Τα εξωφρενικά αναγεννησιακά γυμνά της Λαβίνια Φοντάνα

Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Γυμνή Μινέρβα, περ. 1604 –1605. Bologna: Collezione Pavirani
0

Πώς τα κατάφερε η Λαβίνια Φοντάνα;», αναρωτιέται ο Τζόναθαν Τζόουνς στον «Γκάρντιαν», ο οποίος γράφει για μια καλλιτέχνιδα της Αναγέννησης που οι πίνακές της σήμερα, κάτω από νέο φως, θα μπορούσαν να θεωρηθούν άσεμνοι και εξίσου εξωφρενικοί με αυτούς των ανδρών συναδέλφων της.

Ακόμα και πέντε αιώνες αργότερα μοιάζει αδιανόητο ότι έκανε γυμνό τον 16ο αιώνα μια γυναίκα που δεν είχε πρόσβαση σε γυμνά μοντέλα και το μόνο γυμνό που θα μπορούσε να δει ήταν ο εαυτός της στον καθρέφτη. Το σώμα της απεικονίζεται στο έργο της «Minerva Dressing» του 1613. Η απεικόνιση του γυμνού σώματος από μια γυναίκα της Αναγέννησης έχει αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης πολλών ειδικών. Πώς το έκανε; Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είχε πρόσβαση μόνο στον εαυτό της, ή στο στενό περιβάλλον της, στον σύζυγό της, που έχει αποδειχθεί μάλλον ανεκτικός για τα πρότυπα της εποχής.

Το 2019, το Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης παρουσίασε την έκθεση «A Tale of Two Women Painters: Sofonisba Anguissola and Lavinia Fontana», αφιερώνοντας για πρώτη φορά μια μεγάλη έκθεση με περισσότερα από 60 έργα σε δυο γυναίκες της Αναγέννησης. Ήταν η πρώτη φορά που η περίπτωση της Λαβίνια Φοντάνα ερχόταν σε πρώτο πλάνο στα μάτια του κοινού, εν μέσω του κινήματος #metoo αλλά και της συζήτησης που έχει ξεκινήσει για την υποτίμηση των γυναικών καλλιτεχνών μέσα στους αιώνες.

Τα πορτρέτα της από μόνα τους αποτελούν ένα λαμπρό καλλιτεχνικό επίτευγμα. Έχει «μάτι» για την ανθρώπινη μοναδικότητα και αυτό κάνει τα μοντέλα της να μοιάζουν ζωντανά μετά από τόσους αιώνες. Αυτό δεν αφορά μόνο τις γυναίκες που ζωγραφίζει αλλά και τους άντρες.

Η έκθεση σημείωνε ότι αυτές οι ζωγράφοι έχουν προσφέρει περισσότερα στην κοινωνική ιστορία παρά στον αισθητικό ενθουσιασμό. Η Φοντάνα ήταν ικανή αλλά όχι μεταμορφωτική, τα έργα της δεν ήταν εκθαμβωτικής πρωτοτυπίας, η ζωγραφική της δεν ήταν πρωτοποριακή, ωστόσο αξίζει την ίδια και μεγαλύτερη ευγένεια από τις ιστορίες αμέτρητων αντρών καλλιτεχνών δεύτερης διαλογής.

Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Άρης και Αφροδίτη, 1595. Φωτ.: National Gallery of Ireland

Όπως οι περισσότερες γυναίκες καλλιτέχνες της εποχής της, η Λαβίνια ήταν κόρη ενός καθιερωμένου ζωγράφου. Ο πατέρας της, Πρόσπερο Φοντάνα, την εκπαίδευσε στο εργαστήριό του στην Μπολόνια να ζωγραφίζει με τη δική του καλλιτεχνική νοοτροπία, με τη μανιέρα του. Εκείνες τις μέρες, η ύπαρξη ενός πατέρα που ζωγράφιζε επέτρεπε σε μια νεαρή γυναίκα να αποκτήσει εμπειρία στο στούντιο –το παραδοσιακό σύστημα λειτουργίας τους ήταν ανοιχτό αποκλειστικά σε άνδρες μαθητευόμενους–, χωρίς να διακινδυνεύσει τη φήμη της. Ήταν ο μόνος τρόπος για να μάθει ένα κορίτσι τέχνη στην Ευρώπη χωρίς να κατηγορηθεί ως ελαφρών ηθών και να κλειστεί στο σπίτι της υπό την κηδεμονία του κράτους. 

Ακόμη και μεταγενέστερες καλλιτέχνιδες, όπως η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι τον 17ο αιώνα και η Αντζέλικα Κάουφμαν τον 18ο αιώνα, εκπαιδεύτηκαν στα εργαστήρια του πατέρα τους.

Η Φοντάνα είναι η πρώτη Ιταλίδα επαγγελματίας ζωγράφος της οποίας έχουμε τόσο μεγάλο σύνολο έργου στη διάθεσή μας. Γεννήθηκε το 1552, γέννησε έντεκα παιδιά, από τα οποία έζησαν τα τρία, και έγινε γνωστή  ζωγραφίζοντας ευγενείς της γενέτειράς της. Το φύλο της, που την εμπόδισε από μια καλύτερη καριέρα, τη βοήθησε να δημιουργήσει πιο εύκολα θερμές σχέσεις με τις πελατισσές της.

Λαβίνια Φοντάνα: τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Νεογέννητο σε κούνια, περ.1583. Φωτ.: National Gallery of Ireland

Αφού παντρεύτηκε τον Πάολο Ζάπι συνέχισε να ζωγραφίζει για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά της, ενώ ο άντρας της ήταν ο βοηθός της και φρόντιζε για το νοικοκυριό. Η Φοντάνα ισχυριζόταν ότι ως βοηθό της δεν τον άφηνε να επέμβει στα έργα της, πάρα μόνο να γεμίζει χρώμα τις περιοχές. Αυτά ακούγονται πολύ προχωρημένα ακόμα και σήμερα. Με την οικογένειά της μετακόμισε στη Ρώμη ως προστατευόμενη του πάπα Κλήμη και δούλεψε ως παπική πορτρετίστα. Έζησε μέσα στην καλλιτεχνική αποδοχή και την οικονομική ευημερία, έχοντας πολλές παραγγελίες από μαικήνες και θαυμαστές του έργου της, που είναι το μεγαλύτερο που έχει αποδοθεί σε γυναίκα καλλιτέχνιδα πριν από το 1700.

Ζωγράφιζε στυλιζαρισμένα και πολλά έργα της μοιάζουν με εντιτόριαλ μόδας. Στο έργο της «Κυρία της οικογένειας Ruini» (1593) η αρχόντισσα που ποζάρει χαμογελά ήρεμα καθώς χαϊδεύει το σκυλάκι της. Το σκυλάκι φορά ένα σκουλαρίκι, δίνοντας στον πίνακα μια μεγάλη δόση από την εκκεντρικότητα της εποχής. 

Στο «Άρης και Αφροδίτη», μια ερμηνεία του ελληνικού μύθου, κυριαρχεί ένας κρανοφόρος Άρης που ακουμπά τους ωχρούς γλουτούς μιας γυναίκας, μιας θεάς που μας ρίχνει ένα βλέμμα πίσω από την πλάτη της. Ηδονοβλεπτική και σκανδαλιστική εικόνα, αναιδής για την εποχή, με τη γυναίκα να συναινεί για όσα υπόσχεται η συνέχεια αυτής της συνεύρεσης, που συνοδεύεται από κρασί και έναν ερωτιδέα που έχει αποκοιμηθεί στην άκρη του κρεβατιού. Η Φοντάνα ζωγράφισε τον πίνακα περίπου το 1595. Δεν είναι γνωστοί άλλοι γυμνοί πίνακες της Αναγέννησης από γυναίκες πριν από αυτόν. 

Λαβίνια Φοντάνα: τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Η Επίσκεψη της Βασίλισσας του Σαβά στον Βασιλιά Σολομώντα, 1599. Φωτ.: National Gallery of Ireland

Η Μπολόνια, στην οποία έζησε η Φοντάνα, ήταν μια πόλη όπου οι γυναίκες μπορούσαν να επιδιώξουν περισσότερα. «Είναι πολύ εντυπωσιακό πόσο διαφορετικές ήταν οι ευκαιρίες μεταξύ αυτής και, ας πούμε, της Φλωρεντίας», λέει η Caroline Campbell, που διορίστηκε πρόσφατα ως διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης της Ιρλανδίας – η πρώτη γυναίκα σε αυτήν τη θέση. «Είναι ο τόπος του παλαιότερου πανεπιστημίου του κόσμου, το οποίο απένειμε διδακτορικά σε φοιτήτριες ήδη από τον 13ο αιώνα». 

Μπορεί η Φοντάνα να θεωρείται η πρώτη γυναίκα επαγγελματίας ζωγράφος, αλλά ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα ένα άλλο όνομα γυναίκας ζωγράφου κάνει την εμφάνισή του, αυτό της Προπέρτσια ντε Ρόσι, που κατηγορήθηκε ότι επιτέθηκε σε έναν άνδρα αντίπαλό της θέλοντας να του βγάλει τα μάτια και καταστρέφοντας τις μπογιές του. Η Φοντάνα ακολούθησε μια πιο παραδοσιακή διαδρομή: δικτυώθηκε με τις οικογένειες της ελίτ της Μπολόνια και έγινε η αγαπημένη τους πορτρετίστα. Η φιλία της με γυναίκες της ανώτερης τάξης είναι πολύ εμφανής στον ιστορικό πίνακα της, πλάτους άνω των τριών μέτρων, «Η Επίσκεψη της Βασίλισσας του Σαβά στον Βασιλιά Σολομώντα», που θεωρείται το αριστούργημά της. Καθώς η βασίλισσα του Σαβά χαιρετά τον Σολομώντα, συνοδεύεται από μια κομψή γυναικεία συνοδεία, όλες ντυμένες με αναγεννησιακά ρούχα, κάποιες να μας κοιτούν κατάματα, άλλες να ποζάρουν αγέρωχα ή ανέμελα. Είναι όλα προφανώς πορτρέτα. Ακριβώς όπως οι άντρες ζωγράφοι, από τον Βερονέζε έως τον Ζοφάνι, που γέμιζαν τις σκηνές πλήθους με άντρες φίλους τους ή αξιοσημείωτες προσωπικότητες, έτσι και η Φοντάνα έχει συμπεριλάβει τις φίλες της σε αυτήν τη θεαματική σκηνή.

Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Antonietta Gonzalez, 1595. Φωτ.: National Gallery of Ireland

Η έκθεση των έργων της Φοντάνα «Trailblazer, Rule Breaker» στην Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας, στο Δουβλίνο, που θα διαρκέσει από τις 6 Μαΐου έως τις 27 Αυγούστου, είναι μια εντυπωσιακή πανδαισία πορτρέτων, μυθολογίας, σχεδίων που αναδεικνύουν τη Φοντάνα ως μια αληθινή γυναίκα της Αναγέννησης στην καλλιτεχνική και πνευματική αιχμή της εποχής της. 

Τα πορτρέτα της από μόνα τους αποτελούν ένα λαμπρό καλλιτεχνικό επίτευγμα. Έχει «μάτι» για την ανθρώπινη μοναδικότητα και αυτό κάνει τα μοντέλα της να μοιάζουν ζωντανά μετά από τόσους αιώνες. Αυτό δεν αφορά μόνο τις γυναίκες που ζωγραφίζει αλλά και τους άντρες. Έχει την οικειότητα ενός ανατόμου της ανθρώπινης φύσης που δεν γνωρίζει φύλο, μας βλέπει ψύχραιμα και συνειδητά. Βάζει τον εαυτό της ανάμεσα στους άνδρες της Αναγέννησης, επιδεικνύοντας τη δική της διανόηση και τα επιτεύγματά της. Στην «Αυτοπροσωπογραφία» της δεν τονίζει την ευγένεια, αλλά αντιθέτως προβάλλει τον εαυτό της ως επαγγελματία καλλιτέχνη, σκιαγραφώντας τη συλλογή της με αγαλματίδια.

Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Ritratto della famiglia Maselli, περ. 1565–1614. Φωτο: Sotheby's

Έχει φτιάξει και ένα αριστουργηματικό έργο που δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση αυτή: την Antonietta Gonzalez, ένα μικρό παιδί με τριχωτό πρόσωπο. Είναι ένα θαυμάσιο ντοκουμέντο της εποχής της, όταν ανθρώπινα όντα που έμοιαζαν διαφορετικά ή τερατώδη γύριζαν σε περιοδείες στην Ευρώπη και εμφανίζονταν ως αξιοθέατα. Η ασθένεια της υπερτρίχωσης της Γκονζάλεζ, της οποίας η περίπτωση είναι η παλαιότερη αυτής της ασθένειας που περιγράφεται στην Ευρώπη, δεν την εμπόδισε να είναι μέλος της αυλής του βασιλιά Ερρίκου Β' της Γαλλίας, ενώ συμμετείχε τακτικά σε κοινωνικές δραστηριότητες. Προφανώς η Φοντάνα τη ζωγράφισε όταν στάλθηκε στην αυλή της Μαργαρίτας ντε Πάρμα.

Η Φοντάνα ως καλλιτέχνιδα μελετά με τόλμη το σώμα, τη φύση, τη διαφορετικότητα, τους άνδρες της εποχής της. Ως τέτοια παρατηρήτρια και μόνο αξίζει να την προσέξουμε και να ρίξουμε μια πιο επίμονη ματιά στην αφήγηση και στα έργα της.

Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Portrait of a Noblewoman, περ.1580. National Museum of Women in the Arts
Λαβίνια Φοντάνα: Τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Η Ιουδήθ με το κεφάλι του Ολοφέρνη, 1600. Φωτ.: National Gallery of Ireland
Λαβίνια Φοντάνα: τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Ζευγάρι, 1580. Φωτ.: National Gallery of Ireland
Λαβίνια Φοντάνα: τα εξωφρενικά και άσεμνα για την εποχή της έργα με γυμνά  Facebook Twitter
Lavinia Fontana, Αυτοπροσωπογραφία, 1577. Rome: Accademia Nazionale di San Luca.

Με πληροφορίες από Guardian, Prado, National Gallery Ireland

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι και οι γυναίκες ζωγράφοι της Ιταλίας από το 1500 έως το 1800

Εικαστικά / Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι και οι γυναίκες ζωγράφοι της Ιταλίας από το 1500 έως το 1800

Οι γυναίκες ζωγράφοι δεν μπορούσαν ούτε να συμμετάσχουν μαζί με άνδρες σε μαθήματα ζωγραφικής ούτε να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή μαθητεία. Οι περισσότερες έμαθαν να ζωγραφίζουν από ένα μέλος της οικογένειάς τους ή σε κάποιο μοναστήρι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ