Γιατί το Λύκειο Επιδαύρου είναι μάλλον κάτι ελπιδοφόρο

Γιατί το Λύκειο Επιδαύρου είναι μάλλον κάτι ελπιδοφόρο Facebook Twitter
Περπατήσαμε ανάμεσα σε πεύκα σαν προσκοπάκια που ακολουθούν τον αρχηγό τους και σταθήκαμε σε ένα από τα λιγοστά ξέφωτα, όπου εκείνος συνέχισε να εξηγεί με μεγάλο ενθουσιασμό πώς θα υλοποιηθούν όλα.
0

Αν αναλογιστεί κανείς από πού ξεκινήσαμε μερικούς μήνες πριν, την επεισοδιακή έναρξη του φεστιβάλ Αθηνών φέτος, μία «κρυφή» συνέντευξη τύπου με έναν καλλιτεχνικό διευθυντή που αμέσως μετά το σύνολο σχεδόν των καλλιτεχνών που εμπλέκονται στην καλοκαιρινή αυτή γιορτή απαξίωσε, την θυελλώδη συνεδρίαση που τον οδήγησε σε παραίτηση, την πυροσβεστική επιλογή του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στη θέση του και την τελική ευτυχή έκβαση του θεσμού, η συνέντευξη τύπου στο Ξενία της Επιδαύρου το προηγούμενο Σάββατο 30 Ιουλίου ολοκλήρωσε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο τον φετινό κύκλο. Σε κλίμα αισιοδοξίας, ευφορίας και ελπίδας για το μέλλον! Αν και τα Επιδαύρια δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, καθώς υπολείπονται οι δύο πιο αναμενόμενες παραστάσεις Αριστοφάνη, η Λυσιστράτη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού και οι Όρνιθες σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.


Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του Φεστιβάλ Αθηνών και του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου ώστε να παραβρεθούμε στην ανακοίνωση της ίδρυσης του Λυκείου της Επιδαύρου, ένα διεθνές θερινό σχολείο του αρχαίου δράματος με στόχο την προσέλκυση σπουδαστών και νέων ηθοποιών από την Ελλάδα, αλλά κυρίως από το εξωτερικό. Μία ιδέα που ίσως όφειλε να είχε πραγματοποιηθεί πολλά χρόνια πριν –άλλωστε έχει πέσει ουκ ολίγες φορές στο τραπέζι κατά το παρελθόν και κάποιες κινήσεις ανάλογες υπάρχουν έτσι κι αλλιώς- αλλά που μόλις τώρα μπαίνουν τα θεμέλια χάρη στην αποφασιστική πρωτοβουλία του Θεοδωρόπουλου, ο οποίος μας εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν κάτι που το οραματιζόταν εδώ και 40 χρόνια από την εποχή που ήταν και ο ίδιος μαθητής δραματικής σχολής.

Το Λύκειο Επιδαύρου θα λειτουργήσει το αμέσως επόμενο καλοκαίρι του 2017, σε μορφή θερινού σχολείου σε εγκαταστάσεις που θα διαμορφωθούν σε μία δασική έκταση 20 στρεμμάτων ανάμεσα στο Λυγουριό και το αρχαίο θέατρο.


Στη συνέντευξη τύπου που έλαβε χώρα στην όχι ιδιαίτερα μεγάλη, αλλά ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο, αίθουσα συνεδριάσεων του Ξενία της Επιδαύρου, η πλειονότητα δεν ήταν ούτε δημοσιογράφοι ούτε καλλιτέχνες. Αποτελούταν κυρίως από τοπικούς παράγοντες, άρχοντες, συμβουλάτορες της συμπολίτευσης αλλά και της αντιπολίτευσης, και οι οποίοι έδειχνα ενθουσιασμένοι που ο τόπος τους ξαφνικά γινόταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, πόσο μάλλον που νέες προοπτικές προβολής του(ς) ανοίγονται. Με πολλά χαμόγελα και πολύ συναίνεση μίλησαν πριν τον καλλιτεχνικό διευθυντή, ο δήμαρχος Ασκληπιείου Κωνσταντίνος Γκάτζιος, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, η πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο, Άλκηστις Κοντογιάννη. Απούσα ήταν η έφορος αρχαιοτήτων Αργολίδας Άλκηστις Παπαδημητρίου, βασικός πυλώνας του εγχειρήματος, η οποία έστειλε υποστηρικτική επιστολή. Όλοι ανεξαιρέτως εξέφρασαν μεγάλη και απόλυτη συμμετοχική διάθεση απέναντι στις επιλογές του Φεστιβάλ και του διευθυντή του. Για τον δήμαρχο που θεωρεί κληρονομιά σημαντική την παρουσία του αρχαίου θεάτρου, κάτι που γίνεται αφορμή και συνεχώς συμβάλει στη βελτίωση και στην επέκταση των υποδομών της περιοχής, ο περιφερειάρχης που αναλαμβάνει το κόστος αφού μπορεί να τα εξασφαλίσει χάρη σε διεθνή προγράμματα έως και το ποσό του ενός εκατομμυρίου, «ο σύγχρονος πολιτισμός δεν έχει όρια και σύνορα και απευθύνεται όχι στην ελίτ αλλά σε όλα τα λαϊκά στρώματα» είπε χαρακτηριστικά, τέλος, το πανεπιστήμιο ως το πλησιέστερο ίδρυμα ανώτερης εκπαίδευσης που σχετίζεται με το αντικείμενο που θα κερδίσει τα μέγιστα με ένα τέτοιο κέντρο – εργαστήρι θεάτρου υψηλών προδιαγραφών δίπλα του.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος μίλησε από γραπτό κείμενο.Ο ίδιος ήταν συναισθηματικά φορτισμένος, αλλά και ιδιαίτερα χαρούμενος και ικανοποιημένος, και το έδειχνε που το σχέδιο επιτέλους υλοποιείται. Το Λύκειο Επιδαύρου θα λειτουργήσει το αμέσως επόμενο καλοκαίρι του 2017, σε μορφή θερινού σχολείου σε εγκαταστάσεις που θα διαμορφωθούν σε μία δασική έκταση 20 στρεμμάτων ανάμεσα στο Λυγουριό και το αρχαίο θέατρο και η οποία γειτνιάζει με το Κέντρο Υγείας, πολύτιμο σε περίπτωση που θα χρειαστούν Α' βοήθειες στους συμμετέχοντες. Η έκταση θα διαμορφωθεί ανάλογα σε κατασκήνωση με οικολογικές προδιαγραφές, ξύλινες κατασκευές που θα συμπεριλαμβάνουν καταλύματα, κλειστούς χώρους για διδασκαλία και καλλιτεχνική εργασία, καθώς και χώρους εστίασης με μοναστηριακού τύπου τραπέζια. Η διδασκαλία πάντως, δεν θα περιοριστεί στην κατασκήνωση, αλλά θα επιστρατευτούν και αίθουσες από σχολεία της περιοχής όπως τα Δημοτικά της Αρχαίας και Νέας Επιδαύρου, το Γυμνάσιο του Λυγουριού, όπως και το θέατρο της Μικρής Επιδαύρου όπου θα φιλοξενούνται είτε διαλέξεις είτε παρουσιάσεις μικρών παραστάσεων. Ως εκ τούτου, το πιθανότερο είναι ότι θα παύσει να χρησιμοποιείται για χώρος παραστάσεων του Φεστιβάλ.

Γιατί το Λύκειο Επιδαύρου είναι μάλλον κάτι ελπιδοφόρο Facebook Twitter
Είναι σαφές ότι το προφίλ του Λυκείου δε θα είναι ακαδημαϊκό ή ερευνητικού χαρακτήρα, αλλά με καθαρά υποκριτική δραστηριότητα και θα απευθύνεται σε ηθοποιούς.


Το Λύκειο θα πραγματοποιείται σε δύο περιόδους, δηλαδή δύο 15ενθήμερα μεταξύ 22 Ιουνίου και 6 Ιουλίου το πρώτο, από 10 έως 24 Ιουλίου του 2017 το δεύτερο. Οι ημερομηνίες καθορίστηκαν έτσι ώστε να συμπίπτουν με το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Επιδαύρου. Από του χρόνου οι παραστάσεις της Επιδαύρου θα εντάσσονται σε μια συγκεκριμένη κοινή θεματική. Για το έτος 2017 η θεματική αυτή είναι «Η έλευση του ξένου». «Ένα ζήτημα που συνδέεται με τα σημερινά διλήμματα και θέτει μια εκ νέου συζήτηση για την πρόσληψη του πολιτικού θεάτρου της αρχαιότητας στη σημερινή εν βρασμώ παγκόσμια κατάσταση» όπως υπογράμμισε ο Θεοδωρόπουλος. Το περιεχόμενο των μαθημάτων του Λυκείου από εδώ και μπρος θα συνδέεται με την εκάστοτε θεματική.


Οι επαφές με σημαντικά ιδρύματα και θεσμούς του εξωτερικού έχουν ξεκινήσει: Με το Φεστιβάλ Θεάτρου της Πίζας, όπου συναντιούνται δραματικές σχολές από την Ιταλία και την Ευρώπη, με το Θεατρικό Ινστιτούτο της Βαρκελώνης, το οποίο ανήκει στο Πανεπιστήμιο της πόλης, με τη Δραματική Σχολή Γκίλντχολ του Λονδίνου, αλλά και με το Κέντρο Γκροτόφσκι. Είναι σαφές ότι το προφίλ του Λυκείου δε θα είναι ακαδημαϊκό ή ερευνητικού χαρακτήρα αλλά με καθαρά υποκριτική δραστηριότητα και θα απευθύνεται σε ηθοποιούς. Κατά 80% θα είναι πρακτικά μαθήματα με στόχο τη βελτίωση των δεξιοτήτων των ηθοποιών σε ό,τι αφορά το αρχαίο δράμα και κωμωδία και μόλις κατά 20% θα αποτελείται από θεωρητικές συζητήσεις, αναλύσεις και διαλέξεις.


Μακροπρόθεσμα υπάρχει η φιλοδοξία να προστεθούν σκηνοθέτες, θεατρολόγοι, μουσικοί, χορογράφοι και χορευτές. Σε κάθε περίοδο θα παρέχεται η δυνατότητα να φοιτούν 150 σπουδαστές, οι οποίοι θα επιλέγονται ή θα προτείνονται από σημαντικές δραματικές σχολές και πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Θα παρακολουθούν συνολικά 170 ώρες διδασκαλίας ενώ θα συνυπάρχουν οκτώ με δέκα εργαστήρια που θα καθοδηγούνται από διαφορετικό δάσκαλο. Η συμμετοχή στο Λύκειο θα έχει δίδακτρα, το ποσό των οποίων ακόμα δεν έχει καθοριστεί. Σε αυτή τη λεπτομέρεια ο Θεοδωρόπουλος ήταν ξεκάθαρος: «Δεν πιστεύω στο τζάμπα. Κανείς δεν το σέβεται».


Διαλέξεις, περιηγήσεις, και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, επίσης θα προσφέρονται στους σπουδαστές. Οι διδάσκοντες θα είναι σημαντικές προσωπικότητες του διεθνούς θεάτρου που συνδέονται με την έρευνα του αρχαίου δράματος. Ένας άλλος στόχος του Λυκείου θα είναι τα αφιερώματα σε παραδοσιακά θέατρα της Ανατολής, όπως της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Ινδίας ώστε να επιτευχθεί μια διαπολιτισμική προσέγγιση της τραγωδίας. Τέλος, για την ευρύτερη αξιοποίηση της Αργολίδας, έχει ξεκινήσει συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Heilbronn της Γερμανίας και τον καθηγητή Sebastian Kaiser ώστε να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή επιστημονική ομάδα, που θα ερευνήσει εναλλακτικούς τρόπους τουριστικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Θα αποκτήσει το Λύκειο θεσμικό και νομικό χαρακτήρα ανεξάρτητο από το Φεστιβάλ; Ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Γκάτζιος διαβεβαίωσε ότι όλα θα πάρουν νομική μορφή, ώστε να συνεχίσουν να υφίστανται και μετά από τη θητεία όσων εμπλέκονται....

«Η διεθνής αυτή συνάντηση των νέων καλλιτεχνών, μέσα από μια διαδικασία παιδείας και βαθιάς κατανόησης των θεσμών – όπως της Δημοκρατίας, που είναι άρρηκτα δεμένη με το αρχαίο δράμα- θεωρούμε ότι προσδιορίζει μια νέα αισιοδοξία για τις επόμενες γενιές, όσο του θεάτρου όσο και του τόπου μας» συμπλήρωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής πριν δώσει το λόγο στην Τζωρτζίνα Κακουδάκη, σύμβουλο εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Φεστιβάλ Αθηνών, η οποία κατά κάποιο τρόπο τελεί χρέη «λυκειάρχη», και η οποία μίλησε για τις διεθνείς επαφές που έχουν ξεκινήσει για την επάνδρωση του διδασκαλικού προσωπικού. Αν και είναι νωρίς για το ακριβές ύφος του όλου προγράμματος το οποίο θα διαμορφωθεί σιγά σιγά.


Λίγο αργότερα, κάποιοι από εμάς ακολουθήσαμε τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο στο δασύλλιο το οποίο προορίζεται για την κατασκήνωση και το Λύκειο της Επιδαύρου. Περπατήσαμε ανάμεσα σε πεύκα σαν προσκοπάκια που ακολουθούν τον αρχηγό τους και σταθήκαμε σε ένα από τα λιγοστά ξέφωτα, όπου εκείνος συνέχισε να εξηγεί με μεγάλο ενθουσιασμό πώς θα υλοποιηθούν όλα. Ποιος θα επιμεληθεί αρχιτεκτονικά να διαμορφώσει το χώρο; «θα γίνει διεθνής διαγωνισμός για να βρεθεί αρχιτεκτονικό γραφείο εξειδικευμένο σε τέτοιου είδους εγκαταστάσεις» είπε και πρόσθεσε για μια ακόμα φορά:«Η ιδέα έχει αρχίσει να υλοποιείται. Και να θέλαμε δεν μπορούμε πια να κάνουμε πίσω».

Γιατί το Λύκειο Επιδαύρου είναι μάλλον κάτι ελπιδοφόρο Facebook Twitter
Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος με τοπικούς παράγοντες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ