SVEDSEN, βυθισμένος στο μεταμοντέρνο τοπίο της άρσης του νοήματος, του στραπατσαρίσματος των σημασιών, της αφαίμαξης των συγκινήσεων, επιχειρεί να πάει πέρα από το εγκώμιο της τεμπελιάς και να επιχειρήσει την ανατομία, αλλά και την αρχαιολογία της καταβύθισης στο τίποτα και στο ανούσιο. Σημαντικό πόνημα, η Φιλοσοφία της Βαρεμάρας (μτφρ. Παναγιώτης Καλαμαράς, εκδ. Σαββάλας) εξετάζει τη βαρεμάρα σαν το νεγκατίφ της τεμπελιάς, σαν την απόρροια αλλεπάλληλων απονευρώσεων του ουσιώδους. Η βαρεμάρα είναι η κενότητα. «Η ζωή είναι κενή, η ψυχή είναι κενή, ο κόσμος είναι κενός. Όλοι οι θεοί πεθαίνουν μ’ έναν θάνατο που είναι μεγαλύτερος από τον ίδιο τον θάνατο. Τα πάντα είναι πιο κενά από την κενότητα. Τα πάντα είναι ένα χάος του τίποτα». Αφοπλισμένος μηδενισμός, αποχαυνωμένη απαισιοδοξία, μεταμοντέρνα αφασία. Αντίδοτο; Η δημιουργική ραστώνη, η Τεμπελιά που ξέρει να ονειροπολεί, το ωραίο νταραβέρι με την υπέρβαση.

 

4 ΕΓΕΛΟΣ: Όπως κάθε καλοκαίρι που μου ζητάνε να προτείνω βιβλία για το καλοκαίρι, έτσι και φέτος το καλοκαίρι, και αφού δεν έχουν αλλάξει δραματικά τα πάντα από πέρυσι το καλοκαίρι, θα προτείνω ως ιδανικό ανάγνωσμα και για το νυν φετινό καλοκαίρι το πιο καλοκαιρινό βιβλίο που έχω αγγίξει στη ζωή μου και δεν είναι άλλο από την του Εγέλου Φαινομενολογία του Νου (μτφρ. Γιώργος Φαράκλας, εκδ. Εστία). Φυσικά, υπάρχουν δύο ειδών βιβλία, και η Φαινομενολογία ανήκει και στα δύο, και τα υπερβαίνει. Σε λιγότερο χαμερπείς και χαζές εποχές, ήτοι λίγο μετά τον τόσο εγελιανό Μάη του ’68, ένας ακραιφνής (τότε) επαναστάτης είχε μπορέσει ν’ αναφωνήσει, πολλαχώς και πολλαπλώς: «Heil Hegel!».

 

5 1963 / V. Του χρόνου, το 2013, δεν είμαστε λίγοι όσοι θα εορτάζουμε ποικιλοτρόπως (με ξενύχτια, με συνάξεις, με συμπόσια, με καβγάδες, με κείμενα, με γέλια, με διαβάσματα) τον μισό αιώνα, ναι, τα πενήντα χρόνια που κύλησαν από την έκδοση του V., του πρώτου μυθιστορήματος αυτής της πυραυλοκίνητης διάνοιας που ακούει στο όνομα Tόμας Πίντσον. Εδώ και πέντε χρόνια, το V. υπάρχει και στα ελληνικά (μτφρ. Προκόπης Προκοπίδης, εκδ. Χατζηνικολή) και οι 664 σελίδες του είναι το όχημα για ένα τζαζ ταξίδι μες στην κοιλάδα της ευρυμάθειας, της πολυπρισματικής φιλοσοφίας, του καλειδοσκοπικού στοχασμού και της αδιάπτωτης φαντασίας. Για να δούμε, πώς σκέφτεται ο Χέρμπερτ Στένσιλ, τι πίνει ο Μπένι Προφέιν, τι καπνό φουμάρει ο Πιγκ Μποντίν και τι σόι όντα/πράγματα/πλάσματα/καταστάσεις είναι οι: Βεϊσού Βικτώρια Βέρα Βερόνικα; Δεν ακούγεται μονάχα το σαξόφωνο της τζαζ στις σελίδες του V., όχι! Θ’ ακούσεις, αναγνώστη, και Άρνολντ Σένμπεργκ. Και καντάδες, και χαζοτράγουδα. Και θορύβους Ντανταϊστών. Και θα σε ξετρελάνουν εκατοντάδες, χιλιάδες φράσεις σαν αυτή: «Ο Στένσιλ έβλεπε να καταφτάνει η μέρα που όλοι αυτοί απλώς θα τον ανέχονταν. Θα έμενε τότε μόνος του με τη V., σ’ έναν κόσμο όπου με κάποιον τρόπο και οι δυο τους θα είχαν γίνει αόρατοι για όλους τους υπόλοιπους».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ