Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Μεταθανάτια αυτοπροσωπογραφία», 1940. Σινική μελάνη και ακουαρέλα σε χαρτί 29,5x24. Ιδιωτική συλλογή

Ο Νίκος Εγγονόπουλος μέσα από 140 σπάνια έργα του

0

Ο «Ερμής», ο «Αρραβώνας» και ο «Γάμος», ο «Ναύτης με το λουλούδι», ο «Φτωχοπρόδρομος», ο «Ταύρος των Εορτών» και η «Μεταθανάτια Αυτοπροσωπογραφία», ο «Μερκούριος Μπούας», και δίπλα σε αυτά τα ασυνήθιστα έργα η Καλυψώ, ο Ηρακλής, η Ευρυδίκη και ο Ορφέας, ο Οδυσσέας, η Θέτιδα και ο Πηλέας, ο Ιάσονας και η Μήδεια και ο Άνθιμος ο Τραλλεύς και ο Ισίδωρος ο Μιλήσιος. 

Ο κόσμος του Νίκου Εγγονόπουλου, ένας κόσμος απρόσμενος που ενώνει το μακρινό χθες με το σήμερα, γεμάτος με φανταστικούς ήρωες από τη μυθολογία και τη λογοτεχνία, την Ιστορία και την ποίηση ζωντανεύει μέσα από την αναδρομική έκθεση με περισσότερα από 140 έργα που οργανώνει από τις 9 Μαρτίου έως τις 5 Ιουνίου 2022 το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου υπερρεαλιστή, τριάντα επτά χρόνια από τον θάνατό του.

«Η τέχνη είναι για να αντιμετωπίσεις την ασυναρτησία της ζωής. Να σου απαλύνει τον βίο, την πορεία προς τον θάνατο».

Πρόκειται για έναν ζωγραφικό κόσμο που δίνει προβάδισμα στη δύναμη μιας υπερρεαλιστικής ζωγραφικής έκφρασης με καθαρά χρώματα και δυνατό σχέδιο. Όλη η συλλογή της οικογένειας Εγγονοπούλου, έργα από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, επανασυστήνουν στο κοινό τον σπουδαίο υπερρεαλιστή ζωγράφο και ποιητή που υπηρέτησε με ταλέντο τα δύο αυτά είδη του σχεδίου και των χρωμάτων, της γλώσσας και του έμμετρου λόγου.

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
Εμφύλιος πόλεμος, 1948, λάδι σε καμβά, 52.5x41.5cm, ιδιωτική συλλογή

Ταυτόχρονα με την έκθεση θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ύψιλον ένα νέο βιβλίο στο οποίο είναι συγκεντρωμένα περίπου εβδομήντα ερωτικά ποιήματα με τίτλο «Φωταψίες του έρωτα», σε ανθολόγηση και εκτενή εισαγωγή του Θανάση Χατζόπουλου. Στην έκδοση συμπεριλαμβάνονται οκτώ έργα του Εγγονόπουλου με διάσημα ερωτικά ζευγάρια, τα οποία ενέπνευσαν το έργο του: «Ηρώ και Λέανδρος», «Οδυσσεύς και Καλυψώ», «Ειδύλλιο». Στο εξώφυλλο, το άγνωστο έργο του «Homme createur, femme inspiratrice» του 1958. 

Βαθύτατα πνευματικός άνθρωπος, ο Εγγονόπουλος υπήρξε ένας αληθινός στοχαστής που, όπως λέει η κόρη του Εριέττη Εγγονοπούλου, πίστευε ότι: «Η τέχνη είναι για να αντιμετωπίσεις την ασυναρτησία της ζωής. Να σου απαλύνει τον βίο, την πορεία προς τον θάνατο».

«Πάντα ο πατέρας μου πρέσβευε την απόλυτη ελευθερία και την αυθεντικότητα και έλεγε πάντοτε “είμαι ζωγράφος και ποιητής”, αλλά ο ίδιος ένιωθε πρώτα ζωγράφος. Εξασκούσε τη ζωγραφική τις πρωινές ώρες, με το φως του ήλιου, και την ποίηση το απόγευμα», συνεχίζει. 

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Ο ταύρος των εορτών», 1947. Σινική μελάνη σε χαρτί, 30x24. Ιδιωτική συλλογή

Ο ίδιος διάβαζε τα πάντα, ελληνικές και γαλλικές εφημερίδες, είχε ασύλληπτες γνώσεις, κανένας δεν γνώριζε όσο αυτός τη γαλλική ποίηση, όπως έλεγε ο Ελύτης, και «κρατήθηκε μέσα σε μια αδιάλειπτη φτώχεια με την αξιοπρέπεια αληθινού πρίγκιπα. Τους επαίνους τους απόστεργε όσο και τις λοιδορίες.

Κοκκινοπρόσωπος, με φωτεινά μάτια και φωνή εξαιρετικά υποβλητική, φορούσε μόνιμα ένα λεπτό χρυσό αλυσιδάκι στο λαιμό και ένα χοντρό χρυσό δαχτυλίδι στο δείκτη του δεξιού χεριού, που ήταν αδύνατον να μην το παρατηρήσεις είτε όταν σου μιλούσε ‒οπόταν συνόδευε την ομιλία του με μεγάλες ιερατικές χειρονομίες‒ είτε όταν σώπαινε και ακινητούσε με τεντωμένο δάχτυλο, ίδια καθώς στις φιγούρες που ζωγράφιζε και που ακολουθούσαν στα πιο πολλά σημεία τους τα βυζαντινά πρότυπα».

Ο Εγγονόπουλος προετοίμαζε τους καμβάδες του, τους διαχώριζε και ζωγράφιζε με μια βυζαντινή τεχνοτροπία, έχοντας έρθει σε επαφή με την παράδοση και την ουσία της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης. «Τη βυζαντινή τέχνη σπούδασα κοντά σε δυο άξιους διδασκάλους. Τον μεγάλο επιστήμονα, τον καθηγητή Αντρέα Ξυγγόπουλο, το υπερεξαίρετο γνώστη της βυζαντινής ζωγραφικής, και τον πασίγνωστο Φώτη Κόντογλου, τον ζωγράφο και τον συγγραφέα, τον άνθρωπο με τη γενναία ψυχή». 

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Ο Μερκούριος Μπούας», 1953. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 20,5x14. Ιδιωτική συλλογή
Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Ο Φτωχοπρόδρομος», 1933. Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 31,5x20. Ιδιωτική συλλογή

«Αυτό που κάνει, νομίζω, το έργο του μοναδικό είναι αυτά τα εξαιρετικά χρώματα. Αυτή η καθαρότητα του χρώματος τον κάνει να ξεχωρίζει. Αν δει κάποιος τα χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι ζωγράφοι, ακόμα και σύγχρονοί του, εκείνη την εποχή μπορεί να το καταλάβει» λέει η Εριέττη Εγγονοπούλου, είτε βλέπει τα λάδια είτε τις τέμπερές του. Και σήμερα είναι πιο σύγχρονος και πιο προσεγγίσιμος, συμπληρώνει.

erietti
Εριέττη Εγγονοπούλου

Γι’ αυτόν τον λόγο θα παραδώσει το αρχείο του Νίκου Εγγονόπουλου, το οποίο περιλαμβάνει την αλληλογραφία του, φωτογραφίες, αποκόμματα, πρώτες εκδόσεις, μεταξοτυπίες, βιβλία που είχαν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και περιοδικά, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με σκοπό να ψηφιοποιηθεί και να είναι ανοιχτό στις επόμενες γενιές.

Η ίδια έχει χρηματοδοτήσει και επιμεληθεί την απαραίτητη δημιουργία ενός από τους λίγους καταλόγους raisonnée Ελλήνων καλλιτεχνών με τα έργα του πατέρα της, μια εργασία που διήρκεσε αρκετά και εκδόθηκε με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του. 

«Στον υπερρεαλισμό δεν προσεχώρησα ποτέ. Τον υπερρεαλισμό τον είχα μέσα μου, όπως είχα μέσα μου και το πάθος της ζωγραφικής από την εποχή που γεννήθηκα», έλεγε ο Εγγονόπουλος. Με καταγωγή από παλιά φαναριώτικη οικογένεια που φέρεται εγκατεστημένη στην Κωνσταντινούπολη πριν από τα τέλη του ΙΖ’ αιώνα, «σεμνύνομαι, και το δικαιούμαι άλλωστε να ονομάζω τον εαυτό μου ενίοτε Κωνσταντινουπολίτη».

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Αρραβώνες», 1954. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 24,5x20,5. Ιδιωτική συλλογή

Η Κωνσταντινούπολη δεν έχει πλαισιώσει σχεδόν καμία έντονη εικόνα της ζωής του Εγγονόπουλου. «Θυμούμαι όμως πάντα τους υπέροχούς της κήπους με τις μανόλιες», έγραφε στις «Σημειώσεις». Νεαρός, μπαίνει εσωτερικός σε λύκειο στο Παρίσι ‒ ποτέ δεν φοίτησε εκεί στην Ιατρική, όπως γράφεται συνήθως. Όταν αποφοιτά, επιστρέφει στην Αθήνα και πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο για να πάρει το ελληνικό του απολυτήριο, που θεωρούσε απαραίτητο να έχει, και για να υπηρετήσει στον στρατό. Είναι είκοσι πέντε χρονών όταν γράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και γίνεται μαθητής του Κωνσταντίνου Παρθένη. 

«Κοντά στον Παρθένη μελέτησα τη φύση, κοντά του έμαθα τη σημασία του χρώματος και της γραμμής, κοντά του έμαθα τα πάντα όσα γνωρίζω για τη ζωγραφική. Ο Παρθένης με μύησε στην έννοια των αναζητήσεων του Μανέ, στα επιτεύγματα του Σερά, στις κατακτήσεις του Σεζάν, στη δόξα που ονομάζεται Θεοτοκόπουλος».

Κυρίαρχη μορφή μιας ιδιότυπης, προσαρμοσμένης στα ελληνικά δεδομένα, εκδοχής του υπερρεαλισμού, εκπρόσωπος της ονομαζόμενης γενιάς του ’30, συνδυάζει στοιχεία και εικόνες από ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής παράδοσης από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή με τρόπο αντισυμβατικό, άλλοτε πικρά ειρωνικό κι άλλοτε χιουμοριστικό.

Πάντα αναφερόταν στην καταλυτική επιρροή που άσκησε στο έργο του η γνωριμία του με τον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο και ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της μεταφυσικής ζωγραφικής Τζόρτζιο ντε Κίρικο.

Η υποδοχή του έργου του ήταν ανάμεικτη. Την περίοδο των Δεκεμβριανών ο Γιώργος Θεοτοκάς σημειώνει στο ημερολόγιό του: «Υπάρχουν ανησυχίες για την τύχη του Εμπειρίκου και του Εγγονόπουλου, που μένουν στην ίδια περιοχή που τη ζώνουν οι μάχες. Ο πρώτος αρνήθηκε να φύγει από το σπίτι του, για να μην εγκαταλείψει τη μητέρα του που δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Ο δεύτερος μένει κλεισμένος στο ατελιέ του, στο ισόγειο ενός παλαιικού ετοιμόρροπου σπιτιού στην οδό Κυψέλης.

Με κίνδυνο της ζωής του, ο αδερφός του τού πηγαίνει φαΐ. Δεν βγαίνει για να μην εγκαταλείψει το ζωγραφικό του έργο. “Έχω”, όπως έλεγε άλλοτε σαρκαστικά, “την τελειότερη συλλογή των έργων Εγγονόπουλου”. Φυλάει τώρα πεισματικά τους πίνακες που κανείς δεν ήθελε να αγοράσει και που καυχιότανε ότι μονάχα αυτός ήτανε σε θέση να νιώσει την αξία τους».

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
Οδυσσεύς και Καλυψώ, 1956, Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 24,5 x 20,5 εκ., Ιδιωτική συλλογή

Ο Εγγονόπουλος, έλεγε ο Μίλτος Σαχτούρης στον «Χάρτη» το 1988, «ήταν ένας αληθινός αριστοκράτης και τίποτα δεν τον αποτροπίαζε περισσότερο από τον συνηθισμένο μποεμισμό ορισμένων καλλιτεχνών. Ήταν πάντα καθαρός και φροντισμένος, πράγμα δύσκολο, ακατόρθωτο, με τον γλίσχρο μισθό που έπαιρνε τα χρόνια εκείνα ως βοηθός του Πικιώνη στο Πολυτεχνείο.

Και πρέπει να προσθέσω ότι ο Εγγονόπουλος ποτέ δεν πούλησε πίνακά του σε χαμηλή τιμή. Πάντα για τα έργα του ζητούσε υψηλές τιμές, γιατί μόνο αυτός ήξερε από τότε την αξία τους. “Είναι καμωμένα με το αίμα τση καρδίας μου” έλεγε. Κι έτσι, δεν πουλούσε ποτέ ή πολύ σπάνια. “Αν είχα χρήματα, το ατελιέ μου θα έλαμπε από τάξη και καθαριότητα, σαν χειρουργείο”, μου έλεγε συχνά. Αυτό θα το κατάφερε τα τελευταία χρόνια, όταν έγινε καθηγητής. Ήταν όμως πια πολύ κουρασμένος. Χρόνια αδιαφορίας και εμπαιγμού τον είχανε βαθύτατα πληγώσει».

«Ένας Θεός ξέρει τι απαιτητική, τι πολυδάπανη είναι η ζωγραφική επιστήμη. Τον Μαικήνα δεν τον συνήντησα ποτέ. Υπήρξα καλός υπάλληλος κι αυτό μου το επιτρέπουν να το πω τα διάφορα πιστοποιητικά “ικανοποιήσεως” των κατά καιρούς, λίγων ευτυχώς, εργοδοτών μου. Εύκολο να φανταστή κανείς με τι επιεική διάθεση οι διάφοροι εργοδόται είχαν την όρεξη να εξασφαλίσουν “τα προς το ζην” σε υφιστάμενο που είχε τη φήμη του ποιητού, και μάλιστα του “σκανδαλώδους ποιητού”! Ένας-δυο μού εφέρθηκαν και αφάνταστα σκληρά.

Σήμερα, η πείρα μου μού επιτρέπει να το πω, με απόλυτη ευθύνη, πως στον τόπο μας, και μάλιστα στα χρόνια τα δικά μας, η εκτίμησις εκδηλώνεται με αμείλικτη καταδίωξη. Πιστεύω πως, παλαιότερα, τον πνευματικό άνθρωπο η νεο-ελληνική κοινωνία τον περιέβαλλε μόνο μ’ απόλυτη αδιαφορία, δίχως μίσος», έλεγε ο Εγγονόπουλος.

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
Νίκος Εγγονόπουλος. Γάμος, 1957, Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 24,5 x 20 εκ., Ιδιωτική συλλογή.

Πίστευε πώς «πρέπει να ζεις όπως σκέφτεσαι γιατί αν ζήσεις με άλλο τρόπο, θα καταλήξεις να σκέφτεσαι όπως ζεις». Με μια ζωή αφιερωμένη στη ζωγραφική και στην ποίηση που, όπως έλεγε, «τον παρηγορούν και τον διασκεδάζουν», παρ’ όλη την απογοήτευσή του εξακολουθούσε ανελλιπώς να ζωγραφίζει και να γράφει ποιήματα.

«Ο πατέρας μου ταύτισε τη ζωή του με την τέχνη», έχει πει η Εριέττη Εγγονοπούλου. «Με ευφάνταστη ευρηματικότητα, με επινοητική δεξιότητα και λογιότητα, με πνευματική επάρκεια και ψυχικό σθένος υπερέβη συμβατικούς περιορισμούς και δεσμεύσεις, βιώνοντας την ελευθερία που του πρόσφερε η υπερρεαλιστική διαλεκτική». 

Ο Νίκος Εγγονόπουλος, άνθρωπος με πλατιά κουλτούρα, συγκαταλέγεται στις μεγάλες πνευματικές μορφές της μεταπολεμικής Ελλάδας. Μέσα από τα χρώματα, τα σύμβολα, τις έννοιες, αυτός ο ευαίσθητος άνθρωπος, ένας άνθρωπος της καθημερινής συνήθειας, ξυπνούσε και περιποιημένος, ξυρισμένος, καθαρός καθόταν στο εργαστήριό του με θέα τη Ακρόπολη για να δουλέψει συστηματικά και παθιασμένα, και κάθε μεσημέρι έτρωγε με την οικογένειά του.

Το έργο του, ένα σύνολο ιδεών, σωμάτων, αντικειμένων, αρχιτεκτονικών και φυσικών στοιχείων που στέκουν άχρονα, οργανωμένα αλλά και αναπάντεχα σε έναν λογικοφανή ιστό, πάντα μα πάντα προκαλεί νέες αναγνώσεις, εντυπώσεις και μνήμες, μακριά από καθετί καταπιεστικό, και πλησιάζει ό,τι πιο ελεύθερο, πρωτοπόρο και σύγχρονο, που το συνδέει με έναν μαγικό τρόπο με το παρόν.

Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Ο Ερμής», 1955. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 12,5x8,5. Ιδιωτική συλλογή
Ο Εγγονόπουλος μέσα από τα σπάνια και ασυνήθιστα έργα της οικογένειάς του Facebook Twitter
«Ο ναύτης με το λουλούδι», 1963. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 41x30 . Ιδιωτική συλλογή

Νίκος Εγγονόπουλος, Ο Ορφέας του Υπερρεαλισμού
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη
Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1

9/3-19/6
10:00 - 18:00

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT