Το μουσείο Γκετί απέκτησε έργο της Adélaïde Labille-Guiard, μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα

Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, η Madame Charles Mitoire, γεννημένη ως Christine-Geneviève Bron (1760-1842), με τα παιδιά της.
0

Στο εμβληματικό της έργο «The Dinner Party», που αποτελεί μια συμβολική ιστορία των γυναικών στον Δυτικό πολιτισμό, η σπουδαία φεμινίστρια και ακτιβίστρια καλλιτέχνις Τζούντι Σικάγο περιλαμβάνει και την Adélaïde Labille-Guiard, μια ζωγράφο της οποίας ένα από τα σπάνια έργα της απέκτησε πριν λίγες εβδομάδες το μουσείο Γκετί σε μια δημοπρασία του οίκου Κρίστις που τιτλοφορήθηκε «Women in Art», αποκλειστικά με γυναίκες καλλιτέχνες.

Το έργο της Labille-Guiard, «Madame Charles Mitoire with Her Children» (1783) πουλήθηκε για 764.000 δολάρια, τιμή που αποτελεί ρεκόρ για έργα της εποχής. Το έργο απεικονίζει την κυρία Charles Mitoire να ποζάρει με τα δύο μικρά της παιδιά και σηματοδοτεί, όπως ανέφερε το μουσείο «τη νεωτερικότητα του θέματος και την προσέγγισή της στη μητρότητα».

Το έργο εκτέθηκε για πρώτη φορά στο σαλόνι του Παρισιού του 1783, την ίδια χρονιά που η Labille-Guiard έγινε δεκτή στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής, μια θέση μαθητείας που σπάνια δινόταν σε γυναίκες καλλιτέχνιδες εκείνη την εποχή. Πωλήθηκε από τους απογόνους της στον βαρόνο Eugène de Rothschild.

Η Labille-Guiard γεννήθηκε το 1749 και ειδικεύτηκε στις μινιατούρες και τα πορτρέτα. Κατά την εφηβεία της σπούδασε ζωγραφική μινιατούρας με τον François-Élie Vincent, ενώ ήταν μαθήτρια του Quentin de la Tour μέχρι το 1774.

Στα έργα της δείχνει τη γυναίκα λίγο πιο γυμνή, με μεγαλύτερο ντεκολτέ ή γυμνά άκρα, κάτι που δεν επέτρεπε η εποχή και ήταν ασυνήθιστη πρακτική τον 18ο αιώνα, όταν απεικόνιζαν γυναίκες.

Αυτά είναι μόνο γνωστά για την εκπαίδευσή της λόγω των πρακτικών του 18ου αιώνα που απαγορεύουν στους άνδρες δασκάλους να αναλάβουν γυναίκες μαθήτριες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι γυναίκες θεωρούνταν ανίκανες να ακολουθήσουν τις οδηγίες των δασκάλων ζωγραφικής μαζί με τους άνδρες, δεν είχαν πρόσβαση σε μοντέλα και φυσικά δεν μπορούσαν να μελετήσουν το σώμα ή το γυμνό.

Σε ηλικία 20 ετών έγινε δεκτή στην Académie de Saint-Luc που της έδωσε έναν χώρο για να ασκήσει επαγγελματικά την τέχνη της. Το 1774 παρουσίασε το έργο της αλλά η βασιλική Ακαδημία, θεωρώντας προσβολή την έκθεση έργων μιας γυναίκας και με την υποστήριξη της μοναρχίας, εξέδωσε διάταγμα τον Μάρτιο του 1776 για την κατάργηση «συντεχνιών, αδελφοτήτων και κοινοτήτων τεχνών και χειροτεχνίας» αναγκάζοντας το Academie de Saint-Luc να κλείσει τις πόρτες του το 1777.

Ωστόσο, αυτό δεν σταμάτησε τις φιλοδοξίες της Labille-Guiard ως καλλιτέχνιδος.

Έμαθε ελαιογραφία και με μεγάλο πείσμα υπέβαλε αίτηση στη Βασιλική Ακαδημία που ζητούσε μια ελαιογραφία ως έργο εισαγωγής από τους υποψήφιους σπουδαστές της. Η Labille-Guiard επέλεξε να εμφανίσει μέρος της δουλειάς της στο Salon de la Correspondance το 1779 με μια αυτοπροσωπογραφία της και ελαιογραφίες και εξαιτίας των καλών κριτικών που πήρε, έγινε τέσσερα χρόνια αργότερα δεκτή ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Royale de Peinture et de Sculpture.

Τρεις άλλες γυναίκες έγιναν δεκτές ως μέλη την ίδια ημέρα. Από τότε έγινε υπέρμαχος των ίσων δικαιωμάτων των γυναικών για να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες ομότεχνούς τους.

Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Το στούντιο της Madame Vincent, 1808. Πίνακας που ζωγράφισε το 1808 η μαθήτριά της Marie Capet. Neue Pinakothek, Munich.

Με τη φήμη που απέκτησε έγινε ζωγράφος της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας. Πραγματοποίησε πολλές βασιλικές παραγγελίες με μεγαλύτερη και πιο διάσημη αυτήν της πριγκίπισσας Marie Adélaïde που ολοκληρώθηκε το 1787. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα και πιο φιλόδοξα έργα της Labille-Guiard μέχρι τότε.

Το 1795 απέκτησε διαμονή καλλιτέχνη στο Λούβρο και νέα σύνταξη 2.000 λιρών. Ήταν η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνις που της επιτράπηκε να δημιουργήσει ένα στούντιο για την ίδια και τους μαθητές της μέσα στο Λούβρο.

Στα έργα της δείχνει τη γυναίκα λίγο πιο γυμνή, με μεγαλύτερο ντεκολτέ ή γυμνά άκρα, κάτι που δεν επέτρεπε η εποχή και ήταν ασυνήθιστη πρακτική τον 18ο αιώνα, όταν απεικόνιζαν γυναίκες. Η καριέρα και η φήμη της είχαν αντίκτυπο στις νεαρές καλλιτέχνιδες της εποχής της, με την ίδια να είναι υπέρμαχος του απεριόριστου αριθμού γυναικών σπουδαστριών στη βασιλική Ακαδημία και στο να τους επιτραπεί να υπηρετούν σε ανώτερες θέσεις και στα θεσμικά όργανα.

Στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, λόγω της σχέσης της με το παλάτι, θεωρήθηκε ύποπτη και διατάχθηκε να καταστρέψει μερικά από τα βασιλικά της έργα. Έχασε όλους τους πελάτες της που ανήκαν στις τάξεις των ευγενών, που πήραν το δρόμο της εξορίας. Πέθανε από γρίπη το 1803.

Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Αυτοπροσωπογραφία της Adélaïde Labille-Guiard με δύο μαθήτριές της, τη Marie Capet και τη Marie-Marguerite Carreaux de Rosemond, 1785. The Metropolitan Museum of Art.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, Πορτέτο της Madame Adélaïde, περ. 1787. Speed Art Museum.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, ο ηθοποιός Tournelle, 1799.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, Προσωπογραφία γυναίκας, 1787.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, Ροβεσπιέρος,1789.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, η Madame Élisabeth de France (1764–1794) περ. 1787. The Metropolitan Museum of Art.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, Portrait of Augustin Pajou, περ. 1782. Πρόκειται για την προσωπογραφία του δασκάλου της Jean-Baptiste II Lemoyne. Musée du Louvre.
Το μουσείο Γκετί αποκτά έργο της Adélaïde Labille-Guiard μιας φεμινίστριας του 18ου αιώνα Facebook Twitter
Adélaïde Labille-Guiard, Σπουδή γυναίκας που κάθεται (Marie-Gabrielle Capet), 1789. The Metropolitan Museum of Art.
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Μέσα στον κόσμο της Μάριαν Νορθ, της πρωτοπόρου γυναίκας βοτανολόγου που αποθέωσε τον φυτικό κόσμο

Εικαστικά / Μέσα στον κόσμο της Μάριαν Νορθ, της πρωτοπόρου βοτανολόγου που αποθέωσε το φυτικό βασίλειο

Ο Δαρβίνος την αντιμετώπιζε ως ισότιμή του, σε μια εποχή που το γυναικείο και το αντρικό φύλο ανήκαν σε άλλη σφαίρα, ομολογώντας τον θαυμασμό του για το μυαλό της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ