Food Daily: Orthorexia nervosa

Facebook Twitter
2

Η orthorexia nervosa είναι ένας όρος που έχει εφευρεθεί από τον γιατρό Steven Bratman για να περιγράψει τους ανθρώπους που έχουν εμμονή με την υγιεινή διατροφή. Δεν έχει αναγνωριστεί επισήμως από την ιατρική επιστήμη αλλά ο Bratman υποστηρίζει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η εμμονή μπορεί να γίνει τόσο σοβαρή που μπορεί να οδηγήσει σε κακή διατροφή, ασιτία, ακόμα και θάνατο. Ακόμα και στις λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, η προσπάθεια που κάνουν μερικοί άνθρωποι να ακολουθήσουν μία δίαιτα με εξαιρετικά χαμηλές θερμίδες αποτελεί χτύπημα στην αυτοπεποίθηση γιατί αυτοί οι άνθρωποι κατηγορούν τον εαυτό τους και όχι τη δίαιτα και μάλιστα τους δημιουργείται μία μόνιμη επιθυμία για απαγορευμένα φαγητά, που δεν τους εγκαταλείπει ακόμα και όταν δεν πεινάνε.

Ο ίδιος γράφει:

Η orthorexia (ορθορεξία) ξεκινάει αθώα, ως επιθυμία να ξεπεραστούν χρόνιες αρρώστιες ή για γενικότερη βελτίωση της υγείας. Επειδή όμως απαιτείται ιδιαίτερη αυτοσυγκράτηση και θέληση να υιοθετήσει κανείς μία δίαιτα που διαφέρει δραματικά από τις παιδικές συνήθειες ή από τις συνήθειες του άμεσου περιβάλλοντος, λίγοι καταφέρνουν να το κάνουν με χάρη. Οι περισσότεροι υιοθετούν σιδερένια αυτοπειθαρχία και μία αίσθηση ανωτερότητας σε σχέση με αυτούς που τρώνε πρόχειρα. Με τον καιρό, το τι τρώνε, πόσο τρώνε και οι συνέπειες αυτού που τρώνει αρχίζουν και καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους.

Η κατανάλωση "αγνού" φαγητού αρχίζει να έχει και ψευδο-μεταφυσικές ιδιότητες. Όσο η ορθορεξία εξελίσσεται, η κατανάλωση σπόρων και βολβών μοιάζει τόσο ιερή όσο η βοήθεια των φτωχών και των άστεγων. Όταν ο παθών ξεφύγει από τη δίαιτά του, καταναλώνοντας ακόμα κάτι αθώο όπως μία σταφίδα, τότε νιώθει σαν να ατιμάστηκε και αυτοτιμωρείται με ακόμα πιο αυστηρές δίαιτες και νηστείες.


Ο Bratman έχει γράψει διάφορα βιβλία για το θέμα και έχει ένα site στο οποίο αναπτύσσει τη θεωρία του με αρκετό χιούμορ. Η προσέγγισή του βεβαίως είναι αρκετά ελαφριά και δέχεται αρκετή κριτική (κατά τη γνώμη μου, επειδή χρησιμοποιεί ψευδοεπιστήμη) αν κι έχει αρκετά σωστά στοιχεία. Ό,τι και να πιστεύετε, το διαμάντι του site είναι τα γράμματα εξοργισμένων αναγνωστών:

Τι βλακείες. Πάω στοίχημα ότι η ανακάλυψη αυτής της "ασθένειας" είναι χρηματοδοτούμενη από το κράτος. Γιατί δεν το λες υγιεινή διαταραχή; Βάλε και μερικές λατινικές λέξεις και γίνεται μια χαρά. Η Αμερική ψοφάει για τέτοιες βλακείες...αλλά δεν είμαστε όλοι τόσο ηλίθιοι.


Αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι που προωθούν αυτή την ιδέα βρίσκονται στο τσεπάκι της Monsanto και των άλλων παραγωγών που πουλούν ανθυγιεινά προϊόντα.


Κύριε Bratman, είσαι ένας βλάκας. Εγώ λέω να πας στο Mickey Dee's και να φας μερικά Big Mac αλλά μην μου τηλεφωνήσεις το επόμενο πρωί. Φαντάζομαι ότι τα προϊόντα της Monsanto με φρουκτόζη, απαρτάμη, ζάχαρη και αλεύρι είναι πολύ υγιεινά. Είναι φοβερό το ότι δίνουν διδακτορικά ιατρικής σε απίθανους ηλίθιους. Καλή σου μέρα και μην ξεχάσεις να διπλασιαστείς σε μέγεθος, βλάκα.


Γεύση
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Έχω καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με τον δόκτορα, ότι μπορεί εν δυνάμει η τάση για σωστή διατροφή να γίνει μια νέα μορφή υποχονδριασμού.Όπως ο υποχόνδριος ανησυχεί μήπως δεν είναι υγιής από συμβατικής άποψης, έτσι μπορεί και η εναλλακτική άποψη να αποδειχθεί τελικά ένα σύστημα κανόνων παρόμοια δεσμευτικό με το συμβατικό του αντίστοιχο.Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι ακριβώς πρόβλημα των εναλλακτικών απόψεων αλλά της τάσης κάποιων ανθρώπων να ανάγουν τα πάντα σε θρησκεία. Εϊναι αλήθεια επίσης ότ η εναλλακτική κουλτούρα τραβάει όπως το μέλι ανθρώπους του συγκεκριμένου χαρακτηρολογικού προφίλ.Σημειώνω ότι ανήκω στους εναλλακτικούς, ιδίως στη διατροφή (και αλλού), αλλά με αρκετό σκεπτικισμό για να διατηρούνται οι ισορροπίες. Η εναλλακτική κουλτούρα είναι για να μας δώσει εναλλακτικές, όχι για να μας πνίξει με αυτοκαταπίεση.Υ.Γ.: Τα βιολογικά λαχανικά που έχω χρυσοπληρώσει είναι κατά 80% πολύ κακής ποιότητας και γεύσης.Υ.Γ. 2: Πολύ ακριβό σπορ η υγιεινή διατροφή.