Η Γιορτή της Ποίησης

Η Γιορτή της Ποίησης Facebook Twitter
Μάρκος Μέσκος
0

Εντευκτήριο - Τεύχος: 101. Σελίδες: 176

1. Εντευκτήριο & Μέσκος: Ξανά η Ποίηση περνάει μπροστά. Ξεχνώ τον σφαγιασμό της από έναν σωρό παιγμένους/πηγμένους στο facebook. Ξανά η Ποίηση πάλλεται και γίνεται το οξυγόνο αντιδιαστολής, για το οποίο μας μιλούσε ο Νίκος Καρούζος. Είναι κυλικείο και πίστα η Ποίηση. Είναι ο τρόπος μας να ξεγελάμε τον χρόνο, όπως διατεινόταν ο Ανδρέας Μπρετόν. Και είναι το χθόνιο ύψος μας, η σαρκική μεταρσίωσή μας, όπως το ήθελε ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Βρίσκει πάλι διόδους, βρίσκει περάσματα να βγει από την περικύκλωση της αμηχανίας κι από την κακοφωνία μιας ανερμάτιστης εποχής. Διαβάζω τρία ανέκδοτα ποιήματα του Μάρκου Μέσκου στο Εντευκτήριο, αυτό το ανθεκτικό περιοδικό. Λέω μπράβο στον εκδότη του, τον Γιώργο Κορδομενίδη. Συγχαίρω την ποιητική δύναμη του Μέσκου, ατόφια δύναμη. Αντιγράφω: «Μολύβι μέσα στα κόκαλα και στο γυαλί του / μαστίγιο δρολάπι καταιγίδας / θυμωμένο ατσάλι σχίζοντας σάρκες και νου // το κνούτο / που ησυχάζει τώρα στο κάστρο / σπαθί στα χέρια του απροσδόκητου μέλλοντος / φως ίσως / κάποτε...// Τότε που γυρίζουν τα πουλιά από τη βοσκή στον ύπνο / όταν η μέρα κλείνει τα μάτια της ανοίγοντας η σελήνη / την ευλογία από ψηλά στους αμέτρητους αδικοχαμένους / Τότε που ο κόρφος των ονείρων / λάδι και μύθος και ακροποταμιά / στη δόξα της Ανοίξεως / στον ήχο της Ουτοπίας τον φοβερό».

Νέα Εστία - Τεύχος: 1.859. Σελίδες: 2902. Νέα Εστία & Βιετνάμ: Ενώ αναμένω το νέο τεύχος της «Νέας Εστίας», ανακαλύπτω σε αυτό του Οκτωβρίου ένα ποίημα του Πιερ Πάολο Παζολίνι στο στιλπνό κείμενο του ποιητή Γιώργου Βέη «Βιετνάμ, η ποίηση της καθημερινότητας». Το ποίημα το έχει μεταφράσει ο Γιάννης Υφαντής και έχει τον τίτλο «Για την επιθανάτια αγωνία του Χο Τσι Μινχ». Ας το ακούσουμε: «Γύψινα ύστερα θα στήσουνε μνημεία / που βέβαια ωραία δεν θα είναι / αφού αυτοί δεν ξέρουν παρά μόνο / να κάμνουνε ωραία χαρακώματα,/ καλύβες κι εργαλεία της δουλειάς τους / κι όχι μνημεία της εποχής των μηχανών./ Μα, δεν θα δεις τον άτυχο αγώνα τους / ενάντια στην τυράγνια της ειρήνης./ Και δεν θα δεις την κόκκινη σημαία τους/ να γίνεται σαν όλες τις σημαίες./ Γλυκέ πατέρα με το ταπεινό / κι αγαπημένο σου χαμόγελο / που 'γινε κιόλας τόσο μακρινό,/ αυτό που μένει από σένα στην καρδιά μας / είναι η στερνή φωνή ένα χωριό / λίγο πριν σβήσει το πανάρχαιο φως».

Γιάννης Δούκας - Το Σύνδρομο Σταντάλ. Εκδόσεις: Πόλις. Σελίδες: 743. Σταντάλ, Μάριενμπαντ και Δούκας: Στα Μέσα Σύνορα (εκδ. Πόλις, 2011) είχα ταρακουνηθεί από κείνο το ποίημα, το δικό μας, με τη δικιά μας ιστορία, με τον Νίκο Καρούζο και τον Βασίλη Τσιτσάνη, με τον Ευγένιο Αρανίτση και τον Ηλία Λάγιο. Τώρα, στο Σύνδρομο Σταντάλ (εκδ. Πόλις), υποκλίνομαι στο concept του πράγματος, βγάζω το καπέλο μου στη μαστοριά, μια μαστοριά επίμονη και λίαν τολμηρή, όταν έχει προηγηθεί ο Λάγιος, μαζί κι ο Κοροπούλης, αλλά πιο πολύ λέω εύγε στον Δούκα για το ποίημα εκείνο στη σελίδα 38 που φέρνει εδώ ξανά από το έρμο το πουθενά, να 'ουμ, τον άδικα λησμονημένο φιλόσοφο κι αναρχικό, τον Μαξ Στίρνερ, συγγραφέα του Der Einzige und sein Eigentum. Γιάννης Δούκας (Αθήνα, 1981): «Στην ώρα που ζητά τη συμπλοκή της / με κάτι τ' ασχημάτιστο ακόμη,/ εκεί που συναντήθηκαν οι δρόμοι:/ με πλάτη στη Βουλή, σαν διμοιρίτης,// ή μάρτυρας που βλέπει, καταγράφει / χωρίς ν' ανήκει κάπου, αν μπορέσει./ Ωστόσο ετοιμάζεται και θέση / θα πάρει μάχης – ποιος τον ξαναγράφει;// Και να τος, αγκιτάροντας τα πλήθη./ Άγραφο να 'ν' το βάθρο του οφείλει,/ ελεύθερο κι ανένταχτο. Στη σμίλη / πώς μοιάζουν και τ' αγάλματα σαν μύθοι.// Στην εποχή της λάμψης και του κρότου,/ θα 'ναι ο μοναδικός και το δικό του».

4. Φιλοσοφία & Ειρηνάκης: Όταν ο άλλος αποφαίνεται ότι η λήθη έχει χρώμα κίτρινο, ότι γνωρίζουμε πού κρύβεται η σκιά της θάλασσας και ότι είναι αβυσσαλέα η μάσκα του αυθεντικού, ξέρεις ότι θα τον συναντήσεις στου Χάιντεγκερ τον δρυμό, στου Βίτγκενσταϊν το καλύβι, στους δαιδάλους της διαλεκτικής του χρόνου που έστησε και εξερεύνησε, ο T.Σ. Έλιοτ, στις ανάποδες ατραπούς που επίμονα ακολουθούσε ο Tόμας Μπέρνχαρντ. Η Ποίηση συνομιλεί με τη Φιλοσοφία και ο Νίκος Ειρηνάκης (Αθήνα, 1988) κρυφακούει, αφουγκράζεται, καταγράφει. Και συνθέτει: «Αν πρέπει να ταχτώ / Θα ταχτώ στη φαντασία // Εδώ που είμαι βρέχει / Κι εσύ είσαι πολύ όμορφη στη φωτογραφία // Φέρνεις την Κίνηση / Τη μανία του πανικού // Μα τον εξεγερμένο έρωτά μας / Απειλή η αγάπη ακόμα // Δεν ξέρουμε να λέμε σ' αγαπώ / Χωρίς αλάτι στα χείλη // Θα ζήσουμε ανάμεσα σε δύο καθρέφτες // Τι έχει πάει τόσο λάθος μαζί σου / Για να μου αρέσεις τόσο πολύ // Θέλω να σε φιλήσω / Εκεί που ο θάνατος μοιάζει πιο εύκολος».

(Info: Νίκος Ειρηνάκης - Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά. Εκδόσεις: Γαβριηλίδης. Σελίδες: 58)

 

 

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ