Cinematic rock

Cinematic rock Facebook Twitter
0

Η συνάντηση με τους Misuse έγινε σε μια δίπατη μονοκατοικία στη Νέα Σμύρνη σε ένα οικόπεδο δύο στρεμμάτων, σαν σπίτι στο χωριό. Ο πίσω κήπος, που θυμίζει το σκηνικό από το Θησαυρό του μακαρίτη και είναι γεμάτος μανταρινιές, φιλοξενεί την Μπουμπού, έναν υπέρβαρο σκύλο που περιφέρεται βαριεστημένα, μια αποθήκη με υλικά κηπουρικής και ένα «παροπλισμένο» κοτέτσι. Νομίζεις ότι έχεις επισκεφτεί κάποιο εξοχικό. Στον πάνω όροφο βρίσκεται το στούντιο που ηχογράφησαν το ντεμπούτο άλμπουμ και το απόγευμα της συνέντευξης έκαναν τις τελευταίες πρόβες πριν το live τους στο Κύτταρο. Η ατμόσφαιρα εκρηκτική, όχι μόνο από τις προετοιμασίες, αλλά γιατί αυτή θα είναι η τελευταία εμφάνισή τους πριν φύγει ο Δημήτρης (ο ένας από τους δυο κιθαρίστες) για φαντάρος. «Αυτή είναι η κατάρα του ελληνικού γκρουπ», λένε μεταξύ αστείου και σοβαρού, «ο στρατός και τα μεταπτυχιακά, που πάνε τα σχέδιά σου πολύ πίσω». Κι η αλήθεια είναι ότι για τα μέλη ενός ξένου γκρουπ οι συνθήκες και οι προοπτικές είναι... διαφορετικές. Τουλάχιστον δεν έχουν το στρατιωτικό...

Οι Misuse είναι από τα πιο γνωστά αθηναϊκά γκρουπ των τελευταίων χρόνων, με αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και συμμετοχές σε συλλογές, που όμως άργησαν πολύ να ετοιμάσουν το προσωπικό άλμπουμ τους. «Χρειάστηκαν 7 χρόνια για να καταφέρουμε να κυκλοφορήσουμε τον πρώτο δίσκο μας» σχολιάζουν, πέρασε τόσος καιρός χωρίς να καταλάβουμε τίποτα. Τουλάχιστον είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Συμβαίνει σε πολλές μπάντες, μέχρι να κυκλοφορήσει ο δίσκος δεν αντέχουν να τον ξανακούσουν. Ευτυχώς, σε μας δεν συμβαίνει αυτό».

Το σχήμα που στήθηκε στις κρεβατοκάμαρες δυο φίλων -γνωρίστηκαν στη συναυλία των Sonic Youth!- και άρχισε να μετασχηματίζεται σε γκρουπ με την προσθήκη των υπόλοιπων μουσικών πέρασε πολλά μέχρι να φτάσει στην τωρινή σύνθεση. Σήμερα τους Misuse αποτελούν πέντε μέλη και ο ήχος τους έχει εμπλουτιστεί με βιολί, βιόλα, τσέλο, πιάνο, Hammond, τσελέστα, βιμπράφωνο και ένα vintage Oberheim synth, και από το post rock του ξεκινήματος έχει γίνει περισσότερο σκληρός και σύνθετος. «Λόγω του ότι είμαστε instrumental μπάντα και παίζουμε μακρόσυρτα κομμάτια και εξάρσεις, εύκολα μπορεί να μας κατατάξει κανείς στο post rock», εξηγούν, «έχουμε όμως πολλά progressive και heavy στοιχεία».

Μιλάνε για τον αρχικό ντράμερ του γκρουπ που σκοτώθηκε σε δυστύχημα -στον οποίο αφιερώνουν το δίσκο- για τα πρώτα τζαμαρίσματα και τα πρώτα live. «Έχουμε παίξει σε κάθε συναυλιακό χώρο της πόλης», μου λένε, «εκτός από το Ρόδον. Είχαμε την τύχη να ανοίξουμε το live των Mogwai στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού με μπίρες, δικό μας καμαρίνι και τοστ, συνθήκες που δύσκολα σου τυχαίνουν ως ελληνικό γκρουπ. Είναι μεγάλο θέμα το live, και το νταβατζιλίκι στο θέμα του support στην Ελλάδα είναι άνευ προηγουμένου. Απλά όλοι το έχουν δεχτεί. Αν παίξεις με ένα μεγάλο γκρουπ που το γουστάρεις πολύ, το θεωρείς και λίγο τιμή σου, αλλά όταν σου λένε πλήρωσε 200 ευρώ για να μεταφέρεις τα όργανά σου είναι μάλλον κοροϊδία. Δεν περιμένεις να βγάλεις λεφτά από τα CD, το θέμα είναι πια στα live, εκεί κρίνεται η δυναμική μιας μπάντας. Και στο εξωτερικό η κύρια πηγή εσόδων είναι οι ζωντανές εμφανίσεις».

Μιλάνε για τις δυσκολίες που έχει ένα συγκρότημα με τα στούντιο ηχογράφησης, τις ακριβές τιμές και τις ατέλειωτες ώρες που χρειάζονται για να φτιάξεις ένα άλμπουμ. «Είναι πολύ σημαντικό να έχεις το δικό σου χώρο» λένε. «Κάποτε ήρθαμε στο στούντιο στις 6 το απόγευμα και φύγαμε στις 5μισι το πρωί, πού μπορείς να το κάνεις αυτό; Σε ποιο στούντιο; Χρειάζεσαι 20 ευρώ την ημέρα για το πιο φτηνό στούντιο, βάλε κι ένα 6μηνο ηχογραφήσεων και θα δεις πόσο στοιχίζει. Μιλάμε για 400 ώρες».

«Θα μας άρεσε πάρα πολύ να κάναμε κάτι με εικόνα», προσθέτουν, «να ντύναμε μια ταινία, επειδή έχουμε άμεση σχέση, ο ήχος μας είναι πολύ κινηματογραφικός. Τι άλλο θα θέλαμε; Live μεγαλύτερου εύρους, αυτό που ονειρεύονται όλοι, να πάμε στο εξωτερικό. Θα μας ενδιέφερε επίσης μια περιοδεία στην Ελλάδα, γιατί έχουμε παίξει ελάχιστα εκτός Αθηνών. Μετά από 7 χρόνια που υπάρχουμε σαν μπάντα, τα πράγματα έχουν γίνει πιο εύκολα για live στην Αθήνα, επειδή οι χώροι είναι περισσότεροι. Τι σημαίνει για μας επιτυχία; Έχουμε κάποια standard, επιτυχία είναι να ξεπερνάμε αυτά τα standard κάθε φορά»...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT