«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα

«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα Facebook Twitter
Ανήκω στο γκρουπ των ανθρώπων που δεν κάνουν λίφτινγκ.  Σίγουρα έχω μπει στον πειρασμό, αλλά εγκατέλειψα την ιδέα. Προτιμώ να είμαι αναγνωρίσιμη ως εγώ. Φωτ.: COURTESY OF MAGNOLIA PICTURES
0

— Λέτε στην ταινία ότι όταν κάποιος γίνεται διάσημος σε νεαρή ηλικία, δεν περιμένει ποτέ ότι αυτό θα τελειώσει. Υπήρξε κάποιο σημείο που σκεφτήκατε ότι είχε τελειώσει;
Ναι, όταν οι αίθουσες όπου εμφανιζόμουν δεν ήταν γεμάτες πλέον [στη δεκαετία του 1980]. Άρχισα να κατηγορώ όλους τους άλλους, αλλά στην πραγματικότητα είχα απομακρυνθεί εγώ. Δεν είχα τους μηχανισμούς υποστήριξης γύρω μου, επειδή υπήρξα «αντιεμπορική» για τόσο πολύ καιρό. Μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω πού βρισκόμουν, δηλαδή πουθενά.

— Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι εσείς βοηθήσατε τον Μπομπ Ντίλαν στην άνοδό του και όχι το αντίστροφο. Πώς αισθάνεστε γι' αυτόν σήμερα;
Δεν δυσανασχετώ για τίποτα από όλα αυτά τώρα πια. Μια μέρα ζωγράφιζα το πορτρέτο του, όταν ήταν πολύ νέος. Έβαλα τη μουσική του και είχα μια επιφοίτηση. Έκλαιγα για περίπου 48 ώρες. Σκέφτηκα: «Θεέ μου, ήμουν τόσο τυχερή που γνώρισα αυτόν τον τύπο και άκουσα αυτά τα τραγούδια». Ο Μπομπ ήταν πόσο, 22 χρονών; Ήμουν κι εγώ παιδί, αλλά είχα περισσότερη ικανότητα να διαχειριστώ πράγματα και καταστάσεις από ό,τι εκείνος. Νομίζω ότι αυτό είναι δίκαιο να το πω. Αλλά δεν έχω εχθρότητα τώρα πια. Κάποτε σίγουρα είχα. Ήταν απαίσιο. Αλλά αυτά έχουν τελειώσει πια.

Κανείς δεν θα μπορούσε να γράψει το σενάριο αυτού που συμβαίνει τώρα [μετά τον Τραμπ]. Είναι θανατηφόρο, δηλητηριώδες. Είναι σατανικό. Προωθεί το αντίθετο της ενσυναίσθησης και της στοργής. Προωθεί τον θυμό, την υποτίμηση και τον εκφοβισμό.

— Είναι εύκολο στις μέρες μας να εξιδανικεύουμε τη δεκαετία του '60, αναρωτιέμαι όμως πώς πραγματικά συγκρίνεται με το σήμερα;
Τότε υπήρχε μια κόλλα που μας συνέδεε. Αισθανόμασταν ότι ήμασταν με κάποιον, ότι ήμασταν μαζί. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ για τους ανθρώπους που δεν το έζησαν αυτό είναι μια αναλογία με την εποχή που ο Ομπάμα διεκδικούσε το ανώτατο αξίωμα. Υπήρχε ένα τόσο θετικό συναίσθημα, οι άνθρωποι αντάλλασσαν high-fives και φιλιόντουσαν στο μετρό, αυτό ήταν η κόλλα.

«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα Facebook Twitter
Η Τζόαν Μπαέζ το 1957. Φωτ.: COURTESY OF MAGNOLIA PICTURES

— Είναι η Αμερική χειρότερη σήμερα;
Κανείς δεν θα μπορούσε να γράψει το σενάριο αυτού που συμβαίνει τώρα [μετά τον Τραμπ]. Είναι θανατηφόρο, δηλητηριώδες. Είναι σατανικό. Προωθεί το αντίθετο της ενσυναίσθησης και της στοργής. Προωθεί τον θυμό, την υποτίμηση και τον εκφοβισμό. Συν τοις άλλοις, υπάρχει και η κλιματική αλλαγή, η οποία για μένα είναι η πιο σπαρακτική εξέλιξη.

— Μια σημαντική πτυχή της ταινίας είναι η έμφαση που δίνει στη φυσικότητα που εκπέμπει το σώμα και το πρόσωπό σας, στη φυσική καθημερινή τους μορφή. Η Αμερική έχει αυτή την τάση να κρύβει τη γήρανση ή να τη θεωρεί ελάττωμα.
Ανήκω στο γκρουπ των ανθρώπων που δεν κάνουν λίφτινγκ.  Σίγουρα έχω μπει στον πειρασμό, αλλά εγκατέλειψα την ιδέα. Προτιμώ να είμαι αναγνωρίσιμη ως εγώ.

— Ούτε μπότοξ ή οτιδήποτε άλλο;
Όχι!

— Πολλοί φίλοι και συγγενείς και συνοδοιπόροι σας που εμφανίζονται στην ταινία έχουν πεθάνει. Πώς αισθάνεστε ως μία από τους τελευταίους επιζώντες;
Μου θυμίζει την παλιά τηλεφωνική ατζέντα της μητέρας μου. Από ένα σημείο και μετά υπήρχαν διαγραμμένα με χαρακιές τηλέφωνα, επειδή είχαν χαθεί όλοι πλέον. Απλά πρέπει να συνηθίσω στην ιδέα. Είμαι υγιής, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Με στοιχεία από Los Angeles Times

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM