Με τον «Φρανκενστάιν» της, η Μέρι Σέλεϊ γέννησε την επιστημονική φαντασία

Σαν σήμερα γεννιέται η Μέρι Σέλεϊ, που με τον «Φρανκενστάιν» της γέννησε την επιστημονική φαντασία Facebook Twitter
1

Ήταν πραγματικά «a dark and stormy night» όταν η Σέλεϊ εμπνεύστηκε τον μύθο του Φρανκενστάιν, ένα μύθο της μοντέρνας εποχής, που όμως επινοήθηκε πριν καν ο περισσότερος κόσμος συνειδητοποιήσει πως είχε πράγματι ξημερώσει μία καινούργια εποχή για την ανθρωπότητα.

Ένας μύθος που ζει ακόμη και που θα ζει για πάντα, ακόμη και τώρα που η Βιομηχανική Επανάσταση (1760-1860) δεν είναι παρά μία ακόμη ιστορική περίοδος. Πώς το κατάφερε αυτό ένα δεκαοχτάχρονο κορίτσι;

Όπως και να το σκεφτείς, δεν εξηγείται. Αλλά, λένε πολλοί, δεν έχει και σημασία. Κάτι τέτοια συμβαίνουν καμιά φορά στη ζωή, και στη ζωή της λογοτεχνίας, απλώς και μόνο για να τη νοστιμεύουν. Αλλά δεν είναι μόνο που εμπνεύστηκε και έγραψε τον μύθο εκείνο το κορίτσι, που μοιάζει να έχει διαβάσει, να έχει εμπεδώσει και να έχει βαρεθεί κιόλας όλη τη σύγχρονη λογοτεχνία της εποχής της – και να φλέγεται για να γράψει κάτι ολότελα καινούργιο.

Ταυτόχρονα, έγραφε και το πρώτο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας — αν μη τι άλλο, σύμφωνα με τους ειδικούς, όπως τον κορυφαίο Brian Aldiss («Α Billion Year Spree: The History of Science Fiction», 1973: «Τhe first seminal work to which the label SF can be logically attached») αλλά και τους John Clute και Peter Nicholls που επιχειρούν την οφειλόμενη συζήτηση στην περίφημη και έκτοτε αναντικατάστατη «Encyclopedia of Science Fiction» (1979 κ.ε.).

Ένα μυθιστόρημα-σταθμός για τη φύση του ανθρώπου, για την επιστήμη και τους κινδύνους της, για τη δημιουργία και για τη μοίρα, για τη φιλοδοξία και τα όνειρα, για το κακό και για την εκδίκηση. Και, το κυριότερο: ένα καθαρόαιμο θρίλερ, ένα βιβλίο γραμμένο με χειμαρρώδη, πλούσια γλώσσα, γεμάτη με γλυκό στόμφο και υπερχειλίζοντα συναισθήματα.

Ναι, έπρεπε να περάσει ένας αιώνας από τον θάνατο της Σέλεϊ για να μπουν δίπλα-δίπλα αυτές οι δύο λέξεις: Science Fiction, και για να αποκτήσουμε τον πρώτο συνειδητοποιημένο συγγραφέα ΕΦ, τον Herbert George Wells, όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει με το πρώιμο Φανταστικό: συνηθίζει να γεννά το παρελθόν του. Ο «Φρανκενστάιν» είναι ένα τυπικό «taproot text», ένα βιβλίο που προϋπήρξε της εποχής του, χαρακτηρίζοντάς τη για πάντα.

Και, ναι, γεννήθηκε μέσα σε μια σκοτεινή και θυελλώδη νύχτα.

Η μεγαλωμένη μέσα στα βιβλία Mary Wollstonecraft-Shelley (1797-1851), μια αναρχική φεμινίστρια από κούνια, κόρη του φιλοσόφου και μυθιστοριογράφου William Godwin (1756-1836) και της συγγραφέως, φιλοσόφου και υπέρμαχου των δικαιωμάτων των γυναικών Mary Wollstonecraft (1759-1797: πέθανε λίγες ημέρες αφότου γέννησε την κόρη της, εξ ου και το μωρό πήρε το μικρό της όνομα), παντρεύτηκε τον βασικό εκπρόσωπο του Ρομαντισμού Percy Bysshe Shelley (1792-1822) στις 30 Δεκεμβρίου του 1816 (είχαν κλεφτεί δυο χρόνια πριν, αλλά παντρεύτηκαν μόνο όταν αυτοκτόνησε η πρώτη σύζυγος εκείνου), χρονιά που το ζευγάρι έκανε πολύ στενή παρέα με τον Λόρδο Βύρωνα (1788-1824).

Σαν σήμερα γεννιέται η Μέρι Σέλεϊ, που με τον «Φρανκενστάιν» της γέννησε την επιστημονική φαντασία Facebook Twitter
Η Μαίρη Σέλεϊ

Ο Μπάιρον είχε νοικιάσει για το καλοκαίρι τη Villa Diodati στη λίμνη της Γενεύης και τους φιλοξενούσε εκεί. Όμως το 1816 ήταν η περίφημη Χρονιά Χωρίς Καλοκαίρι, καθώς ένα χρόνο πριν είχε εκραγεί το ηφαίστειο Ταμπόρα στις Ανατολικές Ινδίες, σκοτεινιάζοντας επί μήνες, και τμηματικά, σχεδόν όλο τον πλανήτη.

Αυτός ο «Αποκαλυπτικός» καιρός ανάγκαζε το ερωτευμένο νιόπαντρο ζευγάρι και τον θυελλώδη ποιητή, που συνοδευόταν από τον προσωπικό γιατρό του, τον John Polidori (1795-1821), να μένουν μέσα, όπου ήταν στεγνά και όπου μπορούσαν να ανάβουν τη φωτιά στο τζάκι αποφεύγοντας τον παράδοξο σκοτεινό και θυελλώδη καιρό έξω.

Στις πόλεις και στην επαρχία, καθώς εξαιτίας της κακοκαιρίας οι σοδειές είχαν καταστραφεί και ο κόσμος πεινούσε, σημειώνονταν ταραχές και είχε κηρυχτεί κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μέσα, οι νεαροί περνούσαν την ώρα τους με μία ποικιλία ευχάριστων δραστηριοτήτων, μία από τις οποίες ήταν και το διάβασμα — και η προέκτασή του, το γράψιμο.

Ο Μπάιρον, μετά από ατέλειωτες αναγνώσεις και αφηγήσεις gothic ιστοριών της ευρύτερης περιοχής, και φυσικά κυρίως της Γερμανίας, πρότεινε στους φιλοξενούμενούς του να γράψουν και οι ίδιοι μια τέτοια — μία ο καθένας τους, σε έναν άτυπο διαγωνισμό. Και εκείνοι δέχτηκαν.

Το χειρόγραφο του Σέλεϊ δεν έχει σωθεί. Ο ίδιος ο Μπάιρον θα γράψει μόνο το (περίφημο) βαμπιρικό «Απόσπασμα», καθώς στο μυαλό του δουλεύονταν ταυτόχρονα πολλά έργα, ενώ ο Πολιντόρι θα γεννήσει τον μύθο του βρικόλακα, του σκοτεινού Ράθβεν — το «The Vampyre: A Tale» δημοσιεύτηκε το 1819 στο «New Monthly Magazine» και ογδόντα χρόνια μετά, το 1897, θα αποτελέσει την πηγή (ή έστω μία από τις πηγές) για τον απέθαντο «Δράκουλα» του Bram Stoker (1847-1912). Και η Σέλεϊ θα εμπνευστεί και θα ξεκινήσει να γράφει τον «Φρανκενστάιν».

Τελείωσε το μυθιστόρημά της την επόμενη χρονιά και το εξέδωσε την Πρωτοχρονιά του 1818: διακόσια χρόνια ακριβώς από σήμερα: μια πελώρια επέτειος για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού.

Σαν σήμερα γεννιέται η Μέρι Σέλεϊ, που με τον «Φρανκενστάιν» της γέννησε την επιστημονική φαντασία Facebook Twitter
Ο Μπάιρον είχε νοικιάσει για το καλοκαίρι τη Villa Diodati στη λίμνη της Γενεύης και τους φιλοξενούσε εκεί. Όμως το 1816 ήταν η περίφημη Χρονιά Χωρίς Καλοκαίρι, καθώς ένα χρόνο πριν είχε εκραγεί το ηφαίστειο Ταμπόρα στις Ανατολικές Ινδίες, σκοτεινιάζοντας επί μήνες, και τμηματικά, σχεδόν όλο τον πλανήτη.

Οι τρεις τους, Μαίρη, Πέρσι και Μπάιρον, θα ξαναβρεθούν στην Ιταλία εκείνη τη χρονιά, το 1818, και θα ζουν ουσιαστικά μαζί για ένα ικανό διάστημα. Τα δείπνα με Βρετανούς φιλέλληνες και Έλληνες μορφωμένους πατριώτες της διασποράς είναι θρυλικά. Όπως και η ελευθεριότητα της παρέας. Είναι η πιο γόνιμη περίοδος για τους τρεις Άγγλους και τα όνειρα που κάνουν νυχθημερόν για βιβλία και επαναστάσεις καίνε το κεφάλι τους — μαζί με το αλκοόλ.

Μέχρι που όλα αυτά τελειώνουν απότομα όταν ο Σέλεϊ θα πνιγεί στη θάλασσα, σε μια εκδρομή με ένα καινούργιο ιστιοφόρο, δώρο ενός φίλου. Ο Μπάιρον θα χαρίσει στον φίλο του μία ομηρική κηδεία στην παραλία (η σορός του Σέλεϊ καίγεται πράγματι σε μία νεκρική πυρά, και ο Μπάιρον βουτά μετά γυμνός στη θάλασσα, απαγγέλλοντας στίχους), και θα σαλπάρει για το Αργοστόλι και την επαναστατημένη Ελλάδα — θα χαθεί δύο μόλις χρόνια μετά.

Η Μαίρη, με τον μοναδικό γιο που της είχε απομείνει (τα άλλα τρία της παιδιά είχαν πεθάνει μωρά), θα γυρίσει συγκλονισμένη στο Λονδίνο και θα μείνει για πάντα εκεί, αφοσιωμένη στη μελέτη και στη συγγραφή. Ο κόσμος κατέρρεε, και ξαναγεννιόταν.

Όλα αυτά είναι πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα, και έχουν παρασταθεί έξοχα τουλάχιστον μία φορά: στο φιλμ του Κεν Ράσελ «Gothic» (1986), μια ταινία μάλλον άδικα παραγνωρισμένη, ενώ περιμένουμε να δούμε το «Mary Shelley» σε λίγους μήνες, με την Elle Fanning στον ομώνυμο ρόλο. Αλλά ακόμη πιο γνωστό είναι το στόρι του βιβλίου.

«Καταραμένε δημιουργέ! Γιατί με κατασκεύασες τόσο αποκρουστικό που ακόμη κι εσύ ο ίδιος με αποστρέφεσαι με αηδία; Ο Θεός μέσα στο έλεός Του έπλασε τον άνθρωπο όμορφο και ελκυστικό, κατ' εικόνα Του. Όμως εγώ δεν είμαι παρά μια αηδιαστική καρικατούρα της δικής σου εικόνας. Ο Σατανάς είχε τους διαβόλους για να τον θαυμάζουν και να τον ενθαρρύνουν, αλλά εγώ είμαι μόνος και όλοι με μισούν».

Ο Βικτόρ Φρανκενστάιν, από τη Γενεύη, ένας νεαρός επιστήμονας γεμάτος ενθουσιασμό για τις δυνατότητες που παρέχει στην ανθρωπότητα η αναδυόμενη επιστήμη της «φυσικής φιλοσοφίας», συνδυασμένη με τις αρχές της αλχημείας, σπουδάζει στο εξωτερικό και ανακαλύπτει με ποιον τρόπο μπορεί να εμφυσήσει ζωή στην άψυχη ύλη. Έτσι, συλλέγει μέλη πτωμάτων, τα ενώνει σε ένα σώμα και ένα βροχερό βράδυ, γεμάτο κεραυνούς, φέρνει το τρομακτικό συμπίλημα, ένα απαίσιο, μεγαλόσωμο τέρας, στη ζωή με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού.

Σαν σήμερα γεννιέται η Μέρι Σέλεϊ, που με τον «Φρανκενστάιν» της γέννησε την επιστημονική φαντασία Facebook Twitter
Το πρώτο χειρόγραφο του Φρανκενστάιν

Ο Φρανκενστάιν, αηδιασμένος και τρομοκρατημένος, αποφασίζει να το καταστρέψει, αλλά το τέρας το σκάει, εξαφανίζεται και περιφέρεται στα βουνά. Κρυμμένο στο σκοτάδι και τις σκιές, μαθαίνει να μιλά παρακολουθώντας μια οικογένεια χωρικών. Από εκεί, ταξιδεύει στη Γενεύη και βρίσκει τον αδελφό του Φρανκενστάιν.

Ο νεαρός άντρας τρομάζει, απειλεί το τέρας και εκείνο τον σκοτώνει για να εκδικηθεί τον δημιουργό του. Ο Φρανκενστάιν μαθαίνει πως ο αδελφός του δολοφονήθηκε και επιστρέφει στη Γενεύη. Βρίσκει το τέρας, και εκείνο τον παρακαλεί να του φτιάξει ένα ταίρι για συντροφιά, υποσχόμενο πως μετά θα χαθεί από προσώπου γης, για πάντα.

Ο Φρανκενστάιν δέχεται, συλλέγει πράγματι γυναικεία ανθρώπινα μέλη και φτιάχνει ένα θηλυκό ανθρώπινο σώμα. Όμως την τελευταία στιγμή μετανιώνει και το καταστρέφει. Το τέρας, που τα παρακολουθεί όλα αυτά, ορκίζεται εκδίκηση. Ο Φρανκενστάιν παντρεύεται την αγαπημένη του, όμως το τέρας εμφανίζεται μέσα από τα σκοτάδια και τη στραγγαλίζει.

Ο Φρανκενστάιν πεθαίνει μέσα στους πάγους του Βορείου Πόλου κυνηγώντας το δημιούργημά του. Μόνο πλέον στον κόσμο, το άμοιρο τέρας εξαφανίζεται στην παγωνιά, δίνοντας στην ανθρωπότητα την υπόσχεση πως θα δώσει μόνο του τέλος στην ανίερη ζωή του.

Ένα μυθιστόρημα-σταθμός για τη φύση του ανθρώπου, για την επιστήμη και τους κινδύνους της, για τη δημιουργία και για τη μοίρα, για τη φιλοδοξία και τα όνειρα, για το κακό και για την εκδίκηση. Και, το κυριότερο: ένα καθαρόαιμο θρίλερ, ένα βιβλίο γραμμένο με χειμαρρώδη, πλούσια γλώσσα, γεμάτη με γλυκό στόμφο και υπερχειλίζοντα συναισθήματα, ένα συγκλονιστικό page turner που δεν έχει χάσει τίποτε από τη φρεσκάδα του αυτά τα 200 χρόνια που το τέρας κυκλοφορεί ανάμεσά μας.

«Αυτός που με κάλεσε στη ζωή είναι νεκρός, και, όταν κι εγώ ο ίδιος δεν θα υπάρχω πια, η ανάμνηση και των δυο μας θα χαθεί για πάντα».

Πόσο μεγάλο λάθος έκανε το τέρας του Φρανκενστάιν.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 1.1.2018

Βιβλίο
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μεταμόρφωση του Λόρδου Μπάιρον από εξεγερμένο ρομαντικό ποιητή σε φιλέλληνα διπλωμάτη

Βιβλίο / Η μεταμόρφωση του Λόρδου Μπάιρον από εξεγερμένο ρομαντικό ποιητή σε φιλέλληνα διπλωμάτη

Η μελέτη του Ρόντρικ Μπήτον για τη σύνθετη προσωπικότητα του Μπάιρον που γεννήθηκε σαν σήμερα δεν είναι άλλη μία βιογραφία του ανάμεσα στις διακόσιες ήδη υπάρχουσες.
ΕΥΗ ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ
Διονύσιος Σολωμός μέσω Skype

Σαν σήμερα / Τι έχει απομείνει από τον Σολωμό στη Ζάκυνθο; ― Ένα οδοιπορικό

Αναζητώντας τα ίχνη του Ζακυνθινού ποιητή στον τόπο που γεννήθηκε, μεγάλωσε και εμπνεύστηκε πολλά από τα ποιήματά του. Βοnus: έξι απαγγελίες ποιημάτων του
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ, ΣΠΥΡΟ ΣΤΑΒΕΡΗ, ΜΑΡΟΥΣΑ ΘΩΜΑ
5 βιβλία για τον Λόρδο Βύρωνα που πέθανε σαν σήμερα

Βιβλίο / 5 βιβλία για τον Λόρδο Βύρωνα που πέθανε σαν σήμερα

Στις 19 Απριλίου 1824, πεθαίνει στο Μεσολόγγι ο Άγγλος ποιητής και μεγάλος φιλέλληνας Λόρδος Βύρων. Αυτά είναι πέντε ενδιαφέροντα βιβλία για τη ζωή και το έργο του, που καταπιάνονται με όλες τις πλευρές της πολυδιάστατης προσωπικότητάς του.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
O Σίμος Κακάλας και η Έλενα Μαυρίδου ανεβάζουν τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλι Μπροντέ

Λεπτά / O Σίμος Κακάλας και η Έλενα Μαυρίδου ανεβάζουν τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλι Μπροντέ

Αμέσως μετά το επιτυχημένο (και αμφιλεγόμενο) «Greek Freak», οι συνιδρυτές της Ομάδας Χώρος κάνουν στροφή και ανεβάζουν ένα θηρίο της αγγλόφωνης λογοτεχνίας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Ας υπενθυμισουμε οτι σαν πρωτο μυθιστορημα επιστημονικης φαντασιας θεωρειται το "Αληθης Ιστορια" του Λουκιανου, γραμμενο περιπου το 100 μ.Χ. με το οποιο ο συγγραφεας στελνει τους ηρωες του στο φεγγαρι... Τζαστιν Μεγκιτ λεκτορας πανεπιστημιου σε ομιλια του στο φεστιβαλ Ιδεων του Κεμπριτζ