Έξι καλλιτέχνες ερμηνεύουν την απειλή ενός κόσμου όπου έχει επικρατήσει η τεχνητή νοημοσύνη

I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Ο Γιώργος Λιντζέρης στο έργο του Human Traces επεξεργάστηκε 24 φωτογραφίες μελών της οικογένειας του σε πολύχρωμες παραλλαγές gell printing.
0

Καθώς η εμφύτευση του πρώτου ασύρματου εγκεφαλικού τσιπ σε άνθρωπο είναι πια πραγματικότητα, άραγε πόσο ειλικρινής θα είναι η αρνητική απάντηση στη γνωστή ερώτηση που συναντούμε σε ιστοσελίδες του διαδικτύου αν είμαστε ρομπότ, δηλαδή η επιβεβαίωση ότι ο χρήστης είναι ανθρώπινο ον;

Αν ήθελα να είμαι συνεπής στην παρουσίαση της εικαστικής έκθεσης «I am not a robot» στο Match Point, μήπως θα έπρεπε να απευθυνθώ στο ChatGPT και να ζητήσω τη συνδρομή του ώστε να τη γράψει εκείνο; Αυτή θα ήταν μια ειρωνική αντίδραση στην ίδια την ιδέα μιας έκθεσης που σχετίζεται με την τεχνική νοημοσύνη.

Πώς ερμηνεύει μια παρέα εικαστικών την προοπτική να αντικατασταθεί η ανθρώπινη δημιουργία από τις απειράριθμες δυνατότητες της ΑΙ; Οι Νίκος Γιαβρόπουλος, Γιάννης Καρδάσης, Γιώργος Λιντζέρης, Χρήστος Τζοβάρας μαζί με τις Μάρθα Παναγιωτοπούλου και Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη εξερευνούν, δημιουργούν και παρουσιάζουν μια σειρά από έργα που συνομιλούν με την ψηφιακή πραγματικότητα και την πιθανολογούμενη οριστική παράδοση σε έναν κόσμο που δεν θα ορίζουμε αλλά θα μας ορίζει και θα μας συντονίζει σχεδόν ως άυλα όντα.

Πώς ερμηνεύει μια παρέα  εικαστικών την προοπτική να αντικατασταθεί η ανθρώπινη δημιουργία από τις απειράριθμες δυνατότητες της ΑΙ;

Γιατί δεν μπορείς σήμερα να υπάρχεις αν δεν δίνεις το «παρών» στο διαδίκτυο, αν δεν είσαι αδιάλειπτα συνδεδεμένος με τον παγκόσμιο ιστό μέσω του κινητού ή του λάπτοπ σου. Υπάρχει πιθανότητα να μην είσαι πραγματική οντότητα από σάρκα, οστά και πνεύμα αλλά μια φανταστική ψηφιακή μορφή; Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό του ο Γιώργος Λιντζέρης ανέλαβε τον ρόλο του επιμελητή της έκθεσης και συντόνισε πέντε καλλιτέχνες, τρεις της γενιάς του και δύο νεότερες καλλιτέχνιδες, ώστε να ερμηνεύσουν αυτήν τη συνθήκη με την οποία έρχονται σε καθημερινή επαφή μέσω της δουλειάς τους και της κοινωνικής τους παρουσίας.

I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Ένα κεφάλι έχει κυριολεκτικά πετρώσει, αφού πια αποτελείται από γράμματα ενός πληκτρολογίου - η αδιάλειπτη χρήση των υπολογιστών έχει κάνει τα πλήκτρα προέκταση του χεριού μας.

Ο ίδιος στο έργο του «Human Traces» επεξεργάστηκε 24 φωτογραφίες μελών της οικογένειάς του σε πολύχρωμες παραλλαγές gelli printing· θυμίζουν τις δαγκεροτυπίες του Γουόρχολ, οριοθετούνται και «καπελώνονται» από το χρυσό περίγραμμα ενός σπιτιού με στέγη. Αλλά τι είναι το σπίτι; Όχι μόνο μια στέγη που μας προστατεύει. Περισσότερο αποτελεί την εστία αναφοράς μας, το συναισθηματικό σύμπαν στο οποίο συνεχώς επιστρέφουμε. «Ο τόπος της ηλικίας μας», όπως σημειώνει ο ίδιος στο έντυπο που συνοδεύει την έκθεση.

Διευκρινίζει: «Κάτι που δεν γίνεται αλγόριθμος, το γραμμένο χαρτί με τα λάθη του, η τυχαία αλληλουχία ζωής». Εκείνο δηλαδή που πιστοποιεί ότι ο δημιουργός του δεν είναι ρομπότ, ότι θα επιστρέψει στο σπίτι για να προστατευθεί από τον έξω κόσμο, να κρυφτεί από τα αδιάκριτα βλέμματα του κόσμου, να κοιμηθεί μέχρι την επόμενη μέρα που θα βγει πάλι να συνεχίσει τον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης, και μπαίνοντας σε μια εφαρμογή στο ίντερνετ θα απαντήσει αρνητικά στην ερώτηση αν είναι ρομπότ. Η μνήμη όλων όσοι περικλείονται στο χρυσό διάγραμμα, μάνα, πατέρας, γιαγιάδες, παππούδες, αδέλφια, έρωτες, το επιβεβαιώνει περίτρανα.

Η βιντεο-εγκατάσταση του Νίκου Γιαβρόπουλου «Polaroid A.I.» αποπειράται να απαντήσει σε εσχατολογικά ερωτήματα εμπνευσμένος από τη σπηλιά του Πλάτωνα. Μια ανθοστήλη, ένα βάζο και μια καρέκλα αποτελούν τα «υλικά» πάνω στα οποία προβάλλονται εικόνες που, μαζί με τις σκιές τους, συνθέτουν το έργο. Ποιες εικόνες; Ένας καθισμένος άντρας με διπλή «υπόσταση», ως μαύρη φιγούρα, και το διπλότυπό του σε αχνό γκρι.

Κρατάει ένα βιβλίο, μια μύγα τού επιτίθεται, σηκώνεται να την απωθήσει, την κοροϊδεύει με μια παιδική χειρονομία και ξανακάθεται στην καρέκλα, ενώ τα άνθη παραδίπλα ανοιγοκλείνουν με μη φυσιολογική ταχύτητα. Ποια εικόνα μας καταγράφει και αναπαράγει η τεχνητή νοημοσύνη στο διηνεκές; Όταν πάψουμε να υπάρχουμε πάνω στη γη και να αναπνέουμε θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα δεδομένα μας σαν να είμαστε ακόμα ζωντανοί (όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάποια σάιτ κοινωνικής δικτύωσης) – ποια θα είναι αυτά;

I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Η βιντε-οεγκατάσταση του Νίκου Γιαβρόπουλου Polaroid A.I. αποπειράται να απαντήσει σε εσχατολογικά ερωτήματα.
I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Χρήστος Τζοβάρας, DECaPi-TATION
I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Γιάννης Καρδάσης, Ούτε παιδί, Ούτε ζώο. Ούτε άνθρωπος, ούτε τέρας

Στο έργο του Γιάννη Καρδάση «Ούτε παιδί, Ούτε ζώο. Ούτε άνθρωπος, ούτε τέρας» σού δίνεται η εντύπωση ότι οι δύο χάρτινες φιγούρες που μπουσουλάνε στο πάτωμα είναι όλα αυτά που αρνείται ο καλλιτέχνης: ζώα, άνθρωποι σε παιδική ηλικία, τέρατα! Ένα κεφάλι ιγκουάνα με χεράκια και ποδαράκια νηπίου και ένας χοίρος με παιδικά μέλη επίσης. Και στο τέλος του χάρτινου ομοιώματος, ουρά.

Πάνω τους απειλεί να πέσει ένα αντεστραμμένο στρογγυλό τραπεζάκι από αυτά που βρίσκεις σωρό στα μικροαστικά σαλονάκια, με αμπαλαρισμένες 4 πορσελάνινες φιγούρες. «Όλα είναι λάθος. Όλα», διατείνεται με σχόλιό του στο κειμενάκι που συνοδεύει την έκθεση. Και συμπληρώνει: «Όλα αυτά τα λάθη είναι το βήμα που θα μας πάει παρακάτω». Αλλά, αναρωτιέσαι, η τεχνολογία θα διορθώσει τα λάθη; Αυτή θα μας πάει παρακάτω, όταν το λάθος υπάρχει ήδη από τη γέννηση;

Ο Χρήστος Τζοβάρας επέλεξε μια αρχετυπική φιγούρα για να σχολιάσει τον νέο, γενναίο κόσμο μας, τη Μέδουσα. Στο έργο του DECaPi-TATION (Αποκεφαλισμός) ένα κεφάλι μανεκέν που ξεπροβάλλει μέσα από περίβλημα φτιαγμένο από σελοφάν, από το οποίο ξεπετάγονται δεκάδες καλώδια σαν αυτά που απαρτίζουν το εσωτερικό ενός κομπιούτερ, γίνεται ο εγκέφαλος της Μέδουσας, η οποία αναδύεται μέσα από κουκούλι. Δίπλα ένα άλλο κεφάλι έχει κυριολεκτικά πετρώσει, αφού πια αποτελείται από τα γράμματα ενός πληκτρολογίου – η αδιάλειπτη χρήση των υπολογιστών έχει κάνει τα πλήκτρα προέκτασή μας. Το τελευταίο κεφάλι είναι η Μέδουσα ως avatar. «Τρεις προσπάθειες Αποκάλυψης», σχολιάζει ο ίδιος.

Έναν «μεγάλο, παράδοξο παιδότοπο» χαρακτηρίζει η Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη τη γλυπτική της εγκατάσταση με τίτλο «A non binary code». Ένας μη δυαδικός κώδικας, αποτελούμενος από «γλυπτά» από μαλακά υλικά, ύφασμα και χρώματα, που, έχοντας παραχθεί με παραδοσιακή ραπτομηχανή, μπορεί να περιέχει και «ανθρώπινα» λάθη. Διάσπαρτα ποπ χειροτεχνήματα που παραπέμπουν στην ψηφιακή αισθητική, αναγνωρίσιμα μοτίβα σε διαφορετικά γεωμετρικά σχήματα και μεγέθη που αποπνέουν κάτι το οικείο και το παιχνιδιάρικο. Είναι ίσως η αισιόδοξη απόδοση εκ μέρους της καλλιτέχνιδας της πεποίθησης ότι μπορούμε να φτάσουμε, μέσω της τεχνολογίας, σε έναν «διάλογο σχετικά με τη συνέργεια μεταξύ της ανθρώπινης δημιουργικότητας και της υπολογιστικής ισχύος του ΑΙ».

I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη, A non binary code
I am not a robot: Μια εικαστική έκθεση με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη στο Match Point Facebook Twitter
Μάρθα Παναγιωτοπούλου, Libella nova

Τέλος, η Μάρθα Παναγιωτοπούλου, με γλυπτά από φυσητό γυαλί, έφτιαξε το έργο «Libella nova» και με αυτό μας ταξιδεύει σε μια μετα-ανθρώπινη και φανταστική εποχή όπου τα «όρια μεταξύ ανθρώπινων και μη ανθρώπινων κόσμων έχουν σχεδόν εξαϋλωθεί». Η «μετα-λιβελούλα» της με τα «μετα-νούφαρα» που την πλαισιώνουν αποτελούν «κιβωτούς» συναισθημάτων όπου έχουν αποθηκευτεί μνήμες και συναισθήματα ανθρώπων της εποχής μας που δυνητικά θα εξαφανιστεί.

Έξι καλλιτέχνες στο μεταίχμιο της παλιάς καλλιτεχνικής παράδοσης, όπου η ανθρώπινη δημιουργικότητα και πνευματικότητα παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στη μελλοντική απόλυτη(;) επικράτηση της τεχνητής νοημοσύνης. Αμηχανία, αυτοσαρκασμός, ανησυχία για έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη φύση ίσως χάσει το θεμελιώδες δικαίωμά της να ονειρεύεται, να εκφράζεται, να αντιδρά. Άραγε πώς ερμηνεύουν το 2024 έξι καλλιτέχνες την απειλή αυτού του νέου κόσμου;

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση «I am not a robot» εδώ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT