Babygirl, το οργασμικό χάσμα γενεών σε ένα συνοπτικό ψυχο-θρίλερ, περισσότερο ευχάριστο απ’ ότι άβολο

Babygirl, το οργασμικό χάσμα γενεών σε ένα συνοπτικό ψυχο-θρίλερ, περισσότερο ευχάριστο απ’ ότι άβολο. Facebook Twitter
Η Ολλανδή δηιουργός έξυπνα θέτει το ζήτημα της κωδικοποιημένης διαφοράς επικοινωνίας και νοοτροπίας, με όπλα την όπως πάντα τολμηρή στις επιλογές της Νικόλ Κίντμαν και τον στιβαρό, εξαιρετικό Χάρις Ντίκινσον.
0


«ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΜΑΣΤΕ irrelevant, αλλά περιμένουμε τη λήξη μας σαν χιονοστιβάδα», λέει περίπου η Νικόλ Κίντμαν, ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής ρομποτικής, στον ανήσυχο σύζυγό της και θεατρικό σκηνοθέτη Τζέϊκομπ (Αντόνιο Μπαντέρας), με τον οποίο ξεκινούν την ταινία Babygirl με ερωτική συνεύρεση, αν και δευτερόλεπτα αργότερα, η Ρόμι καταφεύγει, ιδιωτικά, σε μια σελίδα πορνό στο laptop της, αυτοϊκανοποιούμενη με submissive περιεχόμενο.

Δεν θα αργήσει να επικεντρώσει την προσοχή της σε έναν νεαρό ασκούμενο στην εταιρεία, τον Σάμιουελ, που θυμόταν πολύ καλά από τη στιγμή που τον είδε να ηρεμεί με ένα απλό, σταθερό πρόσταγμα έναν σκύλο που βρέθηκε λυμένος στο πεζοδρόμιο της Νέας Υόρκης και ερχόταν κατά πάνω της.

Είναι σαφές πως οι ρόλοι εξουσίας αντιστρέφονται σε πολλά επίπεδα, και η πολυεστιακή παραχώρηση «αρμοδιοτήτων», από τις οικογενειακές υποχρεώσεις μέχρι τους λεπτούς επαγγελματικούς συσχετισμούς, μοιάζει να ακολουθεί μοτίβα, αλλά συχνά σπάει την αναμενόμενη ροή, αυξάνοντας το ενδιαφέρον της ταινίας.

Το πρώτο βλέμμα της, ανάλογο με τον πόθο που εξέπεμπε η καταπιεσμένη σύζυγος Άλις Χάρφορντ στα Μάτια Ερμητικά Κλειστά όταν απατούσε τον σύζυγο στις απρόμαυρες ονειρικές σεκάνς, τριγκαρισμένο και γεμάτο υποσχέσεις για κάτι ενδόμυχα ανομολόγητο, μόνο συμπτωματικό δεν είναι: πόσο θα ήθελε να βρίσκεται αυτή στη θέση του τετράποδου και να παραδίδεται στον έλεγχό του.

Babygirl, το οργασμικό χάσμα γενεών σε ένα συνοπτικό ψυχο-θρίλερ, περισσότερο ευχάριστο απ’ ότι άβολο. Facebook Twitter
Tην πληρώνει ο χαρακτήρας του Μπαντέρας, ένα θύμα των περιστάσεων, ως καλλιτέχνης που τα κάνει όλα σωστά και χάνεται στην ερωτική μετάφραση.

«Φυλάς πάντα μπισκότα στις τσέπες σου», τον ρωτά όταν η επαφή τους στενεύει, ξεπερνώντας θεαματικά τα δεοντολογικά εσκαμμένα, και φλερτάροντας με τον φετιχισμό, όταν αυτός την εκπλήσσει με την διορατική ανάλυση της σεξουαλικής της επιθυμίας. Παρότι αντιλαμβάνεται διασθητικά την ανάγκη της να υποταχθεί, και σε μια κρίση της αποσπασματικής σχέσης τους, της λέει ανοιχτά πως δεν θα έβγαινε ποτέ μαζί της, κανονικά σαν ζευγάρι, γιατί μοιάζει με μητέρα –και δεν τα κάνει αυτά. Της βάζει τα γυαλιά με την ψυχραιμία του στον ερωτικό χειρισμό, σε πείσμα της ανωριμότητας που εκείνη a priori πιστεύει πως θα τον περιορίζει.

Είναι σαφές πως οι ρόλοι εξουσίας αντιστρέφονται σε πολλά επίπεδα, και η πολυεστιακή παραχώρηση «αρμοδιοτήτων από τις οικογενειακές υποχρεώσεις μέχρι τους λεπτούς επαγγελματικούς συσχετισμούς, μοιάζει να ακολουθεί μοτίβα, αλλά συχνά σπάει την αναμενόμενη ροή, αυξάνοντας το ενδιαφέρον της ταινίας.

Η ηθοποιός και σκηνοθέτις Χαλίνα Ράϊν είχε ήδη εξερευνήσει τη σεξουαλικότητα και την κοινωνική θερμοκρασία της GenZ στην αμέσως προηγούμενη ταινία της, Bodies Bodies Bodies, και στο Babygirl, τη γλυκιά προσφώνηση του Σάμιουελ στη Ρόμι ανάμεσα στις φάσεις της θυελλώδους, όπως εξελίσσεται, σχέσης τους, πολλές γνωστές ταινίες συνυπάρχουν, όπως περίπου συνέβη πρόσφατα και στο Substance της Φαρζά.

Η Ανήθικη Πρόταση, η Ολέθρια Σχέση, οι Αποκαλύψεις (κάτι σαν φεστιβάλ ηθογραφίας από τα 90ς με τους Μάϊκλ Ντάγκλας και Ντεμί Μουρ) μαζί με την Γραμματέα σηματοδοτούν τις κινηματογραφικές αναφορές που τότε άνοιξαν συζητήσεις για το τι είναι ανθρώπινα τραβηγμένο και τι πολιτικά ορθό, και η Ολλανδή δηιουργός έξυπνα θέτει το ζήτημα της κωδικοποιημένης διαφοράς επικοινωνίας και νοοτροπίας, με όπλα την όπως πάντα τολμηρή στις επιλογές της Νικόλ Κίντμαν και τον στιβαρό, εξαιρετικό Χάρις Ντίκινσον, ένα τέλειο δείγμα νεανικής αρρενωπότητας και ερμηνευτικής αμφισημίας, μιλώντας για το οργασμικό χάσμα γενεών τσεκάροντας σχεδόν όλα τα κουτάκια των εύλογων αποριών.

Το Babygirl, παραδόξως περισσότερο ευχάριστο απ’ ότι άβολο, δεν ξεγλυστρά ακριβώς από το θέμα, ή από τις συνέπειες (ευτυχώς αποφεύγει τις βαριές ηθικολογίες άλλων δεκαετιών) αλλά ενίοτε σκαλώνει στους ελιγμούς, και την πληρώνει ο χαρακτήρας του Μπαντέρας, ένα θύμα των περιστάσεων, ως καλλιτέχνης που τα κάνει όλα σωστά και χάνεται στην ερωτική μετάφραση.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM