Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα

Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα Facebook Twitter
Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή" δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο.
3

Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα Facebook Twitter
Ο κινηματογραφικός ρόλος της ζωής της ήταν στην ταινία του Κανελλόπουλου "Η Εκδρομή".

 

Την απολαύσαμε ως αντροχωρίστρα Λελέ στην κινηματογραφική μεταφορά της ''Χαρτοπαίχτρας'' του Ψαθά δίπλα στη Βλαχοπούλου και τον Κωνσταντάρα. Ως ζωντοχήρα Αθηνά, επίσης, που παρότρυνε την Καρέζη να εκθηλυνθεί στο ''Δεσποινίς διευθυντής'' του Δημόπουλου. Αυτές οι εμφανίσεις μαζί με πολλές άλλες σε ταινίες της χρυσής εποχής του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου έκαναν την ηθοποιό Λίλη Παπαγιάννη περιζήτητη από τους παραγωγούς και δημοφιλή από τον κόσμο.

Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της, στα χέρια του Κανελλόπουλου έγινε ο απόλυτος συνδυασμός του κοριτσιού της διπλανής πόρτας με την πιο τολμηρή, ηθικά και κοινωνικά, γυναίκα της εποχής της.

Κι όμως! Ο κινηματογραφικός ρόλος της ζωής της ήταν σίγουρα αυτός της Ειρήνης, γυναίκας ασυμβίβαστης που εν μέσω του ελληνοϊταλικού πολέμου ακολουθούσε τον παράνομο λοποτάκτη εραστή της για να βρει μαζί του τον θάνατο. Επρόκειτο για την ταινία ''Εκδρομή'' που γύρισε το 1966 ο ευαίσθητος Τάκης Κανελλόπουλος σε σενάριο Γιώργου Κιτσόπουλου με πρωταγωνίστρια την Παπαγιάννη δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο, τον Κώστα Καραγιώργη και την Πόπη Πασχαλίδου. Μουσική από τον Νίκο Μαμαγκάκη, λυρική, υπέροχη, βραβευμένη κι αυτή από την ΕΚΚΑ (Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών). Στο ίδιο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, το υπ'αριθμ. 7, η ΕΚΚΑ τίμησε και τη Λίλη Παπαγιάννη με το βραβείο α΄γυναικείου ρόλου.

Η ''Εκδρομή'' είναι από τις πλέον αγαπημένες ταινίες στη φειδωλή φιλμογραφία του πρόωρα χαμένου Κανελλόπουλου (1933 - 1990). Ένα κράμα από ασπρόμαυρη ρομαντική μελαγχολία, θανατολάγνα ερωτική έλξη και ένα πλανάρισμα δομημένο με τις αρχές των μεγαλύτερων ποιητών του σινεμά παγκοσμίως. Με μία υποκειμενική εκτίμηση, εάν ο Βισκόντι - λόγου χάριν - έφτιαχνε ταινία το ίδιο θέμα, οι ήρωες του θα φορούσαν πομπώδεις στολές της εποχής και θα κινούνταν σε εξίσου πομπώδη ντεκόρ. Ο Κανελλόπουλος ως γνήσιος Έλληνας, λάτρης της θάλασσας και του φωτός, μηδένισε το κοντέρ του φιλμικού χρόνου: Φόρεσε μέχρι και μαγιό στο παράνομο ζευγάρι, τόνισε το απέραντο πάθος τους και έκανε το θεατή να ξεχάσει πως λίγο πιο μακριά τους μαίνεται ένας φοβερός πόλεμος.

Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή". Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της, στα χέρια του Κανελλόπουλου έγινε ο απόλυτος συνδυασμός του κοριτσιού της διπλανής πόρτας με την πιο τολμηρή, ηθικά και κοινωνικά, γυναίκα της εποχής της.

Από δω και πέρα, το υγρό βλέμμα της Παπαγιάννη και ο χαρακτηριστικός θηλυκότατος τόνος της φωνής της θα συμπλέουν για πάντα με τους δαχτυλισμούς στην κιθάρα του Γεράσιμου Μηλιαρέση και εκείνο το αέρινο τραγούδισμα της Πόπης Αστεριάδη πάνω στους στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Μαμαγκάκης στα καλύτερα του!

* Η Λίλη Παπαγιάννη γεννήθηκε το 1935 και έφυγε σήμερα το πρωί σε ηλικία 80 ετών. Η υγεία της τελευταία είχε επιβαρυνθεί. Υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Ανδρέα Φιλιππίδη μέχρι το θάνατο του στα 1989. Απόφοιτη του Θεάτρου Τέχνης, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ από το 1969 μέχρι το ΄88. Εμφανίστηκε σε δέκα ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ υπηρέτησε και το θέατρο για το ραδιόφωνο. Κηδεύεται μεθαύριο, Πέμπτη στις 12.00, από το νεκροταφείο Ζωγράφου.

3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

3 σχόλια
Μπράβο! Αξίζει ένα, έστω μικρό (και ουσιώδες), αφιέρωμα στη μνήμη της. Από πολύ μικρός θυμάμαι ότι με γοήτευε η πολύ όμορφη και φινετσάτη παρουσία της!Σ.Σ.: «Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή". Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της..»Πράγματι. Όταν οι γυναίκες (οι περισσότερες της γενιάς της) μπορούσαν και ήταν αληθινά ερωτικές!