H Willow Smith και η αναβίωση του ποπ-πανκ

H Willow Smith και η αναβίωση του ποπ-πανκ Facebook Twitter
Φωτο: Kevin Mazur/Getty Images for Savage X Fenty Show Vol. 2 Presented by Amazon Prime Video
0

Σίγουρα, κανείς δεν περίμενε ότι το 2021 το ποπ-πανκ θα ερχόταν πάλι στο προσκήνιο. Κι όμως, νεαροί μουσικοί όπως η Olivia Rodrigo και ο Lil Nas X φαίνεται ότι το τιμούν, κυριαρχώντας μάλιστα στα τσαρτ. Μέχρι και ο Machine Gun Kelly παράτησε το ραπ και το γύρισε στο συγκεκριμένο μουσικό είδος με το περσινό του άλμπουμ «Tickets to my downfall».

Για όσους δεν θυμούνται το ποπ-πανκ, ήταν το μουσικό είδος που μεσουρανούσε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές των ’00s. Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι, ακόμα και από τη δεκαετία του ’70, όποιο συγκρότημα έπαιζε πανκ και φλέρταρε με την ποπ, π.χ. οι Buzzcocks, ήταν αυτομάτως ποπ-πανκ. 

Για να μην τα μπερδεύουμε όμως, εδώ αναφερόμαστε στη φουρνιά σχημάτων που βγήκαν αμέσως μετά ή την ίδια περίοδο με το γκραντζ. Γκρουπ όπως οι Green Day, Blink 182, οι Sum 41, ακόμη και οι My Chemical Romance, που έπαιζαν μια πιο fun, ανάλαφρη εκδοχή του πανκ, ραδιοφωνική και εντελώς mainstream από κάποιο σημείο κι έπειτα και αφορούσαν περισσότερο την Αμερική. Όχι ότι δεν ακούγαμε πολύ καλά άλμπουμ, αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο 2005 και το «American Idiot» των Green Day για να αποκτήσει μια μορφή σοβαρού πολιτικού σχολιασμού. 

Από κει αντλεί η ποπ-πανκ σκηνή της GenZ που, αν εξαιρέσεις τον MGK, είναι, ως επί το πλείστον, γυναικεία και εντελώς queer. Σύμφωνα με την «Guardian», είναι γεμάτο κορίτσια που δεν είχαν καν γεννηθεί τότε ή ήταν πολύ μικρά για να προλάβουν τη σκηνή. Μεγάλωσαν όμως με τις ταινίες της Disney και του Nickelodeon, σταρ όπως η Lindsay Lohan, η Miley Cyrus και η Hilary Duff, που εκθείαζαν μια μορφή ροκ αλτερνατίβας, και με τη μουσική της Avril Lavigne, που εμφανίζεται ως η κυριότερη μουσική τους επιρροή. H τελευταία κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ της «Let Go» το 2002. 

Μια σειρά από «τίμια» τραγούδια που μιλούν για το άγχος και τα «ψεύτικα» άτομα που την περιτριγυρίζουν λόγω της φήμης της, τίγκα στους ενδυναμωτικούς στίχους του στυλ «I’ll just love me instead». Υπάρχει μια αμηχανία σε σχέση με το πώς να το αντιμετωπίσεις και, παρά την αρνητική προδιάθεση, δεν ακούγεται τόσο κακό με την πρώτη ακρόαση. 

Επιπλέον, δεν είναι τόσο λευκό. Σε αυτό συνέβαλε η εμφάνιση του ΜeΤoo, αποκαθηλώνοντας αρκετούς πρωταγωνιστές της προηγούμενης γενιάς. Επίσης, εμπλουτίζεται με το στοιχείο της συναισθηματικής ωριμότητας που έλειπε από τα παλιότερα συγκροτήματα, τα οποία τραγουδούσαν για μια πιο κοινότοπη καθημερινότητα. Αυτή η αναβίωση φαίνεται να συμβαίνει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, και στην Αμερική και στη Βρετανία. 

willy-smith
To «Lately I feel everything», είναι το τέταρτο στη σειρά άλμπουμ της Willow Smith. 

Στο επίκεντρο θα έλεγε κανείς ότι βρίσκεται η τελευταία δουλειά της 20χρονης Willow Smith. To «Lately I feel everything», το τέταρτο στη σειρά άλμπουμ της πατάει ολόκληρο πάνω σε ποπ-πανκ και ροκ φόρμες. Έρχεται σε αντίθεση με τους Rodrigo και Lil Nas X που απλά περιλάμβαναν τέτοιας αισθητικής κομμάτια στα άλμπουμ τους. Αν και κυκλοφόρησε στα τέλη του Αυγούστου, δεν πήγε ψηλά στα τσαρτ. Είναι ένας δίσκος, όμως, που συζητιέται ακόμα και όχι απαραίτητα επειδή ανήκει μία από τις ελάχιστες μαύρες δημιουργούς που ασχολούνται με ένα κατεξοχήν λευκό είδος μουσικής. 

Είναι μια αρκετά περίεργη κυκλοφορία επειδή δεν έχει γίνει ακριβώς με σκοπό να πουλήσει, κι ας έχει βγει από μια μεγάλη πολυεθνική και μία από τις ανερχόμενες σταρ της εποχής, δεδομένου ότι περιέχει κομμάτια που δεν ακούς στο mainstream αμερικανικό ραδιόφωνο πια.

Μια σειρά από «τίμια» τραγούδια που μιλούν για το άγχος και τα «ψεύτικα» άτομα που την περιτριγυρίζουν λόγω της φήμης της, τίγκα στους ενδυναμωτικούς στίχους του στυλ «I’ll just love me instead». Υπάρχει μια αμηχανία σε σχέση με το πώς να το αντιμετωπίσεις και, παρά την αρνητική προδιάθεση, δεν ακούγεται τόσο κακό με την πρώτη ακρόαση. 

«Η Willow Smith αποτελεί ένα παράδοξο στη μουσική», έγραψαν στους «New York Times», «και όχι μόνο λόγω της καταγωγή της». Οι επιλογές της είναι αυτές που ξαφνιάζουν. Ή μήπως όχι; Παιδί ενός από τα διασημότερα και ισχυρότερα ζευγάρια στο Χόλιγουντ, του Will Smith και της Jada Pinkett Smith, έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Jaden Smith.

Φαίνεται ότι ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας όταν πρωτοξεκινούσε την καριέρα της, που σχημάτισε τη μέταλ μπάντα Wicked Wisdom το 2002. Η Willow δεν προτίμησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στην ηθοποιία, όπως ο αδελφός της, που πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από ταινίες μαζί με τον πατέρα του. Η Willow από τα δέκα της έβγαζε τραγούδια, ενώ στα δεκαπέντε της κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, το «Ardipithecus», αποκλειστικά με δικές της συνθέσεις που φλέρταραν με την ψυχεδελική σόουλ. 

WILLOW, Avril Lavigne - G R O W ft. Travis Barker

Στο καινούργιο της άλμπουμ έχει βάλει το χέρι του στην παραγωγή ο Travis Barker των Blink-182 που τελευταία ακούγεται περισσότερο για τη σχέση του με την Kourtney Kardashian παρά για οτιδήποτε σχετικό με τη μουσική, ενώ συμμετέχει και η Avril Lavigne.

Πάντως, η πιο αρνητική κριτική που έχει δεχτεί η Smith, που πρόσφατα αποκάλυψε στο τηλεοπτικό talk show της μητέρας της «Red Table Talk» ότι είναι polyamorous, είναι πως το «Lately I feel everything» παραείναι αισιόδοξο άλμπουμ. Δεν γίνεται να μη σκεφτεί κανείς ότι εφόσον έχει τόσο διάσημους γονείς και τόσα λεφτά, έχει την άνεση να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς καμιά ιδιαίτερη δυσκολία, όπως θα συνέβαινε π.χ. σε ένα απλό μαύρο κορίτσι που έχει γεννηθεί στα προάστια του Λονδίνου και της αρέσει η πανκ μουσική. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι καθόλου αμελητέο αυτό που κάνει.  

Πρόκειται για μια φάση που περνάει; Θα δείξει. Είναι απλώς μια μόδα όλο αυτό το νέο-πανκ κίνημα; Και πάλι, θα δείξει…   

WILLOW - Lipstick (Official Visual)



 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ