Έξω από το Touchstones Museum of Art and History, στον κήπο και στον χώρο κοντά στο Δημαρχείο της πόλης Νέλσον στον Καναδά, έως τις 2 Μαΐου, οι περαστικοί στέκονται για να δουν πιο προσεκτικά τα κόκκινα φουστάνια που κρεμασμένα από κλαδιά δέντρων ανεμίζουν με κάθε φύσημα του αέρα.
Κάποια είναι φουστάνια «καλά» και άλλα πολυφορεμένα, είναι φουστάνια που έχουν φορέσει μεγάλες γυναίκες ή και πιο νέες. Κάποτε. Γιατί στη συνέχεια αυτές οι γυναίκες, ιθαγενείς του Καναδά εξαφανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν σε μια κοινωνία, αυτή των ιθαγενών, που αντιμετωπίζει τα υψηλότερα ποσοστά βίας από οποιαδήποτε άλλη πολιτισμική ομάδα στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι αυτόχθονες οικογένειες και κοινότητες δίνουν μάχη εδώ και γενιές για να αλλάξουν το αποικιακό σύστημα που είναι ακόμα σε ισχύ και συχνά αντιμετωπίζει τους δράστες των πράξεων βίας με ατιμωρησία.
Τα κόκκινα φουστάνια (REDRESS), είναι μια καλλιτεχνική εγκατάσταση, μια πολιτική επισήμανση δημόσιας τέχνης της Τζέιμι Μπλακ, η οποία είναι επιστήμονας και καλλιτέχνις που ενδιαφέρεται για τον φεμινισμό και την κοινωνική δικαιοσύνη ανάμεσα στους αυτόχθονες και την κοινωνία του Καναδά.
Μέσα από το έργο της θέλει να αρθρώσει λόγο για κινήματα που μάχονται για την προστασία των γυναικών. Οι οικογένειες MMIWG (αγνοουμένων ή δολοφονημένων ιθαγενών γυναικών και κοριτσιών) είναι στο επίκεντρο αυτής της δουλειάς της και με τα κόκκινα φουστάνια τους δίνει χώρο για να μιλήσουν για τις ιστορίες τους και να προστατεύσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Μέσα από το έργο της θέλει να αρθρώσει λόγο για κινήματα που μάχονται για την προστασία των γυναικών. Οι οικογένειες MMIWG (αγνοουμένων ή δολοφονημένων ιθαγενών γυναικών και κοριτσιών) είναι στο επίκεντρο αυτής της δουλειάς της και με τα κόκκινα φουστάνια τους δίνει χώρο για να μιλήσουν για τις ιστορίες τους και να προστατεύσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Οι ιθαγενείς γυναίκες είναι η καρδιά των πολιτισμών και των κοινοτήτων μας στο Turtle Island. Για χιλιάδες χρόνια οι γυναίκες βρίσκονταν στο κέντρο του κύκλου, δημιουργώντας ισορροπία και αρμονία στις κοινότητές μας» λέει η Τζέιμι Μπλακ. «Από τότε που οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι ο στόχος ώστε να διαλυθεί η κοινότητα των ιθαγενών, πήρα την απόφαση να βγάλω τις ιστορίες τους στο φως και να καλέσουμε με αυτό τον τρόπο τα πνεύματά τους. Είναι μια εγκατάσταση πολιτική αλλά και πνευματική και ένας τρόπος για να μάθουμε τις ιστορίες τους και να ακούσουμε τις φωνές τους».
Το μουσείο ελπίζει ότι αυτό το σημαντικό έργο θα φέρει στην επικαιρότητα τη συνεχιζόμενη τραγωδία των γυναικών και των κοριτσιών που δεν αφορά μόνο το φύλο τους αλλά και την ουσία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι γυναίκες που εξαφανίζονται, αγνοούνται ή έχουν δολοφονηθεί είναι χιλιάδες. Η Μπλακ εμπνεύστηκε το έργο από μια διαδήλωση που είχε δει στην Μπογκοτά, το 2010, με γυναίκες που είχαν σε λίστα τα δολοφονημένα και αγνοουμένα μέλη των οικογένειών τους. Φορούσαν κόκκινα φορέματα για να τραβήξουν την προσοχή.
Τα στοιχεία είναι τραγικά. Στις ΗΠΑ, η ανθρωποκτονία είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ιθαγενών γυναικών ηλικίας 10 έως 24 ετών, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Υγείας, και οι ιθαγενείς είναι θύματα δολοφονίας περισσότερο από 10 φορές πάνω από τον εθνικό μέσο όρο, σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ.
Στον Καναδά, η Στατιστική Υπηρεσία της κυβέρνησης βρήκε παρόμοια τρομακτικά στατιστικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του ότι οι αυτόχθονες γυναίκες έχουν επτά φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να δολοφονηθούν από σίριαλ κίλερς από ότι οι μη αυτόχθονες γυναίκες.
Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα του συστημικού ρατσισμού και η Μπλακ ελπίζει ότι με το έργο της θα δώσει σε αυτές τις αυτόχθονες γυναίκες φωνή, ενώ ενημερώνει και άλλους που μπορεί να μη γνωρίζουν τι συμβαίνει.
The REDress Project at the National Museum of the American Indian
σχόλια