Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks Facebook Twitter
«Πρέπει να αισθάνεσαι ότι ακούς κάτι τωρινό, άσχετα αν χρησιμοποιείς σύγχρονη μουσική ή παλιότερα tracks… πρέπει να σε “πιάνει”, να μην ακούγεται παλιακό. Όπως όταν ακούς ένα μουσικό κομμάτι σε ταινίες του Ταραντίνο ή στην τηλεόραση και σκέφτεσαι, θεέ μου, πόσο cool.
0

Αντί για ένα διακοσμητικό λεύκωμα μόδας με ιλουστρασιόν εικόνες, ο μέγας μάγιστρος του ήχου σε όλα τα κορυφαία fashion shows, Michel Gaubert, παρήγαγε ένα πυκνογραμμένο χρονικό 306 σελίδων (για την ώρα μόνο στα γαλλικά) με τα greatest hits της ζωής του, που, καθώς τα αναπολεί, τα επανεκτιμά και τα «μιξάρει» με τη σοφία της εμπειρίας του. Η έκδοση παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στο 7L, το μυθικό βιβλιοπωλείο του Karl Lagerfeld στην Αριστερή Όχθη, όπου ο Gaubert υπέγραψε αφιερώσεις για φίλους όπως ο Rick Owens, η Martine Sitbon και η Carine Roitfeld

Η ιδέα του βιβλίου προήλθε από τις εκδόσεις Fayard. Την αποδέχθηκε χωρίς να το πολυσκεφτεί, μετά αισθάνθηκε ότι δεν τον αφορά, αλλά οι φίλοι του τον παρότρυναν να το αποφασίσει, κάποιοι μάλιστα −η Jennifer Murzeau και ο Joseph Ghosn− τον βοήθησαν να το διαμορφώσει. «Αυτό το βιβλίο έμοιαζε με επίσκεψη σε ψυχολόγο. Ήθελα να μοιραστώ με τον κόσμο το πόσο περίπλοκο είναι αυτό που κάνω. Δεν βάζω απλώς έναν δίσκο να παίζει… το κουβάρι ξετυλίγεται προς τα πίσω, στον τρόπο που μεγάλωσα και έζησα», είπε στο «Another Magazine», εξηγώντας ότι στα κείμενά του αποκαλύπτει τον τρόπο που σκέφτεται, μαζί με ένα σωρό μυστικά του επαγγέλματος και άλλο τόσο ανεκδοτολογικό υλικό από την πιάτσα της μόδας. 

Ο Gaubert ζούσε πάντα με τη μουσική 

Από τα τέλη του ’70 κι ως το 1995, απέκτησε εμπειρία σε ένα ανεξάρτητο δισκάδικο του Σανζ Ελιζέ, το Champs Disques, ενώ παράλληλα έπαιζε μουσική σε πάρτι στο Le Palace, το στέκι που σύχναζαν τότε ο Μιγκλέρ, ο Μοντανά κι ο Kenzo. «Από τη μια ήταν το χάος, η σκοτεινιά, φίλοι που χάνονταν κάθε μέρα από AIDS. Από τη άλλη η μόδα, υπερβολική, φανταχτερή και γενναία», σχολιάζει ο συγγραφέας αυτής της ανορθόδοξης βιογραφίας που προσπαθεί «να καταγράψει την ιστορία και να φανερώσει μια στιγμή», κάτι που ο ίδιος πάντα επιδιώκει στη δουλειά του. «Δεν νοσταλγώ εκείνες τις μέρες, όσο κι αν πέρασα καλά. Χωρίς internet και κινητά, η αίσθηση του χρόνου ήταν διαφορετική, η πίεση ήταν λιγότερη», εξομολογήθηκε πρόσφατα. «Είχαμε περισσότερο χρόνο να πάμε ένα σινεμά, σε ένα κλαμπ, να διασκεδάσουμε, να αφεθούμε… τα shows ήταν λίγα, το πολύ 30, άρα η πληροφορία δεν μας έπνιγε», λέει αναφερόμενος στα τέλη των ’80s. 

Στη συνεργασία του με τους designers, τα έχει δει όλα. Ο Karl μπορεί να άλλαζε τα πάντα 3-4 μέρες πριν την επίδειξη, το ίδιο και η Phoebe Philo στη Celine, που ζητούσε να δοκιμάσουν διαφορετικές παραλλαγές. Ο Raf Simons ήταν σταθερός, κι ο Ghesquière o πιο οργανωμένος. 

Εκείνη την περίοδο, ο δρόμος του διασταυρώθηκε με εκείνον του Lagerfeld (φανατικού αγοραστή βινυλίων), ο οποίος του έδωσε την πρώτη του επαγγελματική ευκαιρία, το 1989. Έκτοτε δούλευαν μαζί σταθερά, με κορυφαίες στιγμές της συνεργασίας τους το ντεφιλέ στο Σινικό Τείχος (2007) και το καλοκαιρινό show για τη Chanel (2011) με ζωντανή ορχήστρα 80 ατόμων.

Remixed
Το εξώφυλλο του Remixed

Μεγαλωμένος στο Bougival, κοντά στις Βερσαλλίες, με έναν πατέρα που λάτρευε τον Σερζ Γκενσμπούρ και την Billie Holiday, o Gaubert περνούσε όλα τα κυριακάτικα μεσημέρια κολλημένος στην τηλεόραση, παρακολουθώντας το «Dim, Dam, Dom», ένα πρόγραμμα που αναμείγνυε μόδα, μουσική και σινεμά, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους καλλιτέχνες… τον William Klein, την Μπαρντό, τη Ρόμι Σνάιντερ. Είχε αδυναμία στη γαλλική ποπ, αλλά εξιταριζόταν και με πιο πειραματικά ακούσματα, όπως η ηλεκτρονική μουσική του Πιερ Ανρί στις χορογραφίες του Μορίς Μπεζάρ, στις αρχές του ’70. 

Αργότερα, στα φοιτητικά του χρόνια, άκουγε Moody Blues και James Brown ή Led Zeppelin. Ως μεγάλες του επιρροές σε διαφορετικές φάσεις της καριέρας τους αναφέρει τους Daft Punk, τους Aphex Twin και τους New Order, ενώ από τις πρώτες του «επιφοιτήσεις» στη μόδα υπήρξαν ο Yamamoto (που σχεδίαζε πολλά από τα κοστούμια του David Bowie) και ο Antony Price, που έντυνε τον Bryan Ferry και τον Brian Eno

The Man Behind The Music: Michel Gaubert for LOEWE SS18 Fashion Show

«Μου άρεσε να πηγαίνω στο Λονδίνο, για να περνάω χρόνο στα δισκάδικα, αλλά και να χαζεύω μόδα στην King’s Road και στο κατάστημα του Price», έχει δηλώσει. O Price υπήρξε ένας σχεδιαστής γνωστός περισσότερο στους μουσικόφιλους − στην 50χρονη καριέρα του παρουσίασε μόλις 6 επιδείξεις, αλλά συνέδεσε το όνομά του με τους Roxy Music ως image maker, επινοώντας, ουσιαστικά, το glam rock, ένα στυλ που αναμιγνύει το παρελθόν με το μέλλον, το αρσενικό με το θηλυκό, το πραγματικό με το κατασκευασμένο, με μπόλικη λάμψη και πολυεστερικά λαμέ. To 1998, μάλιστα, μετά τον θάνατο του Gianni Versace, θεωρείτο ο επικρατέστερος να τον διαδεχτεί… 

Γοητευμένος από το πώς οι μουσικοί επικοινωνούσαν με το κοινό τους χρησιμοποιώντας τα ρούχα και το στυλ, ο Gaubert συνέδεσε άρρηκτα τους δυο κόσμους, κι άρχισε να τους ενώνει με τον τρόπο του. «Από νωρίς κατάλαβα πως ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον – η εικόνα και ο ήχος έπρεπε να είναι ένα», δήλωσε στο «WWD». «Το ντύσιμο είναι ένα φοβερό μέσο αυτoεπιβεβαίωσης και, ως ένα σημείο, χειραφέτησης», πρόσθεσε. «Το ίδιο κι η μουσική», αναφέρει στο κεφάλαιο «London Calling». Σε άλλο σημείο αναφέρει πόσο άλλαξε η δουλειά του με τον ερχομό των νομαδικών επιδείξεων και την καθιέρωση των ζωντανών ερμηνειών στη διάρκεια ενός show, αντί της μουσικής «σε κονσέρβα».

CHANEL - Paris Spring Summer 2011 - Fashion Channel

Στη συνεργασία του με τους designers, τα έχει δει όλα. Ο Karl μπορεί να άλλαζε τα πάντα 3-4 μέρες πριν την επίδειξη, το ίδιο και η Phoebe Philo στη Celine, που ζητούσε να δοκιμάσουν διαφορετικές παραλλαγές. Ο Raf Simons ήταν σταθερός, κι ο Ghesquière o πιο οργανωμένος. Στο βιβλίο εξιστορεί όλες τις προκλήσεις του επαγγέλματος που μοιάζει να τις απολαμβάνει, όπως, ας πούμε, ένα brief που του έδωσε κάποτε ο μόλις διορισθείς καλλιτεχνικός διευθυντής του Dior, Jonathan Anderson: «Μουσική με μεταβλητή γεωμετρία και συμμετρική κακοφωνία». 

«Σας πιέζουν να είναι η μουσική σύγχρονη;», αναρωτήθηκε ο Derek Blasberg σε συνέντευξή του με τον Gaubert που δημοσιεύτηκε στην τετραμηνιαία έκθεση της Gagosian. «Πρέπει να αισθάνεσαι ότι ακούς κάτι τωρινό, άσχετα αν χρησιμοποιείς σύγχρονη μουσική ή παλιότερα tracks… πρέπει να σε “πιάνει”, να μην ακούγεται παλιακό. Όπως όταν ακούς ένα μουσικό κομμάτι σε ταινίες του Ταραντίνο ή στην τηλεόραση και σκέφτεσαι, θεέ μου, πόσο cool. Σκεφτείτε το τραγούδι της Kate Bush στο “Stranger Things”, ένα κομμάτι 45ετίας, που ο κόσμος κόλλησε μαζί του, ή το ντουέτο των Milli Vanilli στο ντοκιμαντέρ “The Menendez Brothers”. Η μουσική δεν παλιώνει με τον ίδιο τρόπο που γερνούν οι εικόνες».

Επόμενη «αποστολή» του Gaubert, εκτός από το cruise show της Chanel, είναι ένα coffee table book που θα συνοδεύεται από QR codes ή βινύλιο, ώστε να ακούει κανείς τη μουσική, και μια μετάφραση του βιβλίου που μόλις κυκλοφόρησε στα αγγλικά, το φθινόπωρο που μας έρχεται.

Balenciaga spring/summer 2001

Great Wall of China Fashion Show Footage

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

milan_design_week

Design / Milan Design Week: Η εβδομάδα-υπερπαραγωγή δείχνει το μέλλον

Τεχνικές και τεχνολογία, ιστορικό design και πειραματισμοί, αρχιτεκτονική και διακόσμηση, υλικότητα και πνευματικοί στοχασμοί: αυτά είναι τα highlights της εβδομάδας design του Μιλάνου, που προτείνει τη σκηνογραφία της ζωής μας.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ