Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter
5

1.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

 

2.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

3.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter


4.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

5.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

6.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

7.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

8.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

9.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

10.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

11.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

12.

Ένα κολατσιό που θα λυπάσαι να το φας Facebook Twitter

13.

Διαβάστε επίσης:

Bento: η τέχνη του lunchbox

Η αισθητική, η αρμονία, το απλό και το πολύπλοκο, η πολιτική και η οικονομία, όλα σε ένα κουτάκι με φαγητό

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
Όμορφα είναι, δε λέω... και αν μη τι άλλο, πρωτότυπα! Ωστόσο έχω δύο ενστάσεις: η μία αφορά στο περιεχόμενο του κολατσιού, ότι δηλαδή είναι όλα μαζί μπισκότα, λαχανικά, φρούτα κλπ (αν και στο link είδα ότι υπάρχουν και κουτιά με ξεχωριστές θεσούλες) και η δεύτερη στο κατά πόσο τελικά το παιδί θα φάει το φαγητό του ή απλά θα παίξει με αυτό, θα βαρεθεί και στο τέλος θα το πετάξει!!! Πάντως σίγουρα σου χαρίζουν πολλά χαμόγελα μόλις τα βλέπεις!!