Η Φέιθ Ρίνγκολντ θα έχει την πρώτη της αναδρομική έκθεση στη Νέα Υόρκη, στο New Museum, το 2022. Η έκθεση θα διατρέξει τις έξι δεκαετίες της καλλιτεχνικής της δραστηριότητας και θα εξερευνήσει τόσο την καλλιτεχνική όσο και την ακτιβιστική της δραστηριότητα.
Η Ρίνγκολντ είναι σήμερα 91 ετών και είναι διάσημη τόσο για τα έργα της που μιλούν για τα πολιτικά δικαιώματα και το φεμινιστικό κίνημα όσο και για τα αυτοβιογραφικά της κομμάτια που αφηγούνται ιστορίες της Αναγέννησης του Χάρλεμ, αλλά και τα παπλώματα και τους πίνακες που αφηγούνται ιστορίες των Μαύρων και εξετάζουν τις ιεραρχίες φυλών και φύλων στις τέχνες.
Πρόσφατα το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης απέκτησε την τοιχογραφία της American People Series #20: Die, ένα έργο του 1967 που έγινε εν μέσω εκτεταμένων φυλετικών ταραχών στις ΗΠΑ και απεικονίζει μια αιματοβαμμένη σκηνή, ως απάντηση στη Γκερνίκα του Πικάσο (1937).
Η έκθεση παρουσιάζει έργα από μια ατομική έκθεση της Ρίνγκολντ στο New Museum το 1998, με τίτλο Dancing at the Louvre: Faith Ringgold’s French Collection and Other Story Quilts. Η έκθεση συγκέντρωνε δύο σειρές παπλωμάτων: τη Γαλλική Συλλογή, η οποία αφηγείται τη φανταστική ιστορία ενός μαύρου καλλιτέχνη στο Παρίσι της δεκαετίας του 1920, και την Αμερικανική Συλλογή, στην οποία η κόρη του καλλιτέχνη γίνεται καλλιτέχνιδα στη μεταπολεμική Αμερική.
Γεννημένη το 1930 στο Χάρλεμ, η Ρίνγκολντ είναι, εκτός από εικαστικός, συγγραφέας και δασκάλα με πτυχίο εικαστικών από το City College της Νέας Υόρκης το 1955 και το 1959, ενώ έχει τιμηθεί ως Ομότιμη Καθηγήτρια Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
Μεγαλωμένη στο δημιουργικό και πνευματικό πλαίσιο της Αναγέννησης του Χάρλεμ και εμπνευσμένη από τους συγχρόνους της, συμπεριλαμβανομένων των συγγραφέων Τζέιμς Μπάλντουιν και Αμίρι Μπαράκα, είναι η εικαστικός που με τολμηρή ματιά συνδυάζει προσωπικές αφηγήσεις, ιστορία και πολιτική «για να πω την ιστορία μου, ή μάλλον τη δική μου πλευρά της ιστορίας ως Αφροαμερικανίδα», όπως λέει η ίδια.
Μεγαλωμένη στο δημιουργικό και πνευματικό πλαίσιο της Αναγέννησης του Χάρλεμ και εμπνευσμένη από τους συγχρόνους της, συμπεριλαμβανομένων των συγγραφέων Τζέιμς Μπάλντουιν και Αμίρι Μπαράκα, είναι η εικαστικός που με τολμηρή ματιά συνδυάζει προσωπικές αφηγήσεις, ιστορία και πολιτική «για να πω την ιστορία μου, ή μάλλον τη δική μου πλευρά της ιστορίας ως Αφροαμερικανίδα», όπως λέει η ίδια. Είναι από τις πρώτες γυναίκες καλλιτέχνιδες που αμφισβήτησαν τις αντιλήψεις για την αφροαμερικανική ταυτότητα και την ανισότητα των φύλων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η Ρίνγκολντ ταξίδεψε στην Ευρώπη. Δημιούργησε τους πρώτους πολιτικούς πίνακές της, The American People Series, από το 1963 έως το 1967, και είχε ατομικές της εκθέσεις στην γκαλερί Spectrum της Νέας Υόρκης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, άρχισε να φτιάχνει έργα εμπνευσμένα από τα θιβετιανά τάνγκα, γλυπτά και μάσκες. Αν και η τέχνη της εμπνεύστηκε αρχικά από την αφρικανική τέχνη τη δεκαετία του 1960, μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ταξίδεψε στη Νιγηρία και την Γκάνα για να δει την πλούσια παράδοση των μασκών που συνέχισαν να είναι η μεγαλύτερη επιρροή της.
Έφτιαξε το πρώτο της πάπλωμα, με τίτλο Echoes of Harlem, το 1980, σε συνεργασία με τη μητέρα της, Madame Willi Posey, που ήταν σχεδιάστρια μόδας. Τα παπλώματα ήταν προέκταση των τάνγκα της από τη δεκαετία του 1970. Ωστόσο, αυτοί οι πίνακες δεν ήταν μόνο με ύφασμα αλλά και καπιτονέ, ένα κολάζ υφάσματος με το οποίο δημιούργησε έναν νέο τρόπο ζωγραφικής, χρησιμοποιώντας το πάπλωμα ως ένα μοναδικό μέσο και με στυλ εντελώς δικό της, προσθέτοντας ακόμα και κείμενα.
Το πρώτο πάπλωμά της Ποιος φοβάται τη θεία Jemima; δημιουργήθηκε το 1983 ως τρόπος δημοσίευσης των γραπτών της. «Υπάρχει τόση ελευθερία του λόγου, θα μπορούσα να γράψω ό,τι ήθελα στην τέχνη μου - κανείς δεν θα μπορούσε να με σταματήσει» έχει πει. Αυτά τα έργα υφαίνουν εικόνα και κείμενο, στην παράδοση του καπιτονέ που μεταδόθηκε μέσω των γυναικών της οικογένειάς της από την προ-προγιαγιά της που γεννήθηκε σκλάβα.
Ως συγγραφέας η Ρίνγκολντ είδε τα παιδικά βιβλία της να κάνουν χιλιάδες εκδόσεις και έχει κερδίσει πάνω από είκοσι βραβεία. Έχει εικονογραφήσει μέχρι σήμερα δεκαεπτά παιδικά βιβλία.
Στη δεκαετία του 1970, η δουλειά της αγκάλιασε τον φεμινισμό καθώς ηγήθηκε διαδηλώσεων έξω από τα μουσεία της Νέας Υόρκης, απαιτώντας ισότιμη εκπροσώπηση φύλου και φυλής σε εκθέσεις, σχεδίασε πολιτικές αφίσες και συνδιοργάνωσε το People’s Flag Show, για το οποίο συνελήφθη.
Από τις στέγες του Χάρλεμ και τα τζαζ κλαμπ μέχρι το γεμάτο γκράφιτι μετρό της Νέας Υόρκης, τα παπλώματα της Ρίνγκολντ γιορτάζουν και απηχούν τη μαχητικότητα και την αισιοδοξία της καθώς οι πολιτισμικές υποθέσεις και οι προκαταλήψεις εξακολουθούν να υφίστανται, κάτι που κάνει το έργο της εξαιρετικά επίκαιρο και σήμερα.
- Politico: Νέο κύμα κορωνοϊού χτυπά την Ευρώπη -Οι χώρες που πιέζονται περισσότερο
- 28η Οκτωβρίου: Ολοκληρώθηκε η στρατιωτική παρέλαση στην Θεσσαλονίκη
- Ερντογάν: Πώς λένε πως υποχώρησα εγώ; Εγώ είμαι σε επίθεση
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
