Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Η Καθαρή Πόλη διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του «καθαρού» ως κανονιστικού όρου κρίσης, που υιοθετήθηκε από τους Ναζί και έγινε ο βασικός πυλώνας της ρατσιστικής τους ιδεολογίας, με στόχο την εξολόθρευση των «άλλων» και τη δημιουργία μιας «καθαρής» φυλής...
0


Από τις 3 έως τις 14 Φεβρουαρίου oι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται οι ιδανικές πρωταγωνίστριες της διεθνούς συμπαραγωγής θεάτρου-ντοκιμαντέρ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, με την υπογραφή του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη. Το νεανικό δίδυμο επιστρέφει στη Στέγη και διερευνά τον ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση στην Ελλάδα και την ταυτότητα της «καθαρίστριας».

«Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Μήπως, τελικά, είμαστε όλοι υποκείμενα της Ιστορίας; Παρεμπιπτόντως, γιατί χρησιμοποιείται ο όρος «σκούπα» στις επιχειρήσεις δίωξης «ανεπιθύμητων» (μεταναστών, αστέγων, ομάδων με αποκλίνουσα συμπεριφορά) από το δημόσιο χώρο;» είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που εξετάζει το έργο.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης είναι οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου... Backstage φωτό: Beetroot

Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη ανιχνεύει και επαναπροσδιορίζει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας. Ταυτόχρονα, η Καθαρή Πόλη διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του «καθαρού» ως κανονιστικού όρου κρίσης, που υιοθετήθηκε από τους Ναζί και έγινε ο βασικός πυλώνας της ρατσιστικής τους ιδεολογίας, με στόχο την εξολόθρευση των «άλλων» και τη δημιουργία μιας «καθαρής» φυλής.

Η Καθαρή Πόλη είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών με το Διεθνές Φεστιβάλ Sirenos (Βίλνιους, Λιθουανία), το Teatro Maria Matos (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) και το Tiger Dublin Fringe (Δουβλίνο, Ιρλανδία), στο πλαίσιο του πρότζεκτ ΕUROPOLY των ευρωπαϊκών Ινστιτούτων Γκαίτε. Μετά την πρεμιέρα του έργου στη Στέγη, θα ακολουθήσει περιοδεία σε ευρωπαϊκά θέατρα και διεθνή φεστιβάλ. 



Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot


Περισσότερες πληροφορίες

Το «θέατρο της πραγματικότητας» είναι μια δραματουργική/ σκηνοθετική μέθοδος, που αντλεί τα θεατρικά κείμενα από προσωπικές μαρτυρίες και ιστορικά ντοκουμέντα και καλεί «καθημερινούς ανθρώπους» να γίνουν το επίκεντρο της θεατρικής αφήγησης.

Καθοριστική για την πορεία του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη σε αυτό το είδος θεάτρου υπήρξε η συνεργασία τους με τη διεθνούς κύρους ομάδα Rimini Protokoll, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2010, για την παράσταση Ο Προμηθέας στην Αθήνα στο Ηρώδειο. Υιοθετώντας κάποιες από τις βασικές αρχές και μεθόδους εργασίας του ριζοσπαστικού αυτού γερμανικού σχήματος, που πρωτοστατεί εδώ και μια εικοσαετία στην ανάδειξη ενός «θεάτρου της πραγματικότητας» (documentary theatre), οι δύο Έλληνες δημιουργοί στράφηκαν από το 2011 σε θεάματα αντίστοιχης προβληματικής.

Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης είναι οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου.

Η πρώτη κοινή παράστασή τους στη Στέγη ήταν το Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go? (2013, συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών και του βερολινέζικου θεάτρου Ballhaus Naunynstrasse), μια σκηνική συνάντηση δύο γενιών Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, της γενιάς των Γκασταρμπάιτερ του '60 και της γενιάς της Κρίσης, παράσταση που διακρίθηκε σε διεθνή φεστιβάλ (μεταξύ άλλων, στα Premières Καρλσρούης/Στρασβούργου, Stückemarkt Χαϊδελβέργης, Spielart Μονάχου).

Ο Ανέστης Αζάς συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Στέγη το 2011, σκηνοθετώντας για την ομάδα projector το έργο του Heiner Müller, Η αποστολή (Ανάμνηση από μιαν επανάσταση).

Ο Πρόδρομος Τσινικόρης ήταν υπεύθυνος για την έρευνα και –από κοινού με τις Κάτια Αρφαρά και Anna Mülter– τη δραματουργία της πολυσυζητημένης παράστασης X Apartments, που πραγματοποιήθηκε σε διαμερίσματα Αθηναίων πολιτών, σε παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, το Μάιο του 2015.

H πρώτη κοινή παράσταση θεάτρου-ντοκιμαντέρ των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη ήταν το Ταξίδι με τρένο, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2011. Η ιδιαιτερότητά της ήταν πως παρουσιάστηκε στην ταράτσα του Μεγάρου ΟΣΕ στο Μεταξουργείο, με πρωταγωνιστές τους μηχανοδηγούς και άλλους εργαζομένους του ΟΣΕ, οι οποίοι με τις ιστορίες τους χαρτογραφούσαν, ως αυτόπτες μάρτυρες αλλά και «θύματα», την υποβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων. Ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ, παρουσίασαν το reality-theatre πρότζεκτ Επίδαυρος – Ένα ντοκιμαντέρ (2012, Μικρή Επίδαυρος), μια κριτική ανασκόπηση της ιστορίας του Φεστιβάλ Επιδαύρου.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot

Σε συμπαραγωγή του γερμανικού Θεάτρου Νέων Κωνσταντίας (Jugendtheater Konstanz) και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το 2014, οι Αζάς και Τσινικόρης παρουσίασαν στην Κωνσταντία και στη Θεσσαλονίκη την παράσταση Utopia in progress, βασισμένη στους Όρνιθες του Αριστοφάνη και το όραμα για μια ιδανική πολιτεία, εκθέτοντας επί σκηνής τα στερεότυπα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.

Η πρώτη τους επαγγελματική συνεργασία ήταν στην παράσταση Πέρσες του Αισχύλου, που σκηνοθέτησε ο σημαντικός Βούλγαρος σκηνοθέτης Ντίμιτερ Γκότσεφ το 2009 στην Επίδαυρο, για το Εθνικό Θέατρο. Ο Ανέστης Αζάς συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη και ο Πρόδρομος Τσινικόρης ως ηθοποιός (στο ρόλο του Αγγελιοφόρου).

Τόσο ο Ανέστης Αζάς όσο και ο Πρόδρομος Τσινικόρης έχουν στενή σχέση με τη Γερμανία. Ο πρώτος σπούδασε σκηνοθεσία στην Ανώτατη Δραματική Σχολή Ernst Busch του Βερολίνου και ο δεύτερος γεννήθηκε στο Βούπερταλ, από γονείς μετανάστες στη Γερμανία. Από το 2012 μέχρι σήμερα εργάζονται και οι δύο στην Αθήνα και το Βερολίνο.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot

Παράλληλες δράσεις

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Πληροφορίες παράστασης

Σκηνοθεσία & δραματουργία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργική συνεργασία & έρευνα: Μαργαρίτα Τσώμου
Ηθοποιοί: Mabel Mosana, Rositsa Pandalieva, Fredalyn Resurreccion, Drita Shehi, Valentina Ursache

 

 Με αγγλικούς υπέρτιτλους

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Μικρή Σκηνή

 

Πληροφορίες – κρατήσεις: 210 900 5 800

Από 3 έως 14 Φεβρουαρίου 2016 

21:00


Τιμές εισιτηρίων: 5-15€

 

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ