Powerboy: Stand up tragedy

Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
0
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Έμπνευση παίρνω από τις εικαστικές και αισθητικές εμμονές μου, από εικόνες, ήχους, κείμενα, υφές, οσμές, κινήσεις, σχέσεις, καταστάσεις. Πάνω απ' όλα, από τους συνειρμούς και τις πιθανές διασυνδέσεις όλων αυτών... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ο Άρης Σκλάβος έχει ασχοληθεί με διάφορα είδη θεάτρου, τον χορό και την περφόρμανς και δημιουργεί χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από μέσα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και τα θέματά του τα αντλεί σε μεγάλο βαθμό από την πραγματικότητα. «Έμπνευση παίρνω από τις εικαστικές και αισθητικές εμμονές μου, από εικόνες, ήχους, κείμενα, υφές, οσμές, κινήσεις, σχέσεις, καταστάσεις. Πάνω απ' όλα, από τους συνειρμούς και τις πιθανές διασυνδέσεις όλων αυτών». Στο Sound Acts θα εμφανιστεί ως Powerboy, «ένας supercharged Άρης Σκλάβος», όπως τον χαρακτηρίζει, «ουσιαστικά ταυτόσημος, αλλά στο πιο extreme. Ο ίδιος πυρήνας, απαλλαγμένος από κοινωνικό conditioning, φορτισμένος με πολύ περισσότερα volts, μεγεθυμένος, αιχμηρός και πολύ πιο έντονος». Ο Άρης πιστεύει ότι η τέχνη σε βάζει σε καταστάσεις, σου δημιουργεί εμπειρίες, είναι ένα μέσο για να βιώσεις καταστάσεις διαφορετικές από την καθημερινή ρουτίνα, τον καθημερινό ρυθμό. «Όσο σπάει αυτή η μονοτονία, αρχίζουν να σπάνε και διάφορα που μπλοκάρουν τη σκέψη και το μυαλό σου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές διαφόρων προβληματικών συμπεριφορών. Προοπτικές υπάρχουν, αρκεί να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, σε αυτό που σε αφορά αληθινά. Όταν δουλεύεις με αυτό τον τρόπο, το κοινό ανταποκρίνεται και οι ευκαιρίες έρχονται. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμα ζοφερά, αλλά αυτό κάνει τις όποιες ακτίνες φωτός να φαίνονται ακόμα πιο καθαρές».


— Τι σου δίνει ελπίδα;

«Από τη μια οι τέχνες, οι αισθητικές απολαύσεις που σου προσφέρουν και η πληθώρα των μέσων που υπάρχει σήμερα. Ακόμα περισσότερο, η δυνατότητα που υπάρχει να μοιραστούν οι πληροφορίες, οι νέες τεχνολογίες. Πρόκειται για μια συγκυρία που δίνει απίστευτες προοπτικές, τις οποίες θα είμαστε το λιγότερο ανόητοι αν δεν εκμεταλλευτούμε. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Πέρα από αυτά, ελπίδα μου δίνουν οι προσωπικές μου σχέσεις, η αγάπη των φίλων μου. Ο πιο μεγάλος μου φόβος είναι μην απομακρυνθώ από τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, φίλους και οικογένεια. Η μοναξιά είναι χειρότερη και απ' την αρρώστια. Η εξορία και η απομόνωση είναι οι χειρότερες ποινές, χειρότερες και από τον θάνατο».

Στοχοποιώ τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας μέσα από ακραία παραδείγματα που καταλήγουν στον θάνατο των ίδιων των μελών της οικογένειας, ερμηνεύοντάς τες ως την κύρια πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα.


— Ποια είναι η επείγουσα αλλαγή που πρέπει να γίνει στην ελληνική κοινωνία αυτήν τη στιγμή;

«Αγάπη, αποδοχή, συνειδητοποίηση ότι όλοι είμαστε ένα, έμπρακτα. Για όλες τις κοινωνίες είναι, θεωρώ, όχι απλώς επείγουσα ανάγκη αλλά διαχρονική». Στο Sound Acts θα παρουσιάσει μια περφόρμανς με τίτλο «Πράξη Σπουδαία & [.]». «Πρόκειται για λογοπαίγνιο πάνω στον ορισμό της τραγωδίας του Αριστοτέλη» εξηγεί. «Αρχικά, την είχα παρουσιάσει τον Οκτώβριο του 2013 στην Biennale της Αθήνας, έπειτα από πρόσκληση των ΦΥΤΑ, στο πολυήμερο happening "ΦΥΤΑ Bianella - 20 Χρόνια Φύκος". Πρόκειται για ένα ηχητικό "stand up tragedy" με θέμα τον θάνατο στην ελληνική οικογένεια και το πώς μας επηρεάζει μέχρι σήμερα, με παραδείγματα από την αρχαία τραγωδία. Είναι δοσμένο μέσα από δικά μου τραγούδια "σκληρής" ηλεκτρονικής μουσικής και απευθύνομαι για την κάθε τραγωδία στο κοινό απευθείας, ζώντας παράλληλα την προσωπική μου φαντασίωση να είμαι frontman σε ένα πρότζεκτ industrial μουσικής, επηρεασμένος βαθύτατα και από την αισθητική του black metal (στο οποίο βρίσκω και πολλά κοινά στοιχεία με την κλασική τραγωδία). Στοχοποιώ τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας μέσα από ακραία παραδείγματα που καταλήγουν στον θάνατο των ίδιων των μελών της οικογένειας, ερμηνεύοντάς τες ως την κύρια πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα».


— Γιατί να έρθουμε να σε δούμε;

«Γιατί δεν θα δείτε πουθενά αλλού την ουσία κλασικών τραγωδιών με τέτοιον τρόπο. Γιατί θα χορέψετε με σκληρό θεατρολογικό industrial. Και για την πιθανότητα να ψηλαφίσουμε την αριστοτελική κάθαρση μέσα στην έκσταση».

Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Προοπτικές υπάρχουν, αρκεί να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, σε αυτό που σε αφορά αληθινά. Όταν δουλεύεις με αυτό τον τρόπο, το κοινό ανταποκρίνεται και οι ευκαιρίες έρχονται.... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Είναι δοσμένο μέσα από δικά μου τραγούδια "σκληρής" ηλεκτρονικής μουσικής και απευθύνομαι για την κάθε τραγωδία στο κοινό απευθείας, ζώντας παράλληλα την προσωπική μου φαντασίωση να είμαι frontman σε ένα πρότζεκτ industrial μουσικής, επηρεασμένος βαθύτατα και από την αισθητική του black metal... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Info:

O Powerboy εμφανίζεται στο Sound Acts (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη / Athens Museum of Queer Arts, Εριγόνης 3, 2ος όροφος, Κάτω Πετράλωνα) το Σάββατο 7 Μαΐου. Το φεστιβάλ διαρκεί από τις 5 ως τις 8/5. Το πρόγραμμα υπάρχει στο www.soundacts.com/programme.html. Με ελεύθερη είσοδο.
http://journeytosainthood.tumblr.com

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της LIFO.

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ