Kneecap: Το πιο περίεργο success story της χιπ χοπ σκηνής τα τελευταία 15 χρόνια

Kneecap: Η διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας ενάντια στη διατήρηση της ραπ «ταυτότητας» Facebook Twitter
Η παράδοξη ιστορία των Kneecap αποτελεί φαινόμενο στη φθίνουσα κουλτούρα του χιπ χοπ.
0

«Underneath all the thundering there's magic
And if there's a better way to live, I've gotta have it
Because I think all day, but when I drink I'm okay
It gets further away, every time I try and grab it
Underneath all the chattering there’s heaven
I got a little peak one day, made me feel like I was 7
I know it exists, but I can't stop getting pissed
One more thing I'll be adding to the list».

Kneecap – «Better Way to Live»

Kneecap = επιγονατίδα, ουσιαστικό, θηλυκό

Kneecap = πυροβολισμός στο γόνατο που προκαλεί μόνιμη βλάβη στο θύμα και το αφήνει να κουτσαίνει για την υπόλοιπη ζωή του

ΑΥΤΗ Η ΜΟΡΦΗ «βλάβης» έγινε ιδιαίτερα γνωστή τη δεκαετία του ’70 στη Βόρεια Ιρλανδία, την περίοδο των Ταραχών (The Troubles), την περίοδο δηλαδή που ιρλανδικές παραστρατιωτικές πολιτικές οργανώσεις ήταν κλειδωμένες μεταξύ τους σε έναν συνεχή πόλεμο χαμηλής έντασης. Από τη μία οι προτεστάντες υπέρμαχοι της βρετανικής κυριαρχίας στο νησί (Ulsters) και από την άλλη οι ρεπουμπλικανοί καθολικοί που ζητούσαν την αποχώρηση των Βρετανών και την ένωση της Βόρειας με τη Νότια Ιρλανδία, μια ενωμένη Ιρλανδική Δημοκρατία (IRA).

Το kneecap/kneecaping ήταν συνήθως η τιμωρία που επέλεγαν οι ρεπουμπλικανοί για τους συνεργάτες των Βρετανών και για εμπόρους ναρκωτικών. Η φύση αυτής της «τιμωρίας» ήταν διττή. Άφηνε το θύμα με ένα πρόβλημα που το ακολουθούσε για την υπόλοιπη ζωή του και ταυτόχρονα το στιγμάτιζε κοινωνικά, καθώς όλος ο περίγυρός του πλέον γνώριζε για ποιον λόγο κούτσαινε.

Kneecap είναι και το όνομα ενός συγκροτήματος χιπ χοπ από το Μπέλφαστ, που εμφανίστηκε το 2017 και του οποίου η παράδοξη ιστορία αποτελεί φαινόμενο στη φθίνουσα κουλτούρα του χιπ χοπ.

Οι Kneecap έχουν ήδη κάνει περισσότερα για τη διατήρηση της αρχικής ταυτότητας της ραπ από σχεδόν τους περισσότερους αγαπημένους μου ράπερ, που ιδιαίτερα αυτό το καλοκαίρι, εν μέσω της συνεχιζόμενης γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, προτίμησαν να ασχοληθούν με ένα − checks notes− rap beef για το… αν ο Drake είναι groomer.

Οι Kneecap είναι το πιο περίεργο success story της χιπ χοπ σκηνής τα τελευταία 15 χρόνια, καθώς η δημιουργία τους και η συνεχόμενη επιτυχία τους κάνει τικ σε πολλά διαφορετικά κουτάκια μέσα στο ευρύτερο μωσαϊκό που καμιά φορά καταχρηστικά ονομάζουμε ραπ μουσική. Ραπάρουν σχεδόν αυστηρά στα Gaielge, δηλαδή στην κυνηγημένη ιρλανδική γλώσσα (τουλάχιστον στη Βόρεια Ιρλανδία που τελεί ακόμη υπό κατοχή).

KNEECAP - FINE ART (OFFICIAL VISUALIZER)

Η σχέση τους με τη ραπ, σε επίπεδο καταγωγής, είναι σχεδόν μηδενική. Όταν ρωτήθηκαν πώς μια παρέα από το Μπέλφαστ κατέληξε να κάνει ραπ, αυτό που απάντησαν ήταν: «Ο στόχος μας ήταν να καταφέρουμε να βρούμε έναν τρόπο να μπαίνουμε σε φεστιβάλ μουσικής τσάμπα. Είδαμε ότι το πιο εύκολο ήταν να ξεκινήσουμε να βάζουμε ρίμες στη σειρά, αφού κανείς από εμάς δεν είχε μουσική παιδεία, δεν ξέραμε κανένα μουσικό όργανο».

Αυτή είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο ραπ απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κανείς, σε σχέση και με την ίδια την καταγωγή της ραπ μουσικής και της χιπ χοπ κουλτούρας συνολικότερα.

Ένας ακόμη σημαντικός άξονας της παγκόσμιας χιπ χοπ γλώσσας, που ισχύει σχεδόν από το ’74 μέχρι και σήμερα, είναι το μίσος για την αστυνομία (για διαφορετικούς λόγους σε κάθε πλαίσιο). Το μίσος για την αστυνομία μπορεί να αφορά τη συστημική ρατσιστική βία ενάντια στους Μαύρους Αμερικανούς και έχει εκφραστεί πολλάκις με διαφορετικούς τρόπους.

Μπορεί να αφορά την αντιπαράθεση με την αστυνομία στο πλαίσιο παράνομων δραστηριοτήτων, κάτι που επίσης έχει εκφραστεί πολλάκις. Μπορεί να έχει και μια ακόμη πιο πολιτική χροιά (σπανίως) όπου ο/η/οι ράπερ αντιλαμβάνονται πως η αστυνομία αποτελεί την εμπροσθοφυλακή ενός δομικά καταπιεστικού τρόπου κοινωνικής οργάνωσης και γι’ αυτό είναι ένα δομικά εχθρικό σώμα.

Κοινώς, μισείς την αστυνομία λόγω του χρώματος του δέρματός σου, λόγω του ότι σου χαλάει το παράνομο χαρτζιλίκι ή επειδή αντιλαμβάνεσαι πως είναι προδότες της τάξης τους. Οι Kneecap ενσωματώνουν και τις 3 προοπτικές, μέσα από τους παράδοξους και πολλές φορές σουρεαλιστικούς στίχους τους. Αντιλαμβάνονται την αστυνομία ως προέκταση της βρετανικής μπότας στη Βόρεια Ιρλανδία, τη μισούν επειδή τρώνε ψαχτήρια και τη μισούν επειδή δεν τους αφήνει να μιλάνε τη μητρική τους γλώσσα (τα Gaielge).

Kneecap: Η διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας ενάντια στη διατήρηση της ραπ «ταυτότητας» Facebook Twitter
Όταν ρωτήθηκαν πώς μια παρέα από το Μπέλφαστ κατέληξε να κάνει ραπ, αυτό που απάντησαν ήταν: «Ο στόχος μας ήταν να καταφέρουμε να βρούμε έναν τρόπο να μπαίνουμε σε φεστιβάλ μουσικής τσάμπα.

Μια παρέα λούμπεν προλετάριων από το Μπέλφαστ, που οι στίχοι τους είναι ένα μείγμα κατανάλωσης ναρκωτικών και μπίρας (craic, δηλαδή χαβαλές στα ιρλανδικά), ξέφρενου μίσους για τους Βρετανούς αποικιοκράτες και αγάπης για τους Ιρλανδούς ρεπουμπλικανούς.

Να σημειωθεί πως σε σχεδόν όλες τις υπόλοιπες χώρες της Δύσης, όταν διαβάζουμε για ρεπουμπλικανισμό σκεφτόμαστε τον Τραμπ, τον Μπους, τον Τζόνσον και γενικώς μεσήλικες/υπερήλικες λευκούς ημιπαρανοϊκούς εκατομυριούχους, εγκληματίες πολέμου, αλλά ο ιρλανδικός ρεπουμπλικανισμός είναι κάτι αρκετά διαφορετικό, που δυστυχώς τυχαίνει να μοιράζεται το ίδιο όνομα με κάτι κατά τα άλλα απεχθές. Ο ιρλανδικός ρεπουμπλικανισμός είναι ρεύμα περισσότερο συγγενικό με εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα επηρεασμένα από τον μαρξισμό ή από παραλλαγές του σοσιαλισμού, παρά με οτιδήποτε άλλο.

Ονομάζεται ρεπουμπλικανισμός επειδή απλώς ονειρεύεται μια ιρλανδική Republic (Δημοκρατία) και όχι κάποιου είδους επιστροφή σε συντηρητικούς και «παλιά ήταν καλύτερα» τρόπους ζωής. Και βασικά είναι αρκετά πιθανό τα πράγματα στον πλανήτη να ήταν πολύ καλύτερα αν ο ρεπουμπλικανισμός ήταν σαν τον ιρλανδικό και όχι σαν, τέλος πάντων, αυτό το πράγμα που φανταζόμαστε τώρα όταν ακούμε αυτές τις λέξεις.

Πίσω στους Kneecap. Η ανάδυσή τους αφορά την ανάδυση μιας ευρύτερης μουσικής σκηνής, με επιρροές από διάφορα είδη, με έναν αρκετά ριζοσπαστικό λόγο, μια αρκετά έντονη κριτική προς τον καταναλωτισμό και τον καθωσπρεπισμό της mainstream μουσικής σκηνής, που θέλει να είναι αποστειρωμένη από κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα επειδή οι καλλιτέχνες φοβούνται μην τους τραβήξουν οι δισκογραφικές το αυτάκι ή επειδή προσπαθούν να κρατήσουν το κοινό τους συντηρητικά απολίτικο.

Ενδεικτικά, σε αυτήν τη σκηνή θα μπορούσαμε να εντάξουμε τους Idles, τους Viagra Boys, τους Fontaines ή τους Amyl and the Sniffers (δεν είναι τυχαίο πως οι Kneecap θα παίξουν στο Λονδίνο του χρόνου το καλοκαίρι με τους τελευταίους δύο, ίσως, fingers crossed, δούμε και μια περιοδεία). Ταυτόχρονα, οι Kneecap είναι από τα ραπ συγκροτήματα που ήδη από την αρχή τους ήταν χωρίς αναστολές υπέρ της Παλαιστίνης.

KNEECAP feat . GRIAN CHATTEN - BETTER WAY TO LIVE

Σημαίες της Παλαιστίνης πλάι πλάι με σημαίες της Ιρλανδίας ανέμιζαν στην τελευταία συναυλία τους στο Glastonburry, ενώ το καλοκαίρι, που η Αγγλία (και κομμάτια της Ιρλανδίας) βρισκόταν στη μέση μιας ακροδεξιάς εξέγερσης (ή αντι-εξέργεσης) οι Kneecap αποφάσισαν με δική τους πρωτοβουλία να διοργανώσουν μια ημέρα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στο Μπέλφαστ (την ίδια μέρα με ανακοινωμένο ακροδεξιό συλλαλητήριο), λέγοντας πως  «οι μετανάστες και οι μειονότητες είναι ευπρόδεκτοι στο Μπέλφαστ και έχουν βοηθήσει αυτή την πόλη να γίνει αυτό που είναι».

Οπότε, ναι, οι Kneecap έχουν ήδη κάνει περισσότερα για τη διατήρηση της αρχικής ταυτότητας της ραπ από σχεδόν τους περισσότερους αγαπημένους μου ράπερ, που ιδιαίτερα αυτό το καλοκαίρι, εν μέσω της συνεχιζόμενης γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, προτίμησαν να ασχοληθούν με ένα − checks notes− rap beef για το… αν ο Drake είναι groomer. Εντάξει, ok. Ίσως εγώ να μεγάλωσα και ταυτόχρονα να έχω λίγο λιγότερη πλάκα απ’ ό,τι παλιότερα.

Kneecap: Η διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας ενάντια στη διατήρηση της ραπ «ταυτότητας» Facebook Twitter
Η ανάδυσή τους αφορά την ανάδυση μιας ευρύτερης μουσικής σκηνής, με επιρροές από διάφορα είδη, με έναν αρκετά ριζοσπαστικό λόγο.

Ή μπορεί, για κάποιον περίεργο λόγο, που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί (γκουχ, γκουχ, δισκογραφικές, γκουχ, κέρδη) η ραπ σκηνή να κρατά σιγή ιχθύος για τη μεγαλύτερη γενοκτονία που γίνεται σε live μετάδοση, από τον Β΄ Π.Π. και έπειτα. Δηλαδή, είναι και λίγο ντροπή όταν οι Duran Duran (dude what?) αποφασίζουν να μιλήσουν για την Παλαιστίνη στην Πλατεία Νερού και εσύ στα live σου «δεν ασχολείσαι με τα πολιτικά επειδή δεν είσαι πρόβατο».

Τέλος πάντων, για τους Kneecap πάλι −καταληκτικά αυτήν τη φορά, το υπόσχομαι− μπορούμε να πούμε το εξής: είναι ίσως το πιο πολλά υποσχόμενο rap act που έχω δει εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι αρκετά παράδοξο πως η ραπ ταυτότητά τους εμπεριέχει και έντονα αντι-ραπ στοιχεία, καθώς δεν παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά, δεν υπερασπίζονται κάποιου είδους μουσική κουλτούρα, δεν ακολουθούν τη mainstream πεπατημένη γύρω από παραγωγές ή συνεργασίες και γι’ αυτούς η ραπ είναι αυστηρά ένα προπαγανδιστικό όργανο και ένας τρόπος για να μπαίνουν πλέον τζάμπα στα μεγάλα φεστιβάλ. Μια χαρά.

Ποιος να το περίμενε πως το πιο ενθουσιώδες πράγμα για τη ραπ σκηνή το 2024 (πέρα από τον Macklemore) θα ήταν μια παρέα αληταράδων από το Μπέλφαστ. Go hiontach.

KNEECAP - AMACH ANOCHT

Η ταινία «Kneecap» κυκλοφορεί τον Οκτώβριο στους κινηματογράφους.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ