5 άλμπουμ που ξεχωρίζουν αυτόν τον χλιαρό Σεπτέμβρη

5 άλμπουμ που μας βάζουν σε φθινοπωρινό mood Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Atelier/LifO
0

Kaitlyn Aurelia Smith

Let’s Turn It Into Sound

Kaitlyn Aurelia Smith Let’s Turn It Into Sound

Το «Let’s turn it into sound» είναι το δέκατο κατά σειρά άλμπουμ της πολυγραφότατης Αμερικανίδας Kaitlyn Aurelia Smith. Σε ένα εντελώς απρόσμενο comeback –όχι ότι έλειψε και πολύ, κάθε χρόνο σχεδόν κυκλοφορεί νέα δουλειά– η σύγχρονη βασίλισσα της ambient μουσικής επιστρέφει με έναν εντελώς παιχνιδιάρικο και ρυθμικό δίσκο, άνετα τον πιο ποπ της καριέρας της. Και εκεί που τα Buchla συνθεσάιζέρ της ακούγονταν ιδανικά για να κάνεις γιόγκα και διαλογισμό –ναι, αυτά γράφουν για τη μουσική της–, διευρύνει τον ήχο της και αγκαλιάζει την πιο παιχνιδιάρικη, χαοτική πλευρά της, με πολλές μικρές αυτόνομες συνθέσεις να εναλλάσσονται μέσα σε κάθε κομμάτι. Το αποτέλεσμα είναι άκρως μεθυστικό και σχεδόν χορευτικό –αν μπορείς να το πεις έτσι–, σαν ένα παζλ που συνδέει από τους Yellow Magic Orchestra, Flying Lotus, Steve Reich μέχρι τους Autechre και το τραπ!

UTO

Touch the Lock

UTO Touch the LockΟι UTO είναι το ζευγάρι των Neysa Mae Barnett and Emile Larroche που φτιάχνει ηλεκτρονική ποπ στη Γαλλία από το 2016. Αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ τους, αν και από το εξώφυλλο δεν καταλαβαίνεις τον ήχο που πρόκειται να ακούσεις. Μια μείξη αγγλικών και γαλλικών στίχων, ανδρικών και γυναικείων φωνητικών πάνω σε πλούσιους synth pop ρυθμούς. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν τις ποπ επιρροές που θα περίμενε κανείς λαμβάνοντας υπόψη την καταγωγή τους, κι αυτό είναι μια έκπληξη για τον ακροατή. Αντί για τη γαλλική παράδοση, λοιπόν, προτιμούν να ακολουθήσουν τα χνάρια των Broadcast, των Portishead και του Kanye West (ω, ναι), αλλά και πάλι αυτές οι αναφορές δεν είναι ξεκάθαρες. Βέβαια, πάλι για γαλλική ποπ μιλάμε. Μπορεί οι πειραματισμοί τους να μην πετυχαίνουν τον στόχο τους ή να μην τους βγαίνουν, αυτό όμως δεν κάνει το πρώτο επίσημο άλμπουμ τους λιγότερο γοητευτικό. 

Roc Marciano/The Alchemist

The Elephant Man’s Bones

Roc Marciano/The Alchemist The Elephant Man’s BonesΔύο από τους κορυφαίους βετεράνους ράπερ/παραγωγούς του είδους, ο Roc Marciano και ο Alchemist, ενώνουν για μία ακόμη φορά τις δυνάμεις τους φτιάχνοντας έναν ολόκληρο δίσκο αυτήν τη φορά. Το «Elephant Man’s Bones» ήταν μια κυκλοφορία που περίμεναν αρκετοί που είχαν ακούσει τις προηγούμενες συνεργασίες τους σε κομμάτια όπως το «All for it» (2016) και το «In case you forgot» (2018) ή το καταπληκτικό «Harry O.» (2019). Στο «Elephant Man» εμπνέονται από τον θρύλο που ήθελε τον Michael Jackson να πληρώνει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να δει τον σκελετό του Joseph Merrick που βρίσκεται στο Royal London Hospital και δεν εκτίθεται στο ευρύ κοινό – φημολογείται ότι πρόσφερε άλλα τόσα για να τον αγοράσει. Ο Merrick έζησε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα και ήταν γνωστός ως ο Άνθρωπος Ελέφαντας εξαιτίας της σωματικής του δυσμορφίας. Μια τραγική φιγούρα, την ιστορία της οποίας απαθανάτισε ο David Lynch στη γνωστή ομώνυμη ταινία με πρωταγωνιστή τον John Hurt. Ατμοσφαιρικό, υπνωτικό, απειλητικό και σχεδόν τζαζ ανά σημεία, έχει τα πιο δυνατά στοιχεία που κάνουν τους δυο δημιουργούς να ξεχωρίζουν. Δεν περίμενε κανείς και κάτι λιγότερο. Άνετα ένας από τους καλύτερους ραπ δίσκους για το 2022. 

Nicki Minaj

Queen Radio Vol. 1

Nicki Minaj Queen Radio Vol. 1

Ακούγοντας το «Queen Radio vol.1» της Nicki Minaj, μου ήρθε στο μυαλό το «Greatest Hits» των Queen, ίσως το καλύτερο άλμπουμ που έχει βγει στο είδος του. Το λέω αυτό επειδή η Nicki Minaj μπορεί άνετα να τους κοντράρει με αυτήν τη συλλογή που συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα και πιο αγαπημένα ποπ και χιπ χοπ κομμάτια που έχει κυκλοφορήσει. Το ένα χιτ διαδέχεται το άλλο –καινούργια και παλιότερα– σε ένα άλμπουμ που απλώς το βάζεις να παίζει και δεν γίνεται να το κλείσεις πριν τελειώσει. Είναι απλώς εντυπωσιακό να βλέπεις την εξέλιξή της την τελευταία δεκαετία, ακόμα και στις πιο αδύναμες στιγμές της. Πρόσφατα γνωρίζει εκ νέου επιτυχία στα τσαρτ με το παιχνιδιάρικο και προκλητικό «Super Freaky Girl», κάτι σαν το «Anaconda 2» το οποίο περιλαμβάνεται φυσικά στο άλμπουμ. Το συγκεκριμένο κομμάτι σκαρφάλωσε με άνεση στην κορυφή του Billboard και ήταν μια δικαίωση που χρειαζόταν διακαώς τα τελευταία χρόνια. Πέρα από αυτό, όμως, εκεί που πραγματικά λάμπει είναι όταν κοντράρεται με άνδρες συναδέλφους της, μια φήμη που την ακολουθεί από την αρχή της καριέρας της. Τρανή απόδειξη η σουρεαλιστική ηχητική υπεροχή του «Roman’s Revenge», στο οποίο κάνει σκόνη τον Eminem στην κυριολεξία. Δεν υπάρχει καμιά άλλη ράπερ σαν αυτή. 

Diamanda Galás

Broken Gargoyles

Diamanda GalásΥπάρχουν συγκεκριμένες εποχές για να κυκλοφορείς άλμπουμ τόσο απαιτητικά όπως της Diamanda Galas. Καλοκαίρι με τίγκα καύσωνα δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη εποχή να ακούς τους φωνητικούς λαρυγγισμούς της Galas, όσο και αν σέβεσαι το έργο της. Πάντως, κακά τα ψέματα, είναι από τις πιο χαρισματικές ελληνικής καταγωγής ερμηνεύτριες και δημιουργούς του εξωτερικού. Το «Broken Gargoyles» αποτελείται από δυο 20λεπτες συνθέσεις με αναφορές στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Galas αντλεί έμπνευση από ένα προπολεμικό ποίημα του Γερμανού εξπρεσιονιστή ποιητή Georg Heym που βρήκε τραγικό θάνατο στα 24 του αλλά και από ένα αντιπολεμικό λεύκωμα που κυκλοφόρησε το 1924 από τον Ernst Friedrich με φωτογραφίες στρατιωτών με παραμορφωμένα πρόσωπα από τραύματα. Είναι ίσως ο καλύτερος δίσκος που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Ακούγεται ανατριχιαστική και λυτρωτική συνάμα, αλλά μετά από μια πανδημία και δυο lockdowns, είναι κάπως δύσκολο να αντέξεις τόσο πειραματικό τρόμο, σαν να σε καταπίνουν οι φλόγες της κολάσεως για παραπάνω από πέντε λεπτά.

 
 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ