Ηλίας Λογοθέτης (1939 - 2024): Ένας εργάτης του θεάτρου και του σινεμά που δεν υπήρξε σνομπ

Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού Facebook Twitter
Ο Ηλίας Λογοθέτης στην ταινία Το μόνον της ζωής του ταξείδιον
0

Τι πιο ταιριαστό κινηματογραφικό ντεμπούτο για έναν γνήσιο Λευκαδίτη από το ρόλο του Επτανήσιου αστυνομικού Φάντε στη Βαβυλωνία του 1970, τη μεταφορά του έργου του Δημητρίου Βυζαντίου- μοναδική ευκαιρία της ανάδειξης του σπάνιου υποκριτικού και μουσικού ταλέντου του Ηλία Λογοθέτη.

Είχε προηγηθεί η μακρά του θητεία στο Θέατρο Τέχνης, στο οποίο μπήκε κυριολεκτικά εν μια νυκτί, προσπερνώντας τις εξετάσεις και χωρίς ουσιαστικά να φοιτήσει, γιατί απήγγειλε δυο σονέτα και άφησε άφωνη την επιτροπή. Την ιδιαίτερη πατρίδα του τη θεωρούσε μάνα που τον γέννησε και μητριά που τον παράτησε, ή, αν το δούμε αλλιώς, τον άφησε ελεύθερο να πάρει τον δρόμο του (αν έμενε εκεί, μάλλον θα γινόταν κουκουτσάς, ή θα πουλούσε παγούρια, όπως είχε δηλώσει).

Οι σπουδές στην Πάντειο δεν τον συγκίνησαν, κι όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, ούτε και το θέατρο, όσο οι τρεις μεγάλες του αγάπες, τα μαθηματικά, ο έρωτας και η όπερα. Τα δυο πρώτα παρέμειναν στην καρδιά του, το τρίτο έγινε απωθημένο που δεν ήθελε να σκαλίζει. Τον χώρο που τον έκανε γνωστό και υπηρέτησε για πάνω από μισό αιώνα ανέκαθεν τον θεωρούσε ένα μοναχικό βάσανο, και με την τάση για ερημιτισμό, κατάφερε να περιφρουρήσει τη θεατρική ταλαιπωρία για να μην καταντήσει αγυρτεία, ενδεχομένως εννοώντας την ευκολία και τον ευτελισμό.

Μπορεί ο Ηλίας Λογοθέτης να αισθανόταν συχνά μετέωρος σε μια no man’s land, αλλά στην τελευταία φάση της καριέρας του βρήκε το ιδανικό καταφύγιο στις λέξεις, τις ανάσες και τον ρυθμό του Γεωργίου Βιζυηνού.

Το πέτυχε θριαμβευτικά, με τέτοια άνεση επί σκηνής που καμιά φορά απορούσες για το αν προσπαθούσε πραγματικά ή του προέκυπτε φυσικά- εννοείται πως με κόπο και σπουδή δούλευε κάθε ρόλο, όντας μεγάλος θιασώτης των προβών και της καλλιτεχνικής ζύμωσης. Ένας άνθρωπος με θεόσταλτη αντίληψη των έργων και των χαρακτήρων που αναλάμβανε αποδείχθηκε ένας από τους λιγότερο σνομπ εργάτες στο διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο που διέσχισε από τη δεκαετία του 60 ως τις μέρες μας. 

Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού Facebook Twitter
Αφίσα της ταινίας Βαβυλωνία (1970). Σε πρώτο πλάνο διακρίνεται ο Ηλίας Λογοθέτης στον ρόλο του Επτανήσιου αστυνομικού Φάντε.

Θαύμαζε τους γίγαντες του ελληνικού θεάτρου και του παλιού εγχώριου σινεμά, κι όχι μόνο τους προφανείς και προβεβλημένους, αλλά τον Αλέκο Λειβαδίτη, τον Κούλη Στολίγκα, τον Χατζηχρήστο και τον Μπουρνέλη. Με τους περισσότερους πρόλαβε να συνεργαστεί, τους τιμούσε, τους σεβόταν, χάζευε την τεχνική τους και μνημόνευε πάντα την έμπρακτη και πνευματική γενναιοδωρία τους. Αν και πίστευε πως δεν έκανε αρκετό, ή σπουδαίο σινεμά, έπαιξε δίπλα στον Θανάση Βέγγο, σε φαρσοκωμωδίες και μπαλαφάρες, στα Παιδιά της Χελιδόνας, όπου και τιμήθηκε για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αν και δεν πίστευε στην ουσιαστική εγκυρότητα των βραβείων, σε ταινίες του Περράκη, του Ινδαρέ, του Μπουλμέτη, του Λυκουρέση και του Πανουσόπουλου στο Τοπίο στην Ομίχλη και το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού του φίλου του και «μοναχικού δημιουργού» Θόδωρου Αγγελόπουλου, με τον οποίο δεν το έφερε η μοίρα να συνεργαστούν στο φιλμ που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.

Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού Facebook Twitter
Στο Τοπίο στην Ομίχλη του Θ. Αγγελόπουλου

Κι ενώ έπαιξε σε πάρα πολλές σειρές, κλέβοντας την παράσταση πολύ πρόσφατα στον τελευταίο κύκλο του Έτερος Εγώ του Σωτήρη Τσαφούλια, στο θέατρο άφησε αληθινά την σφραγίδα του, παίζοντας σχεδόν τα πάντα, από αρχαίο δράμα και κωμωδία μέχρι επιθεωρήσεις και μιούζικαλ. Το διαπεραστικό γαλανό βλέμμα και οι αξέχαστες παύσεις που ξαναγεννούσαν τα κείμενα και έδιναν γόνιμο χώρο για ανατροπές και εκρήξεις δεν άφησαν ασυγκίνητο ούτε και τον Χάρολντ Πίντερ, όταν ο Νομπελίστας συγγραφέας παρακολούθησε τον Σπούνερ που έπλασε στη Νεκρή Ζώνη και τον συνεχάρη δυο φορές στο φινάλε, διερωτώμενος πώς, αν και «μεσόγειος» συνέλαβε συναισθηματικά τον καθαρά βρετανικό τύπο του φλύαρου καλεσμένου σε μια ατελείωτη βραδιά μέθης, υποτιθέμενης ποίησης και διαρκούς αυταπάτης.

Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού Facebook Twitter
Ηλίας Λογοθέτης, Μαρία Ζαχαρή στο Αμάρτημα της Μητρός μου

Μπορεί ο Ηλίας Λογοθέτης να αισθανόταν συχνά μετέωρος σε μια no man’s land, αλλά στην τελευταία φάση της καριέρας του βρήκε το ιδανικό καταφύγιο στις λέξεις, τις ανάσες και τον ρυθμό του Γεωργίου Βιζυηνού. Πρώτα στο Μόνον της Ζωής του Ταξίδιον, την υπέροχη ταινία του Λάκη Παπαστάθη και κυρίως στο Αμάρτημα της Μητρός μου, που ανέβηκε επί σειρά ετών, κάτω από την επιμέλεια της συζύγου του, ηθοποιού και σκηνοθέτιδος Μαρίας Ζαχαρή. Κατοικώντας εντός του Βιζυηνού, και μετά τον Κουν, τον Πίντερ και τον Γιάννη Χρήστου, (η φιλία τους τον συνέδεσε με το στέρεο σύμπαν των αριθμών και το μυστήριο της μεταφυσικής), βρήκε έναν σταθμό που τον γέμισε, στην ανάπαυλα των διαβασμάτων του και των αδιάκοπων συναντήσεών του με κείμενα, μεταφράσεις, παραστάσεις και ποιήματα. 

Λόγιος και αιθέριος, ο σπουδαίος ερμηνευτής Ηλίας Λογοθέτης έφυγε από τη ζωή στα 84 του χρόνια.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ