Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
0

 

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

 Δύο μεγάλες Eκθέσεις θα παρουσιαστούν στα πλαίσια του πρώτου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία, στο Μουσείο Μπενάκη, αρχής γενομένης από σήμερα και καθ' όλη την διάρκεια του επόμενου μήνα.


Πρόκειται για δύο θεματικές εκθέσεις που παρουσιάζουν το έργο Ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών.
Οι εικαστικοί που συμμετέχουν στις εκθέσεις More or Less και Like New! έχουν καθιερώσει την παρουσία τους στον δημόσιο χώρο, μέσα από χρόνια δουλειάς, γεγονός που αποτέλεσε και ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής τους.


Ο επιμελητής του Φεστιβάλ και director του Studio 4, Ανδρέας Φακής μας εξηγεί αναλυτικότερα:

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

More or Less

Η έκθεση More or Less παρουσιάζει τυπογραφικά έργα τα οποία και αντιπαραθέτει και παραλληλίζει ανοίγοντας ένα διάλογο που ουσιαστικά αφορά στην ανάγνωση των έργων από τον θεατή.

Συμμετέχουν οι: Greg Papagrigoriou, Πάρις Κούτσικος, D!, SNRS, L'Atlas (Γαλλία), John Fekner (HΠΑ).

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

Like New!
Η έκθεση Like New! Παρουσιάζει σύγχρονα έργα τα οποία έχουν εμφανείς αναφορές σε κινήματα του 19ου και του 20ου αιώνα, κινήματα όπως ο κυβισμός, ο σουρεαλισμός, και η αφηρημένη τέχνη, θέτοντας ερωτήματα τόσο για το τι μπορεί να εκλιφθεί ορθά ως "καινούριο", όσο και για τα κριτήρια που μπορούν να μας οδηγήσουν σε μία τέτοια εκτίμηση.
Συμμετέχουν οι: Αλέξανδρος Βασμουλάκης, Simoni Fontana & Αργύρης Σαρασλανίδης, Cacao Rocks, Franco Fasoli (Aργεντινή), Anthony Lister (Αυστραλία).

Οι δύο εκθέσεις θα φιλοξενήσουν συνολικά 34 έργα, μεγάλου κυρίως μεγέθους, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους δεκατρείς εικαστικούς βάσει μελέτης του χώρου.
Πρόκειται για δύο τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους εκθέσεις, και θεματικά και όσον αφορά το στήσιμο, οι οποίες όμως κατά κάποιο τρόπο "επικοινωνούν".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχεία του graffiti

Πέρα από τον κοντινό αριθμό συμμετοχών, τον ίσο αριθμό διεθνών συμμετοχών, και το κοινό background των εικαστικών, οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχειά του graffiti:
Την τυπογραφία και τις ανθρώπινες φιγούρες, ακόμα και αν αυτές είναι αποδομημένες.

Παρόλο δηλαδή που οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως graffiti writers, αποδίδουν μέσα από το έργο τους τα δύο αυτά βασικά στοιχεία του graffiti ο καθένας με τον δικό του, ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο τρόπο.


Οι δύο εκθέσεις μαζί με την ημερίδα Πολυμορφία: Η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο, εγκαινιάζουν το Πρώτο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Παράλληλα, πρόκειται να εκδοθούν δύο κατάλογοι (κι ένας ακόμα για την έκθεση φωτογραφίας Nightspot που ξεκινάει στις 21 Οκτωβρίου, στο Ρομάντσο), τους οποίους επιμελούμαι μαζί με την Κωνσταντίνα Δρακοπούλου.

Οι κατάλογοι θα είναι διαθέσιμοι από τις 20 Οκτωβρίου, και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να τους βρουν εδώ.

Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης υλοποιείται από το Studio 4 με τη συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη, της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, και του Ρομάντσο, σε επιμέλεια Ανδρέα Φακή, υπό τις αιγίδες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO
Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Η ημερίδα Πολυμορφία η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο είναι η πρώτη σε σειρά δράση του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία.

Στην ημερίδα συμμετέχουν καταξιωμένοι αρχιτέκτονες, εικαστικοί, καλλιτεχνικοί διευθυντές και θεωρητικοί της τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ημερίδα φιλοδοξεί να θέσει, αλλά και να απαντήσει, πολλαπλά ερωτήματα που μεταξύ άλλων αφορούν στον ορισμό και τον προσδιορισμό του χώρου, καθώς και στο τι αντιλαμβανόμαστε ως "τέχνη".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

 

Περί τίνος πρόκειται το φεστιβάλ δημόσιας τέχνης;
Tο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έρχεται ουσιαστικά να "στεγάσει" διαφορετικές δράσεις και δρώμενα που έχουν ως –μοναδικό ίσως– κοινό παρονομαστή την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή που προέρχεται από αυτόν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το φεστιβάλ εμπεριέχει εικαστικά δρώμενα και πολιτιστικές δράσεις που δεν οριοθετούνται, αλλά φέρουν τον θεμιτό "περιορισμό" σε επίπεδο περιεχομένου.

Αυτό βέβαια δεν θα θέλαμε να εκληφθεί ως απόπειρα παρουσίασης κάθε μορφής υπαίθριας τέχνης ή μη, αλλά oύτε και ως μια ουτοπική βλέψη, καθώς ο "δημόσιος" χώρος –όντας στην κυριολεξία κοινόχρηστος– εμπεριέχει εικαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να είναι καλαίσθητες ή κακόγουστες, περίτεχνες ή κακότεχνες, βαθυστόχαστες ή ρηχές, και συνεπώς, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες.

Φτάνουμε, έτσι, στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε να ευσταθεί κάποια είδους γενικευμένη εκτίμηση για το "περιεχόμενο" που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή για το τμήμα του περιεχομένου που μπορούμε να εκλάβουμε ως τέχνη.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Και τι ακριβώς σημαίνει "Δημόσια Τέχνη";
Με τον όρο Δημόσια Τέχνη αναφερόμαστε σε εικαστικούς των οποίων το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί ως "street art", σε καλλιτέχνες που παρουσιάζουν το graffiti με τη μορφή υλικού τεκμηρίωσης -δηλαδή video ή φωτογραφίας, και σε εικαστικούς που δρουν στον δημόσιο χώρο και το έργο τους δεν εμπίπτει σε κάποιο καθιερωμένο εικαστικό πλαίσιο.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποια είναι σήμερα η εικαστική αξία των έργων που πραγματοποιούνται στον δρόμο, σε κοινόχρηστο, δημόσιο χώρο;

Είναι υποτιμημένα εικαστικά;
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει υπάρξει αναγνώριση εικαστικών που δρουν στον δημόσιο χώρο, και κατα προέκταση είναι αναγνωρισμένη η αξία συγκεκριμένων έργων.

Σε κάθε περίπτωση ο "δημόσιος" χώρος είναι αρκετά ανοιχτός, ώστε να συμπεριλαμβάνει έργα "με" και "χωρίς" "αξία", αν και ακόμα και αυτό είναι υποκειμενικό.

Ποιός ορίζει την αξία; Σε τι μεταφράζεται; Με ποιά κριτήρια ορίζουμε αν κάτι έχει αξία;

Tα ερωτήματα είναι πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει γενικός κανόνας. Όπως λέγαμε και σε μία προηγούμενη συζήτηση, τροφή και φαγητό δεν είναι το ίδιο.

Αντίστοιχα, ότι βρίσκεται σε κοινή θέα δεν θα μπορούσε να είναι μόνο "καλό" ή μόνο "κακό".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποιοι οι στόχοι του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έχει ως στόχο την ανάδειξη και τον αποσαφηνισμό των διαφορετικών μορφών τέχνης που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, την αναβάθμιση του αστικού χώρου και του πολεοδομικού περιβάλλοντος μέσα από εικαστικές δράσεις, την επιμόρφωση του ευρύτερου κοινού για την τέχνη που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, τη δημιουργία μιας εγχώριας πολιτιστικής πλατφόρμας διεθνούς ενδιαφέροντος, την καθιέρωση της Αθήνας ως διεθνές σημείο αναφοράς για την τέχνη στο δημόσιο χώρο.

Γιατί είναι σημαντικό είναι σήμερα να υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός σαν το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης στην Αθήνα, στην Ελλάδα;
Ένας τέτοιος θεσμός είναι κάτι θετικό, για όλους:

Για το ευρύ κοινό, το οποίο σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορεί να δει κάποιες από τις καλύτερες σχετικές ταινίες διεθνώς, να γνωρίσει το έργο αξιόλογων εικαστικών, ή φωτογράφων που "ακολουθούν" καλλιτέχνες, και να αποκτήσει μια σφαιρική, πολυδιάστατη, εικόνα του τι είναι Δημόσια Τέχνη.

Για το εξοικειωμένο κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να γνωρίσει ακόμα καλύτερα την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο μέσα από ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών (ομιλιών, εικαστικών εκθέσεων, εκθέσεων φωτογραφίας, βιντεοπροβολών, τοιχογραφιών), με μεγάλο ποσοστό συμμετοχών και με έργα που εκτίθενται για πρώτη φορά.

Για τους καλλιτέχνες, που έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν την δουλειά τους μέσα από ένα "σωστό" πλαίσιο. Αυτο με την σειρά του σημαίνει ποιοτικές εγχώριες συμμετοχές, αξιόλογες διεθνείς συμμετοχές, και φυσικά σημαίνει την ύπαρξη curation, εικαστικής δηλαδή επιμέλειας.

Κάτι που όσο δεδομένο και αν μας φαίνεται, συχνά απουσιάζει

Για τους συνεργαζόμενους φορείς, που έχουν την δυνατότητα και να υποστηρίξουν και να ταυτιστούν με μια δυναμική, ενδιαφέρουσα, ποιοτική, και καινούρια διοργάνωση.

Και τέλος για την χώρα μας γενικότερα, καθώς "παραλληλίζεται" με χώρες όπως η Νορβηγία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Πολώνια, οι ΗΠΑ, κ.α που έχουν παρεμφερείς διοργανώσεις, ενώ συγχρόνως μπορεί να επαναπροσδιορίσει την θέση της στον διεθνή εικαστικό χάρτη, προσφέροντας σταδιακά μια πολύτιμη αναβάθμιση.

_______________________________

 

Η έναρξη του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

17.15 – 19.45 Ημερίδα "Πολυμορφία: H Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο"

20:00 - 22:00 Εγκαίνια των εκθέσων 'Like New!' και 'More or Less'

Η είσοδος είναι ελεύθερη

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ