Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί σου αρέσει να ταξιδεύεις;

4

Ίσως η πιο απλά ερώτηση με την πιο πολύπλοκη και υποκειμενική απάντηση. Και αυτό γιατί ο καθένας ταξιδεύει για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι ταξιδεύουν γιατί θέλουν να δουν καινούρια μέρη. Άλλοι γιατί απλά θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την καθημερινότητα. Άλλοι γιατί θέλουν να ξεκουραστούν.

Αλήθεια, εσύ έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί ταξιδεύεις; Τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να κλείσεις εισιτήρια και να φύγεις για κάπου; Δεν έχει σημασία αν αυτό το «κάπου» είναι κοντά ή μακριά, αν πρέπει να πάρεις αυτοκίνητο ή αεροπλάνο. Απλά σίγουρα έχει ενδιαφέρον ο λόγος που το αποφασίζεις.


Προσωπικά, ξεκίνησα να ταξιδεύω όταν αποφάσισα πως ήθελα να ζήσω ένα χρόνο στην Ισπανία μέσω ενός ευρωπαϊκού προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τα ταξίδια από την ανάγκη μου να γνωρίσω μια νέα κουλτούρα. Στη συνέχεια μετακόμισα για τρία χρόνια στην Ιταλία από έρωτα αλλά και από ανάγκη να κάνω ένα μεταπτυχιακό. Συνέχισα να ταξιδεύω γιατί ένιωθα πως δε μπορώ να κάνω αλλιώς.

Χαμογελάς πιο συχνά, μαθαίνεις να μην κρίνεις απευθείας κάποιον λόγω της εμφάνισής του. Το μέσα του τις περισσότερες φορές είναι πιο πλούσιο από το έξω του. Και γίνεσαι πιο κοινωνικός. Μιλάς, συζητάς, ρωτάς, αγκαλιάζεις.


Ταξιδεύω λοιπόν γιατί:


1.

Νιώθω την ανάγκη να ανακαλύπτω νέα μέρη

Από την πρώτη φορά που ταξίδεψα έξω από την Ελλάδα μέχρι και την πρώτη φορά που ταξίδεψα έξω από την Ευρώπη κατάλαβα πως όσο όμορφη και να είναι η χώρα μου, όσο και να την αγαπώ, η γη μας έχει τόσα υπέροχα και ξεχωριστά μέρη που είναι κρίμα να κάθομαι στο σπίτι μου και να τα βλέπω μόνο μέσα από τα website και τα περιοδικά.


2.

Για να γνωρίσω νέες κουλτούρες

Ένα μέρος όμως δεν είναι μόνο τα μνημεία και τα κτήριά του, το φαγητό και η φύση του αλλά οι άνθρωποί του. Ταξιδεύω λοιπόν γιατί έχω περιέργεια να δω πώς ζουν σε άλλες χώρες, ποιες είναι οι συνήθειές τους, ποια η καθημερινότητά τους, ο τρόπος σκέψης και ζωής τους.

Η επαφή με νέες κουλτούρες είναι για μένα ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για να κάνω ένα ταξίδι. Μιλώντας με ντόπιους αντιλαμβάνεσαι μια διαφορετική πραγματικότητα από τη δική σου, συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο αλλά και τόσα άλλα χρώματα και αντιλήψεις που πίσω στη χώρα σου μπορεί και να μην σου είχαν περάσει ποτέ από το μυαλό.


3.

Για να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για εξερεύνηση

Η καθημερινότητά μας μας κάνει να έχουμε γύρω μας τα πάντα δεδομένα. Ξέρουμε ακριβώς πού είναι τι και τι ώρα θα φάμε, θα κάνουμε την τάδε δραστηριότητα και τι ώρα θα περάσει το λεωφορείο για να μας πάει από τη δουλειά στο σπίτι μας.

Ταξιδεύοντας, έμαθα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, πως ακόμα και αν έχει φτιάξει ένα καλά οργανωμένο πλάνο για να κινηθείς, πάντα θα υπάρξει μια μικρή ευχάριστη έκπληξη που θα σου αλλάξει τα πλάνα. Και αυτό είναι πολύ ωραίο.

Όπως και η αίσθηση της πρώτης ημέρας που φτάνεις σε ένα μέρος και καλείσαι να το ανακαλύψεις από το μηδέν, χωρίς να γνωρίζεις τίποτα για αυτό. Τα ταξίδια σε άγνωστα μέρη, ικανοποιούν την παιδική ανάγκη του ανθρώπου προς αναζήτηση του αγνώστου, πώς είναι δυνατόν να μην ταξιδεύουμε;


4.

Για να νιώσω νέα συναισθήματα και για να ερωτευτώ

Ναι, για να ερωτευτώ. Όταν ταξιδεύουμε είμαστε ανοιχτοί σε όλα και έτοιμοι να ενθουσιαστούμε με ένα πίνακα, ένα μικρό γραφικό στενάκι, ένα επιβλητικό μνημείο, έναν άνθρωπο που μιλάει μια διαφορετική γλώσσα από τη δική μας.

Ερωτευόμαστε ένα τοπίο, μια στιγμή της ημέρας, παθαίνουμε πλάκα με μια καινούρια γεύση, με μια διαφορετική μυρωδιά. Μα πάνω απ' όλα ερωτευόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό που έχει καταφέρει να ξεκολλήσει για λίγο από την καθημερινότητα της πόλης του και βρίσκεται εκεί, σε μια ξένη χώρα ευτυχισμένος και έτοιμος να αναζητήσει όλα αυτά που θα γεμίσουν την ψυχή του συναισθήματα και τα μάτια του εικόνες.


5.

Για να νιώσω ελεύθερη

Ναι, μόνο όταν ταξιδεύω νιώθω πραγματική ελευθερία. Είμαι σε ένα μέρος που δε γνωρίζω και δε με γνωρίζει κανείς και μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Απαλλαγμένη από τα πρέπει και τα άγχη της καθημερινότητας.

Όταν βρίσκομαι σε ένα νέο μέρος νιώθω πιο ανοιχτή στο να πιάσω κουβέντα με αγνώστους, πιο ελεύθερη να πω σκέψεις χωρίς να κριθώ. Είμαι σχεδόν άγνωστη ανάμεσα σε αγνώστους και γι'αυτό ακριβώς το λόγο μπορώ να είμαι πραγματικά ο εαυτός μου. Κανείς δε γνωρίζει το background μου, τι δουλειά κάνω, πού μένω, αν έχω λεφτά στον προσωπικό μου τραπεζικό λογαριασμό ή όχι.

Ζω τη στιγμή μακριά από deadlines, στρες, συμβιβασμούς και εγωισμούς. Και ζω πραγματικά ευτυχισμένη.


6.

Γιατί εξελίσσομαι

Σε κάθε μου ταξίδι νιώθω πως μαθαίνω και κάτι καινούριο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που λένε πως το μεγαλύτερο σχολείο είναι το ταξίδι. Ταξιδεύοντας μαθαίνεις να εκτιμάς περισσότερο αυτά που έχεις ή να προσπαθείς ακόμα περισσότερο για αυτά που δεν έχεις.

Ταξιδεύοντας συνειδητοποιείς πως είσαι ίσος με τους γύρω σου, πως δεν ανήκεις σε κάποια ανώτερη φυλή, εκτιμάς τα απλά πράγματα γιατί καταλαβαίνεις πως εκεί κρύβεται η ευτυχία και το βλέπεις στα φωτεινά μάτια των ανθρώπων που ζουν πολύ πιο φτωχά από ότι εσύ.

Εκτιμάς την ευγένεια και τη βάζεις στη ζωή σου περισσότερο. Χαμογελάς πιο συχνά, μαθαίνεις να μην κρίνεις απευθείας κάποιον λόγω της εμφάνισής του. Το μέσα του τις περισσότερες φορές είναι πιο πλούσιο από το έξω του. Και γίνεσαι πιο κοινωνικός. Μιλάς, συζητάς, ρωτάς, αγκαλιάζεις.


7.

Γιατί θέλω να δω μέρη που έχω σημειώσει στο bucketlist μου

Όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας είτε είναι σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο εργασίας είτε στο γενικότερο lifestyle μας. Φτιάχνουμε λίστες με to do, με πράγματα που θέλουμε να πετύχουμε, να δοκιμάσουμε, να δούμε, να γευτούμε.

Προσωπικά, έχω φτιάξει τη δική μου λίστα ταξιδιών ή αλλιώς το bucketlist. Εκεί έχω σημειώσει μέρη και εμπειρίες που θέλω να ζήσω ταξιδεύοντας πριν με πάρουν τα χρόνια και δε μπορώ να τα κάνω και να τα δω στη συνέχεια. Έτσι, ένας σημαντικός λόγος που ταξιδεύω είναι και αυτός, το να πάρω για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο τρένο στην Αργεντινή και να διασχίσω τη χώρα, να κάνω βουτιά στα νερά των Μπαχάμας με γουρουνάκια, να δω το ηλιοβασίλεμα στην άλλη άκρη της γης κάπου στη Νέα Ζηλανδία, να ξυπνήσω ξημέρωμα και να δω στον ήλιο να ανεβαίνει στον ουρανό κάπου πάνω από τους άπειρους διάσπαρτους ναούς στη Μιανμάρ.

Αυτές οι εμπειρίες δε συγκρίνονται με κανόνα άλλο υλικό αγαθό. Γι'αυτό πιστεύω πως το καλύτερο που μπορείς να κάνεις στη ζωή σου είναι να επενδύσεις σε εμπειρίες και συναισθήματα και όχι σε υλικά αγαθά.


8.

Γιατί είναι πλέον πιο εύκολο και οικονομικό

Κάποτε ήταν πολύ δύσκολο να ταξιδέψουμε εκτός Ελλάδας είτε γιατί τα εισιτήρια ήταν πάρα πολύ ακριβά είτε γιατί σε πολλές περιπτώσεις οι διαδικασίες εκδόσεων βίζας ήταν αρκετά πολύπλοκες έως απαγορευτικές. Πλέον, δεν έχουμε δικαιολογίες!

Τα σύνορα έχουν ανοίξει στις περισσότερες περιπτώσεις, το διαβατήριό μας είναι πλέον πολύ πιο δυνατό, κάτι που σημαίνει πως χρειαζόμαστε να βγάλουμε βίζα για πολύ λιγότερα κράτη από ότι στο παρελθόν, μπορούμε να ταξιδεύουμε μόνο με την ταυτότητά μας σε πολλά μέρη της Ευρώπης και μάλιστα πολύ οικονομικά χάρη στις νέες αεροπορικές προσφορές αλλά και τις low cost εταιρείες.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να καθόμαστε σπίτι μας; Εγώ πάντως δε μπορώ!


Αλήθεια, εσύ γιατί ταξιδεύεις;

4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Σπάρτη

Ταξίδια / 48 ώρες στη Σπάρτη

Στη Λακωνική πρωτεύουσα με το νεοκλασικό παρελθόν, ξεκινάμε τη βόλτα μας από το δημοφιλές άγαλμα του Λεωνίδα, επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, ενώ εξορμούμε και στην ξακουστή καστροπολιτεία του Μυστρά και το πανέμορφο κεφαλοχώρι Γεράκι.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

3 σχόλια
Σαν επαγκελματιας περιπλανομενος εχω δει πως οι περισωτεροι ταξιδευουν γιατι δεν ξερουν τι αλλο να κανουν και για να εχουν πραγματα να καυχηθουν, που σπανια εχουν να κανουν με αυτα που νομιζουν πως ειδαν. Το μονο που ανακαλυπτει κανεις στο ταξιδι του ειναι η προσωπικη αμυνα και η αγνοια που τον κυβερνα. Αν καταλαβει αυτο θ αρχισει να βλεπει. Το ταξιδι ειναι μεσα μας, οχι "καπου εκει" !
Πραγματικά θεωρώ οτι οι ανθρώποι που δεν ταξιδεύουν δεν θα καταλάβουν ποτέ τα συναισθήματα που νιώθεις πριν και μετά από το ταξίδι.ειναι σαν να γράφεις ένα βιβλίο να είσαι πρωταγωνιστής αλλά αυτό το βιβλίο είναι απόκτημα μόνο δικό σου και μόνο στο δικό σου το μυαλό.Προσωπικη μου άποψη επίσης είναι Ότι βαρέθηκα να ακούω για διάφορους προορισμούς ότι «δεν ήταν ωραια εκεί >η<ήταν πολύ φτωχά>Σημάσια έχει να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και να περνεις όλες τις θετικές εικόνες από ένα μέρος.
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν τα ταξίδια ήταν από πολύ δύσκολα ως σχεδόν αδύνατα, για λόγους αναψυχής τουλάχιστον. Άντε να πας στο Παρίσι με άλογο!! Σχεδόν λυπάμαι τους ανθρώπους εκείνους που δεν είχαν βγει ποτέ όχι έξω από τα σύνορα της χώρας τους αλλά ακόμα και έξω από την επικράτεια του χωριού ή της πόλης που ζούσαν.Δυστυχώς, λόγω ηλικίας και άλλως υποχρεώσεων δεν μπορώ να πω ότι θα μπορούσα εύκολα να ζήσω για κάποια χρόνια ή μήνες στο εξωτερικό, αλλά πάντα προσπαθώ 2-3 φορές το χρόνο να ταξιδεύω για μερικές μέρες έξω. Η γνωριμία με νέες κουλτούρες είναι απίστευτη, το να δοκιμάζεις το φαγητό, να περπατάς στα ίδια μέρη που περπατούν και οι κάτοικοι μιας πόλης, να μένεις σε ένα σπίτι και να έχεις γείτονα ένα απλό καθημερινό άνθρωπο του μέρους που επισκέπτεσαι (να ναι καλά το AirBnB), να παίρνεις το μετρό και να παρατηρείς τους ανθρώπους, θεωρώ ότι είναι απίστευτη εμπειρία. Αν και έχω πάει σε αρκετές χώρες, προς το παρόν δεν έχω βγει εκτός Ευρώπης, θα ήθελα πολύ να ταξιδέψω σε άλλες ηπείρους όπου είμαι βέβαιος ότι οι παραστάσεις εκεί θα είναι πολύ διαφορετικές από τις ευρωπαϊκές.