Ο «φωτισμένος» Botis Seva επιστρέφει στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Ο «φωτισμένος» Botis Seva επιστρέφει στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Facebook Twitter
Πιστεύω ότι όποιο χάρισμα κι αν διαθέτει κανείς οφείλει να το χρησιμοποιεί σοφά. Φωτ.: Tom Visser
0

Το όνομά του θυμίζει τον βουδιστικό όρο «Bodhisattva» που σημαίνει «φωτισμένος». Δεν ξέρω αν ο εκλεκτός αυτός δημιουργός, που συγκαταλέγεται στους κορυφαίους Βρετανούς χορευτές και χορογράφους και θεωρεί την πίστη κινητήριο δύναμή του έχει βρει τη φώτιση, σίγουρα όμως κάνει λαμπρά πράγματα στον σύγχρονο χορό, τα περισσότερα μαζί με τη χορευτική ομάδα Far from the Norm που σύστησε μόλις στα 19 του χρόνια. Οι παραστάσεις τους, στις οποίες έχει εισαγάγει πολλά στοιχεία από το χιπ χοπ, με το οποίο παθιαζόταν ήδη από την εφηβεία του, όπως και από το σωματικό θέατρο, συνιστούν μια καταλυτική εμπειρία που ταρακουνά κυριολεκτικά τις αισθήσεις, όπως συνέβη και το συγκλονιστικό BLKDOG που παρουσίασε το ’21 στην Καλαμάτα. Ενδιαφέρουσα είναι όμως και η φιλμογραφία του, που έχει επίσης αποσπάσει διακρίσεις. Τον πέτυχα στη Νότια Κορέα, όπου βρισκόταν στο πλαίσιο της περιοδείας του, και αυτά είναι όσα προλάβαμε να πούμε.

Είναι ανοησία να πιστεύεις ότι οι άνδρες πρέπει να είναι παντού και πάντα επικεφαλής. Δεν ξέρω αν θα πετύχουμε ποτέ την πλήρη ισότητα, όμως ο σεβασμός για όλα αυτά που καταφέρνουν οι γυναίκες στους πολυδιάστατους ρόλους που καλούνται να υπηρετήσουν καθημερινά είναι πολύ σημαντικός και οφείλουμε να τον αναγνωρίσουμε αλλά και να τον μάθουμε στα παιδιά μας.

— Το Until we sleep μιλά για «μια μοναχική γυναίκα, που παλεύει κάτω από την πίεση του ηγετικού της ρόλου και αναζητά την πίστη καθώς καθοδηγεί μια περιπλανώμενη κοινότητα μέσα στα μεταβαλλόμενα περάσματα του χρόνου», διαβάζω. Είναι όμως πάντα η πίστη ένας καλός οδηγός;
Οπωσδήποτε. Χωρίς την πίστη στον εαυτό μου, τους συνεργάτες μου και τον Θεό, αυτή η παράσταση δεν θα γινόταν, ούτε και καμία άλλη. Στις δουλειές μου αντικατοπτρίζονται αυτά που βλέπω να γίνονται στον κόσμο. Εξακολουθώ να αμφισβητώ τις συμβάσεις στην πολιτική, την τέχνη και την καθημερινότητα, αλλά επιστρέφω πάντοτε στα στέρεα θεμέλιά μου, που είναι η πίστη στο θείο, όπως κι αν την εννοεί κανείς. Αποτελεί για μένα μια σταθερή πυξίδα μέσα στον λαβύρινθο που αποκαλούμε ζωή.

— Πιστεύεις ότι χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες σε υπεύθυνες θέσεις ή μήπως η εξουσία παραπλανά και διαφθείρει, ανεξαρτήτως φύλου; Επίσης, σε τι μπορεί να αναφέρεται αυτή η περιπλανώμενη κοινότητα; Σε μετανάστες, πρόσφυγες, εξόριστους, αυτοεξόριστους;
Όντας άνδρας, δεν θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους των γυναικών, αλλά πιστεύω ότι πολλές ανάμεσά τους είναι γεννημένες ηγέτιδες. Μεγάλωσα, ξέρεις, κοντά σε τέτοιες γυναίκες και μου έμαθαν πολλά. Μία από αυτές ήταν και η μητέρα μου – από εκείνη κληρονόμησα την επιμονή και το οργανωτικό πνεύμα. Είναι ανοησία να πιστεύεις ότι οι άνδρες πρέπει να είναι παντού και πάντα επικεφαλής. Δεν ξέρω αν θα πετύχουμε ποτέ την πλήρη ισότητα, όμως ο σεβασμός για όλα αυτά που καταφέρνουν οι γυναίκες στους πολυδιάστατους ρόλους που καλούνται να υπηρετήσουν καθημερινά είναι πολύ σημαντικός και οφείλουμε να τον αναγνωρίσουμε αλλά και να τον μάθουμε στα παιδιά μας. Όσο για την περιπλανώμενη κοινότητα, την αφήνω στη φαντασία σας.  

Ο «φωτισμένος» Botis Seva επιστρέφει στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Facebook Twitter
Κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε με αυτό που έχετε αυτήν τη στιγμή, αγαπήστε όσο πιο παθιασμένα γίνεται. Βρείτε, επιπλέον, κάτι στο οποίο να πιστεύετε ολόψυχα, είναι το καλύτερο «καύσιμο». Φωτ.: Camilla Greenwell

— Γενικά μιλώντας, τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνουμε; Να ζήσουμε, να πετύχουμε, να ξεκινήσουμε ή να τελειώσουμε «μέχρι να κοιμηθούμε»;
Μέχρι τότε κάποιοι από εμάς θα έχουμε βρει, ελπίζω, τη γαλήνη μέσα μας. Το να εγκαταλείψουμε αυτόν τον κόσμο νιώθοντας στερημένοι και πολλαπλά τραυματισμένοι δεν είναι δίκαιο, όμως πολλοί άνθρωποι, από παιδιά μέχρι ενήλικες, γεννιούνται και πεθαίνουν χωρίς καμία προσμονή, καμία ελπίδα. Πιστεύω ότι όποιο χάρισμα κι αν διαθέτει κανείς οφείλει να το χρησιμοποιεί σοφά – σκεφτείτε εκείνους τους ανθρώπους που στερούνται τα πάντα, αλλά προσπαθούν, εντούτοις, να χαρούν τη ζωή τους όσο μπορούν. Κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε με αυτό που έχετε αυτήν τη στιγμή, αγαπήστε όσο πιο παθιασμένα γίνεται. Βρείτε, επιπλέον, κάτι στο οποίο να πιστεύετε ολόψυχα, είναι το καλύτερο «καύσιμο».

— Έχεις τη φήμη του καλλιτέχνη που εισήγαγε το χιπ χοπ στον σύγχρονο χορό. Αλλά πώς βλέπεις το μουσικό αυτό είδος στις μέρες μας; Εξακολουθεί να είναι ζωντανό και να εμπνέει;
Δεν νομίζω ότι εγώ το εισήγαγα πρώτος, όπως συχνά γράφεται, απλώς ανέδειξα και διέδωσα μια άλλη πλευρά του. Για μένα το χιπ χοπ, ναι, εξακολουθεί να συναρπάζει και να εμπνέει. Συνηθίζω, μάλιστα, να επιστρέφω σε παλιότερα ακούσματα. Δεν είμαι τόσο ενήμερος για το τι συμβαίνει τώρα στον χώρο, όταν όμως το κάνω, ανακαλύπτω μερικά καταπληκτικά μουσικά και φωνητικά διαμάντια που τιμούν πραγματικά την παράδοση και την κουλτούρα αυτού του μουσικού είδους.

— Ποια θέματα σε απασχολούν στη δουλειά σου; Ποια είναι η προσωπική σου φιλοσοφία;
Στα περισσότερα έργα μου αναφέρομαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην κατάθλιψη. Είναι κάτι που με απασχολεί ιδιαίτερα και είναι ένα δύσκολα διαχειρίσιμο αλλά και δύσκολα ανιχνεύσιμο συναίσθημα γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι ζόρι μπορεί να τραβάει κάποιος. Καλό είναι να ρωτάς και να ανοίγεις κουβέντα όταν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά, προσέχοντας όμως να μην προσβάλεις ούτε να φέρεις σε δύσκολη θέση τον συνομιλητή σου. Το να ασχολείσαι με την τέχνη είναι μια μορφή θεραπείας. Στόχος μας με τους Far from the Norm είναι να δημιουργούμε κάτι με το οποίο οι άνθρωποι να μπορούν να συνδεθούν – μπορεί να μην έχουμε αρκετή δύναμη ώστε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά μπορούμε να επηρεάσουμε και να ενθαρρύνουμε κάποιον να κάνει κάτι καλύτερο στη ζωή του, να τη δει αλλιώς. Οι αρχές μου, τώρα, συνοψίζονται στα εξής: να μεταφέρω την πίστη μου στη δουλειά μου και στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι, να παραμένω ταπεινός, να φροντίζω την οικογένειά μου, να μην κάνω «φτηνoδουλειές», να σκέφτομαι πρώτα τη διαδικασία και όχι το τελικό αποτέλεσμα, να είμαι ο καλύτερος γονιός, να σηκώνομαι κάθε μέρα ορεξάτος, να προσπαθώ για το καλύτερο χωρίς γκρίνιες και μεμψιμοιρίες, να οραματίζομαι καλύτερες μέρες.  

Ο «φωτισμένος» Botis Seva επιστρέφει στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Facebook Twitter
Στα περισσότερα έργα μου αναφέρομαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην κατάθλιψη. Φωτ.: Camilla Greenwell

— Ποιο είναι για σένα το απόλυτο χορευτικό μουσικό κομμάτι;
Το «So much trouble in the world» του μεγάλου Bob Marley για τη μουσική, τον ρυθμό, τους στίχους και τα συναισθήματα που δημιουργεί.  

— Τι θα έλεγες ότι σε έχει διδάξει η ζωή ως τώρα;
Να μην παραμελώ την οικογένειά μου και να μην την «πουλάω» με κανένα αντίτιμο.

— Πώς βλέπεις το καλλιτεχνικό σου μέλλον;
Το μέλλον είναι να συνεχίσω να κάνω καλά ό,τι κάνω και μέσα από αυτό να διαδώσω όσο μπορώ περισσότερο το μήνυμα της ειρήνης. Όταν σταματήσω να χορεύω θα αφοσιωθώ περισσότερο στη διδασκαλία, την εκπαίδευση νέων χορευτών, τη φιλμογραφία και τη συγγραφή.

Botis Seva - Until we sleep
20/7, 22:00 & 21/7, 21:00
Κεντρική Σκηνή - Μέγαρο Χορού Καλαμάτας
Εισιτήρια: kalamatadancefestival.gr & ticketmaster.gr

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ