Νέο άλμπουμ από τον πάλαι ποτέ κιθαρίστα των Τρύπες

Νέο άλμπουμ από τον πάλαι ποτέ κιθαρίστα των Τρύπες Facebook Twitter
Η μελωδική και αρμονική επεξεργασία που επιχειρεί εδώ ο Παπαδόπουλος δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Οι μουσικές του αναπτύσσονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο αναβαπτισμένου άσματος, εκεί που η απουσία λόγου καλύπτεται, συχνά, από μιαν ακουστική παραίσθηση.
1

 

 

Ο μουσικός, ορχηστρικός λόγος του Μπάμπη Παπαδόπουλου είναι αυτοδύναμος. Τούτο μπορεί να είναι γνωστό, εν πάση περιπτώσει, και από τις προηγούμενες δουλειές του (βασικά τις «Σκηνές από Ένα Ταξίδι» του 2008 και το «Απ’ τη Σπηλιά του Δράκου» του 2010), όμως είναι τώρα όταν, αυτή ακριβώς η (ορχηστρική) πληρότητα και αυτοδυναμία, αποκτά ακόμη πιο σαφή και μετρήσιμα χαρακτηριστικά.

Το νέο CD του βορειοελλαδίτη κιθαρίστα στην Puzzlemusik που έχει τίτλο «Μέσα στον πόνο είν’ η χαρά μεσ’ στη χαρά είναι ο πόνος» (φράση δανεισμένη από ένα παλαιό κρητικό τραγούδι του Γιάννη Δερμιτζάκη) δεν είναι ένα άλμπουμ με τραγούδια, παρά ταύτα είναι ένα άλμπουμ φτιαγμένο με καταφανή τραγουδιστική διάθεση.

Έχεις την εντύπωση πως μέσα από τα μελωδικά «κεφάλαια» του άλμπουμ, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να αναβλύσει μια γαλλική bal-musette, μια απω-ανατολίτικη μελωδία, ένα λαϊκό του '50, ένα αμερικάνικο ρεμπέτικο του Κωστή, μία oriental αφήγηση του Farid al-Atrash, ή ένα «έντεχνο» τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Η μελωδική και αρμονική επεξεργασία που επιχειρεί εδώ ο Παπαδόπουλος δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Οι μουσικές του αναπτύσσονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο αναβαπτισμένου άσματος, εκεί που η απουσία λόγου καλύπτεται, συχνά, από μιαν ακουστική παραίσθηση. Έχεις την εντύπωση, εννοώ, πως μέσα από τα μελωδικά «κεφάλαια» του άλμπουμ, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να αναβλύσει μια γαλλική bal-musette, μια απω-ανατολίτικη μελωδία, ένα λαϊκό του ’50, ένα αμερικάνικο ρεμπέτικο του Κωστή, μία oriental αφήγηση του Farid al-Atrash, ή ένα «έντεχνο» τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Νέο άλμπουμ από τον πάλαι ποτέ κιθαρίστα των Τρύπες Facebook Twitter
Ο Παπαδόπουλος αντλεί πάντα, και εξ ίσου, τόσο από την τέχνη του λαού, όσο και από εκείνη της πρωτοπορίας.

Θέλω να πω πως το ψάξιμο του Μπάμπη Παπαδόπουλου πάει πολύ πίσω στο χρόνο, φέρνοντας στη μνήμη μου εκείνο που επιχείρησε για τις λαϊκές μουσικές της πατρίδας του (και όχι μόνο για ’κείνες) ο διακεκριμένος αμερικανός κιθαρίστας John Fahey (1939-2001). Αυτή η contemporary προσέγγιση, που κατακρατεί, συγχρόνως, όλη την «άπλα» και τη «χάρη» των λαϊκών ήχων δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί. Χρειάζεται αναμφισβήτητη γνώση της παράδοσης και κυρίως την αναζήτηση ορισμένων συζεύξεων, που μπορεί να εντοπιστούν στις «μουσικές του κόσμου», πάνω στις οποίες (συζεύξεις) θα χτιστούν τα νέα πλαίσια.

Ο Παπαδόπουλος αντλεί πάντα, και εξ ίσου, τόσο από την τέχνη του λαού, όσο και από εκείνη της πρωτοπορίας. Έτσι, μια μινιμαλιστική, επαναληπτική χρήση των μοτίβων του δημιουργεί την πρέπουσα βάση πάνω στην οποία θα απλωθεί τόσο το μελωδικό υλικό, όσο και οι αρμονικοί σχεδιασμοί του. Το αποτέλεσμα είναι, πάντα, εκείνο που πρέπει. Ένα θαυμαστό άλμπουμ, το οποίο ισορροπεί, μαγικά, ανάμεσα στην οργανική λιτότητα και τον εκφραστικό πλουραλισμό.

Τέσσερις μουσικοί (Δημήτρης Βλαχομήτρος μπουζούκι, Διονύσης Μακρής κοντραμπάσο, Μιχάλης Βρέτας βιολί, Φώτης Σιώτας βιόλα, βιολί) κι ένας πέμπτος (ο ίδιος ο συνθέτης και κιθαρίστας), που όχι μόνο γνωρίζονται όσο χρειάζεται και απαιτείται, αφού εμφανίζονται μαζί και από καιρό στις διάφορες σκηνές, αλλά και που, την ίδια στιγμή, εισπράττουν τη χαρά της συν-διαμόρφωσης και της συν-δημιουργίας.

Το «Μέσα στον πόνο είν’ η χαρά μεσ’ στη χαρά είναι ο πόνος» είναι ένα σύγχρονο έργο, που αναδιατάσσει το «χθες» με όρους σημερινούς δίχως να απογυμνώνεται από τις πυρηνικές αξίες της δημιουργίας. Ενοποιεί διαφορετικής αφετηρίας παλαιούς ήχους, χρησιμοποιώντας μεθόδους προσέγγισης δοκιμασμένες στο χρόνο. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Συνθέσεις όπως οι «Άνοιξη», «Υποκρισία», «Μ’ έναν φίλο απ’ τα παλιά», «Χορός με την φωτιά», «Καινούρια μέρα» –για ν’ αναφερθώ μόνο σε μερικές– εμπλουτίζουν τη φτωχή, προς αυτή τη κατεύθυνση, ελληνική δισκογραφία. 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

30 χρόνια μετά τον θάνατό του Κερτ Κόμπειν, δημοσιεύονται για πρώτη φορά ανέκδοτες οικογενειακές φωτογραφίες του

Μουσική / 30 χρόνια μετά: Ο Κερτ, η Κόρτνεϊ και η κόρη τους σε ανέκδοτες οικογενειακές φωτογραφίες

Πριν από τριάντα χρόνια ξεκίνησε η μεταθανάτια ζωή του αυτόχειρα ροκ σταρ, κατά την οποία η φήμη, η επιρροή και το νόημα των τραγουδιών του αποκτούν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
THE LIFO TEAM
Μαουρίτσιο Πολίνι (1942-2024): Οι μεγάλες ηχογραφήσεις ενός θρυλικού πιανίστα της εποχής μας

Απώλειες / Μαουρίτσιο Πολίνι (1942-2024): Οι μεγάλες ηχογραφήσεις ενός θρυλικού πιανίστα της εποχής μας

Ο Ιταλός πιανίστας που καθόρισε τον μοντερνισμό, με σειρά ηχογραφήσεων έργων των Μπετόβεν και Σοπέν που σήμερα θεωρούνται κλασικές, πέθανε στα 82 του χρόνια.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μυστήριο 100 –Τα Ιερά Τραγούδια: Μια μουσική παράσταση για την Εαρινή Ισημερία

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Μυστήριο 100 – Τα Ιερά Τραγούδια: Μια μουσική παράσταση για την Εαρινή Ισημερία

Το «Μυστήριο 100 – Τα Ιερά Τραγούδια» εστιάζει στα παραδοσιακά δρώμενα και τις τελετουργίες στην ελληνική μουσική και χορευτική παράδοση. Την επιστημονική και καλλιτεχνική επιμέλεια έχει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής Εθνομουσικολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
THE LIFO TEAM
Μια βραδιά με τα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου

Μουσική / Τα τραγούδια της Σωτηρίας συγκινούν ένα νέο κοινό

Μικρές ιστορίες που κυλάνε σαν νερό, μια φωνή που πατάει στη Μπέλλου χωρίς να τη μιμείται, κόσμος που δακρύζει ή κρατάει τον ρυθμό με το πόδι του. Ένας θρύλος είναι ζωντανός μπροστά μας χάρη στη Χριστίνα Μαξούρη, στη σκηνή του ΠΛΥΦΑ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Cutthroat

Μουσική / Το νοσταλγικό ραπ των Θεσσαλονικιών Cutthroat

Μια κολεκτίβα νέων καλλιτεχνών που πιστεύει πως η προώθηση της μουσικής ήταν πιο αποτελεσματική μέσω του Myspace και όταν τα CD μοιράζονταν χέρι με χέρι μόλις κυκλοφόρησε το «Perfect Blue», ένα ραπ άλμπουμ εμπνευσμένο από τα καρτούν και τα παιχνίδια των '90s και των '00s.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
CHECK 10 χρόνια σκοτεινών και χορευτικών ηλεκτρονικών ήχων από την Bedouin Records

Μουσική / 10 χρόνια σκοτεινών και χορευτικών ηλεκτρονικών ήχων από την Bedouin Records

Μια κουβέντα με τον Salem Rashid Skourlis, τον ιδρυτή της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας ακραίου και ambient ηλεκτρονικού ήχου, έναν Έλληνα που ζει μεταξύ Τόκιο και Μπανγκόκ και διαπρέπει στο εξωτερικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Κ.atou: «Kάποιοι χαλάνε λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Οι Αθηναίοι / Κ.atou: «Kάποιοι ξοδεύουν λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Η DJ που έχει δει στο Ντιτρόιτ να ακούνε το set της δυο κουνέλια έμαθε πρόσφατα τι πάει να πει «τέκνο με κ», ενώ η πόλη που πιστεύει ότι έχει την καλύτερη ηλεκτρονική σκηνή τώρα δεν είναι το Βερολίνο. Έχοντας ταξιδέψει σε τόσα μέρη, είναι χαρούμενη που ζει στην Αθήνα, αλλά δεν μπορεί να μείνει στο κέντρο της.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

1 σχόλια