Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
0

1.

«Μετά την πρόβα» και «Περσόνα» του Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε, στο Φεστιβάλ Αθηνών

Ο εξηντάχρονος Βέλγος σκηνοθέτης, ίσως ο πιο επιτυχημένος παγκοσμίως αυτή τη στιγμή, τρέφει μεγάλο έρωτα για τον Μπέργκμαν, τα σενάρια του οποίου έχει μεταφέρει κατ' επανάληψη στη σκηνή. Στο συναρπαστικό δίπτυχο που παρουσίασε το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών απέδειξε την απλότητα και το βάθος της μεγαλοφυΐας του.

«Γίνεται να είσαι δυο διαφορετικοί άνθρωποι ταυτόχρονα;» αναρωτιόταν ο Μπέργκμαν και ο βαν Χόβε αναζήτησε τα όρια της προσωπικότητας μέσα από ένα παιχνίδι αντικατοπτρισμών κι εναλλαγής ρόλων.

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter

Οι ερμηνείες των ηθοποιών μάς κατέκτησαν με την ένταση της φυσικότητας, της δύναμης και της εσωτερικότητάς τους. Ένα θέατρο υπαρξιακό, μεταφυσικό, ποιητικό, όπου άνθρωποι και φαντάσματα συνυπήρχαν αβίαστα. Ένας σκηνοθέτης που διαχειρίστηκε «το ανέκφραστο, το τρομακτικό, το επικίνδυνο», παράγοντας μια ουσιαστική θεατρική εμπειρία.

Το καλοκαίρι θα έχουμε την τύχη να δούμε νέα δουλειά του Ίβο βαν Χόβε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

2.

«Εnfant» του Boris Charmatz στο Φεστιβάλ Αθηνών

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
Φωτο: Borris Brussey

Αν κι επισήμως η παράσταση αυτή ανήκει στην κατηγορία του «χορού», δεν μπορώ να μην τη συμπεριλάβω εδώ, καθώς συνιστά ένα από τα πιο αριστοτεχνικά και τολμηρά θεάματα που έχω δει γενικότερα. Οι «μικροί» στα χέρια των «μεγάλων». Παιδιά που γίνονται πλαστελίνη στα χέρια των ενηλίκων. Μηχανές –κυριολεκτικές και μεταφορικές– που τα πετούν πέρα δώθε, σαν άψυχες, άβουλες μάζες. Ψυχανάλυση και άγριος εξπρεσιονισμός.

Αυτοί που ήμασταν κάποτε κι αυτοί που είμαστε τώρα, αποδέκτες ανομολόγητων ή ασυνείδητων βιαιοπραγιών αλλά και συνεχιστές τους, ανελέητοι απέναντι στα εύθραυστα όντα αυτού του πλανήτη, που όμως κάποτε ξυπνούν κι αρχίζουν να μεγαλώνουν, να διεκδικούν τον χώρο τους, να πειραματίζονται – με ανεξέλεγκτες συνέπειες, συνθέτοντας σταδιακά μια ορδή που παρασύρει τα πάντα, μια σπουδή επάνω στη δυναμική του χάους.

Εικόνες λεηλασίας, «Οι συμφορές του πολέμου» του Γκόγια, ο χορός των «Τρωάδων» του Ευριπίδη, ό,τι πιο σκοτεινό κι ασύλληπτο, και ταυτόχρονα μια αριστοτεχνικά σχεδιασμένη επίθεση στις αντιλήψεις περί πολιτικής ορθότητας που διέπουν την εποχή μας, όταν οποιουδήποτε είδους αταξινόμητη επαφή με τα παιδιά θεωρείται κολάσιμη.

3.

«Ο αδαής και ο παράφρων» του Τόμας Μπέρνχαρντ σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek


Τεμαχισμένοι εγκέφαλοι και ανεγκέφαλοι θεατές, η τεχνική του θανάτου και η τέχνη της σκηνής, το εσωτερικό ενός πτώματος και το ψαχνό ενός ρόλου, ο ηθοποιός που ξεκινά αδαής και καταλήγει παράφρων, αιωνίως αναζητώντας να προτάξει μία μέθοδο απέναντι στην τρέλα, όλες αυτές οι παράμετροι αναδείχθηκαν στο έπακρο χάρη στον σκηνοθετικό και υποκριτικό οίστρο του Γιάννου Περλέγκα.


Έχοντας περάσει από πολλά φίλτρα χιούμορ και φαντασίας, ο δυσνόητος λόγος του Μπέρνχαρντ αναδύθηκε στην παράσταση σπαρταριστός, σπινθηροβόλος, σύγχρονος. Ο Δόκτωρ-Περλέγκας αποδείχθηκε ένας ακούραστος κονφερασιέ που «άνοιξε» το κείμενο προς τους θεατές, μετατρέποντας τη διαδικασία της παιχνιδιάρικης ανάγνωσης σε πράξη συλλογική, ευφρόσυνη και πολυεπίπεδη.

4.

«Ο ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Θάνου Σαμαρά

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
Φωτό: Θάνος Σαμαράς

Ως μανιφέστο του πόθου αναδύεται ο μονόλογος του Δημητριάδη κι αυτό το εμπρηστικό κείμενο επέλεξε ο Θάνος Σαμαράς για να κάνει το σαγηνευτικό ντεμπούτο του στον χώρο της σκηνοθεσίας.

Ο νεαρός δημιουργός έπλασε ένα σύμπαν εξωπραγματικό και γήινο μαζί, γεμάτο αντανακλάσεις και ποπ αναφορές: η υψηλή αισθητική και το χιούμορ ενώθηκαν αρμονικά για να συνθέσουν ένα χαρμόσυνο ερωτικό κάλεσμα, ενώ η πρωθιέρεια του «ναι», Έλλη Τρίγγου, μας κατέκτησε με την άνεση, την ευελιξία, την απόλυτη αυτοκυριαρχία της.

5.

«Ο γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα

Μια διαφορετική προσέγγιση στο κλασικό και αυτοβιογραφικό έργο του Ουίλιαμς δημιούργησε ο σκηνοθέτης και οι συνεργάτες του, εναρμονίζοντας άψογα τη δραματική με την κωμική διάσταση, έτσι ώστε η μία να εμπεριέχει και ν' αναδεικνύει την άλλη με τρόπο αβίαστο, ερεθιστικό, απολαυστικό, σύγχρονο.

Ένα μωσαϊκό αναμνήσεων απλώνεται μέσα στο σκοτάδι, μικρές εστίες φωτός έχουν καταλάβει σαν πυγολαμπίδες τον χώρο, το πάτωμα σκίζεται σαν την καρδιά του Αφηγητή κάθε φορά που θυμάται την άτυχη αδελφή του, ενώ ο ήχος των τακουνιών της Λόρα πάνω στα θραύσματα κρυστάλλων μάς οδηγεί σ' ένα χειροποίητο και τρυφερό σύμπαν, στο εύθραυστο θέατρο της μνήμης. Εξαιρετικές οι ερμηνείες του Χάρη Φραγκούλη ως Τομ και της Μπέττυς Αρβανίτη ως Αμάντας.


Η παράσταση παίζεται στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας.

6.

«Ο βυσσινόκηπος» του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη

Οι παραστάσεις της χρονιάς από τη Λουίζα Αρκουμανέα Facebook Twitter
Φωτο: Ελίνα Γιουνανλή

Παρόλη τη μελαγχολία του, το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού είναι μια γλυκόπικρη κωμωδία για την περιπέτεια της απώλειας. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αντιλήφθηκε σωστά τη μελωδία του, συντονίστηκε αρμονικά με το νόημα και τους ρυθμούς του, ανέδειξε επίμονα την «υπέροχη φυλακή» ενός μυθοποιημένου παρελθόντος που καθιστά τους ήρωες αιχμάλωτους της νοσταλγίας τους, αδύναμους να επικοινωνήσουν με την πραγματικότητα και να προχωρήσουν μπροστά.


Η παράσταση βρίθει από αγάπη για τους ήρωες του Τσέχωφ και αποδίδει γοητευτικά το τόξο του συναισθηματικού ταξιδιού των ηρώων από την ξεγνοιασιά στον πόνο και από τον πόνο στην ελπίδα για μια νέα αρχή. Μια ιδιαίτερα δουλεμένη και ευαίσθητη δουλειά συνόλου.

Η παράσταση παίζεται στο Θέατρο «Δημήτρης Χορν».

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ίβο βαν Χόβε: Ο ακούραστος ανατόμος των κλασικών στην Αθήνα με Μπέργκμαν

Θέατρο / Ίβο βαν Χόβε: Ο ακούραστος ανατόμος των κλασικών στην Αθήνα με Μπέργκμαν

Πορτρέτο του Βέλγου σκηνοθέτη, με αφορμή το θεατρικό έργο που εμπνεύστηκε από τις ταινίες «Περσόνα» και «Μετά την πρόβα» και το οποίο θα παρουσιάσει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ