Ο «Κουρέας της Σεβίλλης» με μπέρτα υπερήρωα και έναν παθιασμένο μαέστρο

Στην πρεμιέρα του «Κουρέα της Σεβίλλης» Facebook Twitter
Το επιβλητικό σκηνικό, που καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη τη σκηνή, ένα αρχοντικό στη Σεβίλλη σαν απόρθητο φρούριο, έχει κατακόκκινο –σχεδόν πυρακτωμένο– χρώμα και δεν είναι άλλο από το σπίτι του ντον Μπάρτολο.
0

Μπορεί να είναι χιλιοπαιγμένο έργο ο «Κουρέας της Σεβίλλης» του Τζοακίνο Ροσίνι, αλλά πάντα εγγυάται μια ευχάριστη έξοδο στην όπερα. Πριν από λίγες μέρες, το βράδυ της Παρασκευής 18 Οκτωβρίου, δόθηκε η πρεμιέρα μιας ακόμα αναβίωσής του, σηματοδοτώντας την εναρκτήρια παράσταση του Ολύμπια-Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου «Μαρία Κάλλας» για τη φετινή χειμερινή σεζόν. Πρεμιέρα ήταν ωστόσο και για τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του, τον τραγουδιστή της όπερας Τάση Χριστογιαννόπουλο, καθώς με αυτή την παράσταση ξεκινάει ο κύκλος παραστάσεων του δικού του καλλιτεχνικού προγραμματισμού. Ως εκ τούτου, ανάμεσα στο πλήθος των μουσικόφιλων ξεχώριζες και αρκετούς καλλιτέχνες της Λυρικής αλλά και ανθρώπους του θεάτρου, που έδωσαν το «παρών» για να τιμήσουν τον Βασίλη Παπαβασιλείου, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία μαζί με τη Νικολέτα Φιλόσογλου. Ανάμεσα στους θεατές ήταν και ο γ.γ. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας! 

Το επιβλητικό σκηνικό, που καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη τη σκηνή, ένα αρχοντικό στη Σεβίλλη σαν απόρθητο φρούριο, έχει κατακόκκινο –σχεδόν πυρακτωμένο– χρώμα και δεν είναι άλλο από το σπίτι του ντον Μπάρτολο, κεντρικού χαρακτήρα του έργου. Ένας κάκτος στο πλάι σε παραπέμπει σε τόπους εξωτικούς, αν και ο συνδυασμός του με τη μονοχρωμία του κτιρίου φέρνει στο μυαλό οικοδομήματα του Μεξικανού αρχιτέκτονα Λουί Μπαραγάν. Είναι ένα εικαστικό παιχνίδι που υπογράφει ο Άγγελος Μέντης, μαζί με τα κοστούμια και τη δραματουργία της παράστασης. Γιατί όχι; Ο «Κουρέας» αποτελεί την επιτομή της opera buffa, άρα οτιδήποτε παιγνιώδες και χιουμοριστικό στις επιλογές του ενδυματολόγου ταιριάζει απόλυτα. Αλλιώς πώς να ερμηνεύσεις το γεγονός ότι όλοι οι χαρακτήρες θυμίζουν ομοιώματα παιδικών παιχνιδιών ή ότι μοιάζουν να ξεπετάχτηκαν από κινούμενα σχέδια; Και ότι τα κοστούμια οπωσδήποτε δεν είναι της εποχής που γράφτηκε το έργο;  

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ένας σκηνοθέτης που έχουμε συνδέσει με εμβληματικές παραστάσεις του Γκολντόνι, του Μολιέρου και του Μαριβό, κατάφερε να μας προσφέρει μια ενδιαφέρουσα παράσταση με χιούμορ και χρώμα, έχοντας συμμάχους μερικούς άξιους και έμπειρους τραγουδιστές.

Ο κουρέας Φίγκαρο, λ.χ., που καλείται να σώσει τον έρωτα δύο νέων και τον οποίο ερμήνευσε ο Γιώργος Ιατρού, εμφανίστηκε με την μπέρτα του Σούπερμαν, ήταν δηλαδή ένας υπερήρωας, ενώ το κοστούμι του κόμη Αλμαβίβα, που ερμήνευσε ο Μανουέλ Αμάτι, θύμιζε λίγο-πολύ τον Μικρό Πρίγκιπα του Σεντ Εξιπερί. Σαν καρτούν ήταν ντυμένοι όλοι οι ηθοποιοί-τραγουδιστές, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τα μέλη της χορωδίας-στρατιώτες που θύμιζαν ομοιώματα PlayMobil.

Στην πρεμιέρα του «Κουρέα της Σεβίλλης» Facebook Twitter
Ο πολυτάλαντος και υπερδραστήριος Γιώργος Ιατρού στον ρόλο του τίτλου, πέρα από την τραγουδιστική του δύναμη, απέδειξε για μια ακόμα φορά τις υποκριτικές του ικανότητες.

Η πρώτη πράξη, κατά την οποία ξεδιπλώνεται ο αγωνιώδης έρωτας μεταξύ της όμορφης Ροζίνα και του κόμη Αλμαβίβα, ο οποίος για να την κερδίσει εμφανίζεται αρχικά, μετά από τη συμβουλή του τετραπέρατου και καταφερτζή Φίγκαρο, ως στρατιωτικός με το όνομα Λιντόρο, προετοιμάζει το κοινό για όλα όσα θα ακολουθήσουν στη δεύτερη πράξη. Εκεί αποκαλύπτεται ότι ο κηδεμόνας της Ροζίνα, ο τσιγγούνης ντον Μπάρτολο, θέλει να την κάνει γυναίκα του για να καρπωθεί την περιουσία της όταν ενηλικιωθεί, ο συμφεροντολόγος δάσκαλος μουσικής Μπαζίλιο άγεται και φέρεται ανάλογα με το από πού έχει να κερδίσει χρήματα, και ο Φίγκαρο αγωνιά για την ευτυχία του ζευγαριού χωρίς να περιμένει τίποτα από κανέναν. Ίντριγκες, μεταμφιέσεις, ανατροπές, πάθη, μικρά δράματα, αρκετά ευτράπελα και χάπι εντ.  

Το θεατρικό έργο «Ο Κουρέας της Σεβίλλης ή Η ανώφελη προφύλαξη» του Πιερ-Ογκιστέν Καρόν ντε Μπομαρσέ, που γράφτηκε το 1775, διαποτισμένο από το πνεύμα του Διαφωτισμού, αποτελεί ανάλαφρη αλλά καυστική σάτιρα της τάξης των ευγενών και των προνομίων τους στην προεπαναστατική Γαλλία. Η κωμική όπερα του Ροσίνι σε λιμπρέτο του Τσέζαρε Στερμπίνι στην πρώτη της παρουσίαση στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης, στις 20 Φεβρουαρίου 1816, είχε τον τίτλο «Αλμαβίβα ή Η ανώφελη προφύλαξη», αλλά δεν κατέκτησε αμέσως το κοινό, καθώς μια άλλη όπερα με το ίδιο θέμα, του Τζοβάνι Παϊζιέλο, σημείωνε ακριβώς εκείνη την εποχή μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, μέσα στα χρόνια η εκδοχή του Ροσίνι όχι μόνο κέρδισε το στοίχημα, αλλά εξακολουθεί να παίζεται ανελλιπώς σε όλες τις όπερες του κόσμου 200 χρόνια μετά. Να σημειώσουμε ότι το κοινό των αρχών του 19ου αιώνα είχε πια ωριμάσει κοινωνικά και πολιτικά και, καθώς οι προοδευτικές ιδέες κέρδιζαν σταδιακά έδαφος σε ολόκληρη την Ευρώπη, αναγνώριζε στο πρόσωπο του Φίγκαρο έναν μαχητικό εκπρόσωπο αυτών των ιδεών.  

Μίνα Πολυχρόνου Facebook Twitter
Η Μίνα Πολυχρόνου στον ρόλο της Μπέρτα, της οικιακής βοηθού.
Στην πρεμιέρα του «Κουρέα της Σεβίλλης» Facebook Twitter
Η Άρτεμις Μπόγρη ως Ροζίνα, ο Μανουέλ Αμάτι ως κόμης Αλμαβίβα και ο Γιώργος Ιατρού στον ρόλο του κουρέα Φίγκαρο.

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ένας σκηνοθέτης που έχουμε συνδέσει με εμβληματικές παραστάσεις του Γκολντόνι, του Μολιέρου και του Μαριβό –άλλωστε ο «Κουρέας της Σεβίλλης» διαθέτει στοιχεία κομέντια ντελ άρτε–, κατάφερε να μας προσφέρει μια ενδιαφέρουσα παράσταση με χιούμορ και χρώμα, έχοντας συμμάχους μερικούς άξιους και έμπειρους τραγουδιστές, όπως ο Χριστόφορος Σταμπόγλης ως Μπαζίλιο και ο Μάριος Σαραντίδης ως Μπάρτολο. Ο πολυτάλαντος και υπερδραστήριος Γιώργος Ιατρού στον ρόλο του τίτλου, πέρα από την τραγουδιστική του δύναμη, απέδειξε για μια ακόμα φορά τις υποκριτικές του ικανότητες, ενώ οι δύο γυναίκες, η Άρτεμις Μπόγρη ως Ροζίνα και η Μίνα Πολυχρόνου ως Μπέρτα, η οικονόμος του σπιτιού, αποθεώθηκαν από το κοινό του Ολύμπια.  

ζιάβρας Facebook Twitter
Ο μαέστρος Γιώργος Ζιάβρας διεύθυνε με πάθος τη Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Αθηναίων.

Αυτός όμως που δικαιούται τα περισσότερα εύσημα είναι ο μαέστρος Γιώργος Ζιάβρας, που διεύθυνε με πάθος τη Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Αθηναίων, χαρίζοντας μια αναπάντεχη δυναμική στη βραδιά. Συνολικά θα λέγαμε ότι ήταν μια λιτή αλλά αξιοπρεπής παράσταση, που χρωστάει πολλά στις αειθαλείς μελωδίες της δημοφιλούς όπερας του Ροσίνι και στο κέφι όλων των συντελεστών, που έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να ευοδωθεί η όλη απόπειρα. Περιμένουμε ακόμα αρτιότερες βραδιές όπερας στο Ολύμπια.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ