Η τριλογία του ξεπεσμού

Η τριλογία του ξεπεσμού Facebook Twitter
0
Μια ζωή βουτηγμένη στα χρέη και τη ματαιοδοξία λίγο πριν από την

Καταστροφή ζουν οι ήρωες της Τριλογίας του παραθερισμού, που ξεκινά την επόμενη εβδομάδα στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Το έργο του Γκολντόνι σατιρίζει τη μανία των συμπατριωτών του για πολυτελή παραθερισμό και μια ζωή γεμάτη ματαιοδοξία και αυτοπροβολή, την ώρα που βουλιάζουν στα χρέη. Στο σπίτι του ξεπεσμένου πλούσιου Φίλιππο (Δημήτρης Πιατάς), η κόρη του Τζακίντα (Εύη Σαουλίδου) έχει να επιλέξει ανάμεσα στον Λεονάρντο (Γιάννος Περλέγκας), με τον οποίο έχουν δώσει λόγο, και σε αυτόν που αγαπά, τον Γκουλιέλμο (Προμηθέας Αλειφερόπουλος). Η Εύη Σαουλίδου μάς μιλά για τον ρόλο της ως Τζακίντα και την τριλογία που ανεβαίνει σε μια ενοποιημένη θεατρική παράσταση.

Βρίσκεις ότι το έργο είναι επίκαιρο στη σημερινή Ελλάδα;

Δεν βρίσκω ότι είναι τόσο επίκαιρο, γιατί πιστεύω ότι η κατάσταση στην Ελλά- δα έχει ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Νομίζω ότι το έργο ίσως να αφορά την προηγούμενη δεκαετία.

Εννοείς ότι το έργο μάλλον θυμίζει τη νεόπλουτη Ελλάδα της δεκαετίας του '90;

Ναι, ακριβώς αυτό το «θα φάμε με χρυσά κουτάλια». Και επειδή είναι τριλογία, εμείς μάλλον ζούμε αυτό που συμβαίνει μετά τον παραθερισμό - μάλλον είμαστε στη φάση που κοιτάμε με ορθάνοιχτα μάτια τριγύρω και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι μας έχει συμβεί. Οι ήρωες του έργου είναι σαν να λειτουργούν υπνωτισμένοι μέχρι να φτάσουν στο αποτέλεσμα αυτής της ύπνωσης - ίσως κατά τη διάρκεια του αποτελέσματος να βρουν τι γίνεται.

Κάπου διάβασα ότι η Τζακίντα και ο Λεονάρντο δεν είναι το κλασικό πρότυπο ερωτευμένων νέων που βλέπουμε στα θεατρικά έργα.

Είναι αλήθεια, γιατί όταν η κινητήριος δύναμη είναι θολή, μπαίνουμε και σε θολά συναισθήματα.

Ποια είναι η κινητήρια δύναμη στην περίπτωσή τους, λοιπόν;

Εδώ η κινητήρια δύναμη είναι το φαίνεσθαι. Νομίζω ότι η Τζακίντα διαλέγει τη συμβιβαστική λύση - δεν ανακαλεί την απόφασή της περισσότερο επειδή φοβάται τι θα πει ο κόσμος. Αυτό που με απασχολεί σε αυτήν τη γυναίκα είναι ότι δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει το αίσθημα της αγάπης, να το καλλιεργεί, να το τροφοδοτεί. Με παραξένεψε πολύ ο λόγος που αυτή η κοπέλα δεν επιλέγει αυτό που της λέει η καρδιά της - νομίζω ότι ο τρόπος που έχει μάθει να επιβιώνει είναι να χειρίζεται τα πάντα, κάτι που μου έκανε εντύπωση. Βέβαια, οι υπόλοιποι κρίνουμε τους άλλους με την πρόθεση ή τη δύναμη που έχουμε, αλλά δεν μπορεί κανείς να αποτάξει εύκολα τις συνήθειές του.

Βρίσκεις ότι η συμπεριφορά των χαρακτήρων του έργου είναι κάπως επαρχιώτικη;

Λατρεύω την επαρχία και νομίζω ότι εκεί βρίσκεις πιο καθαρές ματιές. Ίσως το θέμα να είναι ότι σε μια μεγάλη πόλη μπορεί να έχεις να ασχοληθείς με πολλά πράγματα, ενώ στην επαρχία όλα κινούνται γύρω από κάποιες συντεταγμένες  μια εκ των οποίων μπορεί να είναι το τι θα πει ο κόσμος για σένα.

Τι άλλο σου έχει κάνει εντύπωση στο έργο;

Ότι είναι ένα εξαιρετικά σκληρό έργο. Παρότι κωμωδία, οι ήρωες είναι σχεδόν τραγικά πρόσωπα, κάτω από μια επίφαση κωμικότητας ή μάλλον κωμικών καταστάσεων, όπως το γεγονός ότι δυο γυναίκες μπορεί να φοράνε το ίδιο φόρεμα, το οποίο δεν έχουν καν τα λεφτά να αποκτήσουν.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT