Sebastian Fitzek: «Δεν αντιμετωπίζω τους κατά συρροή δολοφόνους με χρώμα»

Sebastian Fitzek: «Δεν αντιμετωπίζω τους κατά συρροή δολοφόνους με χρώμα» Facebook Twitter
«Το Βερολίνο είναι πραγματικό δώρο για κάθε συγγραφέα. Τα πάντα συμβαίνουν εδώ. Αφενός, κυκλοφορούν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, χαρακτήρες και εθνικότητες. Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και ελληνική κοινότητα. Έπειτα, συναντάς περιοχές που μοιάζουν με το Μπέβερλι Χιλς, αλλά και επικίνδυνες και πολύ φτωχές γειτονιές».
0

— Πώς προέκυψε η βασική ιδέα για τη «Θεραπεία»; Πρόκειται για καθαρή μυθοπλασία ή υπήρξε κάποιο πραγματικό περιστατικό που σας ενέπνευσε;

Η ιδέα για τη Θεραπεία μού ήρθε ενώ περίμενα στην κατάμεστη αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου τη φίλη μου να τελειώσει την εξέταση. Όταν μετά από μισή ώρα δεν έχει τελειώσει, τέθηκε σε λειτουργία η «θριλερική» πτυχή του εγκεφάλου μου: τι θα γινόταν αν τώρα έλεγαν όλοι ότι δεν είχε μπει καν στο εξεταστήριο; Αν η γραμματέας και ο γιατρός ισχυρίζονταν ότι δεν είχαν δει τη φίλη μου σήμερα; Αν και οι άλλοι ασθενείς που περίμεναν άρχιζαν να κουνάνε αρνητικά το κεφάλι τους; Ποια λογική αιτία θα μπορούσε να υπάρχει για το γεγονός ότι δεν εμφανίστηκε ποτέ; Αφού βρήκα αυτό το κεντρικό ερώτημα και το θεώρησα συναρπαστικό, συνέχισα να το σκέφτομαι για έναν χρόνο. Έπειτα συνέθεσα το γενικό πλαίσιο με μια λογική, όπως θεωρώ, ιστορία. Και μετά ξεκίνησα να γράφω.

— Με ποιον τρόπο η Νομική και η δουλειά σας στα ΜΜΕ επηρέασε τη γραφή και την αισθητική σας;

Κοιτάξτε, πρώτα έπρεπε να αποβάλω την άβολη και εν μέρει ακατάληπτη γλώσσα των νομικών. Σε αυτό με βοήθησε η εκπαίδευσή μου στο ραδιόφωνο, όπου είσαι αναγκασμένος να παρουσιάζεις ακόμα και τις πιο περίπλοκες καταστάσεις όσο καλύτερα και όσο πιο κατανοητά γίνεται.

Όταν σπούδαζα Νομική, με ενέπνεε λιγότερο η γλώσσα και περισσότερο οι υποθέσεις. Αν θέλετε, έμεινα πιστός στο ποινικό δίκαιο. Μόνο που τώρα, γράφοντας, δεν είμαι αναγκασμένος να αντιμετωπίζω τους κατά συρροή δολοφόνους και τους ψυχοπαθείς ζωντανά και με χρώμα.

— Η «Θεραπεία» ήταν το πρώτο σας μυθιστόρημα, που σας έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ξαναγυρίζοντας σ' εκείνη την εποχή, ήταν δύσκολο να προχωρήσετε στα επόμενα μυθιστορήματά σας υπό την πίεση αυτής της αρχικής επιτυχίας;

Όχι, αυτό συνέβη μόλις με το τρίτο βιβλίο. Το δεύτερο βιβλίο το είχα ήδη έτοιμο, προτού η «Θεραπεία» γίνει επιτυχία. Ο εκδότης μου χρειάστηκε δύο χρόνια για να βρει την κατάλληλη ημερομηνία έκδοσης κι εγώ, στο μεταξύ, συνέχισα να γράφω. Νομίζω ότι κάθε συγγραφέας που γράφει αρκετά βιβλία μπαίνει κάποια στιγμή στη διαδικασία να συγκρίνει και να αναρωτηθεί αν το καινούριο του βιβλίο θα είναι εξίσου καλό και επιτυχημένο με το προηγούμενο. Προσωπικά, προσπαθώ να θυμάμαι πάντα πώς ένιωθα όταν έγραφα τις πρώτες μου αράδες. Τότε δεν είχα καμία απολύτως αναγνώστρια, κανέναν απολύτως αναγνώστη. Ο μόνος μου σκοπός ήταν να γράψω ένα βιβλίο που να αρέσει σ' εμένα. Και αυτό παραμένει το βασικό μου κίνητρο.

— Γεννηθήκατε και ζείτε στο Βερολίνο. Πώς θα περιγράφατε τη ζωή στη γερμανική πρωτεύουσα; Επηρεάζουν τη γραφή σας τα σκοτεινά χρώματα και η ατμόσφαιρά της;

Το Βερολίνο είναι πραγματικό δώρο για κάθε συγγραφέα. Τα πάντα συμβαίνουν εδώ. Αφενός, κυκλοφορούν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, χαρακτήρες και εθνικότητες. Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και ελληνική κοινότητα. Έπειτα, συναντάς περιοχές που μοιάζουν με το Μπέβερλι Χιλς, αλλά και επικίνδυνες και πολύ φτωχές γειτονιές. Σκοτεινά και φωτεινά σημεία, δηλαδή, που συχνά απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, δυο βήματα μόνο. Αυτό είναι πράγματι κάτι που σου δίνει μεγάλη έμπνευση και σου ανοίγει αναρίθμητες δυνατότητες.

— Ως συγγραφέας αλλά και ως αναγνώστης ποια θεωρείτε ότι είναι τα βασικά στοιχεία που κάνουν επιτυχημένο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα;

Νομίζω πως είναι οι παράγοντες που ισχύουν για κάθε λογοτεχνικό είδος. Η ιστορία πρέπει να αφορά έναν χαρακτήρα τον οποίο να βρίσκω τόσο ενδιαφέροντα ώστε να θέλω να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι μαζί του. Το καλύτερο, μάλιστα, είναι να καταδύομαι με αυτόν σε έναν κόσμο που δεν τον καλοξέρω, να μαθαίνω γι' αυτό τον κόσμο κι έτσι, στο τέλος του ταξιδιού, το βιβλίο αυτό ίσως να αποδειχτεί σημαντικό για την υπόλοιπη ζωή μου.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Συζητώντας για ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τους δωσίλογους της Κατοχής

Βιβλίο / Oι δωσίλογοι, ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα από την έρευνά του σε αρχεία που μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστά ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξετάζει τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές σε μια πολύπαθη και αιματηρή για την Αθήνα περίοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Βιβλίο / Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Το Λίγα Λόγια για μένα της Καλλιρρόης Παρούση είναι ένα μυθιστόρημα με ποιητικό λόγο που το νεανικό κοινό το ανακάλυψε μέσω word of mouth. Και όπως λέει και ένας φίλος της «ένα καλό βιβλίο είναι σαν μία νάρκη, δεν ξέρεις σε ποιανού την ψυχή θα σκάσει».
M. HULOT
Γκαζμέντ Καπλάνι «Με λένε Ευρώπη»

Το πίσω ράφι / «Με λένε Ευρώπη»: Το βιβλίο ενός Αλβανού μετανάστη για τις περιπέτειές του στην Ελλάδα

Ο Γκαζμέντ Καπλάνι εναλλάσσει την εμπειρία του στην Ελλάδα με τις μικρές οδύσσειες ανθρώπων που άφησαν πίσω την πατρίδα τους, σε ένα βιβλίο που κινείται διαρκώς μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας και καταπιάνεται με το ανεξάντλητο θέμα της μετανάστευσης και της ταυτότητας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

The Book Lovers / Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

O Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον μουσικό και συνθέτη Larry Gus, aka Παναγιώτη Μελίδη, για τα βιβλία που επηρέασαν τη μουσική του. Πρόκειται για έναν εντελώς ιδιοσυγκρασιακό αναγνώστη.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Μέχρι τον Αύγουστο»: Το ‘χαμένο’ μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Βιβλίο / «Μέχρι τον Αύγουστο»: Το «χαμένο» μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Το βιβλίο προσφέρει στιγμιαίες απολαύσεις, αλλά είναι ολοφάνερα ημιτελές και πολλά σημεία του μοιάζουν τόσο κακογραμμένα που καθιστούν απολύτως κατανοητή την επιθυμία του συγγραφέα να μην εκδοθεί ποτέ.
THE LIFO TEAM
Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Βιβλίο / Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Ο βραβευμένος συγγραφέας που μόλις κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων του με τον διφορούμενο τίτλο «Τέλος Πάντων» εξηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, γιατί τον απασχολούσε συνέχεια το τέλος του κόσμου, σε σημείο που του έγινε εμμονή.
M. HULOT
Πέρα από τις Ακυβέρνητες πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του 1967

Lifo Mini – Series / Πέρα από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του '67

H Κωνσταντίνα Βούλγαρη σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Στρατή Τσίρκα, μιλά για τη φιλία του με τον Σεφέρη, την πολιτική του δράση μέσα στη Δικτατορία, αλλά και για το πώς έπεισε τον Παύλο Ζάννα να μεταφράσει Προυστ, μέσα στη φυλακή. Στο podcast ακούγονται για πρώτη φορά αποσπάσματα από διάλεξη που είχε δώσει ο Σ. Τσίρκας μαζί με τον Α. Kοτζιά.
THE LIFO TEAM
Σέρχιο Πιτόλ «Συζυγική ζωή»

Το Πίσω Ράφι / «Η συζυγική ζωή»: Η απολαυστική σάτιρα του Σέρχιο Πιτόλ για τις δηλητηριασμένες σχέσεις

Μέσα από τις απέλπιδες προσπάθειες μιας γυναίκας ν’ απαλλαγεί οριστικά από τον άπιστο σύζυγό της, με τη λοξή και ειρωνική ματιά του, ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς μεταμορφώνει σε φάρσα αυτό που άλλοι θα έβλεπαν ως τραγωδία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Paul Lynch

Βιβλίο / Paul Lynch: «Υπάρχουν συγγραφείς που παίζουν στο κέντρο του γηπέδου, εγώ παίζω στα άκρα»

Ο πέμπτος Ιρλανδός συγγραφέας που παίρνει το Booker εξηγεί στη Βένα Γεωργακοπούλου γιατί στην Ιρλανδία βγαίνουν τόσο σημαντικά βιβλία, περιγράφει πως σε μια λαϊκή σχολίασαν το βραβευμένο βιβλίο του ως «πολύ μαύρο» και πως αν καθόταν να γράψει κάτι για να κερδίσει, αυτό δεν θα ήταν το «Τραγούδι του προφήτη».
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Nανά Δαρειώτη: «Ε. Ζολά, Κ. Μπλίξεν και Ε. Βουτσινά - Οι συγγραφείς που θα με συνδέουν πάντα με την κουλτούρα του φαγητού»

The Book Lovers / «Ο Ζολά, η Μπλίξεν και η Βουτσινά θα με συνδέουν πάντα με την κουλτούρα του φαγητού»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την δημοσιογράφο γεύσης Νανά Δαρειώτη για όλα εκείνα τα βιβλία που την διαμόρφωσαν αλλά και για τα αστυνομικά μυθιστορήματα που την ξαναέβαλαν στον κόσμο της ανάγνωσης μετά από μια βασανιστική περίοδο long covid που πέρασε τελευταία.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ