Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες ενώνουν τα πινέλα τους στον ίδιο καμβά;

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Είμαστε πολύ οργανωτικοί. Ο Στέφανος και οι Τζένη δουλεύουν ως γραφίστες, κουβαλάμε και οι τρεις μια πειθαρχία. Φωτ.: Έλενα Μπονέλη
0

Η Τζένη Σαρίδη, ο Στέφανος Παπαδήμος και ο Σωτήρης Φωκέας ένωσαν τις γραμμές και τις ιδέες τους και γέννησαν έναν κόσμο που δεν ανήκει σε κανέναν από τους τρεις. Έναν χαοτικό κόσμο από γραμμές, σχέδια, καρικατούρες, αστεία και πολλές συνομιλίες. Βρέθηκαν στον ίδιο χώρο, το Two Thirds project space, που είναι artist run, στα Εξάρχεια, και σχεδίαζαν για τρεις ολόκληρες μέρες συνεχόμενα. 

Θέλοντας να δω από κοντά τα αποτελέσματα της συνεργασίας τριών διακεκριμένων καλλιτεχνών, επισκέφτηκα την γκαλερί ένα μεσημέρι Τρίτης. Εκεί με περίμεναν ο Σωτήρης, αλλιώς Soteur, και η Ντορίνα Φουντουλάκη, η ιδιοκτήτρια του χώρου που άνοιξε λίγο πριν από το lockdown. Όλοι οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με τα σχέδιά τους, ενώ στον τοίχο προβαλλόταν η διαδικασία παραγωγής του έργου.

Μιλήσαμε με τον Σωτήρη για το εγχείρημα, τα θετικά της ομαδικότητας και τα κοινά στοιχεία στην τέχνη τους, ενώ με την Ντορίνα για το πώς είναι μια νέα κοπέλα να λειτουργεί μόνη της μια γκαλερί. 

Για τρεις μήνες βρισκόμασταν σε ένα εργαστήρι και σχεδιάζαμε μέχρι να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να συντονιστούμε. Έκανα εγώ μια γραμμή, μετά το συνέχιζε ο Στέφανος και μετά η Τζένη κι έτσι έβγαινε ένα τελικό σχέδιο.

— Πώς προέκυψε η ιδέα να συνεργαστείτε;

Γνωριζόμασταν με τα παιδιά, αλλά δεν κάναμε παρέα, ήμασταν ιντερνετικοί φίλοι και απλώς βρισκόμασταν σε εκθέσεις. Η ιδέα προέκυψε από την Ντορίνα, που έχει τον χώρο, η οποία επικοινώνησε με την Τζένη Σαρίδη και εκείνη με τη σειρά της πρότεινε σ' εμάς να συνεργαστούμε. 

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Είδαμε ότι μοιάζει κάπως η δουλειά μας, οπότε καταλήξαμε ότι θέλαμε να φαίνεται σαν να είναι φτιαγμένη από ένα άτομο. Φωτ.: Έλενα Μπονέλη

— Δημιουργήσατε ένα ενιαίο έργο. Πώς μπλέκεται η τέχνη του ενός με του άλλου;

Η λογική ήταν να μαζευτούμε οι τρεις μας. Εγώ, η Τζένη και ο Στέφανος συζητούσαμε τι θα κάνουμε και είδαμε ότι μοιάζει κάπως η δουλειά μας, οπότε καταλήξαμε ότι θέλαμε να φαίνεται σαν να είναι φτιαγμένη από ένα άτομο, να μην ξεχωρίζει κανείς, να είναι και τα τρία στυλ μπλεγμένα και να βρούμε έναν τρόπο να τα κάνουμε ένα. Αυτό χρειαζόταν αρκετή εξάσκηση.

Για τρεις μήνες βρισκόμασταν σε ένα εργαστήρι και σχεδιάζαμε μέχρι να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να συντονιστούμε. Έκανα εγώ μια γραμμή, μετά τη συνέχιζε ο Στέφανος και μετά η Τζένη κι έτσι έβγαινε ένα τελικό σχέδιο. Όταν ήμασταν αρκετά σίγουροι για το πώς θα δουλεύουμε ήρθαμε στον χώρο και μείναμε ένα τριήμερο. Έτσι, χωρίς διορθώσεις, χωρίς τίποτα, στήσαμε την έκθεση.

— «Ένας γάιδαρος, ένας πλανήτης και ένας κροκόδειλος». Ο τίτλος πώς προέκυψε;

Την ώρα που ζωγραφίζαμε βρίσκαμε συνέχεια κοινά. Έτσι συνειδητοποιήσαμε πως παρότι ο τρόπος που δουλεύουμε είναι εντελώς freestyle, δεν είχαμε κάποιο προσχέδιο, κάναμε τυχαία κάποια πράγματα. Ξεκινούσαμε να σχεδιάζουμε κάτι συγκεκριμένο και μετά το εξελίσσαμε. Εγώ στην αρχή κάνω πάντα έναν πλανήτη και ύστερα το πιάνω από κει. Η Τζένη κάνει πάντα έναν γάιδαρο και ο Στέφανος έναν κροκόδειλο. Κάναμε την προσωπική μας επιλογή και ύστερα το πιάναμε από κει. 

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Σχεδιαστικά είχαμε κανόνα να ζωγραφίσουμε με πινέλα ίδιου πάχους για να έχουμε την ίδια γραμμή. Φωτ.: Έλενα Μπονέλη

 Τι συμβολίζει το έργο σας;

Είναι στην ουσία ένα χάος, ένας κόσμος. Η λογική μας ήταν να δημιουργήσουμε έναν μεγάλο χώρο, ένα σύνολο από το οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποια κομμάτια, όπως καμβάδες και prints, τα οποία συμπληρώνουν το ενιαίο σχέδιο. Θέλαμε να φτιάξουμε έναν μεγάλο χώρο, ο οποίος θα είναι ένα έργο. Είναι ένα καλλιτεχνικό statement.

Σχεδιαστικά είχαμε κανόνα να ζωγραφίσουμε με πινέλα ίδιου πάχους για να έχουμε την ίδια γραμμή, κατά τα άλλα, αν ψάξεις τι γίνεται μέσα στα σχέδια, θα ανακαλύψεις τα πάντα. Όταν το πρωτοβλέπεις είναι ένα χάος, αλλά, αν πας πιο κοντά, μπορείς να ξεχωρίσεις διάφορα αυτοτελή σχέδια. Έχει απ' όλα, γενικά έτσι είναι ο κόσμος μας.

— Βλέπω ένα έντερο.

Ναι, εντεράκι είναι αυτό, γιατί πεινούσα. Κοίτα, όταν σχεδιάζεις πολύ και αυτοσχεδιαστικά, επηρεάζεσαι από τη στιγμή αλλά και από τους άλλους. Πάντα επηρεαζόμασταν ο ένας από τον άλλον.

Είναι πάρα πολύ διασκεδαστικό και απελευθερωτικό να δουλεύεις μαζί με άλλους. Είναι πιο σημαντικό να βοηθάς τον άλλο και να δημιουργείς ισορροπίες, παρά να βγαίνεις μόνος σου μπροστά. Επίσης, γελάσαμε ατελείωτα την ώρα που ζωγραφίζαμε. Κοροϊδεύαμε ο ένας τον άλλον πάρα πολύ. Πήγε πολύ ομαλά η συνεργασία μας, οπότε ετοιμάζουμε πολλά πράγματα μελλοντικά. 

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Η τέχνη μου είναι σαν να πλένεις τα πιάτα. Φωτ.: Έλενα Μπονέλη

— Το έργο αντιπροσωπεύει και τη ζωή σας; Ζείτε κι εσείς σε έναν χαοτικό κόσμο;

Όχι. Είμαστε πολύ οργανωτικοί. Ο Στέφανος και η Τζένη δουλεύουν ως γραφίστες, κουβαλάμε και οι τρεις μια πειθαρχία. Δεν είμαστε τόσο χαοτικοί, η αλήθεια είναι. Αυτό το χάος είναι λίγο διέξοδος. Εγώ διαφωνώ και με αυτό το αρχέτυπο του καλλιτέχνη ως χαοτικού τρελάρα. Όταν είσαι επαγγελματίας, δεν μπορείς να είσαι έτσι. 

— Εσύ βιοπορίζεσαι από την τέχνη;

Εγώ μόνο από αυτό το πράγμα ζω. Έχω και την τύχη να αναλαμβάνω δουλειές που είναι κοντά στο στυλ μου. Το λέω με σιγουριά ότι σίγουρα μπορείς, γιατί ούτε back up είχα, ούτε υποστήριξη. Υπάρχει νέος κόσμος που στηρίζει πάρα πολύ τους καλλιτέχνες. Ακόμα και ένα μπλουζάκι μου να πάρεις, με στηρίζεις. Και εδώ, στα εγκαίνια, πουλήσαμε πράγματα. Πολύς κόσμος αγόρασε τα prints μας.

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Πάντα επηρεαζόμασταν ο ένας από τον άλλον. Φωτ.: Έλενα Μπονέλη

— Από πού εμπνέεστε; 

Ο ένας από το άλλον, από τη ζωή και από αυτά που ξέρουμε ήδη. Ξεκινάμε να ζωγραφίζουμε και όταν νιώσουμε άνετα, το εξελίσσουμε. Νομίζω, εδώ η έμπνευση δεν έρχεται στο σχέδιο αλλά στη σύλληψη της έκθεσης. Αυτό το είδος σχεδίου σε ηρεμεί, λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, είναι σαν να πλένεις τα πιάτα. Η τέχνη μου είναι σαν να πλένεις τα πιάτα.

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, θέλοντας να μάθω περισσότερα για την γκαλερί, απευθύνθηκα στην Ντορίνα Φουντουλάκη.

«Τον χώρο αυτόν τον τρέχω μόνη μου, από το να βάζω τις αφίσες μέχρι το βάψιμο των τοίχων. Ανοίξαμε δύο βδομάδες πριν από την πρώτη καραντίνα, οπότε δεν το έχω καταλάβει πολύ, ήταν πολύ άνοιξε - κλείσε. Με ενδιαφέρει πολύ η διαδικασία της παραγωγής του έργου, θέλω να εκμεταλλεύομαι όλο τον χώρο, όπως έγινε και σε αυτή την έκθεση. Δεν συμβαίνει όμως πάντα, γιατί δεν είναι όλοι οι καλλιτέχνες αυτής της γραμμής.

Εγώ βρίσκομαι κάθε μέρα εδώ και υποδέχομαι τον κόσμο. Μιλάω με τους επισκέπτες και τους εξυπηρετώ σε ό,τι χρειαστούν. Οι καλλιτέχνες επικοινωνούν μαζί μου για να κλείνουν τις εκθέσεις τους στον χώρο. Γενικά, τα πράγματα πάνε πολύ καλά και ετοιμάζουμε πολλά μελλοντικά». 

Τι γίνεται όταν τρεις καλλιτέχνες αποφασίζουν να ενώσουν τα πινέλα τους; Facebook Twitter
Φωτ.: Έλενα Μπονέλη

«Ένας γάιδαρος, ένας πλανήτης και ένας κροκόδειλος»

Two Thirds Project Space

Θεμιστοκλέους 42, Εξάρχεια, 5ος όροφος, #2

Έως 20/11

Ώρες λειτουργίας: Τρ. Τετ. Παρ. 17:00-21:00, Σάβ. 11:00-14:00







 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ