Η «Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου ξανά στο θέατρο μετά από 20 χρόνια

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Θεοδώρα Τζήμου, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας
0

Το σπουδαίο έργο «Η Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες δραματουργούς, ανεβαίνει από τις 26 Μαρτίου στο θέατρο Κάμιρος, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγαρτζίδη & Δέσποινας Αναστάσογλου, από την ομάδα Elephas tiliensis. Μια παράσταση-αλληγορία για τη ζωή και τον θάνατο, σκληρή και σαρκαστική, για την αναπόφευκτη στιγμή που κάθε άνθρωπος αντικρίζει το σκοτάδι του παρελθόντος του· για την κάθαρση που το σκοτάδι φέρνει στο παρόν του.

«Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου είναι ένα υπέροχο δείγμα θεατρικής γραφής, ένα από τα καλύτερα δείγματα της ελληνικής και παγκόσμιας δραματολογίας. Θα θέλαμε και δημοσίως να ευχαριστήσουμε τον κύριο Διαλεγμένο που μας εμπιστεύτηκε το έργο του, είναι μεγάλη μας τιμή.

20 χρόνια μετά την εμβληματική παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή, ερχόμαστε να αφουγκραστούμε την παράδοση αυτών των σπουδαίων δημιουργών. Αν θα καταφέρουμε να αναμετρηθούμε με το ύψος των περιστάσεων, δεν το γνωρίζουμε. Είμαστε όμως ευγνώμονες για τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε και μοιραζόμαστε αυτήν την εμπειρία. Η καθεμία και ο καθένας έρχονται να εργαστούν με ό,τι καλύτερο έχουν.

Άλλες συνεργασίες είναι καινούριες, άλλες πιο πρόσφατες, αλλά μας κάνει να αναρωτιόμαστε πώς από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώσαμε και βιώνουμε μπορεί να προκύπτει αυτός ο ψυχικός πλούτος που διαθέτουν και προσφέρουν οι άνθρωποι. Από πού αντλείται αυτή η δύναμη;

Η παράσταση καλεί τους θεατές να αναλογιστούν τον εαυτό τους στην κρίσιμη στιγμή, στο κρίσιμο Τώρα, να ορίσουν τον τρόπο που στέκονται απέναντι στο διαφορετικό, στο «μη κανονικό», στη δική τους «Πελαγία», σε αυτό που παρεκκλίνει από τις καθημερινές συμβάσεις που αφαιρούν, μέρα τη μέρα, τη σάρκα και το αίμα της ζωής τους.

Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" ίσως να απαντάει εν μέρει σε αυτό το ερώτημα διά του αντιθέτου. Τι γίνεται όταν στραγγίζουμε τη ζωτική δύναμη προκειμένου να επιβιώσουμε και να κανονικοποιηθούμε; Η κουκουβάγια βλέπει στο σκοτάδι, όπως ο Διαλεγμένος είδε και κατέγραψε τα σκοτάδια των ημερών μας» λέει ο ένας εκ των σκηνοθετών της παράστασης Δημήτρης Αγαρτζίδης.

Στο έργο, ο Ίων εργάζεται στο τμήμα απολεσθέντων οστών ενός νεκροτομείου. Εκατοντάδες ονόματα και κόκαλα ανθρώπων που έχουμε πια ξεχάσει, σαν να μην υπήρξαν, περνούν καθημερινά μπροστά απ' τα μάτια του. Σήμερα είναι η δική του στιγμή.

Ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα θα είναι η αφορμή για να περάσει κι αυτός στον Κάτω Κόσμο. Εκεί τον περιμένει η Πελαγία, πρώην ερωμένη του, η οποία αυτοκτόνησε εξαιτίας του. Η Πελαγία λατρεύει τις κουκουβάγιες. Ως άλλη Λόρα του «Γυάλινου Κόσμου» συλλέγει οτιδήποτε έχει σχέση με αυτές. Όταν έρχεται η ώρα της κατάβασης του πρώην εραστή της στον Κάτω Κόσμο, ακόμα και στο βαθύτερο σκοτάδι, το μυθικό νυχτοπούλι θα δει τα πάντα. Τώρα ο Ίων πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν του.

«Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" είναι ένας αρκετά φοβιστικός κι εξίσου διασκεδαστικός εφιάλτης, που ξετυλίγεται όσο διαρκεί ο επιθανάτιος ρόγχος ενός ηλικιωμένου, καθώς επισκέπτεται ξανά πρόσωπα και γεγονότα της ζωής του που του γεννάνε ντροπή και τύψεις. Είναι ένας ρευστός, άχρονος κόσμος γεμάτος ζώα, έντομα και, κυρίως, πουλιά, μια περίεργη, σχεδόν παγανιστική τελετή περάσματος στον "άλλο" κόσμο, που σε καλεί να αντιμετωπίσεις τον τρόμο του θανάτου και να αναλογιστείς τις τελευταίες στιγμές των ανθρώπων που έχεις αποχαιρετίσει.

Η νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Μαρία Γκιώνη, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

Είναι, ακόμα, μια απολαυστική νοσταλγική περιήγηση στην Αθήνα και τον Πειραιά των μέσων του 20ού αιώνα: με αξιοσημείωτης ακρίβειας πραγματολογικές λεπτομέρειες σκιαγραφούνται η ατμόσφαιρα, τα πρόσωπα αλλά και το πολιτικό κλίμα της εποχής.

Τέλος, είναι ένας κόσμος γραμμένος σε μια "λαχταριστή" γλώσσα, το γνωστό ιδίωμα του συγγραφέα, ένα σπάνιο μείγμα νατουραλιστικής γραφής και εξπρεσιονιστικού παραληρήματος.

Στον κόσμο του Διαλεγμένου, τα πρόσωπα είναι ο τρόπος που μιλάνε, κι αυτό δεν σημαίνει μόνο τις λέξεις και τις φράσεις που αρθρώνουν, αλλά και τις φράσεις που αφήνουν μετέωρες, όπως και τις λέξεις που μένουν μόνο στο μυαλό τους χωρίς να γίνουν τελικά ήχος» λέει ο Έκτορας Λυγίζος, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση.

Όσο ο θάνατος κυριαρχεί στη σκέψη των ανθρώπων, συνειδητά και ασυνείδητα, έρωτες, γάμοι, γλέντια, φαγοπότια, μνήμες, μουσικές, οικεία πρόσωπα, όλος ο κόσμος των ζωντανών τους φέρνει αντιμέτωπους με τους συμβιβασμούς που έκαναν προκειμένου να επιβιώσουν. Άξιζε η ζωή που ζήσαμε;

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Έκτορας Λυγίζος, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

Η «Νύχτα της Κουκουβάγιας» των Elephas tiliensis εστιάζει στην παύση μέσα στον χρόνο, στη στιγμή που ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές και τις ενοχές του, στη στιγμή που αναστοχάζεται για να επουλώσει το τραύμα του παρελθόντος, διεκδικώντας ένα ζωντανό παρόν.

«Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά με ιντριγκάρει στο έργο του Διαλεγμένου, στη "Νύχτα της Κουκουβάγιας", είναι αυτός ο τόπος στον οποίο βρίσκεται ο ήρωάς του, ο Ίωνας, ο τόπος που δεν έχει χρόνο. Εκεί που το πριν, το μετά και το τώρα είναι ένα, εκεί που ο ήρωας συναντιέται και συναντάει ολόκληρη την ύπαρξή του. Αυτός ο χώρος, μπορώ να πω, γιατί μόνο να τον φανταστώ μπορώ, έχει μεγάλο ενδιαφέρον για έναν ηθοποιό, το να προσπαθεί δηλαδή να βρεθεί σε αυτήν τη συνθήκη ή να φανταστεί αυτήν τη συνθήκη» λέει η Θεοδώρα Τζήμου που πρωταγωνιστεί στην παράσταση.

Η παράσταση του Δημήτρη Αγαρτζίδη και της Δέσποινας Αναστάσογλου καλεί τους θεατές να αναλογιστούν τον εαυτό τους στην κρίσιμη στιγμή, στο κρίσιμο Τώρα, να ορίσουν τον τρόπο που στέκονται απέναντι στο διαφορετικό, στο «μη κανονικό», στη δική τους «Πελαγία», σε αυτό που παρεκκλίνει από τις καθημερινές συμβάσεις που αφαιρούν, μέρα τη μέρα, τη σάρκα και το αίμα της ζωής τους. Μιας ζωής στην οποία συχνά καταλήγουμε απόντες, ως άλλοι Ίωνες. Ο θάνατος εδώ δεν είναι το τέλος, όπως, κατά τον συγγραφέα, η τελική τελεία δεν δηλώνει και το οριστικό κλείσιμο του έργου.

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Παρασκευή Δουρουκλάκη, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

«Ήταν μεγάλη απόφαση να ασχοληθούμε με τη "Νύχτα της Κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου. Κυρίως επειδή η φήμη που τον συνοδεύει είναι έντονη, όπως και το ανέβασμα του Λευτέρη Βογιατζή, που ήταν και η τελευταία φορά που ανέβηκε το έργο στη σκηνή.

Αφού τα πράγματα δρομολογήθηκαν και πήραμε την άδεια του συγγραφέα, ήρθε η στιγμή να τον συναντήσουμε. Και στην πόρτα στεκόταν ένας κύριος με παιδικό βλέμμα, που ήθελε να διασφαλίσει την ακεραιότητα του έργου του, με ευγένεια και σαφήνεια.

Αυτές οι ποιότητες κυριαρχούν σε όλα τα έργα του Διαλεγμένου αλλά ιδιαιτέρως στη "Νύχτα της Κουκουβάγιας", όπως και στο "Βella Venezia". O συγγραφέας υπάρχει σε όλο το έργο με την ψυχή του. Με αυτή την έννοια είναι ένα έργο ψυχής, που μιλάει για την ψυχή. Για την ψυχή ενός ηλικιωμένου, τη στιγμή που παλεύει με τον θάνατο.

Ο θάνατός του συμβαίνει την εποχή των Αποκριών. Κωμικός και μαζί βαθιά τραγικός. Ο Διαλεγμένος αγκαλιάζει με φροντίδα την κάθοδο του ήρωά του στον κάτω κόσμο, όπως γίνεται στην Día de los Muertos. Με ένα εκπληκτικό μοντάζ συνθέτει το παρόν του θανάτου με το παρελθόν και το μέλλον, φτιάχνοντας μια άλλη διάσταση του χώρου και του χρόνου. Πρόκειται για μια συγγραφική τέταρτη διάσταση. Είμαστε ευτυχείς που πλέουμε εντός της» καταλήγει η συν-σκηνοθέτιδα του έργου Δήμητρα Αναστάσογλου.

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Δημήτρης Αγαρτζίδης, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

«Η Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου

Εικαστική εγκατάσταση, κοστούμια: Λυδία Ανδριώτη

Μουσική: Κωστής Ζουλιάτης

Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Μαρία Γκιώνη, Παρασκευή Δουρουκλάκη, Έκτορας Λυγίζος, Θεοδώρα Τζήμου

Μουσικός επί σκηνής: Κωστής Ζουλιάτης

Κάμιρος

Ιθάκης 32, Κυψέλη, 2117251384, 6989945228

26/3-19/4

Κάθε Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη, 21:00

*Η παράσταση περιέχει γυμνό και είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Θέατρο / Η «Κάμιρος» της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη δεν είναι ένας ακόμη θεατρικός χώρος στην Κυψέλη

Η σκηνοθέτις πήρε το ρίσκο της δημιουργίας, μέσα στην καραντίνα, ενός νέου τόπου με επίκεντρο τη θεατρική τέχνη και αφορμή τη «Γραμμή του ορίζοντος» του Χρήστου Βακαλόπουλου, και μας τον παρουσιάζει, τοποθετώντας τον στον χάρτη της σημερινής καλλιτεχνικής πραγματικότητας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ