Να γιατί λατρεύουμε τη μυρωδιά των παλιών βιβλίων

Να γιατί λατρεύουμε τη μυρωδιά των παλιών βιβλίων Facebook Twitter
Παλιό Κοράνι στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, Κωνσταντινούπολη.... Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
0

Μπορεί τα ψηφιακά βιβλία να είναι μια εύκολη λύση, αλλά σίγουρα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ούτε τη μυρωδιά ούτε το κλασικό ξεφύλλισμα των «αναλογικών» βιβλίων. Παίρνοντας, λοιπόν, έμπνευση από αυτήν τη σαγηνευτική μυρωδιά, ερευνητές του University College London βρήκαν το μυστικό που κάνει τα παλιά βιβλία τόσο δελεαστικά. 

Το 2017, η υποψήφια διδάκτωρ του University College London, Cecilia Bembibre, μαζί με τον ακαδημαϊκό της υπεύθυνο, Matija Strlič, επισκέφθηκαν τη βιβλιοθήκη του Dean & Chapter στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Εκεί, ζήτησαν από τους επισκέπτες να περιγράψουν τη μυρωδιά που αισθάνονταν στον συγκεκριμένο χώρο με μερικές από τις ακόλουθες λέξεις: ξύλο, καπνός, γη και βανίλια. 

Οι απαντήσεις που έλαβαν στη συνέχεια από τους επισκέπτες ήταν 100% για το ξύλο, 86% για τον καπνό, 71% για τη γη και 41% για τη βανίλια. Φυσικά, η μυρωδιά αυτή είναι αρκετά υποκειμενική και μπορεί να διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο και γι'αυτό τον λόγο πήραν την απόφαση να εξετάσουν το συγκεκριμένο «φαινόμενο» με επιστημονικά κριτήρια. 

Αυτό που πρακτικά έκαναν ήταν να «παγιδεύσουν» τα μόρια της μυρωδιάς των παλιών βιβλίων τοποθετώντας τα σε καθαρές πλαστικές σακούλες με σφουγγάρια άνθρακα, προκειμένου να απορροφήσουν τις οργανικές, χημικές ουσίες.

Στη συνέχεια, η Bembibre ζήτησε από συναδέλφους της στην εταιρία Odournet να εξετάσουν αυτά τα σφουγγάρια άνθρακα και έτσι, από κοινού εντόπισαν εκείνα τα στοιχεία, που συνθέτουν την περιβόητη μυρωδιά των παλιών βιβλίων. 

Με πληροφορίες από το Design Taxi

 

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι βιβλία, όχι πλαστικά σε θάλασσες κι ακτές 

Daily / Όχι βιβλία, όχι πλαστικά σε θάλασσες κι ακτές 

Πώς μπορεί κανείς να συγκεντρώνεται στο μικρό κάδρο ενός ανοιχτού βιβλίου, όταν υπάρχει το μεγάλο κάδρο –ο ουρανός, η θάλασσα, τα βράχια, το πολύτιμο τοπίο, οι άνθρωποι στα καλύτερά τους– που μπορείς να το χαρείς μόνο για ένα δραματικά περιορισμένο διάστημα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Μάκης Μαλαφέκας: «Θέτεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο, αν είσαι συγγραφέας»

Βιβλίο / Μάκης Μαλαφέκας: «Θέτεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο, αν είσαι συγγραφέας»

Επιστρέφει με ένα νουάρ για τη σκοτεινή δράση της alt-right στην Ελλάδα και μιλάει για όσα ανακάλυψε, για τη σχέση του με τον ήρωά του Μιχάλη Κρόκο, αλλά και για το πόσο επικίνδυνο είναι να είσαι συγγραφέας σήμερα. 
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ποτέ πια δεν θα είμαι ο γιος της»

Βιβλίο / Ένα βιβλίο - στοχασμός για τα γηρατειά που παραγκωνίζονται κοινωνικά

Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Ντιντιέ Εριμπόν γράφει για την εισαγωγή της μητέρας του σε γηροκομείο, για τη ζωή και τον θάνατο μιας γυναίκας του λαού που δεν άφησε διαθήκη - γιατί δεν υπήρχε τίποτα ν’ αφήσει.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ειρήνη Γιαννάκη

Βιβλίο / Η Ειρήνη Γιαννάκη γράφει ποίηση για μια χώρα που επιζητεί το δράμα

Με αφορμή την έκδοση της συλλογής «Δόξα Έβρου», μία ψύχραιμη φωνή των social media μιλά για τη δικτατορία της γνώμης, το στρογγύλεμα της ιστορίας και την ποίηση ως το πιο ειλικρινές είδος λογοτεχνίας.
M. HULOT
Εντουάρ Λουί: «Μου είναι αδύνατο να δεχτώ πως ο πατέρας μου εξακολουθεί να ψηφίζει τη Λεπέν»

Βιβλίο / Εντουάρ Λουί: «Μου είναι αδύνατο να δεχτώ πως ο πατέρας μου εξακολουθεί να ψηφίζει τη Λεπέν»

Το «τρομερό παιδί» της γαλλικής λογοτεχνίας βρίσκεται όλο και πιο συχνά στην Αθήνα που τόσο αγαπά· με αφορμή την εμφάνισή του στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, μίλησε στη LiFO για την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα στη Γαλλία και διεθνώς.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ισμαήλ Κανταρέ «Η κόρη του Αγαμέμνονα», «Ο Διάδοχος»

Το Πίσω Ράφι / Ο Ισμαήλ Κανταρέ και η επιβίωση των αλβανικών γραμμάτων

Η «Κόρη του Αγαμέμνονα» και ο «Διάδοχος» γράφτηκαν σε μια εποχή που ο διασημότερος σύγχρονος Αλβανός λογοτέχνης ένιωσε ότι πρέπει να αφήσει ένα είδος διαθήκης, ασκώντας ευθεία κριτική στο καθεστώς Χότζα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο»: Γιατί εξακολουθεί να μας γοητεύει ο Προυστ;

Σαν Σήμερα Γεννήθηκε / «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο»: Γιατί εξακολουθεί να μας γοητεύει ο Προυστ;

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον Παναγιώτη Πούλο, ομότιμο καθηγητή Φιλοσοφίας και Αισθητικής της ΑΣΚΤ και μεταφραστή του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο».
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Με συγκινούν τα αμερικανικά pulp μυθιστορήματα και η σάγκα του “Όσα παίρνει ο άνεμος”»

The Book Lovers / «Με συγκινούν τα αμερικανικά pulp μυθιστορήματα και το “Όσα παίρνει ο άνεμος”»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον Νίκο Καραπιδάκη, ομότιμο καθηγητή Μεσαιωνικής Ιστορίας και διευθυντή του περιοδικού «Νέα Εστία», για τα βιβλία που τον διαμόρφωσαν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ