Wolfs: Τζορτζ Κλούνι και Μπραντ Πιτ ξαναβρίσκονται μπροστά στις κάμερες μετά από 16 χρόνια

Wolfs Facebook Twitter
Το «Wolfs» είναι καθαρόαιμο σινεμά, βγαλμένο από τη γραμματική του Φίντσερ και το συντακτικό του Σόντερμπεργκ.
0


ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ, ΟΠΩΣ τόνισε και ο Τζορτζ Κλούνι εκ μέρους και του Μπραντ Πιτ στη συνέντευξη Tύπου στο Φεστιβάλ Βενετίας, που δυο από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά ονόματα των τελευταίων τριών δεκαετιών θα περιοριστούν σε κατ’ οίκον θέαση, με προγραμματισμένη ημερομηνία drop στις 27 Σεπτεμβρίου, αφού το «Wolfs» θα προβληθεί αποκλειστικά σε πλατφόρμα: η παραγωγός εταιρεία AppleTv έκρινε πως μια τόσο ακριβή παραγωγή, σε αντίθεση με την περσινή παγκόσμια επιτυχία του Μάρτιν Σκορσέζε, θα ενισχύσει τα clicks αντί να κάψει έστω και λίγη από την αρχική δυναμική της στις αίθουσες. 

Το «Wolfs», γραμμένο έτσι ώστε οι δυο λύκοι του τίτλου να μη σχηματίζουν ομαλό πληθυντικό αλλά μια ανορθόγραφη δυάδα (ένας συν ένας fixer/εκτελεστής του υποκόσμου για τις βρόμικες δουλειές που δεν θέλει και εν τέλει δεν μπορεί να δουλέψει συνεργατικά), είναι ωστόσο καθαρόαιμο σινεμά, βγαλμένο από τη γραμματική του Φίντσερ και το συντακτικό του Σόντερμπεργκ.

Το «Wolfs» έχει διάλογο και δράση, καταδιώξεις και πυροβολισμούς, παρεξηγήσεις και τις πνευματώδεις, σχεδόν screwball λεκτικές ανταλλαγές που περιμένουμε από τους παλιόφιλους, οι οποίοι ξαναβρίσκονται μπροστά στις κάμερες μετά από 16 χρόνια. 

Φανταστείτε έναν Μάικλ Κλέιτον/Τζορτζ Κλούνι χωρίς το νομικό κοστούμι, που ανταποκρίνεται αστραπιαία σε ένα επείγον τηλεφώνημα από «μιλημένη» ευυπόληπτη κυρία στο μέσον της νύχτας, για να μαζέψει έναν νέο άνδρα που μάλλον είναι νεκρός ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά σε δωμάτιο ξενοδοχείου, κι εκεί που ετοιμάζει τις σακούλες, τις ταινίες και τα λοιπά σύνεργα της δουλειάς, εμφανίζεται ως διά μαγείας ένας συνάδελφός του, από την πλευρά της διεύθυνσης, που παρακολουθεί τα πάντα από εσωτερικές κάμερες, και αναγκαστικά τον επιβλέπει, αφού με το ζόρι συμφωνούν να συνεννοηθούν εκ μέρους των διαφορετικών πελατών τους για να ολοκληρωθεί η διαδικασία περισυλλογής.

Wolfs Facebook Twitter
Ο Τζακ και ο ελαφρώς νεότερός του Νικ γίνονται απρόθυμοι συνεταίροι σε μια παράξενη ιστορία που κρύβει, λίγο πριν αφήσουν τον χώρο του υποτιθέμενου εγκλήματος, μια τσάντα με ναρκωτικά.

Αν και τα ονόματα σε τέτοια επαγγέλματα δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία, ο Τζακ και ο ελαφρώς νεότερός του Νικ γίνονται απρόθυμοι συνεταίροι σε μια παράξενη ιστορία που κρύβει, λίγο πριν αφήσουν τον χώρο του υποτιθέμενου εγκλήματος, μια τσάντα με ναρκωτικά, γνωρίζοντας πως αν δεν παραδοθούν στον σωστό παραλήπτη, θα έχουν εκείνοι πρόβλημα, μεγαλύτερο από τον πιτσιρικά (καλός ο Όστιν Έιμπρααμς) που τσουβαλιάζουν και που, ως εκ δραματουργικού θαύματος, συνέρχεται και προσπαθεί να τους εξηγήσει πώς βρέθηκαν τα απαγορευμένα πακέτα στην κατοχή του και πού έχει υποσχεθεί να τα αφήσει.

Το «Wolfs» έχει διάλογο και δράση, καταδιώξεις και πυροβολισμούς, παρεξηγήσεις και τις πνευματώδεις, σχεδόν screwball λεκτικές ανταλλαγές που περιμένουμε από τους παλιόφιλους, οι οποίοι ξαναβρίσκονται μπροστά στις κάμερες μετά από 16 χρόνια. Ο Τζον Γουάτς, που έχει σκηνοθετήσει τη νέα τριλογία του «Spider-Man», δεν δίνει βάση μόνο στο χιούμορ, αλλά και στη σταδιακή γνωριμία των χαρακτήρων και την ανάλογη ταύτισή τους μέσα από τα στοιχεία που οφείλουν να ανακαλύψουν κρυπτικά, μόνοι τους, υπολογίζοντας γρήγορα και επιτακτικά, αφού κινδυνεύουν συχνά και κανείς δεν τους λέει τι έχει συμβεί, συνδυάζοντας τη χωριστή πείρα τους και συνδέοντας τις κουκίδες του υποκόσμου στον οποίο κινούνται τόσο καιρό.

Το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό, σαφώς λιγότερο ασκητικό από το περσινό «Killer» που είδαμε πάλι εδώ στη Βενετία, πιο νευρώδες από το στατικό fun που υπόσχεται η αρχή του, σαν η «Συμμορία των 11» να αυτονομείται σε ένα παράξενο και πιο σκοτεινό spin-off και να συναντά την οργανική συνωμοτικότητα των «Δυο Ληστών» του Χιλ, ειδικά σε μια χαρακτηριστική σκηνή, φόρο τιμής στους Butch Cassidy και Sundance Kid, ως άλλοι Νιούμαν και Ρέντφορντ – άλλωστε ο Μπραντ Πιτ έχει θητεύσει στο άτυπο σεμινάριο του ξανθού πατριάρχη της χαλαρής υποκριτικής.

Ο Αμερικανοί σταρ παίζουν με τους κώδικες της κωμικής δράσης χωρίς να παραδίδονται εύκολα στην πλάκα ή τη σκέτη περιπέτεια, παραχωρούν έξυπνα και αόρατα ο ένας στον άλλο τον ρόλο του πρωταγωνιστή, εφαρμόζουν υποδειγματικά την αναμφισβήτητη χημεία που δένει τις ξεχωριστές, εγνωσμένες ερμηνευτικές τους προσεγγίσεις, και υπονοούν δυο άνδρες μοναχικούς και ζεστούς, κάτω από τη δύσπιστη απροθυμία και τον επαγγελματικό μισανθρωπισμό τους.

WOLFS — Official Trailer | Apple TV+

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ