Το μοναδικό official music video τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη, στο οποίο έπαιζε ο ίδιος, υποδυόμενος μάλιστα κάποιο ρόλο και όχι απλά εμφανιζόμενος, γυρίστηκε τον Μάιο του 1994 από τον Ανδρέα Ταρνανά. Ήταν η ''χρυσή περίοδος'' των βίντεο-κλιπ, όταν οι δισκογραφικές εταιρείες στην Ελλάδα καλοπλήρωναν για να προβληθεί το προϊόν τους, η δουλειά δηλαδή του εκάστοτε καλλιτέχνη τους. Επίσης, ήταν η ίδια εποχή που ο Μίκης Θεοδωράκης, όντας 69 ετών, ακόμη έγραφε μουσική και κύκλους τραγουδιών ή διηύθυνε συναυλίες με έργα του, ενώ το άλλο Ιερό Τέρας, ο Μάνος Χατζιδάκις, όδευε προς το βιολογικό του τέλος.
Στα τέλη του ΄93 - αρχές του ΄94 είχε κυκλοφορήσει από την Polygram το διπλό CD με τίτλο ''Σαράντα τραγούδια για παιδάκια και παιδιά''. Ένας δίσκος - ντοκουμέντο, αφού περιείχε τις πρώτες εφηβικές μελοποιήσεις του Μίκη Θεοδωράκη σε Έλληνες ποιητές και στο πλαίσιο δημιουργίας του λεγόμενου ''παιδικού τραγουδιού'', μία ενδιαφέρουσα και άγνωστη ίσαμε τότε πτυχή του Θεοδωράκη. Η Polygram, λοιπόν, ανάθεσε στην εταιρεία Multi Media που έδρευε κάπου στο Ψυχικό, τη δημιουργία ενός βίντεο-κλιπ ως promo του εν λόγω δίσκου και η Multi Media με τη σειρά της έδωσε τη σκηνοθεσία στον συνεργάτη της, Ανδρέα Ταρνανά.
Ο Ταρνανάς, όμως, ήταν και καθηγητής μου στη σχολή κινηματογράφου. Μια μέρα μπαίνει στο μάθημα και μας λέει: ''Πρόκειται να σκηνοθετήσω το μοναδικό βίντεο-κλιπ του Μίκη Θεοδωράκη! Ποιος θα ήθελε να γράψει το σενάριο σαν άσκηση;'' Άλλο που δεν ήθελα εγώ ως 20χρονος φοιτητής, ονειρευόμενος ανέκαθεν το συνταξίδεμα μουσικής και εικόνας. Πήρα τα ''Σαράντα τραγούδια για παιδάκια και παιδιά'', μελέτησα το κομμάτι που μας ενδιέφερε (ήταν ο ''Κόκορας'' σε ποίηση Βασίλη Ρώτα που αποδιδόταν από παιδική χορωδία) και μέσα σε δύο μέρες είχα φτιάξει ένα πρώτο σεναριακό σχεδίασμα.
Λάτρης του γυναικείου φύλου ο Μίκης, επίσης, σα να τον βλέπω τώρα μπροστά μου στην πρώτη του συνάντηση με την ''συμπρωταγωνίστρια'' του, την Κατερίνα, στο υπαίθριο πλατό μας. Κοντοστάθηκε, την κοίταξε και είπε: ''Αυτά είναι! Ομορφιές''! Η συγκεκριμένη στιγμή βιντεοσκοπήθηκε και έγινε η εξόδιος σκηνή του κλιπ!
Η ιδέα, η οποία άρεσε στον σκηνοθέτη και τη δουλέψαμε μαζί, ήταν, εφόσον θα είχαμε το αβαντάζ της συμμετοχής του Θεοδωράκη στο βίντεο-κλιπ μας, να τον βάλουμε να υποδυθεί έναν σπουδαίο Έλληνα ζωγράφο. Ο Ταρνανάς έλεγε τον Λύτρα, εγώ τον Γύζη, μα εκ του αποτελέσματος ο Μίκης υποδύθηκε τον Γεώργιο Ιακωβίδη! Υπάρχουν, αν προσέξει κανείς, τα πλάνα εκείνα που ζωντάνεψαν λεπτομέρειες από τον περίφημο πίνακα του Ιακωβίδη, ''Παιδική Συναυλία''. Ταυτόχρονα, έτσι αξιοποιήσαμε ως κομπάρσους και τους μικρούς Πομάκους, που ζούσαν με τις οικογένειες τους πέριξ της Τεχνόπολης στο Γκάζι.
Όλα καλά, αλλά είχαμε κι ένα πρόβλημα: Λεφτά πολλά δεν υπήρχαν κι έπρεπε να βρούμε την απαραίτητη αισθαντική γυναικεία παρουσία δίπλα στον ''ηθοποιό'' Μίκη Θεοδωράκη. Ούτε λόγος, δηλαδή, για να παίρναμε κάποιο μοντέλο ή κάποια γνωστή ηθοποιό. Είχα μια φίλη από το σχολείο στο Κερατσίνι, όμορφη και δροσερή σαν την Άνοιξη - διότι την Άνοιξη τελικά θα υποδυόταν, εν είδει Μούσας του ζωγράφου μας. Κι αυτή ήταν η Κατερίνα Παρασκευοπούλου. Όταν έδειξα μια - δυο φωτογραφίες της στον Ταρνανά, αναφώνησε: ''Μα είναι ίδια η Μπριζίτ Μπαρντό! Θα σκίσουμε!''
Θυμάμαι την αναχώρηση μας με την Κατερίνα από την Αμφιάλη για το χώρο του γυρίσματος, την Τεχνόπολη, τις πρώτες πρωινές ώρες. Οδηγούσε ο πατέρας της, ο Διονύσης, αριστερός από κούνια, ο οποίος καμάρωνε σα γύφτικο σκερπάνι που η κόρη του θα έπαιζε σε βίντεο-κλιπ δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη! Γενικά όλοι είχαν ένα τεράστιο ενθουσιασμό! Όλοι, πλην εμού ίσως, που τότε άκουγα φανατικά ξένη rock μουσική και δε σκάμπαζα πολλά από Θεοδωράκη, ούτε ένιωθα κάποιο δέος που είχα συλλάβει το σενάριο του ενός και μοναδικού βίντεο-κλιπ του.
Το δέος ήρθε όμως αμέσως μόλις έφτασε και το αυτοκίνητο με τον Θεοδωράκη. Ο Μίκης βγήκε από το όχημα - νόμισα πως ήταν ο πιο ψηλός άντρας που έβλεπα στη ζωή μου με το 1,95 ύψος του - και τότε συνέβη κάτι μαγικό: Οι οδηγοί από τα διερχόμενα αυτοκίνητα επί της Πειραιώς τον αναγνώρισαν και έγινε το έλα να δεις από τα κορναρίσματα, τα σφυρίγματα και τις επευφημίες. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά τι θα πει να είσαι αναγνωρίσιμος και δημοφιλής καλλιτέχνης! ''Γεια σου, ρε μεγάλε'' ακούστηκε από τον οδηγό μίας νταλίκας, η οποία πήγαινε σα χελώνα, εφόσον μέσα σε ένα λεπτό είχε δημιουργηθεί κυκλοφοριακό κομφούζιο. Ο Μίκης γύρισε, χαμογέλασε και τον χαιρέτισε θριαμβικά, υψώνοντας τη γροθιά του!
Το γύρισμα κράτησε ένα πεντάωρο περίπου. Ο Μίκης μάς είχε έρθει ορεξάτος και άκουγε πρόθυμα τις οδηγίες του Ταρνανά. Το πλάνο που πλησιάζει και πιάνει το συρματόπλεγμα τραβήχτηκε τρεις φορές, γιατί χάναμε συνεχώς το φως. Του άρεσε ιδιαίτερα η σκηνή - κλειδί του κλιπ, εκεί που κάνει ότι ζωγραφίζει στο καβαλέτο του, περιτριγυρισμένος από τα μικρά παιδάκια. Του άρεσε εξίσου που ο σκηνοθέτης είχε δώσει στα παιδιά να κρατάνε μουσικά όργανα. Εκείνο όμως που του άρεσε περισσότερο και έκανε σχετικές ερωτήσεις ήταν το έντονο πομάκικο στοιχείο της περιοχής. Η αλήθεια είναι πως τότε διέμεναν στο Γκάζι περισσότερες οικογένειες Πομάκων συγκριτικά με σήμερα, κάπως γκετοποιημένες.
Λάτρης του γυναικείου φύλου ο Μίκης, επίσης, σα να τον βλέπω τώρα μπροστά μου στην πρώτη του συνάντηση με την ''συμπρωταγωνίστρια'' του, την Κατερίνα, στο υπαίθριο πλατό μας. Κοντοστάθηκε, την κοίταξε και είπε: ''Αυτά είναι! Ομορφιές''! Η συγκεκριμένη στιγμή βιντεοσκοπήθηκε και έγινε η εξόδιος σκηνή του κλιπ! Όσο για την Κατερίνα, μάς είχε έρθει ντυμένη α λα ''Αναστασία''! Το ομότιτλο τολμηρό σήριαλ του Γιώργου Κορδέλλα έκανε θραύση στην τηλεόραση και η Μυρτώ Αλικάκη δημιουργούσε ερήμην της ενδυματολογική μόδα: Όλα τα κοριτσόπουλα της εποχής άρχισαν να βγαίνουν, υιοθετώντας τα καπελίνα και τα μακριά στενά της φορέματα! Πάλι καλά, διότι χρήματα δεν υπήρχαν από την παραγωγή ούτε και για ενδυματολόγο.
Όσο δεν είχε δική του σκηνή, ο Μίκης καθόταν υπομονετικά σε ένα παγκάκι της Τεχνόπολης και συζητούσε με τον άνθρωπο που τον είχε φέρει στο γύρισμα. Και σαν τελείωσαν τα πλάνα του, σηκώθηκε, χαιρέτισε έναν - έναν όλους όσοι ήμασταν συντελεστές και μέλη του συνεργείου, μπήκε στο αυτοκίνητο και χάθηκε. Εκείνη τη θερμή χειραψία του Ψηλού θα την έχω στη μνήμη μου πάντα έντονα.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, το βίντεο - κλιπ του ''Κόκορα'' των Μίκη Θεοδωράκη - Βασίλη Ρώτα δόθηκε προς διανομή στα κανάλια της παντοδύναμης ιδιωτικής τηλεόρασης. Κανένα μεγάλο κανάλι δεν δέχτηκε να το παίξει με το σκεπτικό πώς είναι ''κουλτουριάρικο'' και πως δεν ''περνάει'' το τραγούδι επειδή είναι παιδικό. Παρ' όλα αυτά, κάνα δυο φορές τό'χα πετύχει μεσ' στα μαύρα μεσάνυχτα από το τότε ΤΗΛΕ CITY του Καρατζαφέρη.
Με αφορμή τα σημερινά ενενηκοστά γενέθλια του σημαντικότερου εν ζωή Έλληνα μουσικοσυνθέτη, επικοινώνησα με τον παλιό μου δάσκαλο και σκηνοθέτη του κλιπ, Ανδρέα Ταρνανά. Πρόθυμα παραχώρησε στο LIFO.gr το σχεδόν ανέκδοτο οπτικοακουστικό υλικό του μοναδικού, από ιστορικής άποψης, βίντεο - κλιπ, στο οποίο έπαιξε ο Μίκης Θεοδωράκης αυτοπροσώπως. Τον ευχαριστούμε! Θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω τούτη τη δημοσίευση στην φίλη μου, Κατερίνα Παρασκευοπούλου, τη γυναικεία παρουσία στο πλάι του Μίκη, που τότε ήταν κι αυτή 20 ετών και σήμερα είναι μία ώριμη γυναίκα και μητέρα.
Χρόνια σου Πολλά, Μίκη! Να είσαι πάντα γερός και υγιής!
σχόλια