700.000 ευρώ αποζημίωση θα πάρουν οι γονείς φαντάρου που εκτελούσε εντολές και πέθανε από ηλεκτροπληξία

700.000 ευρώ αποζημίωση θα πάρουν οι γονείς φαντάρου που εκτελούσε εντολές και πέθανε από ηλεκτροπληξία Facebook Twitter
12


Το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής, με την οποία είχε επιδικαστεί το ποσό των 700.000 ευρώ (μαζί με τους νόμιμους τόκους) σε συγγενείς φαντάρου ο οποίος μαζί με άλλους 4 οπλίτες βρήκαν τραγικό θάνατο σε φυλάκιο του Έβρου, όταν προσπάθησαν να ανυψώσουν το μεταλλικό ιστό της σημαίας, αλλά ο άνεμος τον έσπρωξε πάνω στα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ.

Ειδικότερα, ο 20χρόνος στρατιώτης Πεζικού Τ.Α. υπηρετούσε τη θητεία του στο φυλάκιο «Μανίτσας» στην Κορνοφωλιά (641 ΕΤΠ), στην περιοχή του Έβρου. Την 6η Απριλίου 2004, ο οπλίτης έλαβε διαταγή μαζί με άλλους 6 συναδέλφους του να ανυψώσουν με τα χέρια το μεταλλικό ιστό της σημαίας του φυλακίου, ύψους 7,87 μέτρων και βάρους 34 κιλών, προκειμένου να τον τοποθετήσουν πάνω σε βάση από μπετόν ύψους 0,55 μέτρων, η οποία ήταν πάνω σε φυσικό ανάχωμα ύψους 1,85 μέτρων.

Οι οπλίτες σήκωσαν τον ιστό, αλλά όταν όμως άρχισε να παίρνει κατακόρυφη θέση, λόγω του ανέμου που έπνεε στην περιοχή, οι στρατιώτες έχασαν τον έλεγχο της ευστάθειας του ιστού, ο οποίος πλάγιασε και ήρθε σε επαφή με τα γυμνά καλώδια της ΔΕΗ, που περνούσαν πάνω από το φυλάκιο και από τα οποία διερχόταν ηλεκτρικό ρεύμα 20.000 βολτ.

Από την επαφή του ιστού με τα καλώδια της ΔΕΗ υπέστησαν ηλεκτροπληξία και βρήκαν ακαριαίο θάνατο 5 στρατιώτες από τους 7 που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανύψωσης του ιστού, ενώ δύο οπλίτες τραυματίστηκαν ελαφριά.

Διενεργήθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, σύμφωνα με την οποία οι οπλίτες δεν είχαν καμία ευθύνη και κρίθηκαν πειθαρχικά ελεγκτέοι ο διοικητής της 7ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, γιατί δεν μερίμνησε για τον έγκαιρο εντοπισμό του κινδύνου και την αποτροπή του, ο διοικητής του 641 ΕΤΠ, γιατί δεν εισηγήθηκε την απομάκρυνση των αγωγών ηλεκτρικού ρεύματος και δεν φρόντισε για την ασφαλή μεταφορά του ιστού της σημαίας και ο διοικητής του 1ου Λόχου Προκαλύψεως, γιατί δεν έδωσε σαφείς οδηγίες για τη μετακίνηση του ιστού και δεν επέβλεψε την εκτέλεσή τους.

Οι συγγενείς του Τ.Α. φαντάρου προσέφυγαν στα διοκητικά δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν, ύψους 4.000.000 ευρώ. Αναλυτικότερα, ο πατέρας, η μητέρα και η αδελφή του άτυχου φαντάρου διεκδίκησαν από 1.000.000 ευρώ ο καθένας και από 500.000 ευρώ ο παππούς και η γιαγιά του.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης επιδίκασε στους συγγενείς του 20χρόνου το συνολικό ποσό των 700.000 ευρώ (μαζί με τους τόκους), καθώς έκρινε ότι οι φαντάροι δεν έχουν καμία ευθύνη για το θανατηφόρο περιστατικό, αλλά αντίθετα είχαν αποκλειστική ευθύνη οι αρμόδιοι βαθμοφόροι στρατιωτικοί οι οποίοι διέπραξαν παραλείψεις.

Σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις, αιτία του ατυχήματος ήταν το γεγονός ότι ο μεταλλικός ιστός ήταν 2,13 μέτρα πάνω από το ύψος που διερχόντουσαν τα ηλεκτροφόρα καλώδια και η βάση του ιστού ήταν πολύ κοντά στα καλώδια της ΔΕΗ.

Το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε αναίρεση στο Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής και υποστήριξε ότι αποκλειστική αιτία του ατυχήματος ήταν η έλλειψη της προσήκουσας προσοχής, σύνεσης και επιμέλειας των φαντάρων, οι οποίοι δεν εκτίμησαν τον προφανή κίνδυνο που εγκυμονούσε το βάρος του ιστού και τον ισχυρό άνεμο. Ακόμη, υποστήριξε ότι ήταν μεγάλο το ποσό της αποζημίωσης που επιδικάστηκε.

Όμως, το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου, λαμβάνοντας υπόψη «τις τραγικές συνθήκες του ατυχήματος και τον φρικτό θάνατο του Α.Τ.», την ηλικία του, την προσωπικότητά του, την αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου, την ανυπαρξία ευθύνης του άτυχου φαντάρου και την οικογενειακή του κατάσταση.

Κατόπι αυτών, το Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής, που επιδίκασε το ποσό των 700.000 ευρώ στους συγγενείς του άτυχου φαντάρου.

Τέλος, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως απαράδεκτη την αναίρεση του Δημοσίου.

πηγή: AΠΕ/ ΜΠΕ

12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέμπη: Πειθαρχική έρευνα κατά εισαγγελίας Λάρισας σχετικά με το «μπάζωμα»

Ελλάδα / Αρειος Πάγος: Πειθαρχική έρευνα για εισαγγελέα που απέρριψε τον έλεγχο δύο υφυπουργών στην υπόθεση των Τεμπών

Η εισαγγελέας που ελέγχεται ήταν υποχρεωμένη να στείλει αμελλητί στη Βουλή τη μήνυση των συγγενών κατά των υφυπουργών Χρήστου Τριαντόπουλου και Ζωής Ράπτη
NEWSROOM

σχόλια

5 σχόλια
Όσα χρήματα και να πάρουν οι οικογένειες των παιδιών που πέθαναν άδικα, εξαιτίας της εγκληματικής αδιαφορίας ορισμένων βαθμοφόρων, δεν θα φέρουν τα παιδιά τους πίσω.Και το χειρότερο όλων είναι ότι οι υπαίτιοι το πολύ-πολύ να φάνε μια-δύο στερήσεις βαθμού και όλα καλά.
μου εκανε παντα εντυπωση πως γινεται να αποζημιωνεται ο πονος κ ή απωλεια υλικα, φιλοσοφικης φυσης το ερωτημα, περα απ το αποτρεπτικο ή το τιμωρητικο. Νομιζω πως η λεξη "αποζημιωση" δεν ταιριαζει γιατι κανενας δεν αποζημιωνεται...
Έχεις δίκιο, γι' αυτό και ο νόμος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αναφέρεται σε "αποζημίωση" αλλά σε "ικανοποίηση" λόγω ψυχικής οδύνης (ή ηθικής βλάβης).Πραγματικά, δεν είναι δυνατό να υπάρχει "αποζημίωση" για βλάβες που δεν έχουν υλική φύση (θετική ζημιά ή διαφυγόν κέρδος). Δεν μπορεί ο άλλος να σου δώσει χροήματα για να απο-ζημιωθείς, όπως σε αποζημιώνει π.χ. όταν σου κατέστρεψε το αυτοκίνητο.Σε αυτές τις περιπτώσεις σου παρέχει ένα εύλογο ποσό (εύ-λογο, σε καλό λόγο, σε καλή αναλογία) σε σχέση με την βλάβη που υπέστης ώστε να ξεπεράσεις, όσο το δυνατό αυτή και να προχωρήσεις. Με απλά λόγια να "ξεχάσεις τον πόνο σου", που λέμε στην καθομιλουμένη (όχι κυριολεκτικά βέβαια, γιατί αυτό δεν γίνεται).Με αυτά τα χρήματα μπορεί να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, για τους συγγενείς σου ή κάτι κοινοφελές που θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα. Άρα δεν παίρνεις πίσω τα χαμένα (αποζημίωση) αλλά αισθάνεσαι λίγο καλύτερα (ικανοποίηση).Στο ευρωπαϊκό ηπειρωτικό δίκαιο (στο οποίο ανήκει και το δικό μας) οι ικανοποιήσεις αυτές δεν έχουν χαρακτήρα τιμωρητικό/αποτρεπτικό/παραδειγματικό, όπως τα punitive damages στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο (αυτά τα τρελά που βλέπουμε, να βγάζει ο άλλος 1.000.000 δολλάρια επειδή κάηκε με τον καφέ του σε ένα κατάστημα), έχουν χαρακτήρα μόνο αποκαταστατικό.Για όποιον είναι περίεργος να μάθει το καθαρό ποσό που επιδικάστηκε (χωρίς τους τόκους) και στους 4 ενάγοντες συνολικά (πατέρας, μητέρα, παππούς, γιαγιά), είναι περίπου 400.000 ευρώ συνολικά (μαντεύω κάτι σαν 150.000 στον κάθε γονέα και από 50.000 στον παππού/γιαγιά), που εφόσον τα βάλει κάτω κανείς θα δει ότι δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο ποσό, αν λ.χ. τα συγκρίνει με την ηθική βλάβη του φοιτητή με την ζαρντινιέρα (300.000 ευρώ χωρίς τόκους)
Ακόμα θυμάμαι την στιγμή που άκουσα την είδηση από το ραδιόφωνο παρόλο που έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια. Είναι πραγματικά απίστευτη τραγωδία να στέλνει κάποιος γονιός το παιδί του να υπηρετήσει την θητεία του και το παιδί του να πεθαίνει λόγω της ανευθυνότητας κάποιων καραβανάδων.@ konstas Προσωπικά θα ήθελα να υπάρχει και τιμωρητική αποζημίωση ώστε να αποτρέπεται η εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων. Ταυτόχρονα βέβαια θα πρέπει να υπάρχει μέτρο ώστε να μην φτάνουμε σε υπερβολικές αποζημιώσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα την δικομανία, δυστυχώς όμως δεν έχω νομικές γνώσεις ώστε να προτείνω μέτρα περιορισμού των παράλογων αποζημιώσεων.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος που έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο έπειτα ζητά λεφτά για ψυχική οδύνη, εξαγοράζεται ο θάνατος;και μάλιστα απο 1 εκ. για το κάθε μέλος της ίδιας οικογένειας, νομίζω με τέτοιες πράξης καταντάει λίγο αισχρό το θέμα και προκαλείται ασέβεια στο ίδιο το πρόσωπο του νεκρού!!!
Το να αναγκάσεις κάποιον να πληρώσει είναι κι αυτό μια μορφή τιμωρίας,τον ξεβολεύεις,τον αναγκάζεις να μετέχει.Το χρήμα είναι μια γλώσσα που καταλαβαίνουν όλοι. Προφανώς και δεν αποκαθιστά τον πόνο της οικογένειας ουτε μπορεί να αντικαταστήσει την παρουσία του ανθρώπου που έφυγε ακόμη κι αν κάποιο νομοθέτημα το ισχυριζόταν.Προσωπικά πάντως πιστεύω πως η καλύτερη αποζημίωση είναι τέτοιες περιπτώσεις να γίνονται γνωστές γιατί εχω παρατηρήσει πως οτι αφορά τον στρατό, αυτοκτονίες και παρόμοια με αυτό ατυχήματα δεν αναδεικνύονται.Είναι κρίμα να χάνονται άνθρωποι για ανόητους λόγους.
Γιατί και αυτοί που έδωσαν την διαταγή είναι σε υπηρεσία του Ελληνικού κράτους. Όσο λανθασμένη και αν ήταν η διαταγή, δεν αφορύσε κάποια ιδιωτική διαδικασία.