Τι μας λέει για το μέλλον της τέχνης αυτό το meme με την αραχτή Μόνα Λίζα στο άδειο Λούβρο;

Τι μας λέει για το μέλλον της τέχνης αυτό το meme με την αραχτή Μόνα Λίζα στο άδειο Λούβρο; Facebook Twitter
0

Το Λούβρο παραμένει κλειστό, όπως όλα τα μουσεία του κόσμου, προκαλώντας αυτό το χιουμοριστικό meme που δείχνει την Μόνα Λίζα να αράζει επιτέλους όπως και όλα τα υπόλοιπα εμβληματικά έργα τέχνης ανά τον κόσμο που πλέον δεν είναι υποχρεωμένα να μας παρακολουθούν εξαντλημένα να συνωστιζόμαστε εμπρός τους.

Το συγκεκριμένο meme όμως αποκαλύπτει και την τάση ανθρωπομορφισμού που μας διακατέχει όταν πρόκειται για διάσημα έργα τέχνης. Σε κάποιο βαθύ επίπεδο, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι πρόκειται για άψυχα αντικείμενα κρεμασμένα στον τοίχο ενός μουσείου.

Τι μας λέει για το μέλλον της τέχνης αυτό το meme με την αραχτή Μόνα Λίζα στο άδειο Λούβρο; Facebook Twitter

Το 1936, στο κλασικό του δοκίμιο με τίτλο «Το έργο τέχνης στην εποχή της μηχανικής αναπαραγωγής», ο Βάλτερ Μπένγιαμιν εισήγαγε τον όρο «αύρα» για αυτήν την απόκοσμη σχεδόν ισχύ που εκπέμπει ένα «ζωντανό» έργο. Η διαρκής αναπαραγωγή έργων τέχνης σε βιβλία, φτηνά αντίγραφα, καρτ-ποστάλ και αφίσες επέτρεπε στο κοινό μια πρόσβαση στην τέχνη, απειλούσε όμως την «αύρα» του έργου που μπορούσε να αποκαλυφθεί μόνο στην πρωτότυπη εκδοχή του, από κοντά.

Η τέχνη μας μιλά. Μας προσκαλεί σε διάλογο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι επιμελητές εκθέσεων δηλώνουν συχνά ότι τοποθετούν τα έργα έτσι ώστε να «συνδιαλέγονται μεταξύ τους». Συνεπώς, όταν ένα μουσείο κλείνει τις πόρτες και τα φώτα του τη νύχτα, μπαίνουμε στον πειρασμό να πιστέψουμε ότι τα έργα κοιμούνται όπως εμείς, δεν μένουν απλώς αδρανή πλην λειτουργικά όπως ο φούρνος μικροκυμάτων ή η τοστιέρα στην κουζίνα μας.

Τι γίνεται όμως μ' αυτήν την αύρα τώρα που όλος ο κόσμος είναι αποκλεισμένος από πρωτότυπα έργα, έχοντας πρόσβαση μόνο στην (ψηφιακή κυρίως) αναπαραγωγή τους; Να υποθέσουμε ότι ανασυντάσσεται; Ότι προετοιμάζεται για την επιστροφή μας σ΄ έναν κόσμο πιο μικρό, πιο θλιβερό αλλά ίσως και πιο εξαγνισμένο από πριν, όπως τα δελφίνια και οι κύκνοι που επέστρεψαν δήθεν στην Βενετία;

Τι μας λέει για το μέλλον της τέχνης αυτό το meme με την αραχτή Μόνα Λίζα στο άδειο Λούβρο; Facebook Twitter

Ωραίες οι φαντασιώσεις, η πραγματικότητα όμως είναι τούτη: Δεν θα επιστρέψουμε στην ίδια Μόνα Λίζα. Δεν μπορούμε ακόμα να διανοηθούμε όλες τις αλλαγές που θα υπάρξουν στην ζωή και στην αντίληψή μας. Το ταξίδι και ο τουρισμός μπορεί να επιστρέψουν, δεν θα είναι όμως προσβάσιμα σε τόσο μεγάλη κλίμακα ούτε σε τόσο μεγάλο κοινό, όπως ήταν πριν. Το πιθανότερο είναι ότι θα κατοχυρωθούν νέες ιεραρχίες και ανισότητες στον κόσμο της τέχνης. Οι ιδιωτικές ξεναγήσεις με αντάλλαγμα χορηγίες και δωρεές, που ήδη αποτελούν μέρος της οικονομίας πολλών μουσείων, είναι βέβαιο ότι θα πολλαπλασιαστούν: Πληρώστε προκαταβολικά για να δείτε τέχνη χωρίς το ενοχλητικό κοινό και τα παθογόνα του.

Από τη στιγμή που η κοινωνική απόσταση θα ενσωματωθεί στην συμπεριφορά μας, όπως αναμένεται να συμβεί, μπορεί να περάσει πολύς καιρός μέχρι να ξανανιώσει άνετα το κοινό, αλλά και τα ίδια τα ιδρύματα, να πλημμυρίσει τα μεγάλα μουσεία όπως πριν.

Η πιο σημαντική διαφορά όμως θα εντοπιστεί στο προσωπικό επίπεδο. Η τέχνη πάντα μοιάζει διαφορετική μετά από ένα μεγάλο σοκ, μετά από μια κρίσιμη περιπέτεια υγείας, μετά από μια βαριά ασθένεια, μετά από τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Υπάρχουν φορές που τα πράγματα που έμοιαζαν σημαντικά, ξαφνικά φαίνονται αδιάφορα. Ισχύει και το αντίστροφο.

Ίσως και να επιστρέψουμε σ' έναν κόσμο όπου τα μεγάλα έργα τέχνης, όπως η Μόνα Λίζα, θα έχουν διατηρήσει την προηγούμενη αύρα τους. Θα ήταν προτιμότερο όμως να μην συμβεί αυτό. Αν μπορούσαμε να μεταφέρουμε αυτή την φαντασίωση που συντηρούσαμε για την τέχνη – ότι υπάρχει κάτι μαγικό και μοναδικό στην φυσική της παρουσία – σε πραγματικούς ανθρώπους, θα ζούσαμε σε πολύ καλύτερο κόσμο. Σ' έναν κόσμο όπου τα κλασικά έργα τέχνης δεν αποτελούν κειμήλια ενός ιερού παρελθόντος, αλλά προάγγελοι ενός ανθρωπιστικού μέλλοντος.

Θα τους είμαστε ευγνώμονες που μας δίδαξαν να αποδίδουμε στους άλλους ανθρώπους την αξία που αποδίδουμε σ΄αυτά, και μόνο τότε ίσως θα μπορέσει να χαλαρώσει η Μόνα Λίζα εμφανίζοντας για πρώτη φορά ένα χαμόγελο ικανοποίησης, διόλου αινιγματικό.

Πηγή: The Washington Post

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ