ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η εικαστικός Νίνα Παππά ψάχνει επίμονα τα γραπτά ίχνη των ανθρώπων

Η εικαστικός Νίνα Παππά ψάχνει επίμονα τα γραπτά ίχνη των ανθρώπων Facebook Twitter
Είναι ένας περίπατος, σαν υποσημείωση της επίσημης ιστορίας, μια αναβίωσή της σε μικρή κλίμακα.
0



ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
, η εικαστικός Νίνα Παππά παρουσίασε στο Επιγραφικό μουσείο το «Το Χαμένο Κείμενο», μια διαδραστική βίντεο-περιήγηση στο κόσμο των ρωγμών, των χαραγμένων λέξεων, των σβησμένων συλλαβών, για τις πιθανές ερμηνείες μίας αλλοιωμένης λέξης. Στις φθαρμένες πέτρες, η αποκρυπτογράφηση των σβησμένων κειμένων, συχνά μετατρέπεται σε μία εκστατική διαδικασία που απαιτεί κατάλληλες προσωπικότητες για να ολοκληρωθεί.

Αυτή τη φορά η βίντεο-περιήγηση στην οποία μας προσκαλεί κα θα εγκαινιαστεί στις 17 Ιουνίου συμβαίνει στον Χώρο Ιστορικής Μνήμης 1941-1944 που βρίσκεται στην Κοραή 4.

Στο εμβληματικό κτίριο της Κοραή, σε έναν κεντρικό και πολυσύχναστο δρόμο της Αθήνας, στεγάστηκε η γερμανική διοίκηση κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Το υπόγειο του κτιρίου λειτούργησε ως χώρος κρατητηρίων.

Εκτός από ελάχιστα ντοκουμέντα ανθρώπων που επέζησαν όλα ακολουθούν στην βίντεο περιήγηση βασίζονται σε όσα βρέθηκαν στους τοίχους. Με βάση αυτά τα στοιχεία ο καθένας φτιάχνει μια ιστορία.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν υπάρχει σχεδόν καμία πληροφορία για τις γυναίκες και τους άνδρες που φυλακίστηκαν εκεί, παρά το ότι στην πλειονότητά τους δεν είχαν απαραίτητα αντιστασιακή δράση. Οι περισσότεροι ήταν πολίτες που διέπρατταν μικρά «αδικήματα», όπως να πηδήξουν παράνομα στο τραμ ή να κάνουν μικροκλοπές. Συλλαμβάνονταν και εξαφανίζονταν ξαφνικά μέσα στην καθημερινότητα της πόλης. Οι τοίχοι του Χώρου Ιστορικής Μνήμης καλύπτονται από χαράγματα αγνώστων, που φυλακίστηκαν εκεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής, για να αφεθεί ένα ίχνος της παρουσίας τους. 

Με αφετηρία τις χαραγμένες γραφές των κρατουμένων και τη βοήθεια του γραφολόγου Παύλου Κηπουρά, επιχειρούμε να αναβιώσουμε τα άτομα που βρέθηκαν στον χώρο. Αναλύουμε τις γραφές και τα σκίτσα που δηλώνουν ανάγκες για νερό ή φαγητό, εκφράζουν απορία ή θυμό, αναπαριστούν σκληρές ερωτικές σκηνές, ή αυτοσχέδια ποιηματάκια. Διακρίνουμε χαρακτήρες και προσωπικές ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι πράγματι κατάφεραν να αφήσουν το ίχνος τους σε ένα διώροφο υπόγειο, κάτω από εκεί που σήμερα πίνουμε καφέ. 

Η εικαστικός Νίνα Παππά ψάχνει επίμονα τα γραπτά ίχνη των ανθρώπων Facebook Twitter
Οι τοίχοι του Χώρου Ιστορικής Μνήμης καλύπτονται από χαράγματα αγνώστων, που φυλακίστηκαν εκεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής, για να αφεθεί ένα ίχνος της παρουσίας τους. 

Ένα κτίριο που κρύβει μια «αόρατη» ιστορία

Το συγκεκριμένο κτίριο απέκτησε τη σημερινή του μορφή το 1938. Για τα ελληνικά δεδομένα εκείνης της εποχής είχε υπερσύγχρονες προδιαγραφές, όπως ανελκυστήρες, θέρμανση κ.τ.λ. Το υπόγειο του κτιρίου σχεδιάστηκε για να χρησιμεύσει ως αντιαεροπορικό καταφύγιο.

Το 1941, το κτίριο επιτάσσεται από τα γερμανικά στρατεύματα και στεγάζεται η γερμανική διοίκηση. Ο χώρος του υπογείου μετατρέπεται σε φυλακή. Φεύγοντας, οι Γερμανοί κατέστρεψαν τα αρχεία τους, για να μην αφήσουν στοιχεία. Και έτσι δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα για τα άτομα που φυλακίστηκαν εδώ. «Ξέρουμε ότι κρατήθηκαν Έλληνες αγωνιστές, Γερμανοί λιποτάκτες, Ιταλοί, αλλά και Έλληνες πολίτες, οι οποίοι ξαφνικά εξαφανίζονταν από τους δικούς τους, επειδή πήδηξαν στο τραμ χωρίς εισιτήριο. Όλοι τους προσπάθησαν να αφήσουν ένα ίχνος τους. Ζωγράφιζαν και έγραφαν παράνομα στους τοίχους. Κατάφεραν να φτιάξουν το δικό τους αρχείο στο υπόγειο» λέει η Νίνα Παππά.

ΝΙΝΑ ΠΑΠΠΑ
Η εικαστικός Νίνα Παππά.

Ο χώρος έχει μία ιδιαίτερη ιερότητα. Αφήνεις τη φασαρία της Κοραή και μεταφέρεσαι στη σιωπή του υπογείου. Εκεί οι τοίχοι είναι γεμάτοι από γραφές και ζωγραφιές των κρατουμένων, παρόλο που απαγορευόταν να γράφουν στους τοίχους. Το ζήτημα είναι ότι έτσι όπως είναι οι γραφές, βλέπεις ένα χαοτικό συνονθύλευμα. Χάνεις την επαφή με τις προσωπικότητες που βρέθηκαν εκεί. Αυτό προσπάθησα να ανακαλύψω, να δω ποιοι ήταν εκεί μέσα. Με την βίντεο περιήγηση, καθοδηγείσαι μέσα σε αυτό το αλλοπρόσαλλο συνονθύλευμα και παρακολουθείς κάποιες προσωπικότητες.

«Είναι συγκινητικό, γιατί δεν βλέπεις κάτι «βαρυσήμαντο», δεν υπάρχουν υπογραφές από γνωστές προσωπικότητες της ιστορίας. Οι περισσότεροι δεν εντοπίστηκαν ποτέ. Είχαν παρόμοια καθημερινότητα με τη δική μας, στην ίδια πόλη με τη δική μας, εδώ σε ένα κτίριο που επίσης δεν άλλαξε καθόλου από τότε. Άρχισα να παρατηρώ τα σκίτσα τους και αυτά που έγραφαν. Να τους παρακολουθώ στους θαλάμους και να αναγνωρίζω γραφές ιδίων ατόμων. Σκέφτηκα ότι αποτύπωσαν την ταυτότητά τους στη γραφή τους. Δεν ξέρω βέβαια να ερμηνεύω την ιδιαιτερότητα των γραφών. Η συνεργασία με έναν γραφολόγο ήταν η επόμενη σκέψη» λέει η Νίνα Παππά.

«Υπάρχουν πολλά αυτοσχέδια ημερολόγια, γράφουν επίσης για νερό ή φαγητό, σκίτσα με σκηνές σεξ, βρισιές και συχνά κάτι για τον επερχόμενο θάνατό τους. Υπάρχουν επίσης πιο ιδιαίτερες χαράξεις, όπως κάποιου Ιταλού που προσπαθεί να περνάει τις μέρες μαθαίνοντας ελληνικά, χαράζει στον τοίχο το ελληνικό και το λατινικό αλφάβητο. Ή κάποιου ο οποίος σε μία γωνία γράφει ότι έκλεψε ποδήλατα και 5 μήνες μετά, σε άλλη αίθουσα, γράφει ότι τον βρήκαν με περίστροφο. Ανακαλύψαμε εξωστρεφείς προσωπικότητες και χαρακτήρες που είχαν ανάγκη να φροντίζουν ιδιαίτερα το πώς εμφανίζονται. Τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα τις καλύπτει ο γραφολόγος Παύλος Κηπουράς. Εγώ συγκεντρώνομαι στις ζωγραφιές».

Εκτός από ελάχιστα ντοκουμέντα ανθρώπων που επέζησαν όλα ακολουθούν στην βίντεο περιήγηση βασίζονται σε όσα βρέθηκαν στους τοίχους. Με βάση αυτά τα στοιχεία ο καθένας φτιάχνει μια ιστορία. Πολλοί από αυτούς αναφέρουν μόνο το λόγο που βρίσκονται εκεί ή δίνουν στοιχεία όπως όνομα και πότε τον έπιασαν πρώτα στην Τρίπολη, μετά στην Κοραή, ότι είναι τόσες μέρες στην Κοραή και δεν ξέρει αν θα βγει ζωντανός, ούτε πότε. Από κάποιες λεπτομέρειες της γραφής τους που μπορεί να δει ο γραφολόγος, μπορούμε να διακρίνουμε κάποια στοιχεία του χαρακτήρα τους. Η ιστορίες της Νίνας Παππά αρχίσουν να εκτυλίσσονται από αυτό το σημείο, υποθέτοντας σε τι ακριβώς συνθήκες έγινε αυτό ή τι κινήσεις από αυτό το άτομο έγιναν στην φυλακή. 

Ο επισκέπτης μέσα στην διαδρομή αναστοχάζεται και «βλέπει» ατομικότητες στο χώρο που διαφοροποιούνται από τη γενική αίσθηση της σκληρότητας των συνθηκών που επικρατούσαν και γνωρίζουμε από τα ιστορικά στοιχεία. Είναι ένας περίπατος, σαν υποσημείωση της επίσημης ιστορίας, μια αναβίωσή της σε μικρή κλίμακα.

Πληροφορίες: 
Κοραή 4
Video Walk της εικαστικού Νίνας Παππά
Διάρκεια: 40 λεπτά

Χώρος Ιστορικής Μνήμης 1941-44
Κοραή 4, Αθήνα

Εγκαίνια: Σάββατο 17/6/2023, 10:00-14:00
Είσοδος ελεύθερη
Ημέρες Επίσκεψης: καθημερινά εκτός Δευτέρας και Κυριακής, από τις 08:00 – 14:00
Ο χώρος θα είναι κλειστός τον Αύγουστο

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη και δημιουργία βίντεο: Νίνα Παππά
Μοντάζ: Γιάννης Τανανάκης
Ηχητική επένδυση: Παντελής Πιλάβιος
Επιστημονικοί Συνεργάτες: Παύλος Κηπουράς (γραφολόγος), Τάσος Σακελλαρόπουλος (ιστορικός)

Εικαστικά
0

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σεξ, ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εικαστικά / Ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εκθέσεις, ένα μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ και τιμές-ρεκόρ σε δημοπρασίες φέρνουν στο προσκήνιο μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιρροή στις αρχές του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Εικαστικά / Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Μια γυναίκα με εξουσία στην Αυλή των Βερσαλλιών, η οποία ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων και του «φιλοσοφικού» κόμματος που υποστήριζε τον Διαφωτισμό, υπήρξε καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών. Ήταν όμως και λαομίσητη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM
Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Εικαστικά / Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Ο νεαρός εικαστικός εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μεσογειακή Μπιενάλε της Σμύρνης με ένα έργο για την ιστορία ενός παιδιού που έχει υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση, το οποίο καταστράφηκε από μια γάτα. Και δεν βρέθηκε κανείς να τη σταματήσει! 
M. HULOT
Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

Εικαστικά / Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

"Νομίζω ήρθε η ώρα ν' ακούσουμε..." - Το Ινστιτούτο Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, επιχειρεί μια πρωτότυπη μουσειακή παρέμβαση στη μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης Γκίκα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΗΤΕΙΑ: Μια σημαντική έκθεση στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Εικαστικά / Επτά σύγχρονοι εικαστικοί εκθέτουν στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Η «συνάντηση» επτά σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών της γενιάς του ζωγράφου –κάποιοι είναι και προσωπικοί του φίλοι– στην γκαλερί Roma, με σκοπό την ανάδειξη μιας σειράς κοινών καταβολών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι

Εικαστικά / Στην Cantina Social συχνάζει ένα πολύχρωμο, «αντικοινωνικό» κουνέλι

Σε ένα διαχρονικά εναλλακτικό στέκι της Αθήνας, που έχει γράψει ιστορία με τα πάρτι και τα ξενύχτια του, επαναλειτουργεί πια ένα safe-house στο οποίο καλλιτέχνες θα μπορούν να μοιραστούν τις πιο σκοτεινές στιγμές τους, τις πιο προσωπικές τους εμπειρίες.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Πρόσωπο με πρόσωπο: Μια έκθεση για τη μαγεία και τα μυστικά των Φαγιούμ

Πολιτισμός / Τα πιο καθηλωτικά πορτρέτα στην Ιστορία της Τέχνης: Μια έκθεση για τη μαγεία και τα μυστικά των Φαγιούμ

Τριάντα οκτώ μουμιοποιημένα σώματα με προσωπογραφίες στη θέση της κεφαλής που βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές σε όλο τον κόσμο παρουσιάζονται σε μια μεγάλη έκθεση στο Άμστερνταμ.
NEWSROOM
Εκθέσεις εικαστικών: Απρίλιος 2024.

Εικαστικά / Ένα εικαστικός Απρίλιος γεμάτος με ενδιαφέρουσες εκθέσεις

Μία έκθεση στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη και άλλη μία με αφετηρία το «Θυμήσου, Σώμα...» του Κ. Π. Καβάφη, «Αναδυόμενες Αφροδίτες», «Διάφανοι κήποι» και άλλες 25 προτάσεις που καλύπτουν ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σωκράτης Σωκράτους

Εικαστικά / Σωκράτης Σωκράτους: «Δεν έχω αίσθηση του φόβου, δεν καταλαβαίνω Χριστό άμα είναι να κάνω κάτι»

Μετακόμισε στην Αθήνα των '90s και δεν θέλησε να μείνει πουθενά αλλού, έβαλε τα κλάματα την πρώτη φορά που είδε από κοντά έργο του Τσαρούχη. Έχει σκηνογραφήσει πολύ για το ντόπιο θέατρο του οποίου δεν ήταν φαν κάποτε, έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στη Μπιενάλε της Βενετίας. Βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του Πομπιντού, συμφώνησε να συνεργαστεί με την Hermès για έναν χρόνο και το έκανε για δεκαπέντε. Κι είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT