Οι συμπολίτες μας, τα ζώα

Οι συμπολίτες μας, τα ζώα Facebook Twitter
Walton Ford, The Graf Zeppelin, 2014 - από το βιβλίο «Ρancha Τantra», Τaschen
0



ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ του 2017 ζούσα στη Νέα Υόρκη. Απέναντι από το διαμέρισμα όπου κατοικούσα, στο Δυτικό Βίλατζ, ήταν η επισκοπιανή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Βίλατζ (St John's in the Village), όπου πήγαινα συχνά για τις συναυλίες που δίνονταν εκεί.

Μια Κυριακή, που ήταν Rogation Sunday for the blessing of the animals, πήρα μέρος στην παράκληση, περισσότερο από περιέργεια, για να δω τους ανθρώπους της γειτονιάς και τα ζώα τους. Είδα κυρίως σκυλιά και γάτες, αλλά η αιδεσιμότατη Γκουίνεθ Μέρφι κάλεσε όσους δεν είχαν έρθει με τα κατοικίδιά τους να δείξουν φωτογραφία του δικού τους ζώου στο κινητό τους, για να το ευλογήσει. Έδειξα τη φωτογραφία της Τσόκος, της 11χρονης, τότε, γάτας μας, και πήρα γραπτώς την ευλογία, σε ένα είδος διπλώματος.

Ακριβώς έναν χρόνο μετά η Τσόκο αρρώστησε. Το πρώτο σύμπτωμα ήταν περίεργο: έπεφτε το τρίχωμά της, μαζί με κομμάτια δέρματος. Η κτηνίατρος είπε ότι επρόκειτο για αυτοάνοσο και άρχισαν οι διάφορες καλλιέργειες. Η μόνη ουσία που τη συνέφερε κάπως ήταν η κορτιζόνη. Στο μεταξύ, έχανε τρίχωμα, δέρμα, δεν μπορούσε να σηκωθεί αν δεν τη βοηθούσες και, ενώ είχε απίστευτη όρεξη, τα έβγαζε όλα. Συζήτησα με την κτηνίατρο για ευθανασία. Μου είπε ότι δεν είχε δικαίωμα να το κάνει αν δεν είχαμε τα αποτελέσματα όλων των εξετάσεων, κυρίως της βιοψίας.

Όταν ήρθαν τα αποτελέσματα, μετά από κάποιες μέρες που φάνηκαν αιώνες, έδειξαν επιθετικό καρκίνο στο πάγκρεας που άφηνε στην Τσόκο ελάχιστες μέρες ζωής. Τότε ήταν που σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι το ζώο αυτό ήταν κανονικά μέλος της οικογένειας, με δικαιώματα στην περίθαλψη και την υγεία, ακριβώς όπως και τα δικά μου.

Τέσσερα χρόνια μετά διαβάζω το βιβλίο Ζωόπολις - Μια πολιτική θεωρία για τα δικαιώματα των ζώων της Σου Ντόναλντσον και του Γουίλ Κίμλικα, πολιτικών φιλοσόφων στο Πανεπιστήμιο Κουίνς του Οντάριο, στον Καναδά, όπου η κοινότητα ανθρώπων και ζώων πηγαίνει πέρα από τη φιλοζωία και την ηθική και θεμελιώνεται στην πολιτική και στα δικαιώματα.


Το βιβλίο αυτό ίσως να μην είχε εκδοθεί στα ελληνικά αν δεν υπήρχε μια ομάδα γατιών δίπλα στον εκδότη, που μάλλον τον ανάγκασαν να πάρει την απόφαση. Έτσι, η ελληνική έκδοση του Ζωόπολις αφιερώνεται στην Γκρίζα και στον γιο της, στη Λευκή και στην Μπλάκι, στη Σάσα, στην Μπλουμ, που τις βλέπουμε και στο εξώφυλλο του βιβλίου, στη Ράστα, στον Μπλάκι και στον Σοφοκλή τον Α'.

«Τα ζώα, όπως τα ανθρώπινα βρέφη, έρχονται στον κόσμο έτοιμα να μάθουν, έτοιμα να εξερευνήσουν, έτοιμα να βγάλουν άκρη με τους κανόνες, έτοιμα να βρουν τη θέση τους».


Η θεωρία για τα δικαιώματα των ζώων καλλιεργείται μέσα στους ακαδημαϊκούς κύκλους για περισσότερο από σαράντα χρόνια. Αλλά δεν έχει καμία απήχηση στην κοινωνία. Στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα πολιτιστικά συστήματα και τις θρησκείες τα ζώα είναι κατώτερα από τους ανθρώπους στην ιεραρχία. Οι δύο Καναδοί συγγραφείς θεωρούν ότι το κίνημα υπεράσπισης έχει μεν κερδίσει κάποιες μάχες, αλλά τελικά έχει χάσει τον πόλεμο.

«Η απόλυτη έκταση της εκμετάλλευσης των ζώων συνεχίζει να γιγαντώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη και η περιστασιακή νίκη που αφορά τη μεταρρύθμιση των πλέον βάναυσων μορφών χρησιμοποίησης των ζώων αποτελεί απλώς μια ανώδυνη κριτική της συστημικής ανθρώπινης κακοποίησης τους» γράφουν η Ντόναλντσον και ο Κίμλικα.

Στο κέντρο της θεωρίας των δύο Καναδών επιστημόνων είναι τρεις διαφορετικές κατηγορίες ζώων, με κριτήριο διάκρισης τη σχέση τους με τις πολιτικές κοινότητες των ανθρώπων. Από τη σχέση αυτή πηγάζουν οι διάφορες υποχρεώσεις απέναντι στα ζώα και, φυσικά, τα δικαιώματά τους. Την πρώτη κατηγορία αποτελούν τα εξημερωμένα ζώα, που αντιμετωπίζονται ως συμπολίτες, ως πλήρη μέλη μιας μεικτής κοινωνίας ανθρώπων και ζώων. Τη δεύτερη κατηγορία αποτελούν τα ζώα της άγριας φύσης, που έχουν δικαίωμα να σχηματίζουν τις δικές τους κοινότητες και να προστατεύονται από την αποικιοποίηση και την εισβολή στο περιβάλλον όπου ζουν. Την τρίτη κατηγορία αποτελούν τα ζώα «οριακής ταξινόμησης», που είναι μεν άγρια αλλά ζουν μέσα σε πόλεις και ανθρώπινους οικισμούς, όπως διάφορα πουλιά. Οι συγγραφείς θεωρούν αυτά τα ζώα μετοίκους. Έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν ασφάλεια, αλλά δεν έχουν τα πλήρη δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του πολίτη, όπως τα ζώα της πρώτης κατηγορίας.


Ποια είναι, όμως, τα δικαιώματα αυτά; Ας πάρουμε την περίπτωση των εξημερωμένων ζώων. Ένα από τα δικαιώματά τους είναι η «βασική κοινωνικοποίηση». «Τα ζώα, όπως τα ανθρώπινα βρέφη, έρχονται στον κόσμο έτοιμα να μάθουν, έτοιμα να εξερευνήσουν, έτοιμα να βγάλουν άκρη με τους κανόνες, έτοιμα να βρουν τη θέση τους» γράφουν οι συγγραφείς. Ένα άλλο δικαίωμά τους είναι να προστατεύονται από βλάβες που μπορούν να τις προκαλέσουν οι άνθρωποι, άλλα ζώα, ατυχήματα αλλά και φυσικές καταστροφές. Ένα τρίτο δικαίωμα έχει σχέση με τη χρησιμοποίηση της εργασίας του, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι «το πρόβλημα δεν είναι ότι επωφελούμαστε από τα ζώα αλλά ότι σχεδόν πάντοτε αυτό το κάνουμε εις βάρος τους».

Η ιατρική περίθαλψη είναι ένα ακόμη δικαίωμα: «περιλαμβάνει την αποδοχή του ίσου δικαιώματός τους στους πόρους της κοινότητας και στις κοινωνικές βάσεις της ευζωίας». Οι συγγραφείς παραδέχονται ότι τα εξημερωμένα ζώα, τόσο τα λεγόμενα «εκμετάλλευσης» όσο και τα λεγόμενα «συντροφιάς», υπόκεινται σε μεγάλο αριθμό κτηνιατρικών παρεμβάσεων, αλλά αυτό γίνεται μάλλον προς το συμφέρον των ανθρώπων που θέλουν να τα κάνουν πιο παραγωγικά, πιο υπάκουα, πιο ελκυστικά.

Υπάρχουν, φυσικά, δικαιώματα της συνουσίας και της αναπαραγωγής, της διατροφής αλλά και της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό, γιατί τα ζώα πρέπει να αντιπροσωπεύονται και να λαμβάνονται υπόψη σε σχεδιασμούς που τα αφορούν. Δηλαδή πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στους χωροταξικούς σχεδιασμούς των δήμων, στην πολιτική προστασία, στη Δικαιοσύνη, στις κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.

Το βιβλίο κλείνει με σημείωμα του μεταφραστή Γρηγόρη Μολύβα, καθηγητή στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου τίθενται ζητήματα απόδοσης στα ελληνικά όρων της φιλοσοφίας και της πολιτικής θεωρίας. Έχει ενδιαφέρον η σκέψη του για το πώς αποδίδoνται, για παράδειγμα, οι όροι «liminal animals» και «denizenship» και μέσα από ποιους μηχανισμούς σκέψης και συσχετισμών φτάνει στην απόδοση «ζώα οριακής ταξινόμησης», για το πρώτον όρο, και «ιδιότητα του μετοίκου», για τον δεύτερο.

Το εγχείρημα είναι ακόμη πιο δύσκολο, καθώς η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο πλαίσιο μιας πολιτικής θεωρίας για τα δικαιώματα των ζώων μπορεί να μας ξενίζει. «Πώς θα μου φανεί να διαβάσω για μια κότα-πολίτη ή πολίτιδα;» αναρωτιέται ο μεταφραστής, προφανώς για λογαριασμό όλων μας. Αλλά, όπως γράφει ο ίδιος, «η πολιτική φιλοσοφία μπορεί και πρέπει να ασχολείται με το τι δεν είναι αδύνατο και όχι με το τι είναι συνηθισμένο».


Μπορεί η Ζωόπολις να μοιάζει με ουτοπία. Αλλά οι δύο συγγραφείς μάς κάνουν να αισιοδοξούμε, καθώς παρουσιάζουν στοιχεία που δείχνουν ότι οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν νέους τρόπους για να συνδεθούν με τα ζώα τους. Ένας απ' αυτούς; Όλο και περισσότεροι περιγράφουν τους δικούς τους σκύλους και γάτες ως πλήρη μέλη της οικογένειας και απαιτούν πρόσβαση στην περίθαλψη, στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, στον δημόσιο χώρο.

ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Στο ελβετικό καντόνι της Ζυρίχης έχει θεσμοθετηθεί η υπηρεσία του «συνηγόρου των ζώων». Αντιπροσωπεύει τα ζώα στο δικαστήριο, με την εντολή να επικεντρώνεται στην ευζωία τους παρά στην περιβαλλοντική αειφόρο ανάπτυξη.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ολοκαύτωμα: Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ολοκαύτωμα: Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας

Αυτή είναι η ιστορία της συστηματικής, προγραμματικής και κρατικής πολιτικής πρακτικής διώξεων και εξόντωσης περίπου έξι εκατομμυρίων Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς έτσι όπως καταγράφεται στις μελέτες τεσσάρων από τους σημαντικότερους ιστορικούς της εποχής μας.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ