Βάτραχοι: Μια frog opera

Βάτραχοι: Μια frog opera Facebook Twitter
0

Εσύ πρότεινες να ανεβάσεις τους Βατράχους ή σου ζητήθηκε;

Εγώ το ήθελα. Πρώτον γιατί η συγκεκριμένη κωμωδία μου αρέσει. Αλλά και γενικότερα, κάτι συμβαίνει με τον Αριστοφάνη και ο τρόπος που ανεβαίνει δεν με έχει κερδίσει. Θεωρώ ότι ο Αριστοφάνης φτάνει ως εμάς με απώλειες.

Τι χάνουμε;

Χάνουμε το επικαιρικό στοιχείο, χάνουμε οπωσδήποτε την αίσθηση του πανηγύρεως αλλά και του contest. Επιπλέον, όταν επιχειρούμε να τα μεταφέρουμε στο σήμερα, χάνουμε τη φοβερή ποίηση που έχει ο Αριστοφάνης και οπωσδήποτε το μεγαλείο του. Γι' αυτό η δική μου παράσταση έχει πολλές ονομασίες.

Όπως;

Θα μπορούσαμε να την πούμε frog opera. Είναι ένας νέος όρος που εισάγω επειδή μου αρέσει να παίζω με τις λέξεις. Opera, όπως ξέρεις, σημαίνει έργο (opus). Frog opera σημαίνει τα έργα των βατράχων ή, αν προτιμάς, Βατράχων Έργα. 

Τι είναι λοιπόν η frog opera που ετοιμάζεις;

Είναι μια παράσταση με αστέρες και αστερίσκους, αλλά με την έννοια ότι θα έχει πολλές παραπομπές, σαν να εξηγούμε το έργο, σαν να λέμε ποιο είναι το έργο και ποια η δική μας πρόταση. Θέλω να είναι απολύτως κατανοητό στο κοινό ποιος είναι ο Αριστοφάνης και τι σημαίνει το έργο του.

Αυτό με παραπέμπει στο διδακτικό σου ρόλο.

Με έναν τρόπο θέλω να επικοινωνήσω τους δικούς μου προβληματισμούς, τις δικές μου ελλείψεις και γνώσεις. Αυτό λέγεται διδασκαλία, αλλά εγώ προτιμώ να το αποκαλώ επικοινωνία.

Όπερα σημαίνει μουσική. Βλέπω ότι θα την υπογράφει ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος. Τι φόρμα θα έχει;

Την τελική φόρμα θα την ξέρω μια μέρα πριν την πρεμιέρα. Το βέβαιο είναι ότι η παράσταση θα έχει αυτοσχεδιασμό, θέλω να κάνω το κοινό κοινωνό στον προβληματισμό μου. Δεν θέλω να στέκει χάσκον και να βλέπει είτε μια υπεραπλουστευμένη σάτιρα του σήμερα είτε μια ιστορική μουσειακή παράσταση που δεν μας αφορά.

Για άλλη μια φορά διακρίνω πως δεν έχεις άγχος, εν όψει της παράστασης.

Δεν αισθάνομαι ότι δίνω εξετάσεις, άγχος είχα μόνο στο σχολείο. Το μόνο άγχος μου είναι να καταφέρω να εκφράσω αυτό που θέλω. Αυτό είναι το μόνο.

Πώς επέλεξες τους ηθοποιούς για τους Βατράχους;

Είναι όλοι ηθοποιοί που ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και τους οποίους εκτιμώ πάρα πολύ. Είναι όλοι εξαιρετικοί, έχουμε τον ίδιο κώδικα. Ανυπομονώ να δω πως θα δέσει ο Μαρίνος με μένα και τα νέα τα παιδιά, αν και είναι ο πιο νέος απ' όλους.

Πώς τον έπεισες να παίξει;

Του είπα, θες να κάνεις κάτι σαν Διόνυσο; Με μεγάλη χαρά, μου απάντησε. Είχαμε μόνο αυτή τη λακωνική κουβέντα, δεν ζήτησε περισσότερα και αυτό με τιμά. Ο Μαρίνος είναι μια προσωπικότητα εφηβική, αλλά και old time classic. Eίναι η ιδανική γέφυρα ανάμεσα στην παράσταση και τον θεατή, ξέρει να απευθύνεται και στο σανίδι και στην πλατεία. Αυτό είναι κάτι που μου χρειάζεται. Είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση ο Μαρίνος: Είναι ένας λαοφιλής, λαϊκός καλλιτέχνης που διαθέτει με φοβερό class. Aυτή η σύνθεση δεν υπάρχει σήμερα.

Τι σε προβληματίζει καθώς προχωρούν οι πρόβες;

Ο πρώτος και βασικός μου προβληματισμός είναι πώς θα συνεργαστώ με τον σκηνοθέτη μου (γέλια). Αλήθεια, είναι η πιο δύσκολη συνεργασία μου.

Θα είσαι ο Αισχύλος στην παράσταση...

Α, δεν ξέρω ακόμη, μπορεί και ο Ευριπίδης. Κοίτα, αυτή τη στιγμή κάνω ένα γενικό σκίτσο της παράστασης. Ένα σκίτσο της πλάκας και το εννοώ, το κάνω με μια ευφρόσυνη διάθεση κωμωδίας. Βλέπω εκεί τι πρέπει να κρατήσω, τι πετώ, πού με πάει η παράσταση. Τίποτα δεν είναι τελικό μέχρι την τελευταία στιγμή, μπορεί να ζητηθεί από τους ηθοποιούς να κάνουν πράγματα την τελευταία στιγμή, ακόμη και την ώρα της παράστασης. Γι' αυτό όλοι οι ηθοποιοί μου είναι κομάντος. 

Τελικά το θέατρο ορίζεται από το κείμενο;

Το θέατρο ορίζεται από το κείμενο, αρκεί να ορίσουμε τι είναι κείμενο. Κείμενο, λοιπόν, είναι ένα σήμα, ένας κώδικας, δεν είναι ούτε νεκρό γράμμα ούτε μια άναρθρη κραυγή ασυδοσίας. Αφού αποφασίσεις τι είναι το κείμενο με ανοιχτά μάτια (αν θέλεις με χειρουργικά γυαλιά και όχι με χειρουργική αποστειρωμένη λαβίδα), τότε ναι, μπορείς να πεις ότι το κείμενο σε οδηγεί.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ