Το ζευγάρι του Woodstock δεν ήταν καν χίπις

Το ζευγάρι του Woodstock δεν ήταν καν χίπις Facebook Twitter
«Ήμασταν σκληρά εργαζόμενα παιδιά από μικρές πόλεις που προσπαθούσαμε να τα βγάλουμε πέρα» λέει ακυρώνοντας την εικόνα που είχαμε πολλοί ως τώρα για τον κόσμο που πήγε στο φεστιβάλ. H Ercoline όταν είδε το εξώφυλλο θεώρησε συμβολική την επιλογή της φωτογραφίας, που περιλάμβανε έναν πεζοναύτη που μόλις είχε επιστρέψει από το Βιετνάμ μαζί με ένα ζευγάρι που αγκαλιαζόταν...
2

 

Το ζευγάρι του Woodstock δεν ήταν καν χίπις Facebook Twitter
Το ζευγάρι σήμερα

Μετά το καρναβάλι της νιότης έρχεται το χανγκόβερ της μέσης ηλικίας. Παραπατώντας σαν ζαλισμένοι μεθύστακες με την μάσκα να κρέμεται στους λαιμούς μας, προσπαθούμε να πιαστούμε από τις αναμνήσεις της περσόνας που είχαμε φορέσει νέοι. Και γινόμαστε ακόμα πιο αστείοι ιδιαίτερα στα μάτια του εαυτού μας. Πόσο τυχεροί οι άνθρωποι που δεν φόρεσαν αυτή την μάσκα νέοι είτε από χαρακτήρα είτε «επειδή έτσι τα έφερε η ζωή». Που δεν χρειάστηκαν να εγκλωβιστούν μέσα σε μια φυλή, να προσποιηθούν μια σύγκρουση με τους «άλλους», τους απέναντι, για να αποφύγουν την σύγκρουση με τον εαυτό τους. Που δεν έγιναν βορά στα θηρία που φτιάχνουν ταμπέλες για τους άλλους, αλλά ακολούθησαν τον δικό τους δρόμο. Έχουν τον σεβασμό μου.

Στην γνωστή φωτογραφία από το Woodstock τον Αύγουστο του 1969 ένα εικοσάχρονο κορίτσι αγκαλιάζει ένα αγόρι. Είναι η εικοσάχρονη Bobbie Ercoline και ο φίλος της Nick χωμένοι μέσα σε ένα πάπλωμα. Την φωτογραφία τράβηξε ο Burk Uzzle και αποτέλεσε το εξώφυλλο του live δίσκου με την μουσική του φεστιβάλ που κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά το Woodstock. Θα βρεθούν στο φεστιβάλ μαζί με τον φίλο τους Corcky που μόλις έχει επιστρέψει από το Βιετνάμ οδηγώντας το βανάκι της μητέρας του. Στην φωτογραφία ο φίλος τους κοιμάται στο χώμα μέσα στην καφέ κουβέρτα.H Βobbie και ο Nick θα παντρευτούν δυο χρόνια αργότερα.

Η Bobbie Ercoline λέει την ιστορία της στην στήλη «That’s me in the picture» της Guardian. « We weren’t hippies – we were just normal» λέει το κορίτσι του εξώφυλλου αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι αυτή ήδη δούλευε τρία χρόνια σε τράπεζα και ο Nick ήταν οικοδόμος και μπάρμαν. «Ήμασταν σκληρά εργαζόμενα παιδιά από μικρές πόλεις που προσπαθούσαμε να τα βγάλουμε πέρα» λέει ακυρώνοντας την εικόνα που είχαμε πολλοί ως τώρα για τον κόσμο που πήγε στο φεστιβάλ. H Ercoline όταν είδε το εξώφυλλο θεώρησε συμβολική την επιλογή της φωτογραφίας, που περιλάμβανε έναν πεζοναύτη που μόλις είχε επιστρέψει από το Βιετνάμ μαζί με ένα ζευγάρι που αγκαλιαζόταν. Ένα μήνυμα για την ειρήνη και την αγάπη. Σήμερα, χαίρονται που υπήρξαν κομμάτι του Woodstock. Σαράντα χρόνια μετά το ζευγάρι είναι μαζί και συνεχίζουν να έχουν επαφές με τον Corcky.

Η ειρήνη και η αγάπη, το πνεύμα του Woodstock, που έχει γίνει ανέκδοτο στα χείλια πρώην χίπις και νυν τεχνοκρατών, την ώρα που καθαρίζουν τα κουστούμια τους από το αίμα των λαών, ξαναγεννιούνται μέσα από την εικόνα αυτού του ζευγαριού. Μέσα από τα λόγια αυτού του κοριτσιού της διπλανής πόρτας που δεν ήταν καν χίπης.

2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tso: η βυζαντινή μουσική, το τραπ και η σύγχρονη electronica όπως δεν τα έχεις ξανακούσει

Μουσική / Tso: «Δεν με έχωσε η μάνα μου κάπου, ούτε ήταν διάσημη η γιαγιά μου»

Από τη συνεργασία του με τη Μαρίνα Σάττι κατάλαβε πως, για να πας μπροστά, πρέπει να σπάσεις κανόνες. Δεν αποδέχεται την ταμπέλα της queer ποπ για τη μουσική του ενώ προσπάθησε να κάνει τραπ που να είναι respectful προς τις γυναίκες. Ο Tso είναι, σαφώς, μια κατηγορία από μόνος του, δημιουργώντας ένα χαρμάνι με στοιχεία που δύσκολα θα τολμούσε να συνδυάσει κάποιος άλλος. Το πρώτο του single, «ZOMETSO», δίνει μια γεύση από όσα θα ακολουθήσουν.
M. HULOT
Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

σχόλια

2 σχόλια
Η όμορφη ιστορία μίας πολύ ωραίας φωτογραφίας!Τουλάχιστον εκείνοι, παρότι δεν ήταν χίπις βρισκόντουσαν εκεί πέρα με τρανταχτές αποδείξεις.....ότι τουλάχιστον ήταν κι εκείνοι εκεί......αλλοίμονο σε κάτι δικούς μας 60άριδες (+) και καλά χίπιδες που τα Μάταλα ούτε σε φωτογραφία δεν τα είχαν δει (άσε αυτό το Πολυτεχνείο που όλοι μέσα ήταν...) και μας κάνουν σήμερα κηρύγματα της... επαναστατημένης και ασυμβίβαστης γενιάς τους.....και βιώνουμε σήμερα πολύ καλά τα όσα κατάφεραν.....πιο συμβιβασμένος, χωμένος στο σύστημα, ξεχειλισμένος από μικροαστικές αντιλήψεις, πεθαίνεις...!Η τελευταία παράγραφος του άρθρου τα λέει όλα:«Η ειρήνη και η αγάπη, το πνεύμα του Woodstock, που έχει γίνει ανέκδοτο στα χείλια πρώην χίπις και νυν τεχνοκρατών, την ώρα που καθαρίζουν τα κουστούμια τους από το αίμα των λαών, ξαναγεννιούνται μέσα από την εικόνα αυτού του ζευγαριού. Μέσα από τα λόγια αυτού του κοριτσιού της διπλανής πόρτας που δεν ήταν καν χίπης».