Το Κέντρο Μουσικής του Λονδίνου, η «Tate Modern της μουσικής», θύμα του κορωνοϊού

London Centre for Music Facebook Twitter
Μια ήττα για το Λονδίνο και για τη μουσική, που με αυτό το έργο θα αποκτούσαν μια αίθουσα με ακουστική παγκόσμιας κλάσης.
0

Στην περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού ο κόσμος της αρχιτεκτονικής δεν σταμάτησε να εργάζεται. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των έργων που σχεδιάστηκαν, προχώρησαν ή ολοκληρώθηκαν, σε μουσεία, βιβλιοθήκες, κέντρα κοινοτήτων ή πολιτιστικά κέντρα σε εθνικό επίπεδο. Πρωταγωνίστρια η Κίνα, το μέρος όπου διαγωνίζονται και διαγκωνίζονται οι μεγάλοι αρχιτέκτονες και τα διάσημα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου και προφανώς το χρήμα ρέει άφθονο, με τις πιο τρελές και εκκεντρικές ιδέες να υψώνονται όπως τα κτίρια στην αχανή χώρα. Στην Ευρώπη, με λίγες εξαιρέσεις, τα μεγάλα και φιλόδοξα σχέδια περιορίστηκαν στην ολοκλήρωση έργων στα οποία πρωταγωνίστησε η Γερμανία, λιγότερο το Παρίσι και ακόμα λιγότερο το Λονδίνο, που τσακισμένο από την πανδημία οικονομικά, είδε πολλά έργα να αναβάλλονται επ΄ αόριστον.

Πρώτο μεγάλο έργο-θύμα που αφήνει τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου (London Symphony Orchestra, LSO), την πιο παλιά από τις συμφωνικές ορχήστρες που έχουν έδρα το Λονδίνο, με χρονολογία ίδρυσης το 1904, στριμωγμένη σε ένα σπίτι «ακατάλληλο» και παλιό, είναι το έργο που θα τη στέγαζε σε ένα κτίριο που πολλοί ονόμασαν Tate Modern της μουσικής.

Με μια πολυκύμαντη ιστορία και περιόδους ακμής και παρακμής, η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου έχει εδώ και δεκαετίες ανακτήσει την ηγετική της θέση στην πόλη, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα, με ένα πολυπληθές κοινό να την παρακολουθεί αδιάλειπτα. 

Το φιλόδοξο έργο του «Κέντρου Μουσικής του Λονδίνου» απορρίφθηκε από τη City of London Corporation, με μια δήλωση ότι ο αντίκτυπος της πανδημίας κατέστησε αδύνατη την ολοκλήρωση του σχεδίου και δεν πρόκειται να προχωρήσει τίποτα πριν η κατάσταση επανέλθει σε μια σχετική κανονικότητα.

Ανοιχτή, δημοκρατική, η πλέον ηχογραφημένη ορχήστρα του κόσμου έχει στα παλμαρέ της όχι μόνο ηχογραφήσεις από το 1912 αλλά και πάνω από 200 σάουντρακ για κινηματογραφικές ταινίες, από τα οποία το γνωστότερο ίσως είναι αυτό για τη σειρά ταινιών «Star Wars». Και δικαίως υπερηφανεύεται για μια σειρά προσκεκλημένων μαέστρων που ζηλεύει κάθε όμοιά της ορχήστρα στον κόσμο, από τον Αντρέ Πρεβέν, τον Κλαούντιο Αμπάντο, τον Κόλιν Ντέιβις μέχρι και τον Βαλέρι Γκέργκιεφ. Τα κακά νέα είναι ότι θα εξακολουθήσει να είναι στριμωγμένη στο Μπάρμπικαν Σέντερ, στο Σίτι του Λονδίνου, με επισφαλές μέλλον και περιορισμένα πλέον έσοδα.

London Center of Music Facebook Twitter
Tο «Κέντρο Μουσικής του Λονδίνου» στο Μπάρμπικαν θα θυμίζει πυραμίδα σε περιστροφή.

Με ένα σχέδιο που θυμίζει πυραμίδα σε περιστροφή, το διάσημο παγκοσμίως γραφείο Diller Scofidio + Renfro παρουσίασε το 2019, δυο χρόνια αφότου κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό, το «Κέντρο Μουσικής του Λονδίνου», στο Μπάρμπικαν, που διαφημίστηκε παγκοσμίως ως «μια αίθουσα συναυλιών για τον 21ο αιώνα». 

Με έναν υπερσύγχρονο χώρο συναυλιών, χώρους παραστάσεων, δοκιμών και χώρους εκπαίδευσης, και κόστος που θα άγγιζε τα 288 εκατομμύρια λίρες, το σχέδιο προέβλεπε την ανέγερσή του εκεί όπου βρίσκεται το Μουσείο του Λονδίνου, το οποίο μετακινείται σε έναν νέο χώρο που σχεδίασε ένα άλλο δίδυμο διάσημων αρχιτεκτόνων, ο Stanton Williams και ο Asif Khan.

Ο σχεδιασμός το Κέντρου Μουσικής προέβλεπε το προαπαιτούμενο των σύγχρονων πολιτιστικών κέντρων, τη σύνδεσή του με τον δρόμο και τον κόσμο, και με ανοιχτό το ισόγειο όλη μέρα και όλη νύχτα στο κοινό για μια στάση ηρεμίας στην πολύβουη πόλη. Το Κέντρο Μουσικής θα ήταν και μέρος του περίφημου φιλόδοξου σχεδίου που ονομάζεται Culture Mile, με τη διαδρομή να ξεκινά από την Tate Modern, να διασχίζει τη Γέφυρα της Χιλιετίας πέρα ​​από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου και να καταλήγει στο νέο Κέντρο Μουσικής του Λονδίνου.

Simon Rattle Facebook Twitter
Αρχές Ιανουαρίου έσκασε κυριολεκτικά σαν βόμβα η ανακοίνωση ότι ο Σάιμον Ρατλ εγκαταλείπει τη Βρετανία και θα είναι ο επόμενος διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας από τη σεζόν 2023-2024.

Κινητήρια δύναμη πίσω από το έργο ήταν ο μαέστρος Σάιμον Ρατλ, που βρέθηκε στο τιμόνι της από το 2017, όταν άφησε πίσω του –για να επιστρέψει στη γενέτειρά του τη Βρετανία– τη Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου. Φυσικά υπήρχαν σοβαροί επικριτές του έργου, που υποστήριζαν εξαρχής ότι η χρηματοδότηση ήταν μεγάλη από πλευράς κράτους, και προσωπικότητες της κυβέρνησης που λένε ότι δεν είναι αναγκαίο για το Λονδίνο να έχει μια αίθουσα συναυλιών αυτής της κλίμακας και κόστους.

Αρχές Ιανουαρίου έσκασε κυριολεκτικά σαν βόμβα η ανακοίνωση ότι ο Σάιμον Ρατλ εγκαταλείπει τη Βρετανία και θα είναι ο επόμενος διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας από τη σεζόν 2023-2024. Πολέμιος του Brexit, ο Σάιμον Ρατλ το είπε και το έκανε τη στιγμή που οι Βρετανοί μουσικοί βλέπουν τους ορίζοντές τους να στενεύουν εξαιτίας των εμποδίων που θέτει η έξοδος της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Λίγες μέρες νωρίτερα το φιλόδοξο έργο του «Κέντρου Μουσικής του Λονδίνου» απορρίφθηκε από τη City of London Corporation, με μια δήλωση ότι ο αντίκτυπος της πανδημίας κατέστησε αδύνατη την ολοκλήρωση του σχεδίου και δεν πρόκειται να προχωρήσει τίποτα πριν η κατάσταση επανέλθει σε μια σχετική κανονικότητα. Οι εναλλακτικές προτάσεις για την αξιοποίηση της περιοχής που αφήνει το Μουσείο του Λονδίνου θα υποβληθούν τους επόμενους μήνες. 

Είναι μια ήττα αυτή και για το Λονδίνο και για τη μουσική, που με αυτό το έργο θα αποκτούσαν μια αίθουσα με ακουστική παγκόσμιας κλάσης. Το Λονδίνο χάνοντας αυτή την ευκαιρία δεν θα μπορέσει να έχει μια αίθουσα όπως η Philharmonie στο Παρίσι του Jean Nouvel και η Elbhilharmonie στο Αμβούργο των Herzog & de Meuron, και πολλοί μουσικοί αγωνιούν για τις θέσεις τους κάνοντας συγχρόνως προσπάθειες να εργασθούν στην ΕΕ. Αυτήν τη στιγμή ο Δήμος του Λονδίνου κάτω από αυτές τις συνθήκες θα επενδύσει στην ανακαίνιση του Μπάρμπικαν Σέντερ που έχει κλείσει τα σαράντα του χρόνια.

London Center of Music inside Facebook Twitter
Το «Κέντρο Μουσικής του Λονδίνου» θα διιέθετε έναν υπερσύγχρονο χώρο συναυλιών.
Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ