Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ

Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ Facebook Twitter
Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ
0

Η Έλενα Πόκα γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών και το 2005 αποφάσισε να φύγει για το Λονδίνο, όπου μένει μέχρι σήμερα, για να κάνει το μεταπτυχιακό της στο σύγχρονο θέατρο. Η Έλενα έχει αναπτύξει ένα ιδιαίτερο είδος δουλειάς, τόσο εικαστικό όσο και θεατρικό, κινούμενη σε μια φόρμα ποιητική που εξελίσσεται κυρίως σε δημόσιους χώρους.


Πριν από λίγες μέρες βρέθηκε στη Βηθλεέμ, προκειμένου να κάνει πραγματικότητα ένα πρωτότυπο πρότζεκτ. «Μια γυναίκα περπατάει στον δρόμο και ξαφνικά μετατρέπεται σε ελάφι. Προχωρά και τρέχει, άλλοτε ανέμελο και άλλοτε φοβισμένο, μέσα στον κόσμο. Παράλληλα, μια μικρή ομάδα άλλων περφόρμερ ακολουθεί το ελάφι και φωνάζει μέσα από μεγάφωνα λέξεις και προτάσεις από το έργο του Παλαιστίνιου ποιητή Mahmoud Darwish, "Mural". Σιγά-σιγά, η δράση δυναμώνει και πλήθος ανθρώπων ακολουθεί το ελάφι και αρχίζει να συμμετέχει στα φωνητικά μαζί με τους περφόρμερ. Ο κόσμος πλησιάζει το ελάφι, έχει διάφορες αντιδράσεις και στη συνέχεια το ελάφι μετατρέπεται σε γυναίκα και τούμπαλιν», εξηγεί. Γιατί προτίμησες την Παλαιστίνη; «Το συγκεκριμένο πρότζεκτ πραγματοποιήθηκε λόγω της πρόσκλησης που δέχθηκα από τον καλλιτέχνη Φώτη Καραγεωργίου μαζί με τον παραγωγό Πάνο Καλλιμέρη. Επίσης, έγινε σε συνεργασία με την Παλαιστινιακή Πρεσβεία στην Ελλάδα, η οποία το χρηματοδότησε, καθώς και με τη βοήθεια της παλαιστινιακής παροικίας στην Αθήνα» λέει.


«Το έργο μου έχει μια ποιητική αναφορά που τονίζει τα όρια του χρόνου, τα σύνορα που χτίζουμε επηρεασμένοι από τον φόβο καθώς και τον ορισμό της ταυτότητάς μας. Μιλάει πιο πολύ για την ομορφιά του θανάτου, αλλά και το κόστος της ζωής σε μια προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσει αρχέγονα κομμάτια της ανθρώπινης φύσης. Συγκεκριμένα, στηρίζεται στον φόβο που προκαλεί η εσωτερική ανάγκη να ορίσουμε την ταυτότητά μας, η τάση να ανήκουμε σε ένα σύνολο, η αλληλοπροστασία και, κυρίως, η αντίσταση που επιδεικνύουμε στο να αποκαλύπτουμε την αληθινή μας φύση.  που σταματάει την κανονικότητα και προκαλεί», υποστηρίζει.

Το κοινό αντέδρασε με ενθουσιασμό και έγινε κυριολεκτικά ένα με τη δράση. Κάποιοι τρόμαξαν αρκετά, άλλοι γελούσαν, πολλοί κατέγραφαν τη δράση, όμως όλοι καταλάβαιναν σταδιακά ότι αυτό που γινόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν τελείως τρελό, είχε κάποιο λόγο ύπαρξης. Είχε κάτι να πει και κάτι να δώσει.


Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των πολιτών σε μια πόλη όπως η Βηθλεέμ, όπου η καθημερινότητα συνεχώς διαταράσσεται; «Το κοινό αντέδρασε με ενθουσιασμό και έγινε κυριολεκτικά ένα με τη δράση. Κάποιοι τρόμαξαν αρκετά, άλλοι γελούσαν, πολλοί κατέγραφαν τη δράση, όμως όλοι καταλάβαιναν σταδιακά ότι αυτό που γινόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν τελείως τρελό, είχε κάποιο λόγο ύπαρξης. Είχε κάτι να πει και κάτι να δώσει. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ενήλικοι σταματούσαν τους συνοδούς μας και τους ρωτούσαν γιατί το έκανα αυτό. Ακόμα πιο ενδιαφέρον ήταν για τα παιδιά, που μαζί μ' εμένα ένιωσαν ότι τους επιτρέπεται να συμμετάσχουν σε ένα παιχνίδι, είτε για ενήλικες είτε για παιδιά, όπου τίποτα δεν είναι "καλό και κακό", καθώς και ότι όλα επιτρέπονται, χωρίς να είναι επιζήμια για κάποιον. Ήταν συγκινητικό να βλέπω παιδιά, δειλά-δειλά, να γίνονται ένα με τη δράση, να αντιγράφουν την κίνησή μου και τα λόγια των περφόρμερ και να αντιδρούν στις κινήσεις μου. Ο κεντρικός δρόμος με τα αυτοκίνητα μπλόκαρε, οι άνθρωποι έβγαιναν έξω να δουν τι συμβαίνει και ακολουθούσαν τη δράση για λίγο, τη συζητούσαν και στη συνέχεια έφευγαν. Θυμάμαι μόνο έναν απ' όλη τη διάρκεια του πρότζεκτ που σχεδόν πέρασε ξυστά με το αυτοκίνητό του από δίπλα μου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του κοινού. Ενώ όλοι θαύμαζαν και απολάμβαναν αυτή την εναλλαγή ανθρώπου-ελαφιού που συνέβαινε μπροστά τους και ήμουν απόλυτα εκτεθειμένη, χωρίς καμιά άμυνα, ένιωθα πόσο τρομακτική ήμουν ταυτόχρονα για το κοινό κάθε φορά που τους πλησίαζα και όλοι έτρεχαν μακριά, φωνάζοντας. Ήταν ένα συναίσθημα φόβου και σεβασμού μαζί» απαντά. «Προσωπικά, θεωρώ ότι το όλο έργο, έτσι όπως το εξέλαβα, διαδραστικά, μέσα από το κοινό, ήταν μια δημόσια τελετουργία που μιλάει για την ομορφιά του θανάτου και το κόστος της ζωής, αντανακλώντας ποιητικά σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης» προσθέτει.

Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ Facebook Twitter
Μια γυναίκα περπατάει στον δρόμο και ξαφνικά μετατρέπεται σε ελάφι.


Η επιλογή του ελαφιού για την Έλενα δεν προέκυψε τυχαία. «Το ελάφι φέρνει πάντα την ίδια σκηνή στο μυαλό μου, όταν στη ζούγκλα τα λιοντάρια κατασπαράζουν αυτό το υπέροχο και τόσο όμορφο ζώο. Είναι μια βαθιά ποιητική και απόλυτα μοιραία σκηνή που όλοι την παρακολουθούμε χωρίς να παίρνουμε θέση» λέει.


Η καλή υποδοχή από το κοινό, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί την προέτρεψαν να επιστρέψει, αποτελούν για την Έλενα τις ιδανικές αφορμές ώστε να προγραμματίσει τον σχεδιασμό του πρότζεκτ στο Ισραήλ αλλά και στην Παλαιστίνη, που αυτήν τη φορά θα αφορά μια πιο δουλεμένη εκδοχή του έργου.


Παράλληλα, αυτές τις μέρες μελετά την ελληνική μυθολογία, συγκεκριμένα την απασχολεί ο μύθος της Περσεφόνης. «Η Περσεφόνη ζει μεταξύ της ζωής και του θανάτου, έρχεται και φεύγει από αυτό τον κόσμο και ό,τι βλέπει, το παρακολουθεί χωρίς καμιά προκατάληψη, ρατσισμό, διάκριση ή συμφέρον. Κατοικεί στην αιωνιότητα και ταυτόχρονα στον χρόνο και είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορώ να επεξεργάζομαι τις ζωές μας, τον τρόπο που λειτουργούμε, που αναπτύσσουμε τη γνώση και τον πολιτισμό καθώς και την εξέλιξή μας» καταλήγει.

Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ Facebook Twitter
Θυμάμαι μόνο έναν απ' όλη τη διάρκεια του πρότζεκτ που σχεδόν πέρασε ξυστά με το αυτοκίνητό του από δίπλα μου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του κοινού.
Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ Facebook Twitter
Σιγά-σιγά, η δράση δυναμώνει και πλήθος ανθρώπων ακολουθεί το ελάφι και αρχίζει να συμμετέχει στα φωνητικά μαζί με τους περφόρμερ.
Η Έλενα Πόκα μεταμφιέστηκε σε ελάφι κυκλοφορώντας στους δρόμους της Βηθλεέμ Facebook Twitter
Προχωρά και τρέχει, άλλοτε ανέμελο και άλλοτε φοβισμένο, μέσα στον κόσμο.
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ